Δευτέρα, 7 Σεπτεμβρίου, 2020
Κατά τη διάρκεια διαδήλωσης κατά του ρατσισμού στο πλαίσιο της συμπλήρωσης 57 ετών από την εμβληματική ομιλία του ηγέτη του αφροαμερικανικού κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. (AP Photo/Carolyn Kaster)
Του Δρα Πάνου Σταυριανίδη
Κατά τη διάρκεια διαδήλωσης κατά του ρατσισμού στο πλαίσιο της συμπλήρωσης 57 ετών από την εμβληματική ομιλία του ηγέτη του αφροαμερικανικού κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων, Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. (AP Photo/Carolyn Kaster)Του Δρα Πάνου Σταυριανίδη
Πριν μερικά χρόνια έκανα μια παρουσίαση στο Πανεπιστήμιο Rutgers της Νέας Ιερσέης. Με την ιδιότητα του προσκεκλημένου λέκτορα, το αντικείμενο της διάλεξης ήταν να μεταφέρω στους φοιτητές μερικά από τα χαρακτηριστικά που συμβάλλουν στην επιτυχία του ατόμου σε οποιοδήποτε πεδίο απασχόλησης. Είναι περιττό να αναφέρω ότι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά που συμβάλλουν στην επιτυχία είναι το να μπορείς να συμπεριφερθείς σαν ηγέτης όταν χρειαστεί και με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Αφού περιέγραψα μερικά από τα συστατικά που απαιτούνται στην ιδιοσυγκρασία ενός ηγέτη, δηλαδή, σκληρή εργασία, παράδειγμα προς μίμηση, ανάληψη ευθύνης, κ.τλ., ζήτησα από τους φοιτητές να σηκώσουν τα χέρια αυτοί που θα μπορούσαν να παίξουν αυτό το ρόλο. Σοκαρίστηκα όταν είδα μόνο μερικά χέρια, τρία με τέσσερα, μέσα σε ένα αμφιθέατρο με γύρω στους εκατό φοιτητές. Αν και διδάσκω περιστασιακά σαν λέκτορας καθηγητής σε προπτυχιακές, ως επί το πλείστον βαθμίδες, το φαινόμενο αυτό εξακολουθεί και με σοκάρει κάθε φορά που το συναντώ.
Κατά την άποψή μου ένα σημαντικό επιχείρημα που θα μπορούσα να προβάλλω για να αιτιολογήσω αυτή τη λυπηρή κατάσταση είναι το ποιόν και η χαμηλή στάθμη των πολιτικών προσωπικοτήτων που δεσπόζει στο πολιτικό στερέωμα της Αμερικής τις τελευταίες δύο σχεδόν δεκαετίες. Χωρίς να δακτυλοδεικτώ σε κάποια συγκεκριμένη κατεύθυνση ή σε πολιτικό κόμμα, θεωρώ ότι το να υπηρετείς τους πολίτες που σε εμπιστεύθηκαν με την ψήφο τους είναι κάτι υψηλό και εξαίρετο. Οπως στη ζωή, έτσι και στην πολιτική υπάρχουν άπειροι κώδικοι συμπεριφοράς και σίγουρα οι αρχαίοι συγγραφείς και φιλόσοφοι είχαν πολλά να πουν επ’ αυτού - ειδικά ο Αριστοτέλης στο σύγγραμμά του «Πολιτικά».
Σήμερα, ενώ η Αμερική και ολόκληρος ο πλανήτης περνάει δύσκολες στιγμές με τις πολλές και άγνωστες καταστροφικές πτυχές αυτού του ιού, και τις άπειρες απώλειες, ανθρώπινες και οικονομικές, βλέπουμε με μεγάλη λύπη την ξεδιάντροπη πολιτικοποίηση που επικρατεί στο όνομα αυτής της ανεπανάληπτης τραγωδίας της πρώτης εικοσαετίας του 21ου αιώνα. Πιστεύω ακράδαντα ότι η έλλειψη ηγεσίας φέρει μεγάλη ευθύνη για αυτή τη κατάντια - ίσως τη μεγαλύτερη.
Οι πρόσφατες ταραχές σε διάφορες μεγαλούπολεις των ΗΠΑ είναι άνευ προηγουμένου και μπορούν να συγκριθούν μόνο με αυτές που συνέβησαν στα τέλη της δεκαετίας του ’60 που ήταν παράγωγα της αντίθεσης της πλειοψηφίας του αμερικανικού λαού ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ αλλά και περισσότερο λόγω της δολοφονίας του Δρα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, του πρωτοστάτη και οραματιστή για την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την πάταξη του ρατσισμού. Ο ρατσισμός αυτός ήταν χωρίς αμφιβολία τότε έμφυτος μέσα στο σύστημα σαν ένα κακό στίγμα μέσα σέ ένα Σύνταγμα που είναι από τα πιο φιλελεύθερα κατά γράμμα αλλά όχι κατά πνεύμα και πράξη.
Η λογική του Δρα Κινγκ ήταν η δημιουργία ενός καλώς οργανωμένου κινήματος αποτελούμενου από μέλη που ήταν καλά εκπαιδευμένα και προετοιμασμένα να συμμετέχουν στις πορείες ειρηνικά. Ποτέ δεν υπήρξε βία ή βανδαλισμοί εκ μέρους των διαδηλωτών οι οποίοι παρήλαυναν συγκροτημένα με τον Δρα Κινγκ και τους υπαρχηγούς του στην κεφαλή. Η λογική αυτή είχε επηρεαστεί από τον Ινδό ηγέτη Μαχάτμα Γκάντι για την ανεξαρτησία της Ινδίας από τη Βρετανική Αυτοκρατορία. Ηταν μια ειρηνιστική τακτική που ο Δρ. Κινγκ υιοθέτησε στην ολοκληρία της και η οποία σε συνδυασμό με τη χαρισματική προσωπικότητά του προσέλκυσε πάρα πολλούς επώνυμους ηγέτες τις εποχής του να συμμετέχουν στις ειρηνικές πορείες του κινήματος. Ένας από αυτούς ήταν και ο Μακαριστός και Αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος.
Δυστυχώς οι σημερινές πορείες δεν έχουν κάποιον η κάποιους ηγέτες της ολκής του Δρα Κινγκ. Βασικά είναι ανοργάνωτες και πολλές φορές καταλήγουν σε βανδαλισμούς και λεηλασίες δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Είναι κρίμα που ενώ το πρόσφατο και φρικτό επεισόδιο με τη δολοφονία του Αφροαμερικανού George Floyd εξόργισε όλη την υφήλιο - θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν ένα καινούργιο έναυσμα για αναθεώρηση της κατάστασης των φυλετικών διακρίσεων και ανανέωση αντιμετώπισης αυτών - ιδιαίτερα στους κόλπους της Αστυνομίας που κατά καιρούς έχει κακοποιήσει έγχρωμους συμπολίτες μας χωρίς σοβαρά αίτια.
Αντιθέτως μέσα στα «αυθεντικά» στελέχη των διαδηλώσεων - εισχώρησαν αναρχικά και εξτρεμιστικά στοιχεία που στιγμάτισαν αρνητικά το κίνημα αυτό «Οι μαύρες ζωές έχουν σημασία». Ενα κίνημα που έχει ιδιαίτερη συμβολική σημασία και που στο οποίο συμμετέχουν άτομα από κάθε απόχρωση φυλής, εθνικότητας και θρησκείας. Ας μη βιαστούμε να καταδικάσουμε το κίνημα αυτό λόγω των αναρχικών αυτών στοιχείων. Το σύνθημα «Οι ζωές των μαύρων έχουν σημασία» δεν σημαίνει ότι καμία άλλη ζωή δεν έχει. Είναι απλώς μία υπενθύμιση προς όλες τις κατευθύνσεις για όλες τις ζωές των μαύρων που έχουν βίαια χαθεί από την εποχή της άθελης μεταφοράς τους από την πατρίδα τους Αφρική στις νέες χώρες όπου χρησιμοποιήθηκαν σαν σκλάβοι για 200 και πλέον χρόνια από τους λευκούς κατακτητές. Από τις ζωές μαύρων που χάθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της σκοτεινής περιόδου αλλά και ακόμη μετά την κατάργηση της δουλείας.
Αυτό που επείγει τώρα είναι ότι σε δύο περίπου μήνες θα έχουμε την ευκαιρία αλλά και το μεγάλο δίλημμα, λόγω των περιστάσεων, να ασκήσουμε το αναπόσπαστο δικαίωμα της ψήφου. Οι επιλογές που έχουμε μπροστά μας θα μπορούσαν να είναι τουλάχιστον «καλύτερες». Πολλοί συμπολίτες μας είναι παγιδευμένοι στη λογική του επιχειρήματος «το μη χείρον βέλτιστον». Με λυπεί αυτό το σκεπτικό - ειδικά σε μια τόσο μεγάλη χώρα που ενώ πρωτοστατεί στον πλανήτη δεν μπορεί να παράξει έναν ηγέτη που θα ήταν επάξιος των περιστάσεων.Εάν λοιπόν ζούσε τη σήμερον ημέρα ο Διογένης ο Κυνικός με καταγωγή από τη Σινώπη του Πόντου, θα έπαιρνε τους δρόμους με το φανάρι του ψάχνοντας και ψελλίζοντας επίμονα «ηγέτη ζητώ».
*Ο Δρ. Πάνος Σταυριανίδης είναι Επιχειρηματίας, Δρ. Κοινωνιολογίας και Ομογενειακός Εθελοντής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου