Συναντήσεις με Πολιτειακή και Πολιτική ηγεσία, Εμπειρίες και αναμνήσεις

Του Βασίλη Καυκά

Επίσκεψη στην Ελλάδα και συναντήσεις με

Κωνσταντίνο Καραμανλή, Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας

Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, Πρωθυπουργό

Ανδρέα Παπανδρέου, Πρόεδρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης

Αλέκα Παπαρήγα, Γενική Γραμματέα του ΚΚΕ

Μαρία Δαμανάκη, Γενική Γραμματέα του Συνασπισμού...

Πολλοί έγραψαν πολλά για το Μητσοτάκη. Η δική μου εμπειρία είναι όταν πήγαμε στην Ελλάδα προσκεκλειμένοι του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.   Είχα την ευκαιρία να γνωρίσω και να ανταλλάξουμε σκέψεις και απόψεις με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τον Ανδρέα και όλη την τότε πολιτική ηγεσία

Είναι μέσα Ιουλίου του 1992 όταν ευρισκόμενος με την οικογένεια στο νησί Nantucket τηλεφώνησε ο πρέσβης της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον κ. Χρήστος Ζαχαράκης. “Σε ψάχνω δύο ήμέρες” είπε ο πρέσβης.  Τι έκανα, του λέω αστειευόμενος.

“Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός σας προσκαλούν εσάς και την σύζυγό σας στην Αθήνα για την Ημέρα της Δημοκρατίας” μου είπε ο Έλληνας Διπλωμάτης.

-Πως έχουμε την τιμή, ρώτησα τον πρέσβη.

-”Για την προσφορά σας στην Ελλάδα και την οργάνωση του συλλαλητηρίου έξω από το Λευκό Οίκο για τη Μακεδονία μας”, ήταν η απάντηση του.

“Κύριε πρεσβευτά δώστε μου λίγο χρόνο να το σκεφτώ γιατί είμαστε στο Nantucket για διακοπές” του είπα και του υποσχέθηκα ότι μέχρι το άλλο πρωί θα τον έπαιρνα τηλέφωνο με ένα ναι ή όχι.

Συζήτησα με την σύζυγο και αποφασίσαμε να πάμε εφ' όσον τακτοποιούσαμε τα παιδιά και άλλες υποχρεώσεις. Επιστρέψαμε από το νησί και αφού τακτοποιήσαμε τις υποχρεώσεις μας νάμαστε την Τετάρτη, 22 Ιουλίου, 1992 στις 3:30 το απόγευμα στο Αεροδρόμιο Logan της Βοστώνης. Στην αίθουσα αναχωρήσεων είδαμε τον κ. Γεώργιο Τσάκαλη Πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ελληνο-Αμερικανικών Σωματείων Νέας Αγγλίας με την σύζυγό του αείμνηστη Ευαγγελία οι οποίοι είχαν προσκληθεί και αυτοί να πάνε στην Ελλάδα. Ο κ. Τσάκαλης τότε ήταν Πρόεδρος της Ομοσπονδίας της Βοστώνης και εγώ αντιπρόεδρος της Πανηλειακής Ομοσπονδίας ΗΠΑ & Καναδά.

Το αεροπλάνο της γραμμής American Airlines για το αεροδρόμιο Kennedy της Νέας Υόρκης ακύρωσε την πτήση λόγο του άσχημου καιρού στη Νέα Υόρκη και μας έβαλαν στην επόμενη η οποία και αυτή ακυρώθηκε. Η ώρα είναι πλέον 5:30 και βλέποντας ότι θα χάναμε την πτήση της Ολυμπιακής από Νέα Υόρκη για Αθήνα πήγαμε στη Delta η οποία μας έβαλε στο waiting list. Τελικά ενώ περιμέναμε στην αίθουσα αναμονής της Delta μας ειδοποιούν από τα μεγάφωνα να επιβιβαστούμε στην American Airlines. Πριν μπούμε στο αεροπλάνο τηλεφωνώ στο τηλέφωνο που μου είχαν δώσει στην Νέα Υόρκη στον κ. Γιάννη Κεσσάνη ο οποίος μου λέει ότι το αεροσκάφος της American Airlines είναι ελικοφόρο και θα κάνει περισσότερο χρόνο να φτάσει στην Νέα Υόρκη “να δω τι μπορώ να κάνω να καθυστερίσω την Ολυμπιακή” μου είπε. Βρισκόμαστε μέσα στο αεροσκάφος στο αεροδρόμιο της Βοστώνης το οποίο είναι στη πίστα του αεροδρομίου αλλά αργεί να σηκωθεί. Η ώρα είναι 8:25μμ όταν επί τέλους το αεροσκάφος τροχοδρομεί και στη συνέχεια σηκώνεται με ένα άσχημο καιρό όπου οι κεραυνοί έπεφταν γύρω μας.

Μία ώρα και 15 λεπτά έκανε για να φτάσει στο αεροδρόμιο Kennedy. Μόλις κατεβαίνουνε τηλεφωνώ στο κ. Κεσσάνη ο οποίος περιμένει στην αίθουσα επιβίβασης της Ολυμπιακής. “Καθυστερούμε το αεροσκάφος στην θύρα ελάτε όσο ποιο γρήγορα μπορείτε”. Τι γρήγορα όμως, οι βαλίτσες μας χάθηκαν. Αρχίσαμε να ψάχνουμε ενώ πρέπει να περπατήσουμε περίπου 20 λεπτά για να πάμε στο αεροσκάφος της Ολυμπιακής.

Ο χρόνος κυλάει γρήγορα. Η ώρα είναι 10:55μμ και το αεροσκάφος της Ολυμπιακής, ένα μεγαθύριο 747 γεμάτο μας περιμένει. Έπρεπε να είχε φύγει στις 9:15μμ. Με τη συμβουλή του κ. Κεσσάνη εγώ με την κ. Τσάκαλη πάμε στο αεροπλάνο και ο κ. Τσάκαλης με την σύζυγό μου κάνουν δήλωση για απώλεια αποσκευών. Είναι 11:10μμ και είμαστε στο αεροσκάφος όταν ακούγεται από το “ασύρματο” τηλέφωνο του κ. Κεσσάνη “Γιάννη πρέπει να κλείσουμε την πόρτα και να σηκωθούμε σε 5 λεπτά”. Δίνει εντολή ο κ. Κεσσάνης να επιβιβαστούν σε περιπολικό του αεροδρομίου ο κ. Τσάκαλης με την Λίντα και σε λίγα λεπτά μπήκαν στο αεροσκάφος από την σκάλα που ήταν κολλημένη στη πόρτα του αεροσκάφους και όχι από την κεντρική θύρα (Gate). Αποβιβάζεται ο κ. Κεσσάνης και αμέσως το αεροσκάφος τροχοδρομεί και σηκώνεται για την Αθήνα.

Εκεί στην πρώτη θέση είναι αρκετοί γνωστοί μας, πρόεδροι ομοσπονδιών από διάφορα μέρη της Αμερικής αλλά και δημοσιογράφοι από μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ. Μεταξύ αυτών είδαμε τους: Παναγιώτη Κασσάπη από την Ομοσπονδία της Νέας Υόρκης, τον κ. Ανδρέα Κομοδρόμο από την ομοσπονδία των Κυπρίων, κ. Βασιλείου από την Φιλαδέλφεια, κ. Θεόδωρο Σπυρόπουλο από το Σικάγο, τον ιατρό Ιωάννη Νάθενα από την Νέα Υόρκη, τον ιατρό κ. Δημήτρη Καλιντέρη πρόεδρο της Παναρκαδικής από το Λος Άντζελες, κ. Φώτη Γερασόπουλο από την Πανμακεδονική, τον ιατρό Παναγιώτου από την Φλώριδα, τον κ. Γεώργιο Κωνσταντόπουλο από την Καλιφόρνια, κ. Ηλία Μπέζιο από την Παν-Ηπειρωτική και άλλους. Από τα Μέσα Ενημέρωσης θυμάμε τον Δημήτρη Καστανά, Σταύρο Μαρμαρινό, Όσκαρ Παπαναστασίου, Παύλο Κοτρώτσιο...Αντιλήφθηκα ότι με τη Λίντα είμαστε οι μικρότεροι σε ηλικία.

Φτάσαμε στην Αθήνα στο αεροδρόμιο Ελληνικό. Ψάχνουμε για τις βαλίτσες μας αλλά μάταια. Τελικά μας οδηγούν στην αίθουσα VIP όπου δεκάδες δημοσιογράφοι μας υποδέχτηκαν με επικεφαλής τον Γενικό Γραμματέα Απόδημου Ελληνισμού κ. Ανδρέα Ζαΐμη. Τον κ. Ζαϊμη τον γνώριζα από το 1981 και του εκμιστερεύουμε το πρόβλημά μας ότι δεν έχουμε ρούχα. Πρέπει σύμφωνα με το πρόγραμμα που μας έδωσαν να πάμε στη δεξίωση για την Ημέρα Της Δημοκρατίας στο Μέγαρο Ηρώδου του Αττικού . “Κανένα πρόβλημα, θα πάτε στο ξενοδοχείο και θα στείλω εγώ κάποιον στις 5:00μμ να σας πάρει να πάτε για ψώνια”. Πήγαμε στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία και μετά από ένα γρήγορο ντουζ βγήκαμε στο μπαλκόνι που είχε θέα τη Βουλή των Ελλήνων. Σε κάποια στιγμή κτυπάει το τηλέφωνο. Είναι ο απεσταλμένος του κ. Ζαίμη. Κατεβένουμε και μαζί με το ζεύγος Τσάκαλη πάμε στην Ερμού. Ο υπάλληλος ή καταστηματάρχης μας κοίταζε με κακία! Μάλλον τον είχαν φέρει από κάποια παραλία άρον-άρον και είχε τις κακές του. Αφού πήρε η Λίντα αυτά που χρειαζόταν, φόρεμα παπούτσια κλπ ζήτησε και οι κ. Τσάκαλη να της βρει κάτι στο μέγεθος της και ο ανεδαίστατος υπάλληλος μεταξύ σοβαρού και αστείου την πρόσβαλε. Θυμάμαι που του είπε η αείμνηστη Βαγγελιώ “Ρε παλιάνθρωπε έτσι μιλάνε”. Είπα αγόρασαν γιατί εγώ είχα την σακούλα με δύο κοστούμια και γραβάτες και δεν χρειάστηκε να πάρω κάτι, τουλάχιστον έτσι υπόθεσα.

Τελικά γυρίζουμε στο ξενοδοχείο και ετοιμαζόμαστε να πάμε στη δεξίωση. Δύο λεωφορεία περιμένουν απ' έξω και δύο περιπολικά, ένα μπροστά και ένα πίσω από τα λεωφορεία. Στις 8:30μμ ξεκινάμε για το Μέγαρο Ηρώδου του Αττικού. Παντού δημοσιογράφοι και αστυνομικοί. Οι Εύζωνες της Προεδρικής φρουράς έχουν λάβει θέσεις στην είσοδο, μέσα στο Μέγαρο αλλά και στον κήπο όπου γινόταν η δεξίωση.

Εμείς που είχαμε πάει από την Αμερική είμαστε μαζί.  Άρχισαν να καταφτάνουν αξιωματούχοι, πολιτικοί, στρατιωτικοί, πρεσβευτές διαφόρων κρατών. Από τις 9:00μμ άρχισαν να έρχονται οι αρχηγοί των κομμάτων, Μαρία Δαμανάκη του Συνασπισμού, Παπαρήγα, Φλωράκης, Κύρκος... Στις 9:15 έφτασε ο κ. Ανδρέας Παπανδρέου με την σύζυγό του Δήμητρα τους οποίους χαιρετίσαμε και συνομιλήσαμε για λίγα λεπτά. Ακολούθησαν υπουργοί της Κυβέρνησης και στις 9:30μμ έφτασε ο πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με την σύζυγό του Μαρίκα όπου ανταλλάξαμε χαιρετισμό. Λίγα λεπτά αργότερα βγήκε από το Μέγαρο και κατηφόρισε τα σκαλιά στον κήπο ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής καταχειροκροτούμενος από τις εκατοντάδες των παρευρισκομένων.

Σε κάποια στιγμή βλέπω τη Λίντα να συνομιλεί με τη Δήμητρα Λιάνη. “Και εμένα Δήμητρα με λένε” της είπε η Λίντα αφού έχει βαπτιστεί ορθόδοξη με το όνομα Δήμητρα. Έχουν περάσει τόσα χρόνια και δεν τους θυμάμαι όλους αλλά θυμάμαι τον Αντώνη Σαμαρά, υπουργό Εξωτερικών τον Βύρων Πολύδωρα, υφυπουργό Εξωτερικών, τον αρχηγό του ΓΕΣ, τον Πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα κ. Μάικ Σωτήρχο, το Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Ιάκωβο, την Ντόρα Μπακογιάννη και άλλους.

Η πισίνα δεν είχε νερό και η Δήμητρα Λιάνη μας ενημέρωσε ότι λόγο της λειψυδρίας δεν βάζουν νερό στα συντριβάνια και τις πισίνες.

Σε κάποιο σημείο μας πλησίασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής έχοντας δίπλα του τον κ. Μολυβιάτη και ακολουθεί η εξής στιχομυθία με τον κ. Γεώργιο Τσάκαλη. “Βλέπω Πρόεδρε και συ μικρή γυναίκα έχεις, σαν τον Αντρίκο” και βάλαμε τα γέλια. Το βράδυ στην δεξίωση δεν ήρθε η κ. Τσάκαλη γιατί δεν είχε ρούχα και ο κ. Τσάκαλης είχε έρθει με την κόρη του Κατερίνα οπότε ο Καραμανλής νόμισε ότι ήταν η σύζυγός του! Συναντήθηκα με τον αντιπρόεδρο της Κυβέρνηση κ. Θανάση Κανελλόπουλο με τον οποίο μιλήσαμε για αρκετή ώρα για την Ομογένεια, την Ελλάδα, την Ηλεία.

Μετά την δεξίωση πήγαμε πεζή στο Κολωνάκι και καθίσαμε στη πλατεία για παγωτό όπου μερικά τραπέζια πιο κάτω ήσαν οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού Νίκος Αναστόπουλος και Τάσος Μητρόπουλος με την παρέα τους.

Φτάσαμε στο ξενοδοχείο γύρο στις 1:00πμ της Παρασκευής. Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν είχα άλλες κάλτσες και εσώρουχα. Έπλυνε η Λίντα αυτά που φορούσα και τα άπλωσε στο μπαλκόνι του Μεγάλου Βρετανία!. Κάπου στις 5:00πμ άκουσα τα κορναρίσματα στη πλατεία Συντάγματος και πήγε η Λίντα και μάζεψε τα ρούχα από το μπαλκόνι!

Την ημέρα αυτή είχαμε συναντήσεις με την αντιπρόεδρο της Βουλής κ. Τσουδερού. Ενώ αργότερα συναντήσαμε μέσα στη Βουλή τον Πρωθυπουργό και μέλη της κυβέρνησης στο γραφείο του Υπουργικού Συμβουλίου.

Θυμάμαι ότι κάθομαι στην κορυφή του μεγάλου τραπεζιού που βλέπετε από την τηλεόραση. Αμέσως δίπλα μου κάθετε ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης δίπλα του ο Βύρων Πολύδωρας και ο Αντώνης Σαμαράς. Εκεί που μιλούσαμε και μας ευχαρίστησε ο κ. Μητσοτάκης για την κινητοποίησή της Ομογένειας και το Μεγάλο συλλαλητήριο στην Ουάσιγκτον (Λευκό Οίκο) για το όνομα Μακεδονία έβγαλε τσιγάρο και ο Πολύδωρας αμέσως έβγαλε αναπτήρα και του το άναψε. Η όλη κίνηση έμεινε στη μνήμη μου γιατί δεν είχα συνηθίσει να ανάβει κάποιος τσιγάρο την ώρα που συνεδριάζαμε.

Όταν τελείωσε η σύσκεψη έγινε δεξίωση στην αίθουσα δεξιώσεων όπου μεταξύ των άλλων ήταν και Ντόρα Μπακογιάννη αλλά ο βουλευτής τότε του ΠΑΣΟΚ και μετέπειτα Πρωθυπουργός κ. Γεώργιος Παπανδρέου.

Αργά το απόγευμα συναντήσαμε στο γραφείο του Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Ανδρέα Παπανδρέου και μαζί του ήταν οι κύριοι, Λαλιώτης, Τσοχατζόπουλος, Γιαννόπουλος και άλλοι. Μάλιστα σε κατ' ιδίαν συζήτηση με τον κ. Παπανδρέου μιλήσαμε για τον βουλευτή Ηλείας κ. Βασίλη Παπαδόπουλο ο οποίος είχε πεθάνει την ίδια ημέρα. Την άλλη ημέρα συνάντησα πάλι τον κ. Παπανδρέου στην εξόδιο ακολουθία για το Βασίλη Παπαδόπουλο που έγινε στη Μητρόπολη Αθηνών όπου πήγαμε με τον κ. Γεώργιο Τσάκαλη.

Το βράδυ της Παρασκευής πήγαμε πάλι στο Προεδρικό Μέγαρο όπου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε δεξίωση μόνο για εμάς που είχαμε πάει από τις ΗΠΑ.

Στιχομυθία Κωνσταντίνου Καραμανλή με Ευαγγελία Τσάκαλη “Εσένα χοντρούλα, κάπου σε ξέρω” “Κύριε Πρόεδρε είμαι κόρη του Γιάνναρου”. “Του Γιάνναρου, τι λες παιδί μου. Εγώ με το πατέρα σου φάγαμε ψωμί κι ελιές”.

Ο κ. Μωλυβιάτης ήταν η “σκιά” του Καραμανλή και σύστηνε εμάς αλλά και υπενθύμιζε στον Πρόεδρο διάφορα πράγματα.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε κάποιο σημείο μίλησε σε όλους και ευχαρίστησε την οργανωμένη ομογένεια για τις κινητοποιήσεις και την Παν-Αμερικανική πορεία του Ελληνισμού στο Λευκό Οίκο, τέλος Μαΐου, 1992.

Την άλλη μέρα, Σάββατο, συναντήσαμε τον Πρόεδρο της Βουλής κ. Αθανάσιο Τσαλδάρη στο γραφείο του και στις 12:00 το μεσημέρι συναντήσαμε την κ. Αλέκα Παπαρήγα “Στο Σπίτι του Λαού” στο Περισσό. Εκεί υπήρχε ένας μικρός ανελκυστήρας όπου μπαίναμε 3-4 την κάθε φορά. Είπε σε κάποια στιγμή η Γενική Γραμματέας του ΚΚΕ “τα οικονομικά μας έχουν μειωθεί” εννοώντας την κατάρρευση του κομουνιστικού καθεστώτος της Σοβιετικής Ένωσης. Λίγο αργότερα την ίδια ημέρα πήγαμε στα γραφείου του Συνασπισμού στη Θεμιστοκλέους όπου συναντήσαμε την Γενική Γραμματέα του κόμματος κ. Μαρία Δαμανάκη και στελέχη όπως το Νίκο Κωνσταντόπουλο και άλλους.

Ανταλάξαμε απόψεις και ζητήσαμε από την κυβέρνηση να αναβαθμίση τη Γενική Γραμματεία σε υφυπουργείο Απόδημου Ελληνισμού, πράγμα που έγινε.

Άλλες εποχές τότε. Η ομογένεια ήταν ενωμένη, δυνατή. Αλλά και η Ελλάδα γνώριζε τη δύναμη του Ελληνισμού της διασποράς.

Σήμερα όμως...

Βασίλης Καυκάς, Βοστώνη