Πρώτο θέμα μας: "γνώθι σαυτόν"

Πρώτο μας θέμα

Articles and opinions expressed may not necessarily belong to paneliakos.com

Η ιστοσελίδα μας, PANELIAKOS.COM

You can translate this blog in over 100 languages within a second! Go to the left up top where it says Select Language. Happy navigating. See you again..

Εορτάζουμε και Tιμούμε

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2021

Εσύ έβαλες “Μάρτη”;

 Δευτέρα, 1η Μαρτίου, 2021

Ο “Μάρτης” πιθανότατα έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, όπου έδεναν μια κλωστή (την Κρόκη) στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.

Σύμφωνα με το έθιμο, από την 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά» Το βραχιολάκι αυτό, σύμφωνα με την παράδοση, το φοράνε κυρίως τα παιδιά για να μην «καούν» και να προστατευτούν από τον ανοιξιάτικο ήλιο. Μέχρι και πρόσφατα, πριν κάποιες δεκαετίες οι όμορφες γυναίκες ήταν αυτές που δεν μαύριζαν από τον ήλιο (μαύριζαν αυτές που έκαναν δουλειά έξω, οι αγρότισσες που ήταν πιο φτωχές). Έτσι ο ήλιος του Μαρτίου ήταν «ύπουλος» και ο μάρτης ήταν η υπενθύμιση!

Το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές (Rosa) όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους. Σε κάποιες περιοχές “καίνε” τον Μάρτη στην φωτιά που ανάβουν για να ψηθεί το αρνάκι του Πάσχα.

Το έθιμο εκτός από την Ελλάδα, υπάρχει και στην Αλβανία (ονομάζεται Βερόρε), στα Σκόπια (ονομάζεται Μαρτίνκα). Σε αυτές τις χώρες πολλές φορές δένουν το Μάρτη σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρονιά θα είναι πολύ καλή. Στη Βουλγαρία την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται Μαρτενίτσα. Παρόμοιες κλωστές (άσπρο και κόκκινο) χρησιμοποιούνται και τα Χριστούγεννα για να στολίσουν κλαδιά με διάφορους καρπούς για να είναι εύφορη η επόμενη χρονιά. Στη Ρουμανία υπάρχει ένας μύθος που λέει ότι ο Θεός – Ήλιος μεταμορφώθηκε σε νεαρό άνδρα και κατέβηκε στη Γη για να πάρει μέρος σε μια γιορτή. Τον απήγαγε, όμως, ένας δράκος, με αποτέλεσμα να χαθεί και να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι. Μια ημέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του σκότωσε το δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του έβαψε κόκκινο το χιόνι. Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν το Μάρτη (Μαρτισόρ στα Ρουμάνικα), με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει το αίμα του νεαρού άνδρα και την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη που συμβολίζει την αγνότητα.

ΠΗΓΗ: moriasnews.gr

Η νεκρανάσταση του ΣΑΕ ή αλλιώς καινούργιο γλεντοκόπημα

 Δευτέρα, 1η Μαρτίου, 2021

Εθνικός Κήρυξ Archive

Τελικά το τελευταίο θαύμα νεκρανάστασης δεν ήταν του Λαζάρου, φίλου του Χριστού και μάλιστα τετραήμερος μέσα στον τάφο με έντονα σημάδια αποσύνθεσης. Ούτε οι γραώδεις μύθοι που κάποιοι Αγιορείτες λανσάρουν για τους Γέροντές τους ότι είχαν φτάσει σε τέτοια ύψη αγιότητας που έκαναν ακόμα και «νεκραναστάσεις» σύντομης διάρκειας που έβγαιναν πεθαμένοι από τα φέρετρα, αλληλοσυγχωρούνταν με τις συζύγους τους κι άλλα συγγενικά πρόσωπα και αμέσως μετά ξανάμπαιναν στο φέρετρο και ξαναπέθαιναν. Θα αξιωθούμε σύντομα να ζήσουμε κι άλλο ένα θαύμα, εκείνο της «νεκρανάστασης» του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού ή ΣΑΕ όπως είναι ευρύτερα γνωστό. Ηδη το εξήγγειλε ο Νικόλαος Δένδιας ο θαυματοποιός υπουργός Εξωτερικών της δύσμοιρης Ελλάδας του Κουφοντίνα και του Λιγνάδη. Αμφότεροι τυγχάνουν επιφανείς αντιπρόσωποι του εσμού των «προσωπικοτήτων» των καλών τεχνών με τις κακότεχνες δεξιότητες και διαστροφικές συμπεριφορές που έχουν γίνει οχετός δυσωδίας εντός και εκτός συνόρων και φυσικά της ένοπλης πάλης, κοινώς πιστολάδων, δολοφόνων και λοιπών δυνάμεων του ιδίου φυράματος.

Βέβαια η «νεκρανάσταση» του ΣΑΕ το οποίο είναι ενταφιασμένο εδώ και κάποια χρόνια και σε πλήρη αποσύνθεση, κι όχι όπως ο Λάζαρος ο οποίος ήταν μόνο «τετραήμερος νεκρός» και παρ’ όλα αυτά ανέδυε δυσβάστακτη δυσωδία, θα συνοδεύεται και με πολλά ευρώ για να ξεκινήσει ξανά το γλεντοκόπημα των ζώντων κορακιών από το συνονθύλευμα του «εθνάρχη» του ΣΥΡΙΖΑ Αλεξίου του Α, μέχρι της Φώφης του εν τάφω κειμένου ΠΑΣΟΚ, και το οποίο πρώτο εκείνο συνέλαβε, έστησε και γλέντησε με την καρδιά του το ΣΑΕ και με το ΣΑΕ. Μάρτυς μου προς τούτο ο Νιώτης και οι υπόλοιποι παρατρεχάμενοι πάλαι τε και επ’ εσχάτων που ήταν μέσα στο κόλπο γενικώς, και άλλοι πολλοί επαγγελματίες ανεπάγγελτοι.

Αρκεί και μόνο μία φευγαλέα ματιά στο κυβερνητικό σχέδιο για το ΣΑΕ για να αρχίσει κάποιος να τραβά τα μαλλιά του κι αν δεν έχει, τα γένια του. Δειγματοληπτικά αναφέρω τούτο μόνο: «Οι εκπρόσωποι του απόδημου και ομογενειακού Ελληνισμού ανά Περιφέρεια εκλέγονται μέσω εσωτερικών διαδικασιών του απόδημου και ομογενειακού Ελληνισμού, που διενεργούνται από τις αντιπροσωπευτικές τους οργανώσεις». Από αυτό και μόνο καταλαβαίνει κάποιος τη συσκότιση και ασχετοσύνη που επικρατεί. Ας τους ρωτήσει κάποιος μια βασική ερώτηση άραγε σε ποια Ομογένεια, σε ποιους Απόδημους θα απευθύνεται το ΣΑΕ;

Ας μου επιτραπεί να επαναλάβω αυτό που έγραψα πρόσφατα σε ανάλυση για τη Σχολή της Βοστώνης, το εξής: «Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος νοήμων που να διαφωνεί ότι οι εκκλησιαστικές κοινότητες-ενορίες είναι το βασικό και ουσιαστικό δομικό κύτταρο συγκρότησης της Ομογένειας της Αμερικής, όχι μόνο θεσμικά, αλλά και κτιριακά αν προτιμάτε και σίγουρα εκπαιδευτικά, πολιτιστικά και πολιτισμικά.

Δίχως να είναι στις προθέσεις μου να μειώσω επ’ ουδενί τις ομογενειακές μας Ομοσπονδίες, τους Συλλόγους και τις Ενώσεις, θα ήταν όμως εθελοτυφλία αν δεν έβλεπα και το σημερινό επίπεδο και εμβέλειά τους. Είναι εναργές ότι έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο τους, ενώ η φθισική τους πορεία φαίνεται πως είναι μη αναστρέψιμη επειδή ακριβώς δεν ελήφθη εγκαίρως μέριμνα για συνέχιση και ανασυγκρότηση ώστε να αναλάβουν οι νέες γενιές».

Μ’ άλλα λόγια πιο απλά, εκτός από την Εκκλησία, τουλάχιστον εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν υπάρχει κανείς άλλος υποστατός Οργανισμός ή Οργάνωση ή Ομοσπονδία ή Σύλλογος τέτοιας εμβέλειας και συγκρότησης που να έχει αξιώσεις συγκρότησης και ενοποίησης της Ομογένειας. Δεν θα περίμενα να τα γνωρίζει αυτά τα πολύ βασικά ο Δένδιας αν κρίνω από τις μέχρι τώρα κινήσεις, αποφάσεις και μεθοδεύσεις του ακόμα και για τη Γενική Γραμματεία Αποδήμου Ελληνισμού, αλλά διερωτώμαι ο Μητσοτάκης πού βρίσκεται;

Κατανοητό ότι το ΠΑΣΟΚ των μαυσωλείων, του αμοραλισμού και του εκμαυλισμού (γι’ αυτό άλλωστε το τρώει σήμερα η νέκρα) τεκμηρίωσε το ΣΑΕ στο Σύνταγμα, ακριβώς για να μπορεί να …λαμβάνει, να μοιράζει και να γλεντοκοπά. Ο Μητσοτάκης να τολμήσει και να το ξεκάνει ολωσδιόλου το φιάσκο του ΣΑΕ, κι αν πραγματικά ενδιαφέρεται για την Ομογένεια και τον Απόδημο Ελληνισμό γενικά να προχωρήσει στην ίδρυση Υπουργείου Απόδημου Ελληνισμού, το οποίο όμως να μην έχει καμία σχέση με το Εξωτερικών του Δένδια και να το στελεχώσει όχι με ανίδεους και άσχετους, αλλά με ανθρώπους από τα σπλάχνα της Ομογένειας.

Και μιας που το έφερε η κουβέντα να πω και τούτο, όσα πρόλαβε κι έκανε ο Αντώνης Διαματάρης μέσα σε λίγους μήνες, δεν τα έκαναν όλοι μαζί οι προκάτοχοί του στο παρελθόν. Ας μην αναφερθούμε σ’ αυτούς που τον διαδέχθηκαν γιατί το θέμα τίθεται πλέον ανάμεσα στο υπαρκτό και στο ανύπαρκτο.

Και κάτι άλλο ακόμα: Τα χρήματα για τα κόστη της «νεκρανάστασης» του ΣΑΕ να διατεθούν για άλλους σκοπούς πιο ουσιαστικούς, όπως για τη Νεολαία της Αποδημίας, για υποτροφίες, για κατασκηνώσεις, για βιβλία και οπτικοακουστικό υλικό σύγχρονων μεθόδων διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας, Πολιτισμού, Λαογραφίας, Ιστορίας. Το ξαναστήσιμο του ΣΑΕ είναι το κατηγορητήριο που θα εισπράξει «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού». Κι έχει ανάγκη από πολλή σοφία, ψυχραιμία και σύνεση η σημερινή κυβέρνηση η εκλογή της οποίας δημιούργησε Μεσσιανικές ελπίδες στον Ελληνισμό εντός και εκτός Συνόρων.

ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

18 πρόεδροι ομοσπονδιών – μελών βάζουν τέλος στη διοίκηση – φάντασμα του Εθνικού Συμβουλίου

  Δευτέρα, 1η Μαρτίου, 2021

Νέα Υόρκη.- Του Αποστόλη Ζουπανιώτη   Greek News

Οριστικό τέλος στην χρησιμοποίηση του «Εθνικού Συμβουλίου» από τον πρόεδρό του Βασίλη Ματαράγκα κι άλλα στελέχη της προηγούμενης διοίκησης βάζουν οι οργανώσεις – μέλη. Η απόφαση λήφθηκε από τους προέδρους 18 ομοσπονδιών μελών του, που είχαν τηλεδιάσκεψη την Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου.

Προηγήθηκε τηλεδιάσκεψη στις 6 Φεβρουαρίου, που συζήτησε την κλιμάκωση της στάσης των ομοσπονδιών – μελών. Να σημειωθεί ότι, όπως αναφέρει η ανακοίνωση που υπογράφουν οι 18 πρόεδροι ομοσπονδιών – μελών, ο κ. Ματαράγκας και μέλη της διοίκησής του αγνόησαν τις προσκλήσεις να συμμετάσχουν στις δύο συνεδριάσεις, αλλά και να προσκομίσουν έγγραφα για την κατάσταση του οργανισμού (φορολογικές δηλώσεις κλπ).

Το Εθνικό Συμβούλιο ήταν η οργάνωση – ομπρέλα που ιδρύθηκε (προ τη δημιουργίας του ΣΑΕ) στις αρχές της δεκαετίας του ’90 για τον συντονισμό των ομογενειακών οργανώσεων της Αμερικής. Πρωτεργάτης του ήταν ο γιατρός Γιάννης Νάθενας, για να παραλάβει στη συνέχεια της σκυτάλη ο Θεόδωρος Σπυρόπουλος κι αμέσως μετά ο Μανώλης Βελιβασάκης.

Μετά την προεδρεία Βελιβασάκη το Εθνικό Συμβούλιο ακολούθησε μία φθίνουσα πορεία (όπως πολλές κι από τις οργανώσεις μέλη του) για να φτάσει στην πλήρη παρακμή στην θητεία του εκ Σικάγου Βασίλη Ματαράγκα. Είναι χαρακτηριστικό της περιόδου της παρακμής του πως επιταγή που έστειλαν στην εφημερίδα μας για να πληρώσουν καταχώρηση του «Εθνικού Συμβουλίου» επέστρεψε ως ακάλυπτη, χωρίς ποτέ κάποιος να δείξει ευθιξία να πληρώσει το ποσό.

Η ανακοίνωση των 18 προέδρων αφήνει ακάλυπτη και την Αρχιεπισκοπή Αμερικής, η οποία διόρισε τον κ. Ματαράγκα με την ιδιότητα του «προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου» στην επιτροπή για τους εορτασμούς των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση. Πρόεδρος της επιτροπής είναι ο εκ Σικάγου Τζίμ Λογοθέτης.

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Σήμερα 2/25/2021, στην τηλεδιάσκεψη που οργανώθηκε από το Presidents Forum του HANC στην οποία συμμετείχαν 18 Πρόεδροι Ομοσπονδιών των ΗΠΑ συζητήθηκαν και αποφασίσθηκαν τα ακόλουθα:

Μετά από συνεχείς προσπάθειες για την αποκατάσταση σοβαρών προβλημάτων που απορρέουν από την πλημμελή άσκηση των καθηκόντων του κ. Ματαράγκα και του τ. Δ. Σ. και από την έλλειψη παντελούς συνεργασίας και πληροφόρησης προς τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, των ανεξήγητων δικαιολογιών και μετά την άρνησή του να μας ακούσει σε θέματα που αφορούν την ορθή και χρηστή διαχείριση του Εθνικού Συμβουλίου, έχουμε προβληματιστεί αν θα μπορούσαμε να είμαστε μόνο απλοί θεατές ή πειθήνια όργανά του.

Δυστυχώς, για μια ακόμα φορά, γινόμαστε θιασώτες τού παραλόγου και εξωφρενικού σχετικά με την ύπαρξη και λειτουργία της τριτοβάθμιας ομογενειακής οργάνωσης HANC (Ελληνο-αμερικανικό Εθνικό Συμβούλιο), την εγκυρότητα που πρέπει να έχει ένας τέτοιος οργανισμός για να είναι σύννομες και νομότυπες οι αποφάσεις του.

Η μεγαλύτερη απογοήτευση όλων των Ομογενειακών Οργανώσεων έγκειται στο ότι δεν είναι καθαρή η νομική υπόσταση και θέση της εταιρείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του «αλαλούμ» και της προχειρότητας του τ. συμβουλίου και του τ. προέδρου της, είναι ότι τον Νοέμβριο του 2017 η οργάνωση είχε χάσει επίσημα τον χαρακτηρισμό ως μη κερδοσκοπικής (501C3), λόγω του γεγονότος ότι δεν είχαν υποβληθεί φορολογικές δηλώσεις για τρία (3) χρόνια καθώς επίσης δεν είχε γίνει ποτέ οικονομικός απολογισμός και αναφορά για τους δύο Τραπεζικούς λογαριασμούς της οργάνωσης για κανένα από τα έτη 2013 και μετέπειτα.

Και δυστυχώς, ερχόμαστε στον Φεβρουάριο του 2021 όπου ο Οργανισμός εξακολουθεί και δεν έχει κάνει φορολογικές δηλώσεις τα τελευταία δύο φορολογικά έτη, δεν έχει παρουσιάσει Οικονομικό απολογισμό για κανένα από τα προηγούμενα έτη, τα οποία τα κατέθεσε ληξιπρόθεσμα στις 2 και 3 Φεβρουαρίου 2021, -κατόπιν δικής μας υποδείξεως- προς την πολιτεία της Μασαχουσέτης, μαζί δε και τα οφειλόμενα έγγραφα των τελευταίων οκτώ (8) ετών που αποδεικνύουν την ύπαρξη της, νομικά.

Υπάρχουν φλέγοντα γενικά ζητήματα για τον ομογενειακό Ελληνισμό της Αμερικής που δεν επιδέχονται αναβολή και καθυστερήσεις και για το λόγο αυτό μετά την έκτακτη σύσκεψη προέδρων και εκπροσώπων από 15 Ομοσπονδίες στις 6 Φεβρουαρίου 2021, αποφασίστηκε από κοινού η σύσταση μιας συντονιστικής επιτροπής από εκπροσώπους των ομοσπονδιών, σύμφωνα με το καταστατικό, άρθρο 5.4 για να επαναφέρουν στην ομαλότητα, τις παραλείψεις, τις αυθαιρεσίες και τις παρατυπίες, και ιδιαίτερα την οντότητα, την κανονική λειτουργία και το έργο τής τριτοβάθμιας οργάνωσης και να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για να οδηγηθεί η οργάνωση, επιτέλους, σε νόμιμες και καθαρές εκλογές με προκαθορισμένη ημερομηνία το Σάββατο 10 Απριλίου 2021.

Οι εξελίξεις τρέχουν και δυστυχώς παραμένουμε απλοί θεατές. Το τ. Προεδρείο του Εθνικού Συμβουλίου ουδέποτε ενημέρωσε τις ομογενειακές οργανώσεις, για τις σημαντικές για τον απόδημο Ελληνισμό διαβουλεύσεις ως όφειλε από το καταστατικό, ότι στις 11 Φεβρουαρίου 2021 ψηφίστηκε καταρχήν το νομοσχέδιο για τη ψήφο του απόδημου Ελληνισμού και στις 17 Φεβρουαρίου 2021 το νομοσχέδιο για την επανίδρυση του Σ.Α.Ε.. Ο λόγος είναι προφανής: «Το κενό αντιπροσώπευσης που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στον ομογενειακό χώρο» με αποτέλεσμα η Κυβέρνηση της Ελλάδος ή οι αρχές των ΗΠΑ, να μη γνωρίζουν που να αποταθούν.

Για τους παραπάνω λόγους ζητήσαμε ομόφωνα την απομάκρυνση του παράτυπου και παράνομου συμβουλίου, του οποίου η θητεία έχει λήξει από το 2017, και η ολομέλεια όρισε 5μελή προσωρινή επιτροπή καθώς και 3μελή εκλογική εφορευτική επιτροπή για την διεξαγωγή νόμιμων εκλογών με ήθος και διαφάνεια, σύμφωνα με το καταστατικό, για το Σάββατο 10 Απριλίου 2021.

Παρά τις επαναλαμβανόμενες προσκλήσεις και ενοχλήσεις εκ μέρους προέδρων άλλων ομοσπονδιών και δευτεροβαθμίων οργανώσεων ουδέποτε υπήρξε επικοινωνία και προφανώς ούτε σύγκλιση απόψεων για το μέλλον της οργάνωσης αυτής. Ο τ. πρόεδρος έδειξε πλήρη και απόλυτη έλλειψη σεβασμού προς τις οργανώσεις (ιδρυτικά μέλη) και ενεργεί μονομερώς μέχρι και σήμερα συνεχίζει να ενεργεί με έναν αλλοπρόσαλλο τρόπο.

Στις δύο τηλεδιασκέψεις (6 και 25 Φεβρουαρίου) αγνόησε αυτός και το συμβούλιο του, παντελώς την πρόσκληση 15 Προέδρων Ομοσπονδιών και δεν συμμετείχαν για την ενημέρωση και τον διάλογο όπως τους ζητήθηκε εγγράφως για μια ακόμη φορά.

Ζητήθηκε επίσης, εγγράφως, δύο φορές (8 και 21 Φεβρουαρίου) από τον τ. Πρόεδρο, τ. Ταμία και τ. Γραμματέα του HANC, όπως μας παρουσιάσουν και επιδείξουν τα απαραίτητα έγγραφα (Διοικητική Ενημέρωση και Οικονομικό Απολογισμό ανά έτος), δυστυχώς χωρίς καμία ανταπόκριση ως όφειλαν, σύμφωνα με την ομόφωνη απόφαση του Forum των Προέδρων, το οποίο με βάση το καταστατικό, είναι το ανώτατο όργανο της οργάνωσης.

Ζητήσαμε το αυτονόητο: διαφάνεια, ενημέρωση και συνέπεια. Δυστυχώς, 3 εβδομάδες αργότερα, παραμένουμε ακόμη στο απόλυτο σκότος από το τ. Δ.Σ..

Ύστερα από όλες αυτές τις ανώμαλες καταστάσεις και κάθε είδους “συμπαιγνίες”, πρώτιστο καθήκον της Προσωρινής Επιτροπής, που εξουσιοδοτήθηκε, είναι να απευθυνθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες της πολιτείας της Μασαχουσέτης, νομικής έδρας του HANC (https://www.mass.gov/how-to/file-a-complaint-about-a-charity-or-non-profit), με σκοπό τον εντοπισμό, την απαλλαγή και απάλειψη πιθανών παρατυπιών, βαρών και υποχρεώσεων της απελθούσης διοίκησης προς τρίτους και τη κατοχύρωση νομικής καθαρότητας του επόμενου νέου συμβουλίου.

Στην κατοχή μας είναι όλα τα έγγραφα που πιστοποιούν πολλές παραλήψεις και εσκεμμένα λάθη.

Αυτή η κίνηση του forum των Προέδρων, σκοπό έχει, να διορθώσει τα κακώς κείμενα και πάνω απ’ όλα από αγάπη για την ευόδωση των οραμάτων του Ελληνισμού στις ΗΠΑ και μόνον.

Σας ενημερώνουμε ότι ο απελθών πρόεδρος του Ελληνο-Αμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου κ. Ματαράγκας και το απελθόν Δ.Σ. του Ελληνο-Αμερικανικού Εθνικού Συμβουλίου δεν εκπροσωπεί την οργάνωση και δεν μπορεί να συμμετέχει με την ιδιότητα του αξιωματούχου HANC σε οποιαδήποτε εκδήλωση.

Για οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία μπορείτε να επικοινωνήσετε με την οργανωτική επιτροπή μέσω του email: HANC-Presidents-forum@outlook.com

Μετά τιμής,

Η ολομέλεια του Presidents Forum

Γιορτάζουν Σήμερα, Δευτέρα, 1η Μαρτίου, 2021

 Ευδοκία, Ευδοκή, Παρασκευή, Εύη, Παρασκευούλα, Βούλα, Παρασκευάς, Πάρης, Πάρις, Παράσχος, Χαρίσιος, Χάρισος, Χαρίσης, Χαρίσα

Κουφοντίνας : Φόβοι για νέες επιθέσεις – Επί ποδός η ΕΛ.ΑΣ

 Δευτέρα, 1η Μαρτίου, 2021

Αυξημένα μέτρα παίρνει η ΕΛ.ΑΣ, μετά τα περιστατικά επιθέσεων των τελευταίων ημερών, αναμένοντας κλιμάκωση από υποστηρικτές του Δημήτρη Κουφοντίνα.

Αυξημένα μέτρα παίρνει η ΕΛ.ΑΣ, μετά τα περιστατικά επιθέσεων των τελευταίων ημερών, αναμένοντας κλιμάκωση από υποστηρικτές του Δημήτρη Κουφοντίνα.

Ιδιαίτερα ύστερα από το επεισόδιο που σημειώθηκε το μεσημέρι της Κυριακής 28 Φεβρουαρίου στο Αστυνομικό Τμήμα Καισαριανής, οι αρχές προέβησαν σε έκτακτες συσκέψεις προκειμένου να υπάρξει αναθεώρηση για τα απαιτούμενα μέτρα.

Για αυτόν τον λόγο ενισχύονται οι στατικές δυνάμεις, θα πραγματοποιούνται σκοπιές σε πιθανούς στόχους και «χαρτογράφηση» υποψήφιων στόχων, αύξηση περιπολιών (ΔΙ.ΑΣ. – Άμεση Δράση – ΟΠΚΕ) ενώ υπάρχουν διαταγές για εγρήγορση.

Την ίδια ώρα, αυξημένα μέτρα αναμένεται να παρθούν για Αστυνομικά Τμήματα (Λαμία, Ζωγράφου, Ακρόπολης κ.ά.), Δικαστικούς στόχους (Εφετείο, Ευελπίδων, Υπ. Δικαιοσύνης κ.ά), το Νοσοκομείο Λαμίας όπου νοσηλεύεται ο Δημήτρης Κουφοντίνας και θα βρίσκονται 110 αστυνομικοί το 24 ώρες το εικοσιτετράωρο αλλά και Εμπορικούς δρόμους Πολυκαταστήματα (Ερμού, Πατησίων, Μαρούσι κ.ά.) και οικίες αξιωματούχων, Δικαστικών, Αστυνομικών.

Επιπλέον, θα πετούν drones της Αστυνομίας σε περιοχές που υπάρχουν πληροφορίες ότι είναι δυνατό να εκδηλωθούν επιθέσεις, ώστε να δίνουν άμεσα εικόνα στο κέντρο επιχειρήσεων.

Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες, θα ενεργοποιηθεί σε όλο το φάσμα το πληροφοριακό δίκτυο της Αντιτρομοκρατικής και της Κρατικής Ασφάλειας.

TO BHMA

Η ΠτΔ στον εορτασμό για την 199η επέτειο της Α’ Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων (Βίντεο)

 Δευτέρα, 1η Μαρτίου, 2021

Ευρωκίνηση

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΡΕΣΤΗ ΣΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ 199η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ Α΄ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΙΔΑΥΡΟ (EUROKINISSI/ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΣ)


ΑΘΗΝΑ. Κορυφαίο γεγονός της Ελληνικής Επανάστασης και της πολιτικής συγκρότησης του Εθνους μας, χαρακτήρισε η πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου την Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, υπογραμμίζοντας ότι «το Σύνταγμα της Επιδαύρου, δημοκρατικό και φιλελεύθερο, δεν εκφράζει μόνο τον αγώνα για την ανεξαρτησία, αλλά και το αίτημα για πολιτική ελευθερία» και προσθέτοντας ότι «στις νεωτερικές του αρχές, όπως η αντιπροσώπευση, η διάκριση των εξουσιών και τα δικαιώματα, θεμελιώθηκε το σύγχρονο ελληνικό κράτος».

Από τη Νέα Επίδαυρο, όπου παρέστη στον εορτασμό για την 199η επέτειο της Α' Εθνικής Συνέλευσης των Ελλήνων, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε: «Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να τιμήσουμε ένα κορυφαίο γεγονός της Ελληνικής Επανάστασης και της πολιτικής συγκρότησης του Εθνους μας. Η Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου συνέταξε και ψήφισε, τον Ιανουάριο του 1822, τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας και το 'Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος', που αποτελεί το πρώτο Σύνταγμα της χώρας μας».

Επισήμανε παράλληλα ότι «η Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου αποτελεί μια σπουδαία παρακαταθήκη για όλους μας. Μας θυμίζει αυτά που μας συνέχουν και μας ενώνουν» και σημείωσε: «Επιστρέφοντας, με αφορμή τα 200 χρόνια από τον ελληνική Επανάσταση, στους γενέθλιους τόπους της σύγχρονης ιστορίας μας, αναδεικνύουμε τις θεμελιώδεις αξίες της κοινωνικής και πολιτικής μας συμβίωσης».

Η κ. Σακελλαροπούλου παρακολούθησε την επίσημη Δοξολογία στον ιερό ναό της Ευαγγελιστρίας και στη συνέχεια κατέθεσε στεφάνι στην Αναθηματική Στήλη στην πλατεία της Α' Εθνοσυνέλευσης. Ξεναγήθηκε επίσης στο Μουσείο της Α' Εθνοσυνέλευσης που έχει δημιουργηθεί από το Ιδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, ενώ συναντήθηκε και με τις τοπικές Αρχές.

Ευρωκίνηση

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΡΕΣΤΗ ΣΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ 199η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ Α΄ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΙΔΑΥΡΟ (EUROKINISSI/ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΣ)

Ευρωκίνηση

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΡΕΣΤΗ ΣΤΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ 199η ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ Α΄ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΙΔΑΥΡΟ (EUROKINISSI/ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΣ)

Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων  

Ο δύσκολος δρόμος του Τσάρλι Κριστ για το χρίσμα του υποψηφίου Κυβερνήτη

 Δευτέρα, 1η Μαρτίου, 2021


ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Δύσκολη αναμένεται η προσπάθεια του ομογενούς Ομοσπονδιακού Βουλευτή του Δημοκρατικού Κόμματος, Τσάρλι Κριστ (Charlie Crist) να αποσπάσει το χρίσμα του υποψηφίου Κυβερνήτη της Φλόριδα, όπως αναφέρει σε σχετικό ρεπορτάζ το περιοδικό “Politico”.

Ο Τσάρλι Κριστ, ο οποίος διετέλεσε Κυβερνήτης της Πολιτείας από το 2007 έως το 2011, με την στήριξη, τότε, του Ρεμπουπλικανικού Κόμματος, άλλαξε πολιτική ταυτότητα πριν από μερικά χρόνια, διανύοντας ήδη την τρίτη θητεία του ως Αντιπρόσωπος της 13ης Περιφέρειας της Φλόριδα στην Ομοσπονδιακή Βουλή.

Όπως τονίζει το Politico, ο Κριστ θεωρεί πως μπορεί να εκφράσει τις θέσεις της ευρείας συμμαχίας που συγκροτείται εντός του Δημοκρατικού Κόμματος και να αποτελέσει μια ελκυστική πολιτική αντιπρόταση για τους πολίτες της Φλόριδας, απέναντι στον Ρεμπουπλικανό Κυβερνήτη, Ρον ντε Σάντις (Ron De Santis).  Την άποψη αυτή δεν φαίνεται να ενστερνίζονται υψηλόβαθμα στελέχη, όπως ο Τόμας Κένεντυ (Thomas Kennedy), ο οποίος εξελέγη πρόσφατα στην Εθνική Επιτροπή του Δημοκρατικού Κόμματος στην Φλόριδα.

“Δεν νομίζω ότι ενθουσιαζει ένα κομμάτι της βάσης που χρειαζόμαστε για να πραγματοποιήσουμε την κατάλληλη εκστρατεία σε επίπεδο Πολιτείας.  Δεν νομίζω ότι ένας πρώην Ρεμπουπλικανός Κυβερνήτης - ο οποίος ηττήθηκε στις Πολιτειακές εκλογές στο παρελθόν και, όπως είναι φυσιολογικό, δεν είναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων που πραγματοποιούνται στην χώρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια - θα είναι ο κατάλληλος για να αντιμετωπίσει μια αναμενόμενη σκληρή εκλογική μάχη ενάντια στον Ρον ντε Σάντις”, είναι η θέση του Κένεντυ.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στον “Εθνικό Κήρυκα” (“Ε.Κ.”) ο Τσάρλι Κριστ είχε παραδεχτεί πως κάνει σκέψεις για μια απόπειρα επιστροφής στην “κεφαλή” της Πολιτείας, συμπληρώνοντας, ωστόσο, ότι, επί του παρόντος, δίνει πρωτίστως βάση στις νομοθετικές υποχρεώσεις του στο Κονγκρέσσο.

“Είναι κάτι που το σκέφτομαι. Αυτή τη στιγμή δεν δίνω πολύ χρόνο σε αυτήν τη σκέψη, επειδή επικεντρώνομαι σε αυτό που κάνουμε, στο να και βοηθήσω τη νέα κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν να ξεκινήσει καλά. Αλλά πολλοί φίλοι το έχουν προτείνει, και έτσι το σκέφτομαι”, είχε δηλώσει μεταξύ άλλων.

Πάντως, οι πληροφορίες του Politico δεν είναι ενθαρρυντικές για τον Κριστ, καθώς αναφέρουν πως ορισμένοι από τους παραδοσιακούς “συμμάχους” του σε προηγούμενες εκλογικές διαδικασίες δεν τον υπολογίζουν ιδιαίτερα για τις κυβερνητικές εκλογές στην Φλόριδα, στηρίζοντας ήδη άλλους πιθανούς υποψηφίους.  Όμως, συμπληρώνεται πως έχει αποδειχθεί, κατά το παρελθόν, “πολύ σκληρός για να πεθάνει”: Το 2006, προερχόμενος από την Πολιτειακή Γερουσία, εξελέγη Γενικός Εισαγγελέας της Φλόριδα, γνωστός για την αποφασιστικότητά του απέναντι στις συμμορίες.  Η δημοφιλία του ήταν τόσο ισχυρή, που έφτασε σε σημείο να ακουστεί για πιθανός υποψήφιος Αντιπρόεδρος, το πλευρό του αείμνηστου Τζον Μακέιν (John McCain).  Όμως, συγκέντρωσε την αντίδραση της πιο συντηρητικής πτέρυγας του Ρεμπουπλικανικού Κόμματος, όταν εξήρε μια νομοθετική πρωτοβουλία του τότε προέδρου, Μπαράκ Ομπάμα (Barrack Obama).  Σταδιακά, έγινε ανεπιθύμητος στους Ρεμπουπλικανούς, αποχώρησε, πολιτεύτηκε ως ανεξάρτητος, ηττήθηκε από τον Μάρκο Ρούμπιο (Marco Rubio) στις εκλογές για την Γερουσία, απενεργοποιήθηκε πολιτικά αλλά επανήλθε δριμύτερος και εξελέγη Βουλευτής ως Δημοκρατικός, το 2017.

Μετριοπαθή στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος, όπως ο Τζόσεφ Γκέλερ (Joseph Geller), ανησυχούν πως σε περίπτωση που ο Κριστ και κάποιος επιπλέον υποψήφιος που πρόσκεινται στην “γραμμή Μπάιντεν” διεκδικήσουν το χρίσμα, θα διασπάσουν την ψήφο της συγκεκριμένης πτέρυγας, με αποτέλεσμα να αναδειχθεί υποψήφιος κάποιος προοδευτικός, ο οποίος, πιθανότατα, δεν θα έχει τύχη απέναντι στον ντε Σάντις.

Υπενθυμίζεται πως οι Δημοκρατικοί υπέστησαν ήττα στην Φλόριδα τον περασμένο Νοέμβριο, τόσο στις προεδρικές εκλογές, όσο και σε επίπεδο Κονγκρέσσου.

Εθνικός Κήρυξ 

Γιά να μαθαίνουμε: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

 Δευτέρα, 1η Μαρτίου, 2021 


Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση στην πλοήγησηΠήδηση στην αναζήτηση
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Kolokotronis01.jpg
Πίνακας του Διονυσίου Τσόκου
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (Ελληνικά)
Γέννηση3  Απριλίου 1770
Μορέα[1][2]
Θάνατος4ιουλ. / 16  Φεβρουαρίου 1843γρηγ.[3]
Αθήνα[1]
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
ΚατοικίαΠελοπόννησος
ΕθνικότηταΈλληνες
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΝέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
στρατιωτικός
αντιστασιακός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΡωσικό κόμμα
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑικατερίνη Καρούτσου
ΣύντροφοςΜαργαρίτα Βελισσάρη
ΤέκναΙωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης
Πάνος Κολοκοτρώνης
Πάνος Κολοκοτρώνης
Ελένη Κολοκοτρώνη
Κωνσταντίνος Θ. Κολοκοτρώνης
ΓονείςΚωνσταντής Κολοκοτρώνης και Ζαμπία Κωτσάκη
ΑδέλφιαΜάρκος Κολοκοτρώνης
Οικογένειαοικογένεια Κολοκοτρώνη
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατάρχης/Βρετανικός ΣτρατόςΕλληνικός Στρατός και Ρωσικό αυτοκρατορικό πολεμικό ναυτικό
Πόλεμοι/μάχεςΕλληνική Επανάσταση του 1821
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαπληρεξούσιος
ΒραβεύσειςΤάγμα του Σωτήρος
Υπογραφή
Theodoros-kolokotronis-signature.svg
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (ΡαμοβούνιΜεσσηνία, 3 Απριλίου 1770 - Αθήνα, 4 Φεβρουαρίου 1843) ήταν Έλληνας αρχιστράτηγος και ηγετική μορφή της Επανάστασης του 1821, οπλαρχηγός, πληρεξούσιος, Σύμβουλος της Επικρατείας. Απέκτησε το προσωνύμιο Γέρος του Μοριά. Μετά θάνατον τιμήθηκε από την Ελληνική Πολιτεία με τον βαθμό του Στρατάρχη.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καταγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης καταγόταν από φημισμένη οικογένεια. Το επώνυμο της οικογένειάς του αρχικά ήταν Τζεργίνης, όπως αναφέρει ο ίδιος στα απομνημονεύματά του, και στη Μεσσηνία ευρίσκοντο 60 οικογένειες με το ίδιο επώνυμο.[4]

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, στα υπαγορευμένα απομνημονεύματά του, δίνει σημαντικά στοιχεία για την ιστορία της οικογένειάς του πριν από αυτόν. Το αρχικό επώνυμό της ήταν Τζεργίνης. Στη συνέχεια ο Δήμος Τζεργίνης, που έζησε την εποχή της Βενετοκρατίας στην Πελοπόννησο (1685-1715), ονομάστηκε Μπότσικας (από τον οικισμό Καλύβια [μαντριά] Κότσικα> στονΤουρκολέκα Αρκαδίας). Ο γιος του Δήμου, Γιάννης, ήταν ο πρώτος της γενιάς του που υιοθέτησε το όνομα Κολοκοτρώνης. Κατά την οικογενειακή παράδοση ο Γιάννης ονομάστηκε αρχικά «Μπιθεγκούρας» (από προσωνύμιο που του αποδόθηκε από κάποιον Αρβανίτη, στα αρβανίτικα σημαίνει: αυτός που έχει δυνατά οπίσθια) και έμεινε στον ίδιο το όνομα «Κολοκοτρώνης», που είναι η ακριβής μετάφραση του αρχικού προσωνυμίου.[5] Ο Κολοκοτρώνης γεννήθηκε στο Ραμοβούνι της Μεσσηνίας, αν και η οικογένειά του ζούσε στο Λιμποβίσι Αρκαδίας και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στον πύργο της Καστάνιτσας στη Μάνη. Τον πατέρα του τον έβλεπε πολύ σπάνια.Το όνομα Θεόδωρος ήταν καινούργιο στη γενιά του. Του το έδωσαν προς τιμήν του Ρώσου αξιωματικού Θεόδωρου Ορλώφ (Фёдор Григорьевич Орлов) ο οποίος κατά τη διάρκεια του της Ορλωφικής επανάστασης είχε γίνει πολύ αγαπητός, εξιστορώντας συνεχώς στους πληθυσμούς την αρχαία ελληνική δόξα. Τον βάφτισε ο Ιωάννης Παλαμήδης από τη Στεμνίτσα, πατέρας του Ρήγα Παλαμήδη.[6] Ο πατέρας του Θεόδωρου, Κωνσταντής Κολοκοτρώνης, πήρε μέρος στην ένοπλη εξέγερση των Ορλοφικών η οποία υποκινήθηκε από την Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας το 1770 και σκοτώθηκε μαζί με δύο αδελφούς και τον φημισμένο Παναγιώταρο στον πύργο της Καστάνιτσας από τους Τούρκους.

Νεανικά χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από μικρός, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ακολούθησε τον πατέρα του στις διάφορες περιπέτειές του. Σε ηλικία μόλις 15 ετών το 1785 μετακόμισε με τη μητέρα και τα αδέρφια του στο χωριό Άκοβος όπου ζούσε ο θείος του Αναγνώστης. Διορίστηκε αρματωλός εναντίον των κλεφτών που λυμαίνονταν την περιφέρεια του Λεονταρίου. Πέντε χρόνια αργότερα το 1790 παντρεύεται στον Άκοβο την κόρη προεστού του Ακόβου, Αικατερίνη Καρούτσου. Στον Άκοβο έζησε τα επόμενα 7 μέχρι το 1797 χρόνια σαν οικογενειάρχης και νοικοκύρης, απέκτησε κτήματα, σπίτι και περιουσία. Επίσης εκεί γεννήθηκαν τα πρώτα παιδιά του. Η δράση του Κολοκοτρώνη σιγά-σιγά απλώθηκε, μαζί με τη φήμη του, σ' όλη την Πελοπόννησο. Το 1802 είχε γίνει τόσο επικίνδυνος στους κατακτητές, ώστε ο βοεβόδας της Πάτρας πέτυχε να εκδοθεί σουλτανικό φιρμάνι που τον καταδίκαζε σε θάνατο και ανάθετε την εκτέλεση στους προεστούς, οι οποίοι αν δεν κατόρθωναν να τον σκοτώσουν θα εκτελούνταν οι ίδιοι.

Έχοντας αποκτήσει πείρα και στη θάλασσα ως κουρσάρος, το 1805 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πήρε μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις του ρωσικού στόλου κατά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο. Τον Ιανουάριο του 1806 και ενώ βρισκόταν στην Πελοπόννησο βγήκε διάταγμα δίωξής του. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να ακολουθήσει πολύμηνη περιπετειώδης και δραματική καταδίωξή του από τους Τούρκους σε πολλά χωριά και πόλεις της Πελοποννήσου.[εκκρεμεί παραπομπή] Όταν οι κάτοικοι των Βερβένων αρνήθηκαν να συνδράμουν τους καταδιωκόμενους κλέφτες, αυτοί κατέστρεψαν το χωριό. Ο Κολοκοτρώνης αναφέρει το γεγονός στη Διήγησή του: «ἐστείλαμεν εἰς τὰ Βέρβενα νὰ μᾶς στείλῃ ψωμὶ καὶ ζωοτροφίας, καὶ αὐτοὶ μᾶς ἀποκρίθησαν: ἔχομε βόλια καὶ μπαροῦτι, καὶ ἐπήγαμε καὶ τοὺς 'χαλάσαμε.».[7] Κατάφερε τελικά, μαχόμενος, να διαφύγει με πλοιάριο, φεύγοντας από περιοχή στα δυτικά του Λακωνικού κόλπου και περνώντας στα ρωσοκρατούμενα Κύθηρα με ενδιάμεση στάση στην Ελαφόνησο λόγω κακοκαιρίας. Από το 1810 υπηρέτησε στο ελληνικό στρατιωτικό σώμα του αγγλικού στρατού στη Ζάκυνθο, όπου γρήγορα διακρίθηκε για τη δράση του εναντίον των Γάλλων και έφτασε στο βαθμό του ταγματάρχη.

Γράμμα του Κολοκοτρώνη στον Πλαπούτα (10 Ιουνίου 1822).
Η εξάρτυση, τα όπλα και προσωπικά αντικείμενα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη

Φιλική Εταιρεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1818 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και τον Ιανουάριο του 1821 ξαναγύρισε στη Μάνη όπου άρχισε να προετοιμάζει την Επανάσταση στην Πελοπόννησο γνωρίζοντας ότι η ημέρα έναρξης ήταν η 25 Μαρτίου[8]. Βρέθηκε στην Καλαμάτα κατά την αναίμακτη κατάληψη της πόλης στις 23 Μαρτίου 1821 υπό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και την πομπώδη δοξολογία. Την επομένη κινήθηκε προς την Μεγαλόπολη με τον Νικηταρά και την 25η Μαρτίου το πρωί βρίσκονταν στον Κάμπο της Καρύταινας ή της Μεγαλόπολης. Ο Κολοκοτρώνης έμεινε στο χωριό Τετέμπεη ενώ ο Νικηταράς στα «πίσω χωριά» ή Σιαμπάζικα. Είχε οριστεί στις 25 Μαρτίου να βρίσκονται όλοι οι οπλαρχηγοί στις επαρχίες τους ώστε να κηρυχθεί η Επανάσταση, όπως και έγινε.[9]

Στην επανάσταση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρωταγωνίστησε σε πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις του Αγώνα, όπως στη νίκη στο Βαλτέτσι (13 Μαΐου 1821), στην άλωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821), στην καταστροφή της στρατιάς του Δράμαλη στα Δερβενάκια (26 Ιουλίου 1822), όπου διέσωσε τον Αγώνα στην Πελοπόννησο, αφού πρυτάνευσαν η ευφυΐα και η τόλμη του στρατηγικού του νου. Οι επιτυχίες αυτές τον ανέδειξαν σε αρχιστράτηγο της Πελοποννήσου. Στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου, πολλές φορές[εκκρεμεί παραπομπή] προσπάθησε να αμβλύνει τις αντιθέσεις ανάμεσα στους αντιπάλους, αλλά παρόλα αυτά δεν απέφυγε τη ρήξη. Μετά από ένοπλες συγκρούσεις, ο ίδιος και ο γιος του συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν στο Ναύπλιο.

Αξιοσημείωτη είναι η αναφορά του Κολοκοτρώνη στα απομνημονεύματά του σχετικά με την κατάληψη της Τριπολιτσάς:

Όταν έμβηκα εις την Τριπολιτσά, με έδειξαν τον Πλάτανο εις το παζάρι όπου εκρέμαγαν τους Έλληνας. Αναστέναξα και είπα: «Άιντε, πόσοι από το σόγι μου και από το έθνος μου εκρεμάσθηκαν εκεί», διέταξα και το έκοψαν.

Ο Σουλτάνος ζήτησε τη βοήθεια της Αιγύπτου για να καταστείλει την Επανάσταση, οπότε ο γιος του Μεχμέτ Αλή και διάδοχος του αιγυπτιακού θρόνου Ιμπραήμ αποβιβάστηκε το 1825 στην Πελοπόννησο. Η Σφακτηρία και το Ναβαρίνο έπεσαν στα χέρια των Αιγυπτίων και τότε ο Κολοκοτρώνης αποφυλακίστηκε για να αντιμετωπίσει τον Ιμπραήμ μαζί με τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Χωρίς πολυάριθμο στρατό ξεκίνησε και πάλι τον κλεφτοπόλεμο, που διήρκεσε ως το 1828, όταν στην Ελλάδα έφτασε το στράτευμα του στρατηγού Μεζόν με εντολή του Καρόλου Ι´ της Γαλλίας για να διασώσει την Ελλάδα από τα αιγυπτιακά στρατεύματα (η Γαλλική Εκστρατεία του Μωριά).

Η Γ' Εθνοσυνέλευση Ερμιόνης ονομάζεται Εθνοσυνέλευση με μέρος από τους πληρεξούσιους της Ελλάδας, η οποία έγινε από τις 18 Ιανουαρίου 1827 μέχρι τις 17 Μαρτίου 1827 στην Ερμιόνη Αργολίδας [1] [2]. Ο Κολοκοτρώνης συμμετείχε ως πληρεξούσιος στην τελευταία, τη ΙΖ' Συνεδρίαση της 17 Μαρτίου 1827.

Αξίζει να τονιστεί η στρατηγική φυσιογνωμία του Κολοκοτρώνη, καθώς διοικούσε τα στρατεύματα με ιδιοφυή τρόπο, χρησιμοποιώντας τις τακτικές του κλεφτοπολέμου, ώστε να μπορεί να αντεπεξέρχεται το στράτευμα στην αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου. Ενδεικτικό της δυσκολίας του αγώνα του 1821 είναι το παρακάτω απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του:

O Ιμπραΐμης μου επαράγγειλε μια φορά διατί δεν στέκω να πολεμήσωμεν (κατά μέτωπον). Εγώ του αποκρίθηκα, ας πάρη πεντακόσιους, χίλιους, και παίρνω και εγώ άλλους τόσους, και τότε πολεμούμε, ή αν θέλη ας έλθη και να μονομαχήσωμεν οι δύο. Αυτός δεν με αποκρίθηκε εις κανένα. Και αν ήθελε το δεχθή το έκαμνα με όλην την καρδιάν, διότι έλεγα αν χανόμουν, ας πήγαινα, αν τον χαλούσα, εγλύτωνα το έθνος μου.

Επίσης μεγάλη σημασία έδινε στην καταστροφή των πόρων (τροφές/ζωοτροφές) του αντιπάλου, καθώς και στην εξασφάλιση τροφής για το στράτευμα του. Αναγνώρισε πολλές φορές το έργο και τη σημασία των Ελλήνων κτηνοτρόφων, οι οποίοι εξασφάλιζαν με τα χιλιάδες ζώα τους τροφή για την υποστήριξη των μαχητών και γενικά της Επανάστασης.

Ελληνικό κράτος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως το τέλος της Επανάστασης, ο Κολοκοτρώνης συνέχισε να διαδραματίζει ενεργό ρόλο στα στρατιωτικά και πολιτικά πράγματα της εποχής.

Ο Κολοκοτρώνης στη νεκρική κλίνη.

Υπήρξε ένθερμος οπαδός της πολιτικής του Καποδίστρια και πρωτοστάτησε στα γεγονότα για την ενθρόνιση του Όθωνα[εκκρεμεί παραπομπή].

Το 1832, μην αναγνωρίζοντας τη διοικητική επιτροπή[ασαφές], είχε προχωρήσει σε δημοπρασία την παραγωγή από τις εθνικές γαίες καθώς και ζήτησε την κατακράτηση της δεκάτης, ενώ είχε την εξουσία στην ύπαιθρο.[10]

Το 1833, όμως, οι διαφωνίες[ασαφές] του με την Αντιβασιλεία τον οδήγησαν, μαζί με άλλους αγωνιστές, πάλι στις φυλακές της Ακροναυπλίας στο Ναύπλιο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Έτσι, στις 25 Μαΐου 1834, μαζί με τον Πλαπούτα, καταδικάστηκε σε θάνατο. Έλαβε χάρη μετά την ενηλικίωση του Όθωνα το 1835, οπότε και ονομάστηκε στρατηγός και έλαβε το αξίωμα του «Συμβούλου της Επικρατείας». Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Κολοκοτρώνης υπαγόρευσε στον Γεώργιο Τερτσέτη τα «Απομνημονεύματά» του, που κυκλοφόρησαν το 1851 με τον τίτλο Διήγησις συμβάντων της ελληνικής φυλής από τα 1770 έως τα 1836 και τα οποία αποτελούν πολύτιμη πηγή για την Ελληνική Επανάσταση. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1843 το πρωί, από εγκεφαλικό επεισόδιο, έχοντας επιστρέψει από γλέντι στα βασιλικά ανάκτορα, όπου τα τελευταία χρόνια ήταν υπασπιστής του Όθωνα.[11][12][13]

Το ταφικό μνημείο του Κολοκοτρώνη στο Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας

Ο Κολοκοτρώνης κηδεύτηκε με κάθε επισημότητα στην Αθήνα. Το φέρετρο με το νεκρό του ακολούθησε πομπή χιλιάδων λαού σε μια κατανυκτική διαδρομή που διήλθε από τις οδούς Ερμού και Αιόλου για να καταλήξει στον –τότε- Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Ειρήνης, όπου και τελέσθηκε η νεκρώσιμη ακολουθία. Γύρω του βρίσκονταν όλοι οι εναπομείναντες εν ζωή συμπολεμιστές του, όπως οι Γεώργιος Κουντουριώτης, Τζαβέλας, Δημήτρης ΠλαπούταςΡήγας ΠαλαμήδηςΜακρυγιάννης, Γιατράκος, Δεληγιάννης κ.α. Στα πόδια του είχε εναποτεθεί μια τουρκική σημαία για να συμβολίζει τις μεγάλες του νίκες επί των Οθωμανών καθόλη τη διάρκεια της επανάστασης. Συντετριμμένοι παρακολούθησαν την τελετή οι δυο γιοι του «Γέρου του Μωριά», ο Γενναίος και ο Κολίνος που αναλύθηκαν σε λυγμούς τη στιγμή που εκφωνούνταν οι επικήδειοι λόγοι, ενώ ο δεύτερος έχασε και τις αισθήσεις του[14].

Σημείο αναφοράς της ομιλίας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στη Πνύκα (1838) αποτελεί το παρακάτω απόσπασμα:

Όταν αποφασήσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: «Που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;», αλλά , ως μία βροχή, έπεσε σε όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικοί, και οι προεστοί, και οι καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι, και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι Τούρκοι κυνήγησαν την οικογένειά του, η οποία αναγκάστηκε να φύγει από τον πύργο -Ο Θεόδωρος ήταν τότε δέκα χρόνων-και να βρει καταφύγιο στη Μηλιά της Μάνης.Ο Κολοκοτρώνης ήταν παντρεμένος από το 1790 με την Αικατερίνη Καρούτσου, κόρη του προεστού και Μορόγιαννη του Άκοβου, Δημητρίου Καρούτσου[15]. Παιδιά του με την Αικατερίνη ήταν ο Γενναίος (Ιωάννης), που έγινε στρατιωτικός και μετέπειτα πρωθυπουργός, ο Κωνσταντίνος, ο Πάνος, που δολοφονήθηκε το 1824, και η Ελένη, σύζυγος του Νικήτα Δικαίου. Ο Κολοκοτρώνης είχε έναν ακόμη γιο τον επίσης Πάνο Κολοκοτρώνη που τον απέκτησε εκτός γάμου με τη Μαργαρίτα Βελισσάρη, κόρη του Αγγελή Βελισσάρη.[16] Έγινε αξιωματικός και διοικητής της σχολής Ευελπίδων.

Πρόσληψη και αποτίμηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κολοκοτρώνης σε έργο του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου με πρότυπο πίνακα του Πέτερ φον Ες (1933). Μουσείο Θεόφιλου.

Η κοινή αποδοχή που είχε αποκτήσει ο Κολοκοτρώνης χάρη στις στρατηγικές του ικανότητες κατά τα πρώτα έτη της Επανάστασης και κυρίως με τη νίκη του επί του Δράμαλη το 1822 εφθάρη τα επόμενα χρόνια με την εμπλοκή του στις εμφύλιες συγκρούσεις και την ανάδειξή του στα κατοπινά χρόνια ως ηγετικής μορφής μίας από τις αντιπαρατιθέμενες μερίδες στην Ελλάδα, έως ότου η αμνήστευσή του από τον Όθωνα και η ένταξή του στο βασιλικό περιβάλλον σήμαναν την καταπράυνση των χρόνιων αυτών αντιπαλοτήτων.[17] Στον κύκλο του Κολοκοτρώνη βρίσκονταν αρκετοί συγγραφείς, όπως ο Αμβρόσιος Φραντζής, ο Φωτάκος κ.ά, αποκαλούμενοι υποτιμητικά «Κολοκοτρωνιστές» από τους επικριτές του, που συνέγραψαν την ιστορία της επανάστασης αποδίδοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στον Κολοκοτρώνη, ο οποίος, ωστόσο, βρέθηκε στο στόχαστρο των επικρίσεων των προκρίτων που ασχολήθηκαν με την καταγραφή των επαναστατικών γεγονότων.[18] Ήδη στα μέσα του 19ου με τη συμβολή κυρίως του Τερτσέτη και άλλων, που διέσωσαν ανέκδοτα περιστατικά του βίου του, είχε αρχίσει να σχηματίζεται μια εικόνα για τον Κολοκοτρώνη με βασικά χαρακτηριστικά τη λαϊκή σοφία και πονηριά, που εμπεδώθηκε το υπόλοιπο του αιώνα σε πλήθος εκθειαστικών βιογραφιών και άλλων αφηγήσεων για την Επανάσταση.[19] Παράλληλα, η μορφή του Κολοκοτρώνη ξεκίνησε να θεωρείται προσωποποίηση του ελληνικού έθνους, με βάση τη μυθική εικόνα που ο ίδιος είχε παρουσιάσει στη Διήγησή του ως ακατάπαυστα αντιστεκόμενου στην οθωμανική εξουσία, που υιοθετούσε μια ηρωική αντίληψη της κλέφτικης δράσης και των κινήτρων του, εξέλιξη που αντικατοπτρίστηκε στον εξωραϊσμό των διαδεδομένων απεικονίσεών του.[20]

Η κοινή αυτή αποδοχή του Κολοκοτρώνη διαταράχθηκε το Μεσοπόλεμο, όταν ο Γιάννης Βλαχογιάννης επαναδιατύπωσε τις κατηγορίες των Ρουμελιωτών κατά των Μοραϊτών κλεφτών, αλλά μόνο πρόσκαιρα, χάρη στην αφηρωιστική απολογητική υπέρ του Κολοκοτρώνη από Πελοποννήσιους λογίους και στην ευρεία διάδοση της μυθιστορηματικής βιογραφίας του Σπύρου ΜελάΟ Γέρος του Μωριά, του 1931.[21] Η υιοθέτηση διαφορετικών στάσεων από τον Κολοκοτρώνη σε διάφορες στιγμές της ζωής του απέναντι στη βασιλεία, τους ξένους και τους κοτζαμπάσηδες επέτρεψε την κατά περίπτωση ιδεολογική επίκλησή του.[22] Η στρατευμένη, μη ακαδημαϊκή αριστερή ιστοριογραφία υιοθέτησε το πορτραίτο του Κολοκοτρώνη που είχε φιλοτεχνηθεί από την παραδοσιακή ιστοριογραφία τροποποιώντας το σε εκείνο του ανυπότακτου λαϊκού αγωνιστή, ιδίως τα χρόνια της αντίστασης και του εμφυλίου πολέμου, και κατά τη μετεμφυλιακή περίοδο της δίωξης των κομμουνιστών του διωκόμενου για τις σχέσεις με τη Ρωσία.[23]

Η μορφή του Κολοκοτρώνη έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στην Ελλάδα σε νομίσματα, στην εκπαίδευση και στο χώρο της τέχνης, αλλά και για την ονοματοδοσία διαφόρων τοποσήμων και έχει αποτυπωθεί σε πολλές ελληνικές πόλεις σε προτομές και ανδριάντες, οι πιο γνωστοί από τους οποίους είναι οι ορειχάλκινοι έφιπποι ανδριάντες του, που φιλοτεχνήθηκαν από το Λάζαρο Σώχο και ανεγέρθηκαν στην Αθήνα και στο Ναύπλιο το 1901 και το 1904 αντίστοιχα.[24] Σε ψηφοφορία που οργάνωσε ο τηλεοπτικός σταθμός ΣΚΑΪ για την ανάδειξη του «μεγαλύτερου Έλληνα» το 2008, ο Κολοκοτρώνης ήρθε τρίτος σε ψήφους, επιβεβαιώνοντας την εθνική απήχηση της προσωπικότητάς του.[25]