Τετάρτη, 7 Φεβρουαρίου, 2024
ΑΝΓΚΟΛΑ. ΛΟΥΙΖΙΑΝΑ. Ενα κρυφό μονοπάτι προς τα τραπεζάκια της Αμερικής ξεκινάει εδώ, σε μια απίθανη πηγή -μια πρώην φυτεία σκλάβων του Νότου που είναι τώρα η μεγαλύτερη φυλακή υψίστης ασφαλείας της χώρας.
Φορτηγά χωρίς σήμα, γεμάτα με βοοειδή που εκτρέφονται από τις φυλακές βγαίνουν από το κρατικό σωφρονιστικό κατάστημα της Λουιζιάνα, όπου οι άνδρες καταδικάζονται σε σκληρή εργασία και αναγκάζονται να εργαστούν, για δεκάρες την ώρα ή μερικές φορές καθόλου.
Αφού τρέξουν σε έναν επαρχιακό δρόμο προς έναν οίκο δημοπρασιών, οι αγελάδες αγοράζονται από έναν τοπικό κτηνοτρόφο και στη συνέχεια ακολουθούνται από το «Associated Press» άλλα 600 μίλια σε ένα σφαγείο του Τέξας που τροφοδοτεί τις αλυσίδες εφοδιασμού κολοσσών όπως τα «McDonald’s», «Walmart» και «Cargill».
Περίπλοκοι, αόρατοι ιστοί, ακριβώς όπως αυτός, συνδέουν μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες τροφίμων στον κόσμο και τις πιο δημοφιλείς μάρκες με δουλειές που εκτελούν κρατούμενοι των ΗΠΑ σε εθνικό επίπεδο, σύμφωνα με μια σαρωτική διετή έρευνα του «AP» σχετικά με τη δουλειά στη φυλακή που απέσπασε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, γεωργικών προϊόντων σε αγαθά που πωλούνται στην ελεύθερη αγορά.
Είναι από τους πιο ευάλωτους εργάτες της Αμερικής. Εάν αρνηθούν να δουλέψουν, κάποιοι μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τις πιθανότητες αποφυλάκισής τους με όρους ή να αντιμετωπίσουν τιμωρία όπως να τους στείλουν σε απομόνωση. Επίσης, συχνά αποκλείονται από την προστασία που παρέχεται σε όλους σχεδόν τους άλλους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης, ακόμη και όταν τραυματίζονται σοβαρά ή σκοτώνονται στην εργασία τους.
Τα αγαθά που παράγουν αυτοί οι κρατούμενοι καταλήγουν στις αλυσίδες εφοδιασμού μιας ιλιγγιώδους σειράς προϊόντων που βρίσκονται στις περισσότερες αμερικανικές κουζίνες, από δημητριακά «Frosted Flakes» και χοτ ντογκ «Ball Park» μέχρι αλεύρι «Gold Medal», «Coca-Cola» και ρύζι «Riceland».
Βρίσκονται στα ράφια σχεδόν κάθε σούπερ μάρκετ στη χώρα, συμπεριλαμβανομένων των «Kroger», «Target», «Aldi» και «Whole Foods».
Και ορισμένα αγαθά εξάγονται, μεταξύ άλλων σε χώρες στις οποίες απαγορεύτηκε η είσοδος προϊόντων στις ΗΠΑ για χρήση καταναγκαστικής εργασίας ή εργασίας στη φυλακή.
Πολλές από τις εταιρείες που αγοράζουν απευθείας από τις φυλακές παραβιάζουν τις δικές τους πολιτικές κατά της χρήσης τέτοιου εργατικού δυναμικού. Αλλά είναι απολύτως νόμιμο, καθώς χρονολογείται σε μεγάλο βαθμό από την ανάγκη για εργατικό δυναμικό για να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης οικονομίας του Νότου μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Οπως κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα από την 13η Τροποποίηση, η δουλεία και η ακούσια δουλεία απαγορεύονται -εκτός από την τιμωρία για έγκλημα.
Αυτή η ρήτρα αμφισβητείται επί του παρόντος σε ομοσπονδιακό επίπεδο και οι προσπάθειες για την αφαίρεση παρόμοιας γλώσσας από τα συντάγματα των πολιτειών αναμένεται να τεθούν σε ψηφοφορία σε περίπου δώδεκα πολιτείες φέτος. Μερικοί κρατούμενοι εργάζονται στο ίδιο έδαφος φυτειών όπου σκλάβοι μάζεψαν βαμβάκι, καπνό και ζαχαροκάλαμο πριν από περισσότερα από 150 χρόνια, με ορισμένες σημερινές εικόνες να μοιάζουν τρομακτικά με το παρελθόν. Στη Λουιζιάνα, η οποία έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά φυλάκισης της χώρας, οι άνδρες που εργάζονται στην «αγροτική γραμμή» εξακολουθούν να σκύβουν πάνω από καλλιέργειες που εκτείνονται σε μεγάλο μήκος.
Ο Γουίλι Ινγκραμ διάλεξε τα πάντα, από βαμβάκι μέχρι μπάμιες κατά τη διάρκεια των 51 χρόνων του στο κρατικό σωφρονιστικό ίδρυμα, πιο γνωστό ως Αγκόλα. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στα χωράφια, τον επέβλεπαν ένοπλοι φρουροί έφιπποι και θυμόταν ότι έβλεπε άντρες, που εργάζονταν με λίγο ή καθόλου νερό, να λιποθυμούν σε τριψήφιο καύσωνα. Κάποιες μέρες, είπε, οι εργαζόμενοι θα πετούσαν τα εργαλεία τους στον αέρα για να διαμαρτυρηθούν, παρά το γεγονός ότι γνώριζαν τις πιθανές συνέπειες.
«Ερχόντουσαν, με ασπίδες στο πρόσωπό τους και γκλομπ και σε χτυπούσαν ακριβώς εκεί στο χωράφι. Σε χτυπούσαν, σου περνούσαν χειροπέδες και σε ξαναχτυπούσαν», είπε ο Ινγκραμ, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη αφού παραδέχτηκε την ενοχή του για ένα έγκλημα που είπε ότι δεν διέπραξε. Του είπαν ότι θα εκτίσει 10 ½ χρόνια και θα αποφύγει μια πιθανή θανατική ποινή, αλλά μόλις το 2021 ένας συμπαθής δικαστής τον απελευθέρωσε τελικά. Ηταν 73ετών.
Ο αριθμός των ανθρώπων πίσω από τα κάγκελα στις Ηνωμένες Πολιτείες άρχισε να αυξάνεται στα ύψη τη δεκαετία του 1970 μόλις ο Ινγκραμ εισήλθε στο σύστημα, χτυπώντας δυσανάλογα έγχρωμους. Τώρα, με περίπου 2 εκατομμύρια ανθρώπους εγκλωβισμένους, το εργατικό δυναμικό των φυλακών των ΗΠΑ από όλους τους τομείς έχει μετατραπεί σε μια αυτοκρατορία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, που εκτείνεται πολύ πέρα από τις κλασικές εικόνες κρατουμένων να σφραγίζουν πινακίδες κυκλοφορίας, να εργάζονται σε συνεργεία οδοποιίας ή να μάχονται με τις πυρκαγιές.
«Η δουλεία δεν έχει καταργηθεί», είπε ο Κέρτις Ντέιβις (Curtis Davis,), ο οποίος πέρασε περισσότερα από 25 χρόνια στο σωφρονιστικό ίδρυμα και τώρα παλεύει να αλλάξει τους νόμους του κράτους που επιτρέπουν την καταναγκαστική εργασία στις φυλακές. «Εξακολουθεί να λειτουργεί σε ενεστώτα χρόνο», είπε. «Τίποτα δεν άλλαξε».
Πηγή: «Associated Press», «Εθνικός Κήρυξ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου