Σάββατο, 7 Οκτωβρίου, 2023
Από το ΒΗΜΑτοδότη
Ίσως ήταν ο μοναδικός προπονητής που προπονούσε βουλευτές, υπουργούς, περιφερειάρχες ακόμα και μελλοντικό πρωθυπουργό. Ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο «Ξανθός» ή ο «κόουτς», όπως τον αποκαλούσαν, ήταν ως βουλευτής και μετέπειτα ως υφυπουργός Αθλητισμού, μακράν ο καλύτερος προπονητής πολιτικών (με την στενή έννοια του όρου) που πέρασε ποτέ από την Βουλή, πολύ καλύτερος από τους διαδόχους του, όπως για παράδειγμα ο Λεβέντης ή ο Γιάννης Τραγάκης.
Είχε βεβαίως τις ιδιορρυθμίες του, όπως εκείνο το… «γαλλικό» λεξιλόγιό του (που προβλημάτιζε τους πάντες), είχε ακόμα τα γούρια του, ήταν υπερβολικά προληπτικός, πλην όμως ήταν ο δάσκαλος στο μπάσκετ. Δεν χαριζόταν σε κανέναν όταν έκανε λάθος, ακόμα και στον Κυριάκο Μητσοτάκη που έπαιζε εκείνη την εποχή με το νούμερο 18 στη φανέλα του, που είχε το σύνθημα «ο αθλητισμός είναι ζωή». Είχε όμως παράλληλα και τις αδυναμίες του.
Η πρώτη και καλύτερη αδυναμία του ήταν η προσήλωσή του στα ριμπάουντ και στην άμυνα, λέγοντας ό,τι το καλύτερο για έναν πολιτικό είναι τόσο η άμυνα όσο και το ριμπάουντ, παρά οι πόντοι. Σε δύο πολιτικούς έδωσε τον μπασκετικό τίτλο «σούτινγκ γκαρντ» ( shooting guard) δηλαδή του μπασκετμπολίστα που αγωνίζεται σε μια από τις 5 παραδοσιακές θέσεις στην ομάδα μπάσκετ.
Στόχος του σούτινγκ γκαρντ, έλεγε, ήταν η μεγαλύτερη συγκομιδή πόντων, με αποτέλεσμα να αποτελεί το βασικό επιθετικό εργαλείο της ομάδας. Ο πρώτος, κατά Ιωαννίδη shooting guard, ήταν ο Ανδρέας Λοβέρδος, υπουργός Εργασίας, τότε, τον οποίο μάλιστα ο Ιωαννίδης τον έχρισε ως τον καλύτερο υπουργό shοoting guard της… Ευρώπης, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε άλλος ευρωπαίος υπουργός που να έπαιζε μπάσκετ. Και ο δεύτερος ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, παρά το γεγονός ότι κάποια στιγμή, ο τότε βουλευτής Μητσοτάκης διέκοψε τις προπονήσεις του.
Η ομάδα μπάσκετ των βουλευτών έδινε αγώνες εντός έδρας (στο γήπεδο του Έσπερου στην Καλλιθέα) και εκτός κυρίως με φιλανθρωπικές οργανώσεις, παλαίμαχους καλαθοσφαιριστές, αλλά και με δημοσιογράφους. Άλλωστε πάντα οι δημοσιογράφοι ήθελαν να παίξουν με πολιτικούς, όταν δεν έπαιζαν μεταξύ τους, είτε ποδόσφαιρο, είτε μπάσκετ και μια τέτοια ευκαιρία δεν την άφησαν να πάει χαμένη.
Πέρασαν από την προπονητική εποπτεία του Γιάννη Ιωαννίδη πολλοί πολιτικοί, οι περισσότερο των οποίων, εκείνη την εποχή ήταν υπουργοί ή, όπως τα έφεραν τα πράγματα, έγιναν στο μέλλον υπουργοί. Ήταν εκεί οι Βασίλης Κικίλιας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Κώστας Αγοραστός (ο πλέι μέικερ της ομάδας), Χρήστος Δήμας, Χρήστος Σταϊκούρας, Μάξιμος Σενετάκης, Γιάννης Κεφαλογιάννης, Ανδρέας Λοβέρδος. Μια φορά ήρθε μαζί με τον Λοβέρδο και ο Νίκος Ανδρουλάκης αλλά, οι κακές γλώσσες είπαν, πως τσακώθηκε με τον κόουτς και δεν ξαναήρθε.
Ε, δεν ήθελε κανείς και πολύ να τσακωθεί με τον προπονητή: Για παράδειγμα το παιχνίδι δεν τελείωνε, εάν δεν κέρδιζε η ομάδα του, ή όταν κάποιος «αναιδής» του έπαιρνε την μπάλα από τα χέρια τότε (ως προπονητής, παίχτης και… διαιτητής) έδινε… φάουλ. Ήταν όμως εκτός γηπέδου ένας καλοκάγαθος πολιτικός, θρησκευόμενος (ποτέ δεν έβρισε τα θεία), πολύ καλός στην παρέα. Μπορεί στο γήπεδο να μην χαμογελούσε, αλλά έβαζε τρίποντο στην συντροφιά με το γέλιο και τα ανέκδοτά του.
***
Γιατί ο «κόουτς» δεν έγινε ποτέ περιφερειάρχης
Αυτός ακριβώς ο απότομος και ιδιόρρυθμος χαρακτήρας του, πολλές φορές προκαλούσε προβλήματα στον ίδιο αλλά και στο κόμμα του. Όλοι τον θυμήθηκαν τώρα που έφυγε την εποχή που ό ήταν υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας με επίσημο στήριγμα από τη ΝΔ, με αντίπαλο των Απόστολο Τζτζικώστα. Λόγω του έκρυθμου χαρακτήρα του, πήρε μόλις 21% με τον Τζτζικώστα να παίρνει το 79%. Και τότε, όπως θυμούνται οι βουλευτές της ΝΔ, τους πίεζε να τον ακολουθήσουν στην περιφέρεια και να εγκαταλείψουν την Βουλή λέγοντάς τους: «Ξυπνάτε ρε, στη Βουλή μας θέλουν μόνον για να ψηφίζουμε μνημόνια».
ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου