Σάββατο, 1η Σεπτεμβρίου, 2012
Με αυτή την πλατφόρμα, το κυβερνών κόμμα των Φιλελευθέρων -που οφείλω να ομολογήσω προσέφερε μια σχετική πολιτική ηρεμία στον τόπο και έτσι το Μόντρεαλ και το Κεμπέκ προχώρησαν σε μια κάποια ανάπτυξη (πολύ μικρότερη από εκείνη των άλλων επαρχιών)-, διοίκησε αυθαιρετώντας και μπαίνοντας σε τεράστια οικονομικά σκάνδαλα σχετικά με τις αναλήψεις των δημοσίων έργων. Τώρα, μια επιτροπή διερευνά τις μεγάλες τρύπες και τα σκάνδαλα της πρωθυπουργίας Ζαν Σαρέ.
Την ίδια ώρα, η αλαζονική πολιτική των Φιλελευθέρων οδήγησε αργά και σταθερά στην ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος, που έχει δημιουργήσει ανατροπές στις μεγάλες πόλεις του Κεμπέκ. Η κυβέρνηση πρότεινε διπλασιασμό των διδάκτρων για τις ανώτερες και ανώτατες σχολές και απέκλεισε κάθε συζήτηση με τους εκπροσώπους των φοιτητών κατ’ αρχήν. Ετσι, άρχισε να αναπτύσσεται ένας θυμός κι ένα κίνημα εναντίον του Ζαν Σαρέ, το οποίο πήρε τις διαστάσεις μιας φοιτητικής επανάστασης με τα συλλαλητήρια και τους βανδαλισμούς τον περασμένο χρόνο στο Κεμπέκ.
Η κυβέρνηση, θύμα της αλαζονείας της, αντί να αρχίσει έναν διάλογο, δημιούργησε νέους ηγετίσκους στο φοιτητικό κίνημα.
Με αυτό ουσιαστικά το ερώτημα φτάσαμε στις εκλογές, καθώς ο Ζαν Σαρέ πίστευε ότι θα μπορούε να πατάξει τους φοιτητές, που κατέστρεφαν ασύστολα τις πολιτείες της γαλλόφωνης επαρχίας εισπράττοντας τον θυμό του κόσμου. Ωστόσο, όλοι οι κακοί χειρισμοί στο θέμα των συλλαλητηρίων, οι απαγορεύσεις της ελευθερίας έκφρασης των φοιτητών και άλλα τινά, οδήγησαν το Κόμμα των Φιλελευθέρων στην τρίτη θέση, σύμφωνα με τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Αντίπαλος του Φιλελεύθερου Κόμματος είναι το Παρτί Κεμπεκουά (το Αποσχιστικό Κόμμα του Κεμπέκ). Το πρόβλημα του εν λόγω κόμματος, το οποίο έχει κυβερνήσει και δη επιτυχημένα στο παρελθόν, είναι ότι επαγγέλλεται την απόσχιση του Κεμπέκ από το μεγάλο ομοσπονδιακό κράτος του Καναδά. Αγγλόφωνοι, αλλόφωνοι και επιχειρηματίες τρέμουν στην ιδέα, ότι μπορεί να ξανακυβερνήσει ένα κόμμα, που προκαλεί δυσπιστία στις επενδύσεις, καθώς βυθίζει την επαρχία στο ίδιο και το ίδιο έωλο ερώτημα της ανεξαρτησίας του Κεμπέκ.
Ταυτόχρονα, η αρχηγός του Παρτί Κεμπεκουά, κυρία Πολίν Μορουά, δεν πείθει ως ηγέτιδα ενός κόμματος που έχει λαϊκό έρισμα (τους φτωχούς Κεμπεκουάδες της επαρχίας), αφού προέρχεται από μεγαλοαστική τάξη και διαμένει σε μια τεράστια βίλα με φρουρούς στη δυτική άκρη της πόλης του Μόντρεαλ. Η Πολίν Μαρουά, που δείχνει μιλιταρισμό σχετικά με την απόσχιση της επαρχίας, δεν ανήκει στην εργατική τάξη, είναι μπουρζουάζ κι αυτό δυσαρεστεί τους ψηφοφόρους του κόμματός της. Ασε που πρόσφατα μια ομάδα ριζοσπαστών υπό την ηγεσία της Λιζέτ Λαπουάντ (συζύγου του πρώην πρωθυπουργού Ζακ Παριζό) εγκατάλειψε τις τάξεις του κόμματος, προκαλώντας προβλήματα στην αξιοπιστία της Μαρουά.
Μένει το πρωτοεμφανιζόμενο κόμμα CAQ, του Φρανσουά Λεγκό, πρώην υπουργού της κυβέρνησης Παρτί Κεμπεκουά. Ο Λεγκό πρωταγωνιστεί στις καρδιές των πολιτών, γιατί έφερε την άνοιξη της κάθαρσης στην κυβέρνηση των Φιλελευθέρων. Ζητάει κάθαρση και διαφάνεια, ένα σύνθημα που λείπει από την ατζέντα των αντιπάλων του. Επίσης, αποκλείει την απόσχιση του Κεμπέκ, επαγγελόμενος ένα δυνατό Κεμπέκ σε ένα δυνατό Καναδά. Ταυτόχρονα έχει ενσωματώσει δύο ελληνικής καταγωγής υποψηφίους, πράγμα σπάνιο για γαλλοπρεπή κόμματα στο Κεμπέκ!
Ας ευχηθούμε ότι οι κάλπες θα δώσουν ένα καλό αποτέλεσμα, μια κυβέρνηση μειοψηφίας, προκειμένου η επαρχία του Κεμπέκ να επανέλθει στον δρόμο της διαφάνειας και της σοβαρής διακυβέρνησης. Η Ιστορία έχει αποδείξει πως η αυτοδυναμία στον Καναδά οδηγεί στην αλαζονεία και στη διαφθορά!!!
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ, Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη
Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν από τις πιο κρίσιμες εκλογές στην επαρχία του Κεμπέκ και τα μηνύματα από τις δημοσκοπήσεις είναι αμφίσημα, καθώς ο κόσμος νιώθει εξαιρετικά δυσαρεστημένος με τη διακυβέρνηση των Φιλελευθέρων, που καλά κρατούν στην εξουσία μερικά χρόνια τώρα, έχοντας βυθίσει την επαρχία στα σκάνδαλα της κατάχρησης και της αλαζονείας.
Το κόμμα των Φιλελευθέρων, του οποίου ηγείται ο πρωθυπουργός Ζαν Σαρέ, είναι αυτό που επαγγέλλεται την παραμονή της γαλλόφωνης επαρχίας στο μεγάλο ομοσπονδιακό κράτος του Καναδά, γι’ αυτό έλκει την ψήφο των αγγλοφώνων και των αλλοφώνων κυρίως, καθώς και το ενδιαφέρον των επιχειρηματιών, που δεν θέλουν να επικρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη το ερώτημα της απόσχισης του Κεμπέκ.Με αυτή την πλατφόρμα, το κυβερνών κόμμα των Φιλελευθέρων -που οφείλω να ομολογήσω προσέφερε μια σχετική πολιτική ηρεμία στον τόπο και έτσι το Μόντρεαλ και το Κεμπέκ προχώρησαν σε μια κάποια ανάπτυξη (πολύ μικρότερη από εκείνη των άλλων επαρχιών)-, διοίκησε αυθαιρετώντας και μπαίνοντας σε τεράστια οικονομικά σκάνδαλα σχετικά με τις αναλήψεις των δημοσίων έργων. Τώρα, μια επιτροπή διερευνά τις μεγάλες τρύπες και τα σκάνδαλα της πρωθυπουργίας Ζαν Σαρέ.
Την ίδια ώρα, η αλαζονική πολιτική των Φιλελευθέρων οδήγησε αργά και σταθερά στην ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος, που έχει δημιουργήσει ανατροπές στις μεγάλες πόλεις του Κεμπέκ. Η κυβέρνηση πρότεινε διπλασιασμό των διδάκτρων για τις ανώτερες και ανώτατες σχολές και απέκλεισε κάθε συζήτηση με τους εκπροσώπους των φοιτητών κατ’ αρχήν. Ετσι, άρχισε να αναπτύσσεται ένας θυμός κι ένα κίνημα εναντίον του Ζαν Σαρέ, το οποίο πήρε τις διαστάσεις μιας φοιτητικής επανάστασης με τα συλλαλητήρια και τους βανδαλισμούς τον περασμένο χρόνο στο Κεμπέκ.
Η κυβέρνηση, θύμα της αλαζονείας της, αντί να αρχίσει έναν διάλογο, δημιούργησε νέους ηγετίσκους στο φοιτητικό κίνημα.
Με αυτό ουσιαστικά το ερώτημα φτάσαμε στις εκλογές, καθώς ο Ζαν Σαρέ πίστευε ότι θα μπορούε να πατάξει τους φοιτητές, που κατέστρεφαν ασύστολα τις πολιτείες της γαλλόφωνης επαρχίας εισπράττοντας τον θυμό του κόσμου. Ωστόσο, όλοι οι κακοί χειρισμοί στο θέμα των συλλαλητηρίων, οι απαγορεύσεις της ελευθερίας έκφρασης των φοιτητών και άλλα τινά, οδήγησαν το Κόμμα των Φιλελευθέρων στην τρίτη θέση, σύμφωνα με τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις.
Αντίπαλος του Φιλελεύθερου Κόμματος είναι το Παρτί Κεμπεκουά (το Αποσχιστικό Κόμμα του Κεμπέκ). Το πρόβλημα του εν λόγω κόμματος, το οποίο έχει κυβερνήσει και δη επιτυχημένα στο παρελθόν, είναι ότι επαγγέλλεται την απόσχιση του Κεμπέκ από το μεγάλο ομοσπονδιακό κράτος του Καναδά. Αγγλόφωνοι, αλλόφωνοι και επιχειρηματίες τρέμουν στην ιδέα, ότι μπορεί να ξανακυβερνήσει ένα κόμμα, που προκαλεί δυσπιστία στις επενδύσεις, καθώς βυθίζει την επαρχία στο ίδιο και το ίδιο έωλο ερώτημα της ανεξαρτησίας του Κεμπέκ.
Ταυτόχρονα, η αρχηγός του Παρτί Κεμπεκουά, κυρία Πολίν Μορουά, δεν πείθει ως ηγέτιδα ενός κόμματος που έχει λαϊκό έρισμα (τους φτωχούς Κεμπεκουάδες της επαρχίας), αφού προέρχεται από μεγαλοαστική τάξη και διαμένει σε μια τεράστια βίλα με φρουρούς στη δυτική άκρη της πόλης του Μόντρεαλ. Η Πολίν Μαρουά, που δείχνει μιλιταρισμό σχετικά με την απόσχιση της επαρχίας, δεν ανήκει στην εργατική τάξη, είναι μπουρζουάζ κι αυτό δυσαρεστεί τους ψηφοφόρους του κόμματός της. Ασε που πρόσφατα μια ομάδα ριζοσπαστών υπό την ηγεσία της Λιζέτ Λαπουάντ (συζύγου του πρώην πρωθυπουργού Ζακ Παριζό) εγκατάλειψε τις τάξεις του κόμματος, προκαλώντας προβλήματα στην αξιοπιστία της Μαρουά.
Μένει το πρωτοεμφανιζόμενο κόμμα CAQ, του Φρανσουά Λεγκό, πρώην υπουργού της κυβέρνησης Παρτί Κεμπεκουά. Ο Λεγκό πρωταγωνιστεί στις καρδιές των πολιτών, γιατί έφερε την άνοιξη της κάθαρσης στην κυβέρνηση των Φιλελευθέρων. Ζητάει κάθαρση και διαφάνεια, ένα σύνθημα που λείπει από την ατζέντα των αντιπάλων του. Επίσης, αποκλείει την απόσχιση του Κεμπέκ, επαγγελόμενος ένα δυνατό Κεμπέκ σε ένα δυνατό Καναδά. Ταυτόχρονα έχει ενσωματώσει δύο ελληνικής καταγωγής υποψηφίους, πράγμα σπάνιο για γαλλοπρεπή κόμματα στο Κεμπέκ!
Ας ευχηθούμε ότι οι κάλπες θα δώσουν ένα καλό αποτέλεσμα, μια κυβέρνηση μειοψηφίας, προκειμένου η επαρχία του Κεμπέκ να επανέλθει στον δρόμο της διαφάνειας και της σοβαρής διακυβέρνησης. Η Ιστορία έχει αποδείξει πως η αυτοδυναμία στον Καναδά οδηγεί στην αλαζονεία και στη διαφθορά!!!
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ, Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου