Δευτέρα, 20 Σεπτεμβρίου, 2021
Κάποιος που θα αναφερθεί στην Τοπική Κοινότητα Αγραπιδοχωρίου Πηνείας του δήμου Ήλιδας θα μπορούσε να μιλήσει για την ζωή εκεί πριν και μετά την κατασκευή του φράγματος στη λίμνη του Πηνειού…
Ένα έργο που αποτέλεσε την αιτία για την σταδιακή μείωση του πληθυσμού του χωριού που σήμερα έχει φτάσει να διαθέτει περί τους 15 (!) μόνιμους (και σίγουρα ηρωικούς) κάτοικους! Χωρίς ούτε ένα καφενείο για να μπορέσει να καθίσει κάποιος η κοινότητα ερημώνει…
Κι όμως, οι κάτοικοι δεν χάνουν την αισιοδοξία τους, παραμένουν με το χαμόγελο στα χείλη, απολαμβάνουν την θαυμαστή θέα προς την λίμνη –και όχι μόνο- που τους προσφέρει το Αγραπιδοχώρι και δηλώνουν πως θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να μείνει ζωντανό το χωριό τους.
Σημείο αναφοράς τους ο τοπικός Πολιτιστικός σύλλογος που συσπειρώνει όλους τους Αγραπιδοχωρίτες και –με δικές του δυνάμεις- κάνει ότι καλύτερο μπορεί για το χωριό… μόνο που τις περισσότερες φορές αυτό δεν αρκεί.
Οι κάτοικοι στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα σε όλα όσα ακούστηκαν -μετά τις πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές- για την αναγκαιότητα να δοθούν κίνητρα στους κατοίκους των χωριών ώστε να μην τα εγκαταλείψουν… μια καλή αρχή λοιπόν θα μπορούσε να γίνει από αυτή τη κοινότητα.
Στο χωριό υπάρχουν περίπου 100 σπίτια, στοιχείο που δεν φανερώνει με την πρώτη ματιά ότι οι κάτοικοι του είναι ελάχιστοι. Με τον ερχομό της Άνοιξης πολλά από αυτά τα σπίτια… «ανοίγουν» για να υποδεχθούν τους ιδιοκτήτες τους και το Αγραπιδοχώρι αποκτά την ζωντάνια που του λείπει τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου…
Σημειώνεται πως στην τοποθεσία που βρίσκεται το χωριό υπήρχε στην αρχαιότητα η πόλη της Ηλειακής Πύλου. Από το Αγραπιδοχώρι διέρχεται και το «Μονοπάτι της Ολυμπιακής Εκεχειρίας».
Αθανάσιος Αγγελόπουλος (Πρόεδρος Εκπολιτιστικού Συλλόγου Αγραπιδοχωρίου)
«Μένω μόνιμα στην Πάτρα αλλά έρχομαι συνέχεια στο χωριό μας. Οι μόνιμοι κάτοικοι ζουν δύσκολες καταστάσεις ιδίως το χειμώνα. Μέσω του συλλόγου και της εκκλησίας προσπαθούμε να δώσουμε πνοή στη κοινότητα. Επιδίωξή μας είναι να δημιουργηθεί ένας χώρος δίπλα από την πλατεία όπου θα στεγάσει το σύλλογο μας και θα φτιαχτεί ένα κτίριο στον περιβάλλοντα χώρο του οποίου θα μπορούν να κάθονται κάτοικοι και επισκέπτες αφού δεν διαθέτουμε ούτε καφενείο. Εκδήλωση – σημείο αναφοράς για το σύλλογο μας είναι το Πανηγύρι στις 8 Σεπτέμβρη για τα γενέθλια της Θεοτόκου που όμως φέτος δεν έγινε.
Οι συγχωριανοί μας στην Αθήνα και το εξωτερικό, κυρίως στην Αυστραλία στηρίζουν τις προσπάθειες του συλλόγου. Είναι ευπρόσδεκτη όμως και κάθε στήριξη από οποιονδήποτε».
Χρύσανθος Μπαντούνας
«Είμαι μόνιμος κάτοικος και πηγαινοέρχομαι καθημερινά στην Αμαλιάδα για να εργαστώ. Το χειμώνα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα αλλά από την Άνοιξη και μετά έρχονται αρκετοί και αλλάζουν τα δεδομένα. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τις ελιές.
Το χωριό μας παλιά βρισκόταν στη θέση Αρμάτοβα που διαθέτει και αρχαιολογικό χώρο. Όταν δημιουργήθηκε η λίμνη από την κατασκευή του φράγματος οι περισσότεροι κάτοικοι τότε αποζημιώθηκαν κι έφυγαν κυρίως για την Αθήνα.
Το χωριό μας έχει εγκαταλειφθεί από Δήμο, Περιφέρεια και όλους. Το οικόπεδο δίπλα από την πλατεία μας αγοράστηκε από το σύλλογο μας. Παιδική χαρά δεν έχουμε για να παίζουν το καλοκαίρι τα παιδιά. Η προηγούμενη δημοτική αρχή έκανε γεωτρήσεις και λύσαμε το πρόβλημα με το νερό αλλά γενικότερα μας έχουν εγκαταλείψει… με το σύλλογο παλεύουμε και κάνουμε πράγματα μόνοι μας. Οι νεότεροι πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους κι εμείς αυτό κάνουμε. Ευπρόσδεκτη κάθε βοήθεια!»
Γιώργος Κονίδης
«Η ζωή εδώ είναι ήρεμη. Για τα ψώνια μας πάμε ή στην Αμαλιάδα ή πιο κοντά στο Σιμόπουλο.
Όσοι έχουν ζώα απασχολούνται εκεί, εγώ φροντίζω και ποτίζω τα φυτά της πλατείας μας που χρειάζεται και δέντρα για να γίνει πιο όμορφη. Μαζί χρειάζεται και λουλούδια, και παγκάκια και κούνιες για τα παιδιά που ελπίζω να μας προμηθεύσει ο δήμος Ήλιδας είτε όποιος άλλος επιθυμεί. Δεν θα πούμε όχι σε μια προσφορά για δέντρα ακόμα και από το Δασαρχείο. Αντίθετα θα είμαστε πολύ ευχαριστημένοι.
Αν έλεγα σε κάποιον που δεν έχει ξανάρθει εδώ να μας επισκεφθεί θα του μιλούσα για την ησυχία που έχουμε, να κοιμηθεί, να ξυπνήσει το πρωί και να πιεί το καφεδάκι του όμορφα κι ωραία και να θαυμάσει και τη λίμνη που έχουμε».
Αθηνά Αγγελοπούλου
Παρά τα… 100 της χρόνια η κα Αθηνά μας υποδέχθηκε εγκάρδια, μας αγκάλιασε και χάρηκε πολύ που μας είδε. Παράλληλα μα τόνισε ότι για το χωριό και τη ζωή σε αυτό θα μπορούσε να μας μιλά για ώρες…
Ξεκίνησε πάντως και μας διηγήθηκε μια ιστορία –εν καιρώ πολέμου- που με την πρώτη ευκαιρία θα δημοσιεύσουμε ολάκερη…
Γιαννούλα Μητροπούλου
«Δεν είμαι μόνιμος κάτοικος στο χωριό αλλά μένω πολύ καιρό κάθε χρόνο. Γεννήθηκα και μεγάλωσε εδώ, πήγα Αθήνα, πήρα σύνταξη και έρχομαι για κάποιους μήνες μέσα στο χρόνο. Υπάρχει εγκατάλειψη και η καθημερινότητα περνάει με ενασχόληση στο κήπο και στα χωράφια μας.
Το αγαπάω το χωριό μας. Είναι ο τόπος μου. Με ηρεμεί τους 6-7 μήνες που μένω εδώ. Κι έχει μια θέα που πρέπει να την απολαύσει ο καθένας!»
Λίμνη Πηνειού
Από το Αγραπιδοχώρι μπορεί κανείς να θαυμάσει τη Λίμνη Πηνειού που τους χειμερινούς μήνες τα νερά της φτάνουν σε πολύ μικρή απόσταση από τα πρώτα σπίτια του χωριού. Αναμφίβολα οι εικόνες που αντικρίζει ο επισκέπτης δικαιολογούν μια εκδρομή στην περιοχή…
Η λίμνη είναι μια τεχνητή λίμνη που δημιουργήθηκε έπειτα από κατασκευή φράγματος στον ποταμό Πηνειό με έκταση 19,895 τ.χλμ και είναι η μεγαλύτερη λίμνη της Πελοποννήσου.
Το φράγμα άρχισε να κατασκευάζεται τον Σεπτέμβριο του 1961 και ο έργο παραδόθηκε το 1968. Με τον εμπλουτισμό του φράγματος με νερό εγκαταλείφθηκε το χωριό Ξενιές, που βρισκόταν στον πυθμένα της υπό δημιουργίας λίμνης, αλλά και οι οικισμοί Παλαιοχώρα, Αγία Άννα και Σούλι.
Το εμβαδόν της λεκάνης του φράγματος είναι 723 χιλιόμετρα και η χωρητικότητα της λίμνης είναι 366 εκατομμύρια κυβικά μέτρα.
ΠΑΤΡΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου