Αναπολώ τους σημάντορες ανέμους, και αυτούς μάθαμε να φοβόμαστε.

Τρίτη, 24 Αυγούστου, 2010
Απροστάτευτοι σε ένα κόσμο γεμάτο ανέσεις και κρυψώνες.
Ερήμην κάθε λογικής και συναισθήματος, θεσπίζονται κανόνες και τρόποι ζωής.
Τελικά είμαστε Δεσμώτες! Σύγχρονοι. Προμηθείς που αντί οι γύπες να μας
τρώνε το συκώτι, χαμογελαστοί κύκνοι μας ταΐζουν Φουά-γκρα- για να
ξεχάσουμε τις αλυσίδες που μας δένουν στον Καύκασο.
Ελάτε, λοιπόν, ας φωνάξουμε μαζί δυνατά, έστω για μια φορά .-όχι άλλο ρε.-
φτου ελευτεριά!
Σηκώνω το ποτήρι εις υγεία όσων μπορούν να σωθούν ακόμη, βάζω
και ένα παγάκι -μη μου θυμώνεις, δυσανασχετείς καλύτερα ένα παγάκι
παρά νερό στο κρασί μου.......Έτσι ακριβώς το είπες Μερόπη Παπ.
Μόλις επέστρεψα καλό χειμώνα

Θέμης Καρατζάς