Ο υποκριτικός ευσεβισμός

Του Θεόδωρου Καλμούκου

Να διευκρινίσω από την αρχή πως άλλο πράγμα είναι η ευσέβεια, δηλαδή η κατ’ αλήθεια βίωση της Εκκλησίας και άλλο ο ευσεβισμός προς το θεαθήναι, γι’ αυτό ακριβώς και είναι συνώνυμος του ψευτοπιετισμού, διότι εμπεριέχει την υποκρισία. Ηταν αυτός ο ευσεβισμός και η ψευτοευσέβεια που προκάλεσαν τα καταγγελτικά εκείνα «ουαί» του Χριστού προς την κάστα των Φαρισαίων και Γραμματέων ή αν προτιμάτε προς το ιερατείο της εποχής του.Αυτό που αποδείχθηκε ανάγλυφα για μία ακόμα φορά με τα θλιβερά και ανίερα καμώματα του ιερέα Γεωργίου Πασσιά, όπως δημοσιεύτηκαν στον «Ε.Κ.» το Σαββατοκύριακο 3-4 Οκτωβρίου 2015 είναι το μέγεθος ή καλύτερα το έρεβος της υποκρισίας από την οποία εκπηγάζει ο ευσεβισμός και η επίπλαστη πνευματικότητα.

Ο π. Πασσιάς χρόνια τώρα εμφανιζόταν ως «ευσεβής» και «παραδοσιακός» -οτιδήποτε κι αν σημαίνει αυτό- επειδή είχε τα εξωτερικά χαρακτηριστικά της «Ορθοδοξίας της τρίχας», δηλαδή μακριά μαλλιά και γένια, αντερί με μεγαλόσταυρο επί του στήθους, κομποσκοίνια τυλιγμένα στο χέρι και ύφος εξομολογητή πατερούλη.

Κατόρθωνε δε να πείθει τους αδαείς περί τη Θεολογία και την Πίστη χρησιμοποιώντας την εξομολόγηση ως εργαλείο όπως κάνει κατ’ επάγγελμα και ο πνευματικός πατήρ, ιερομόναχος Εφραίμ. Ο τελευταίος, όπως από το 1990 αποκάλυψε ο «Ε.Κ.», εγκατέλειψε τη Μονή της Μετανοίας του το Μοναστήρι του Φιλοθέου του Αγίου Ορους και ήλθε στην Αμερική με τους γνωστούς τρόπους και μεθόδους και ίδρυσε Μοναστήρια δημιουργώντας κατ’ ουσία ένα είδος ανεξέλεγκτης «αντι-Εκκλησίας», με κύριο όχημα τον φονταμενταλισμό και απλουστευμένες θεωρίες οι οποίες συγχέουν την Ορθοδοξία και τον φοβικό Ορθοδοξισμό.

Δυστυχώς η Αρχιεπισκοπή Αμερικής δεν έχει κατορθώσει να διενεργήσει μία ενδελεχή και σε βάθος έρευνα για τις φονταμενταλιστικές διδασκαλίες του Εφραιμισμού που έχουν συμπαρασύρει αρκετούς ιερείς κατά βάση ανεκπαίδευτους, αλλά και λαϊκούς οι οποίοι δυστυχώς δεν είναι ικανοί να διακρίνουν αυτό που είναι Εκκλησία, από αυτό που δεν είναι. Αυτό που είναι ήθος εκκλησιαστικό, από αυτό που είναι υποκριτικός πιετισμός, όπως τον λάνσαρε επί χρόνια ο Πασσιάς και έτεροι τινές σαν κι αυτόν. Κι ακόμα δεν έχει γίνει έλεγχος για τα οικονομικά των Μοναστηριών, διότι το ερώτημα πού βρήκε ο π. Εφραίμ τόσα χρήματα και ξεκίνησε τα Μοναστήρια παραμένει αίνιγμα.

Ο π. Πασσιάς έκανε τα όσα έκανε και τώρα έχει σπεύσει να καλυφθεί κάτω από τα ράσα και τις εξομολογήσεις του π. Εφραίμ, παρουσιάζοντάς τα ως «συνταξιοδότηση», όπως άλλωστε έγραψε στην επιστολή του στις 28 Σεπτεμβρίου 2015 προς τα «αγαπημένα του πνευματικά τέκνα» πως «έφτασε ο καιρός για να συνταξιοδοτηθώ από την ενεργό διακονία για λόγους προσωπικούς και υγείας. Τώρα θα αφοσιωθώ στη μετάνοια την οποία προσπάθησα να κηρύξω και να διαδώσω εκ μέρους του Κυρίου μας. Με την καθοδήγηση του πνευματικού μου πατέρα Γέροντα Εφραίμ, θα εξαφανισθώ από αυτόν τον κόσμο για αρκετό καιρό σύμφωνα με το θέλημα του Θεού».

Σε άλλο σημείο ανέφερε πως «έχει επιλέξει (ο Εφραίμ) για μένα σύμφωνα με το πλήθος των αμαρτιών μου και των ανομημάτων μου, πως θα πρέπει να συνταξιοδοτηθώ και να ακολουθήσω τον δρόμο της σιωπής, της προσευχής, της νηστείας και της ολοσχερούς αφοσίωσης στον Κύριό μας».

Και προσθέτει: «Μη ρωτάτε πού πηγαίνω και πού θα βρίσκομαι, διότι τότε δεν θα είναι δυνατόν να εκπληρώσω τον σκοπό μου».

Βέβαια η θεσμική διοίκηση της Εκκλησίας με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο κ. Δημήτριο, θα κάνει αυτό που οφείλει να κάνει όπως άλλωστε το δήλωσε σαφέστατα ο Σεβασμιότατος στον «Ε.Κ.» πως «η Εκκλησία θα λάβει όλα τα ενδεικνυόμενα για την περίπτωση αυτή μέτρα, πάντοτε σύμφωνα με το νόμο του Θεού».

Θα πρόσθετα μόνο, πως οφείλουν να ληφθούν αυτά τα μέτρα όσον τάχιστα διότι ο π. Πασσιάς έχει αποδείξει επί χρόνια ότι μπορεί και εμπαίζει και επιπλέει επικαλούμενος τον Εφραίμ και τα Μοναστήρια του. Αρκετά πια. Κι ο υποκριτικός ευσεβισμός πρέπει να έχει ένα τέλος.

Πηγή: Εθνικός Κήρυξ