Από την Κληρικολαϊκή στο Νάσβιλ Τενεσί τον Ιούλιο του 2016. Φωτογραφία αρχείου: Αρχιεπισκοπή Αμερικής.
Ενας χρόνος συμπληρώνεται σε λίγες μέρες, συγκεκριμένα την επόμενη εβδομάδα, από την τελευταία Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής που συνήλθε στο Νάσβιλ του Τενεσί.
Στην παρέλευση του ενός χρόνου δεν ακούστηκε ούτε φωνή, ούτε λαλιά, αν και κατά πόσο τέθηκαν σε εφαρμογή οι αποφάσεις της -αλήθεια θυμάται κανείς ποιες ήταν;- αλλά ούτε και πού, πότε, πώς και με ποιο θέμα θα γίνει η επόμενη.
Ενδεχομένως τώρα που υπενθυμίζει το παρόν σχόλιο το ξεχασμένο θέμα, να υπάρξει κάποια ανακοίνωση. Βέβαια το ζητούμενο δεν είναι να γίνει η Κληρικολαϊκή όπως γίνεται τα τελευταία χρόνια σαν ένα είδος τριήμερης Κατηχητιάδας που κοστίζει ακριβά, αλλά να ασχοληθεί με τα πολλά και σοβαρά προβλήματα και προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Εκκλησία μας εδώ στη μεγάλη Αυτοκρατορία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το να γίνουν πάλι οι ανερμάτιστες συζητήσεις για την οικονομική συνεισφορά που τείνει να γίνει, αν δεν έχει γίνει, παραμύθι πια, μαζί με το έτερο παραμύθι των λεγόμενων «διακονιών» ή ministries, δεξιώσεις, τιμές και βραβεύσεις, προγεύματα, γεύματα και δείπνα και την τελευταία στιγμή η ψήφιση του οικονομικού προϋπολογισμού των 30 και πλέον εκατομμυρίων δεν νομίζω ότι συνιστά σοβαρότητα διότι από αυτά πια υπάρχει κορεσμός και κόπωση.
Αυτό που λείπει είναι το όραμα, ο προβληματισμός, η σκέψη, οι στοχεύσεις, οι προγραμματισμοί, η εξυγίανση σε όλα τα επίπεδα.Τα υπόλοιπα είναι για τα πανηγύρια.
Θ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου