Δευτέρα, 15 Ιουνίου, 2020
Αssociated Press
Ποδηλάτες και περαστικοί κάνουν την βόλτα τους σε έναν έρημο δρόμο του Μανχάταν κατά την διάρκεια της απαγόρευσης κυκλοφορίας. (AP Photo/Mark Lennihan)
Στα προάστια της Φιλαδέλφειας, ο Μπέιζιλ Μάιλς (Basil Miles), 27 ετών, δεν είναι τόσο άνετος. Ανησυχεί για την ικανότητά του να φροντίσει τον έγκυο σύντροφό του και την 3χρονη κόρη τους αφού απολύθηκε από τη δουλειά του στην υπηρεσία τροφίμων λόγω του κορωνοϊού. Πρόσφατα παρέλειψε το ραντεβού γιατρού στην πόλη επειδή φοβόταν άσπρους ένοπλους αυτόκλητους τιμωρούς που απειλούσαν μαύρους διαδηλωτές στην περιοχή.
«Δεν ξέρετε τι θα συμβεί στη συνέχεια», είπε ο κ. Μάιλς ο οποίος είναι μαύρος. «Υπάρχουν ακόμα διαμαρτυρίες και εξακολουθούν να φλέγονται πράγματα».
Ο κ. Μάιλς και ο κ. Χέρμανσον απέχουν 700 μίλια, σε ζωές που χωρίζονται από γραμμές φυλής, ηλικίας, ιδεολογίας και εισοδήματος. Ωστόσο, υπάρχει μια άποψη που μοιράζονται και οι δύο: Το αμερικανικό πείραμα είναι υπό κατάρρευση.
«Είναι όλα άνω κάτω», είπε ο κ. Ερμανσον, ο οποίος είναι λευκός. «Μου φαίνεται ότι είμαστε πολύ κοντά σε μια πτώση».
Με δεκάδες εκατομμύρια άνεργους, περισσότερους από 110.000 νεκρούς από τον κορωνοϊό και χιλιάδες ανθρώπους να διαμαρτύρονται στους δρόμους, οι Αμερικανοί βλέπουν τις προσωπικές τους ανησυχίες και τις πολιτικές τους επιλογές μέσω ενός εντυπωσιακά υπαρξιακού φακού - πενθούν για το παρελθόν, ανησυχούν για το παρόν και φοβούνται για το μέλλον.
Σε συνεντεύξεις με περισσότερους από δύο δωδεκάδες ψηφοφόρους σε πολιτείες κλειδιά για τις εκλογές, Ρεπουμπλικανούς, Δημοκρατικούς και ανεξάρτητους από διαφορετικές ηλικίες, φυλές και κοινωνικές τάξεις, όλοι τους εξέφρασαν ανησυχίες ότι το έθνος τους έχει κατρακυλήσει εκτός πορείας, με προβλήματα που καμία εκλογή δεν θα μπορεί εύκολα να επιλυθεί. Εντονα πολωμένοι σχετικά με τη δημόσια υγεία, τη δημόσια ασφάλεια και, ίσως, την ίδια την αλήθεια, πολλοί άνθρωποι είναι ενωμένοι μόνο με το συλλογικό τους άγχος.
Ο κ. Τραμπ έχει κάνει ελάχιστα για να απαλύνει την αγωνία, προσφέροντας λίγες νέες προτάσεις πολιτικής και πολλές προειδοποιήσεις ότι οι Δημοκρατικοί θα κάνουν τη χώρα χειρότερη.
Ο πιθανός προεδρικός υποψήφιος των Δημοκρατικών, Τζόζεφ Μπάιντεν, μίλησε συναισθηματικά για όσους σκοτώθηκαν από τον ιό και το θάνατο του Τζορτζ Φλόιντ, υποστήριξε νέες μεταρρυθμίσεις στην Αστυνομία και προέτρεψε τους Αμερικανούς να αντιμετωπίσουν την πρόκληση της εποχής.
Η 36χρονη Γιάρα Καμπρέρα (Yara Cabrera), δασκάλα ειδικής αγωγής στο Φοίνιξ, κατηγορεί τον κ. Τραμπ για τις μερικές φορές χαοτικές διαμαρτυρίες, υποστηρίζοντας ότι πυροδοτεί φυλετικό διχασμό και δεν έχει την ενσυναίσθηση να βοηθήσει στη θεραπεία των πληγών του ρατσισμού. Η κα Καμπρέρα, που αυτοπροσδιορίζεται ως «ισχυρή Δημοκρατική» και Λατίνα, αναμένει επίσης ότι θα επανεκλεγεί (ο Τραμπ).
Ακόμη και αν κάνει λάθος και εκλεγεί ο Μπάιντεν, η κα Καμπρέρα έχει μικρή ελπίδα ότι η χώρα θα κάνει στροφή. «Νομίζω ότι οι άνθρωποι είναι πολύ μπερδεμένοι τώρα», είπε. «Δεν νομίζω ότι έχει σημασία ποιος είναι ο πρόεδρος».
Τη δεκαετία του 1930, οι Αμερικανοί αντιμετώπισαν τις δυσκολίες της Μεγάλης Ύφεσης. Τριάντα χρόνια αργότερα, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξέσπασαν μέσα από την ταραχώδη δεκαετία του 1960, παλεύοντας με την πολιτική του Ψυχρού Πολέμου και του Πολέμου του Βιετνάμ, συγκλονιστικές δολοφονίες και την άνοδο των επαναστατικών κοινωνικών κινημάτων όπως τα πολιτικά δικαιώματα και ο φεμινισμός.
Τώρα, οι Αμερικανοί ζουν ταυτόχρονα μέσα από την κοινωνική και οικονομική αναταραχή και των δύο δεκαετιών, μαζί με μια ιστορική πανδημία. Και όλα φιλτράρονται μέσω του διαχωριστικού φακού των κοινωνικών μέσων.
«Έχετε έναν συνδυασμό της δεκαετίας του 1930 και του 1960, αυτού του είδους συγκλίσεων κρίσεων», δήλωσε η Μίνα Μπος (Meena Bose), διευθύντρια του Κέντρου Μελέτης της Αμερικανικής Προεδρίας του Peter S. Kalikow στο Πανεπιστήμιο Hofstra.
Ενώ η πλειοψηφία των Αμερικανών αισθάνονται μια αίσθηση ανησυχίας, η απάντησή τους στις κρίσεις της πανδημίας και των διαδηλώσεων είναι ανάλογη με τις κομματικές γραμμές.
ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου