Ο Σόιμπλε πάει στις γερμανικές κάλπες μέσω... Ελλάδας

 Δευτέρα, 17 Οκτωβρίου, 2016ΜΕ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΗ ΣΥΝΤΑΓΗ Ο «ΣΚΛΗΡΟΣ» ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ

Της Μαρίας Αδαμίδου

Κατέχει το ρεκόρ του μακροβιότερου βουλευτή στη γερμανική Μπούντεσταγκ, έχει καταφέρει να είναι ένας εκ των δημοφιλέστερων πολιτικών στη Γερμανία παρότι βρίσκεται επικεφαλής του λιγότερο λαοφιλούς υπουργείου και φιλοδοξεί στα 74 του χρόνια να παραμείνει στην πολιτική για μία ακόμη τετραετία. 

Επιτιθέμενος ξανά εναντίον της Ελλάδας, καταφέρνει χτυπήματα και στα άλλα μέτωπα που έχει ανοιχτά το Βερολίνο, όπως αυτό με τις ΗΠΑ αλλά και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την οποία ο Σόιμπλε ουκ ολίγες φορές έχει επιχειρήσει να αποδυναμώσει.

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει χαρακτηρίσει άλλωστε την πολιτική «ναρκωτικό», οπότε, προκειμένου να παίρνει τη «δόση» του θα επιστρατεύσει κάθε μέσο, στην προκειμένη περίπτωση τις... δόσεις του ελληνικού προγράμματος και το -απευκταίο για τον ίδιο- «κούρεμα» του χρέους.

Το προεκλογικό παιχνίδι παίζεται σε αρκετά επίπεδα, ωστόσο, ο ίδιος έχει αναγάγει σε κεντρικό πυλώνα της στρατηγικής του εν όψει των εκλογών του 2017 το ελληνικό ζήτημα. Ο Σόιμπλε εμφανίζεται αποφασισμένος να ποντάρει στην εκ νέου σκλήρυνση της στάσης του Βερολίνου έναντι της Ελλάδας, έτσι ώστε να μην υποστεί μια ήττα, όπως θα ήταν η ελάφρυνση του χρέους. Ακόμη και γερμανικά ΜΜΕ αναφέρουν ότι ο βετεράνος υπουργός αποφεύγει να παραδεχθεί την αναγκαιότητα «κουρέματος» του χρέους για λόγους εκλογικής σκοπιμότητας και γι' αυτό ακολουθεί μια τακτική που μοιάζει σχιζοφρενική: από τη μια απαιτεί την παραμονή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα και από την άλλη αρνείται την ελάφρυνση που ζητά το Ταμείο.

«Το πρόβλημα δεν είναι η βιωσιμότητα του χρέους αλλά η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας» επαναλαμβάνει ο Σόιμπλε, κάνοντας τους παριστάμενους να νιώθουν ότι έχουν... τηλεμεταφερθεί πίσω στο 2012. Το ΔΝΤ και οι ΗΠΑ πίεζαν για ελάφρυνση του χρέους, όμως ο Σόιμπλε δεν μπορούσε να το δεχτεί προεκλογικά. Εάν αποχωρήσει το Ταμείο από το ελληνικό πρόγραμμα, η γερμανική βουλή θα θεωρήσει άκυρη την έγκριση του τρίτου πακέτου στήριξης της χώρας μας και θα ζητήσουν εκ νέου ψηφοφορία, κάτι διόλου ευχάριστο σε προεκλογική περίοδο. Επιπλέον, ο Σόιμπλε δεν έχει κρύψει τη δυσπιστία του απέναντι στην Κομισιόν, οπότε απαιτούσε ανέκαθεν τη συμμετοχή του Ταμείου ως «ανεξάρτητου» συμβούλου. Με τη σκληρή του στάση, ο Σόιμπλε επιδιώκει να διατηρήσει την προοπτική παραμονής του ΔΝΤ και να μεταθέσει το «αγκάθι» του χρέους για μετά τις εκλογές.

Το εσωτερικό
Με το βλέμμα στραμμένο στην εσωτερική πολιτική σκηνή της Γερμανίας, όπου το ξενοφοβικό και ευρωσκεπτικιστικό AfD σημειώνει σημαντικές επιτυχίες, ο Σόιμπλε καταφεύγει στην παλιά, δοκιμασμένη συνταγή, δηλαδή το ελληνικό ζήτημα. Ξεχνώντας ότι τον περασμένο Μάιο στο Eurogroup είχε συμφωνηθεί η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους μέχρι το τέλος του χρόνου και παραβλέποντας ότι το ζητούν ΗΠΑ και ΔΝΤ, απορρίπτει τα συμφωνηθέντα και επαναφέρει τα σενάρια τρόμου περί Grexit μέσω των διαύλων του στον γερμανικό Τύπο.

Το δε τελευταίο Eurogroup αποτέλεσε την ιδανική «θεατρική» σκηνή για τον Σόιμπλε, όπου ενώ όλοι προσέρχονταν μιλώντας για τυπική διαδικασία, ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ έλεγε ειρωνικά ότι εάν η Ελλάδα έχει εκπληρώσει όλα τα προαπαιτούμενα θα είναι κάτι τόσο πρωτότυπο, ώστε διακινδυνεύει την πρόγνωση πως θα υπάρξουν προβλήματα. Ουδεμία έκπληξη, λοιπόν, που αποφασίστηκε το σπάσιμο της δόσης των 2,8 δισ. για «τεχνικούς λόγους» και την επόμενη ημέρα η συντηρητική εφημερίδα «Welt», που συχνά αναπαράγει διαρροές του ΥΠΟΙΚ, επανέφερε το... φάντασμα του Grexit. Το ενδεχόμενο αυτό «παντρεύτηκε» με την εκδοχή που είχε προτείνει ο Σόιμπλε το καλοκαίρι του 2015 για ένα γενναίο «κούρεμα» και αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ.

Πριν επιστρατεύσει το ελληνικό πρόγραμμα, ο Σόιμπλε έβλεπε το κόμμα του και την Μέρκελ να βάλλονται για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης. Ο Σόιμπλε αποστασιοποιήθηκε από τη Μέρκελ, ωστόσο πιέσεις από τα πιο σκληροπυρηνικά τμήματα των Χριστιανοδημοκρατών για μια συντονισμένη απάντηση. Η σημαντική του επιτυχία να καταφέρει για πρώτη φορά μηδενικό δανεισμό στον γερμανικό προϋπολογισμό δεν έχει τόσο μεγάλη απήχηση. Ούτε οι φοροελαφρύνσεις που προανήγγειλε είχαν το απαιτούμενο βάρος για να κάνουν τη διαφορά στις δημοσκοπήσεις. Οπότε απέμενε η Ελλάδα, ένα θέμα ιδιαίτερα γνώριμο στους Γερμανούς ψηφοφόρους, οι οποίοι τα προηγούμενα χρόνια είχαν μπολιαστεί με όλα τα στερεότυπα για τους τεμπέληδες Ελληνες τους οποίους καλείται να σώσει ο απλός φορολογούμενος.

• Τα σενάρια για Grexit
Η επαναφορά από τον Σόιμπλε των σεναρίων περί Grexit ακούγεται ευχάριστα στους πιο συντηρητικούς ψηφοφόρους των Χριστιανοδημοκρατών, οι οποίοι επιθυμούν μια νομισματική ένωση λίγων και εκλεκτών. Δεν είναι τυχαίο ότι ο σκληρός Σόιμπλε δεν εξάντλησε την αυστηρότητά του μόνο στην Ελλάδα. Πήραν ήδη σειρά η Ισπανία και η Πορτογαλία.

Πηγή: ΕΘΝΟΣ