Ταξίδι «έκπληξη» στην Ελλάδα. Σε συνέχειες Μεσημεριανό με το Δήμαρχο Αμαλιάδας, Κτηματολόγιο, Προσκύνημα στο τάφο της Αλίκης

Πέμπτη, 1η Αυγούστου, 2019

Του Βασίλη Καυκά

Κεφάλαιο 7, Συνέχεια #9

Την άλλη ημέρα, Δευτέρα, 8 Ιουλίου αρχίζει η τελευταία μου εβδομάδα στην Ελλάδα.  Ξυπνάω το πρωί, κοιτάζουμε τα ΝΕΑ στην τηλεόραση και πράγματι η ΝΔ είναι στη κυβέρνηση.  Από την Ηλεία οι τρεις βουλευτές του ΣΙΡΥΖΑ στην Ηλεία πήραν την άγουσα από τη Βουλή των Ελλήνων.  Μάλιστα ο νέος βουλευτής που εξελέγη από το ΣΥΡΙΖΑ κ. Καλαματιανός έλαβε τους διπλάσιους ψήφους από τον αμέσως επόμενο.  12 χιλιάδες ψήφους ο κ. Καλαματιανός, 6 χιλιάδες ο κ. Μπαλαούρας.  Η ΝΔ έβγαλε τους τρεις που γνωρίζαμε από το βράδυ δηλαδή την κ. Αυγερινοπούλου, τον κ. Τζαβάρα και τον κ. Νικολακόπουλος.  Τις νυχτερινές ώρες η ΝΔ φαινότανε να βγάζει 4 βουλευτές αλλά τελικά έμεινε στους 3 και το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ εξέλεξε ένα βουλευτή τον κ. Κατρίνη.  Με άλλα λόγια ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και πρώην υφυπουργός κ. Γιάννης Κουτσούκος έμεινε εκτός βουλής.
 

Για τον κύριο Κουτσούκο άκουσα και ΄να «κουφό».  Πήγε σε ένα χωριό να μιλήσει.  Εκεί στο καφενείο τον πλησίασε ένας ηλικιωμένος «απένταρος» και του ζήτησε 2 ευρώ να πιεί μία μπύρα.  Έψαξε τις τσέπες του ο κ. Κουτσούκος και δεν είχε χρήματα.  Αγρίεψε ο ηλικιωμένος και του λέει «κρίμα ρε που σε ψηφίζω τόσα χρόνια, 2 ευρώ σου ζήτησα να πιώ μία μπύρα».  Ας καθίσει ο Γιάννης να ξεκουραστεί εξ άλλου επί θητείας του στη βουλή δεν είδαμε κάποιο έργο στην Ηλεία.  Όποιος δεν δουλεύει για τον τόπο του ας πηγαίνει στο σπίτι του.  Σε όποιο κόμμα και να ανήκει.  Και κάτι άλλο όποιος δεν είναι μόνιμος κάτοικος στο τόπο που εκλέγεται καλό είναι να μην εκλέγεται!

Θυμήθηκα τον George Bush όταν ήταν Πρόεδρος που σε μία περιοδεία του σταμάτησε να πάρει κάλτσες, αλλά δεν είχε ούτε ένα δολάριο στην τσέπη του.  Τι να πεις από το ότι μας έχουν δεδομένο!   

Μετά από το πρωινό στο αυτοκίνητο με το Γιώργο για τον κτηματολόγιο με όλα τα χαρτιά.  Τα κατέθεσα όλα και μετά στη πρωτεύουσα του Νομού, Πύργο, στο ΤΑΠ και το μηχανικό.  Ενώ στα γραφεία του ΤΑΠ οι κυρίες με εξυπηρετήσαν τον πολιτικό μηχανικό που έκανε τη μελέτη για το σπίτι μου δεν τον βρίσκω, παρ’ ότι του έχω αφήσει πολλά μηνύματα στο τηλέφωνο και έχω πάει δύο φορές στο γραφείο του.  Πριν λίγο καιρό του είχα στείλει χρήματα δια μέσου τραπέζης για τα οποία «ούτε γάτα, ούτε ζημιά».  Αφήνω άλλο ένα μήνυμα στον υπάλληλο και φεύγω για την Αμαλιάδα.  15 λεπτά αργότερα κτυπάει το τηλέφωνό μου και ο υπάλληλος του μηχανικού μου λέει «ο κ. Κώστας είναι εδώ, είπε ελάτε να τον δείτε».  Είμαι στη διασταύρωση προς Κουρούτα αλλά κάνω μεταβολή στην εθνική οδό και πάλι πίσω στον Πύργο. 

Τελικά μιλήσαμε με τον μηχανικό, μου είπε τι ενέργειες πρέπει να κάνω και έφυγα.  Είναι ήδη 1:00μμ αι πρέπει να πάω να πάρω τον κ. Κώστα Κουτρουμπή να πάμε για φαγητό με το Δήμαρχο Αμαλιάδας κ. Χριστοδουλόπουλο.  Δεν έχω τον αριθμό του κ. Κουτρουμπή οπότε τηλεφωνώ στο Δήμαρχο «είμαι στο Πύργο και καθυστερημένος, θα αργήσω μισή ώρα, γίνεται να πάρεις τον κ. Κουτρουμπή;»  Ναι, είπε ο δήμαρχος και στις 1:35μμ συναντηθήκαμε στο παραθαλάσσιο εστιατόριο Achilion. 

Η συζήτησή μας ήταν για το Δήμο Ήλιδας (Αμαλιάδας) τις τελευταίες Δημοτικές εκλογές και της βουλευτικές εκλογές.  Σε κάποιο σημείο ο δήμαρχος με ρώτησε «Το περασμένο Νοέμβριο που συναντηθήκαμε στη Νέα Υόρκη μου είπες πρόσεξε γιατί θα τις χάσεις τις εκλογές»  Πράγματι, έτσι έγινε τον προειδοποίησα ότι θα χάσει την επανεκλογή του στο Δήμο Ήλιδας.  «Έχω κι εγώ τις πηγές μου» του είπα.  Στην ουσία η Πηνεία και η μεταφορά του Γυμνασίου από το Σιμόπουλο στην Εφύρα ήταν κακή επιλογή για το Δήμαρχο.  Είπε ότι πήγε στην Αθήνα στο Υπουργείο Παιδείας και μίλησε τον υπουργό κ. Γαβρόγλου.  Οι πληροφορίες μου είναι ότι ναι πήγε αλλά δεν μίλησε για το Γυμνάσιο Σιμοπούλου αλλά για το ΤΕΙ Αμαλιάδας. 

Το Σιμόπουλο και η Άνω Πηνεία ήταν εναντίον του.  Δυστυχώς για τον κ. Χριστοδουλόπουλο γιατί ενδιαφέρθηκε για το Δήμο και ήταν πάντα κοντά στους δημότες του και τα προβλήματα του.   Προς τιμή του είναι η ετήσια συνάντηση «Ηλειακό Αντάμωμα» στην Οικία Τατάνη όπου συμμετέχουν Ηλείοι Ομογενείς.  Γνωρίζω ότι αρκετοί δικοί τον ψήφισαν άλλοι όμως όχι.

Μιλήσαμε για το Ηλειακό Αντάμωμα και η απάντησή του ήταν ότι «φέτος δεν θα γίνει»!  Δύο εβδομάδες μετά και ενώ έχω επιστρέψει στις ΗΠΑ πληροφορούμε από δικές μου πηγές ότι θα γίνει το Ηλειακό Αντάμωμα!   Τι να πω…

Μας κέρασε ο άνθρωπος, ανταλλάξαμε κάποιες ιδέες και σκέψεις και αποχωρίσαμε.

Το απόγευμα πήγα για μπάνιο στα «παλιά λημέρια» στην παραλία του Αγίου Ηλεία.  Όπως ήταν και τότε.  Μόνο που ο Στεφανής, ο παπάς από την Ξυλοκέρα, η Μαρία, αδελφή της Αλίκης, η Ταβέρνα δεν υπάρχουν πιά. 

Τώρα ομπρέλες στην παραλία και ξαπλώστρες, πολλές ξαπλώστρες.  Διάλεξα μία ομπρέλα και ξαπλώστρα κοντά στο νερό.  Μπροστά μου το νησάκι, αριστερά τα «μαρόκια» (μεγάλες πέτρες) και αριστερότερα στο βάθος το ξενοδοχείο Aldermar παλιό ΜΙΡΑΜΑΡΕ του Πατρονικόλα (συγγενή του Ωνάση και η Σκαφιδιά και στο βάθος το Κατάκολο.  Πίσω από το νησάκι φαίνεται η Ζάκυνθος.  Γύρισα το μυαλό μου πολλά χρόνια πίσω στα παιδικά μου χρόνια που κάναμε τρέλες μέσα και έξω από το νερό.  Τότε που πηγαίναμε για ψάρεμα με τα δίχτυα, το ψαροντούφεκο… Τότε που πιάναμε τα χταπόδια, πως τα βγάζαμε από τις τρύπες και πως βγάζαμε μεροκάματο με το να πιάνουμε χταπόδια και να τα πουλάμε στο δάσκαλο από την Πάτρα. 

Έκανα το μπάνιο μου και μετά γύρισα πίσω δια μέσου Δουνέϊκα.  Αυτή την περιοχή την ξέρω σαν ην αυλή του σπιτιού μου.

Την άλλη μέρα Τρίτη, πάλι στον ιδικό για το κτηματολόγιο στο Σιμόπουλο (35 ευρώ το κάθε ακίητο συν 45 ευρώ για τον πολιτικό μηχανικό.  Σύνολο, 150 ευρώ.   

Το απόγευμα στη Κουρούτα.  Σήμερα είμαστε πολλοί Καυκάδες και έχουμε πιάσει τρεις ομπρέλες.  Σε κάποιο σημείο γυρίζω στον ανεψιό μου το Μπάμπη και του λέω να πάμε στον τάφο της μάννας του να κάνω ένα προσκύνημα.  Με κοίταξε άφωνος.  «Πότε» μου λέει;  Τώρα, του απαντώ.  Η μάνα του Αλίκη έφυγε πριν χρόνια και δεν είχα την ευκαιρία να πάω να προσκυνήσω τον τάφο της.  Έλα πάμε μου είπε και σηκώθηκε.

Οδήγησα λοιπόν στη Μυρτιά και στο κοιμητήριο όπου στον οικογενειακό τάφο είναι η μάννα του Αλίκη Ξένου-Καυκά, ο αδελφός της, Στέφανος Ξένος (Μπουκαούρης).  Θυμάστε το συμβάν με το κρις κραφτ στη Ζάκυνθο, και ο παππούς του από τη μάνα του, Χαράλαμπος και Δόμνα Ξένου.

Ανάψαμε το καντήλι και άφησα ένα λουλούδι.  Από όλους αυτούς είχα πιεί ένα ποτήρι νερό και με είχαν φιλοξενήσει.  «Ο θεός να τους αναπαύει» ψιθύρισα.

Πήραμε το δρόμο της επιστροφής στην Κουρούτα.  Είδα το Μπάμπη με την άκρη του ματιού μου να με κοιτάζει κάπως περίεργα.  Κατάλαβα ότι ο Μπάμπης ήταν αποσβολωμένος από την κίνηση μου να πάμε στο μνημείο.  Γύρισα και του είπα ότι «έπρεπε να το είχα κάνει, η μάνα σου ήταν καλός άνθρωπος».  Τα μάτια του βούρκωσαν.

Αύριο η Συνέχεια