Πέμπτη, 26 Μαΐου, 2022
… Κι έρχονται κι άλλοι. Ας έρθουν πίσω οι χαμένες ζωές!
Όπως θα έλεγε και το τραγούδι: «… να ’μαστε πάλι εδώ Αντρέα»!
Και εννοώντας τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, αυτός ο στίχος του τραγουδιού είναι επιτυχής και αντιπροσωπευτικός, τουλάχιστον ως προς τη μαζικότητα και τη διάχυτη διάθεση για θετική δράση, αν μάλιστα κάποιος βρισκόταν στο στάδιο του Tae Kwon Do, στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ (20 -22/5.).
Το ΠΑΣΟΚ επιστρέφει, και σύντομα, σχεδόν αύριο -τον Οκτώβριο ’22, η μεθαύριο -το Μάϊο ΄23 θα έχει μπροστά του το πιο προκλητικό ραντεβού: θα συναντηθεί με το μέλλον της Πατρίδας. Μέλλον που τα σημάδια δείχνουν ότι θα καλέσει το ΠΑΣΟΚ να πρωταγωνιστήσει στη διαμόρφωσή του ( του ίδιου του εθνικού-κοινωνικού μέλλοντος). Δηλαδή, να προωθήσει και να εφαρμόσει ένα σχέδιο και όραμα, -παραγωγικό, αναπτυξιακό, δίκαιο, πατριωτικό. Σχέδιο και όραμα, το οποίο έχει ανάγκη ο Τόπος, και παρά τους καθημερινούς καυγάδες ‘’Ν.Δ.’’ – ΣΥΡΙΖΑ κανείς τους δεν διαθέτει ούτε έχουν πρόθεση, όπως δείχνουν, να ασχοληθούν σοβαρά με αυτό.
Οι ποιητές μιλούν καλύτερα για τα περισσότερα πράγματα.
Από ένα ποίημα, του Nοέμβρη του 2018, με τίτλο Ήρθα πίσω, ακούστε για τον πόνο και την προσδοκία της επιστροφής, σαν κι αυτή που εννοούμε με το ΠΑΣΟΚ:
Είχα πει πως δεν τελειώσαμε.
Όσοι υπέγραψαν τις καταδίκες
ας δουν, τώρα, τα χέρια τους μες στο μελάνι της συμφοράς.
Όσοι έσφιγγαν τις καρδιές τους
μέσα στις παγωμένες νύχτες του στεναγμού και του κατατρεγμού
ας δούνε τον ήλιο ξανά.
Ήρθα πίσω.
Το δικό μου λόγο να πω,
τα δικά μου χέρια, ελεύθερα στον τόπο μου, να υψώσω
των ανθρώπων μου τα ρυτιδωμένα πρόσωπα ν΄ ασπασθώ.
Τη φωτιά φυλαγμένη στην προμηθεϊκή τους γωνία
ξανανάβω.
Έχω έρθει πίσω.
Όπως ο τόπος αναζητούσε
και το αποζητούσα,
όπως τα όνειρα προσκαλούσαν μες στις άγριες νύχτες,
καθώς η προσμονή είχε ζυμωθεί με την ελπίδα και το έλλειμμα,
και τα χαμόγελα είχαν κλειστεί στις γροθιές τους.
Είμαι μαζί τους κι έρχονται κι άλλοι.
Ας έρθουν πίσω οι χαμένες ζωές.
Επάνοδος του ΠΑΣΟΚ: η συγκυρία, το γεγονός, η ευθύνη
Το όνομα, τα σύμβολα, οι σημαίες, δεν είναι «άδεια πουκάμισα», ούτε ζητήματα δευτερευούσης σημασίας. Ισχύει, πρωτίστως αυτό για το ΠΑΣΟΚ.
Η Δημοκρατική Παράταξη σε όλη την μεταπολιτευτική περίοδο, σε όλη την περίοδο της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας έχει κεντρική αναφορά στο ΠΑΣΟΚ, είναι ταυτισμένη με το ΠΑΣΟΚ. Οι έννοιες του Δημοκρατικού Πατριωτισμού και του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, οι μεγάλες κατακτήσεις των κοινωνικών, θεσμικών και δημοκρατικών αλλαγών, η αναβαθμισμένη θέση της Χώρας και του Ελληνισμού, η βελτίωση και κατοχύρωση των νέων θέσεων της κοινωνικής πλειοψηφίας σε όλους τους τομείς της ζωής είναι συνδεδεμένες με το ΠΑΣΟΚ. Αυτό το ισχυρό νήμα ξαναπιάνουμε σήμερα. Φέρνοντας το ΠΑΣΟΚ στο προσκήνιο, με αυτοπεποίθηση, με αυτογνωσία, με οραματισμό, με νέα δυναμική, με συνείδηση μιας νέας αποστολής.
Αν αυτό είναι το κύριο καθήκον, υπάρχει και μια ακόμα υποχρέωση: να πούμε και να αποκαταστήσουμε την Αλήθεια, με τόλμη και ευθύνη. Απέναντι σε μια αντιϊστορική, εκμηδενιστική συμπεριφορά που πριν λίγα χρόνια δικαιολογούσε τα δικά της αδιέξοδα κατηγορώντας ξεδιάντροπα το ΠΑΣΟΚ ότι: ‘’τα δικά του 40 χρόνια διακυβέρνησης έφεραν την καταστροφή!’’. Είναι αυτοί οι ίδιοι που παρέδωσαν για 99 χρόνια την ελληνική εθνική περιουσία στην εκποίηση και διαχείριση των ξένων δανειστών και, τώρα, θέλουν ως αποτυχημένοι πλέον ηθοποιοί να υποδυθούν κακοστημένα έναν νέο τους ρόλο, υποδυόμενοι το ΠΑΣΟΚ και τον Α. Παπανδρέου!… Έτσι, υποκριτικά σκέφτεται και δρα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα, και σ΄ αυτά που τα θεωρούν ως τις ‘’καλύτερες τους στιγμές’’ -σαν αυτή της προηγούμενης Κυριακής- ουραγοί του ΠΑΣΟΚ είναι, κακοί αντιγραφείς, αυθαίρετοι σφετεριστές.
Η αλήθεια είναι ότι οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ οφείλουν να υπερασπιστούν την Ιστορία του Τόπου και την ιστορία της Παράταξης. Κανείς δεν θα το κάνει για το ΠΑΣΟΚ, - στη θέση του, αντί για το ίδιο-, και δεν θα το κάνει ούτε και για την Πατρίδα.
Για να είμαι πιο ευθύς, θα μπορούσα να πω ότι τούτο δεν είναι το 3ο Συνέδριο! Είναι το 11ο, το 11οΣυνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Αν ξαναπιάσουμε το νήμα του ΠΑΣΟΚ και των Συνεδρίων του, πίσω απ΄ το 2015, από το 10ο τότε Συνέδριο του
Θα ήθελα καλύτερα να το ονομάσω 1ο Συνέδριο, 1ο επανιδρυτικό Συνέδριο. Ή, και σκέτο Επανιδρυτικό!
Κι αυτό μάλλον αποδίδει καλύτερα την αλληλουχία, όλες τις στιγμές και όλα τα διακυβεύματα: τη συνέχεια, το άλμα, το Αύριο, την Αλλαγή!
Το δίλημμα των κατεστημένων και το πραγματικό διακύβευμα
Κέντρα συμφερόντων, media και αργυρώνητοι, ‘’ΝΔ’’ και ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να εγκλωβίσουν το ΠΑΣΟΚ και την προοδευτική κοινωνική πλειοψηφία στο δίλλημα: ‘’με την ΝΔ ή με το ΣΥΡΙΖΑ;’’, ‘’με ποιους θα πάτε;’’. Το κάνουν για τους δικούς τους σκοπούς, για τα δικά τους ιδιοτελή συμφέροντα. Το ΠΑΣΟΚ, πρωτ΄ απ΄ όλα, πρέπει να σταθεί προσηλωμένο στους στόχους μας. Να προχωρήσει μαζί με τα πιο ενεργητικά, πιο παραγωγικά τμήματα της Κοινωνίας. Έχει την κατεύθυνση των αναγκών και των συμφερόντων της Πατρίδας και της Κοινωνίας, αυτή είναι η πυξίδα.
Και πρέπει, μέσα από τον αγώνα του, να αισθανθεί πρωταγωνιστής κι όχι ρυθμιστής!
Ας κοιτάξουμε καλύτερα. Ποιο δρόμο δείχνει ο Λαός;
Ο Λαός αρνείται το δίλλημα.
Δεν ενισχύει κανέναν από τους δύο υποτιθέμενους πόλους. Ούτε τη ‘’ΝΔ’’, ούτε το ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τους εμπιστεύεται. Αντίθετα μειώνει τη δύναμή τους. Μειώνει τη δύναμή τους σε μεγάλα ποσοστά. Η ‘’ΝΔ’’ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι δυνάμεις που ηττώνται, που χάνουν, που υποχωρούν. Η μόνη δύναμη που ανεβαίνει, η μόνη που νικάει, που αντιπροσωπεύει την ελπίδα και ένα νέο δυναμισμό της Κοινωνίας είναι το ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η εικόνα, αυτές είναι οι τάσεις. Μέσα εδώ υπάρχει η πραγματική απάντηση και η προοπτική.
Επομένως, το πραγματικό δίλλημα που θέτει ο Λαός με τη στάση του είναι: με το ΠΑΣΟΚ -εγγυητή ελπίδας και νίκης ή με τη ‘’ΝΔ’’ & το ΣΥΡΙΖΑ -δυνάμεις φθοράς και ήττας; Αυτό είναι το δίλλημα που θέτει ο Λαός!
Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να το εκφωνήσει, να μην παγιδεύεστε, να δεί μπροστά!
Το σύνθημα, λοιπόν, πάνω σ΄ αυτή την πραγματική βάση, κλιμακωμένο ισχυρά από την πρώτη προς τη δεύτερη Κυριακή, μπορεί να είναι: ‘’Η Κοινωνία θέλει, το ΠΑΣΟΚ μπορεί! - Νέα Εποχή, Αλλαγή!’’. Κλιμακωμένο από την πρώτη προς τη δεύτερη Κυριακή σημαίνει ότι κινείται στην κοίτη των ανοδικών δυνάμεων του Λαού και, ακόμα σημαντικότερο, ανεβάζει ψηλότερα τη διάθεση του Λαού. Στο λόγο του και με τα συνθήματά του μορφοποιεί και εκφράζει τον πόθο του Λαού.
Στα πλαίσια αυτά, με ανοιχτή και αγωνιστική διάθεση, με την πολιτική και το πρόγραμμά του, τη δεύτερη Κυριακή, το δίλλημα σχηματισμού κυβέρνησης, χωρίς υπερβολή θα μπορούσε να είναι: ‘’με το ΠΑΣΟΚ ή με τη ¨ΝΔ¨’’; Ας αρχίσει να το σκέφτεται ο κ. Τσίπρας, αλλά και ο κ. Μητσοτάκης.
Ο πρόεδρος ΠΑΣΟΚ, κ. Ν. Ανδρουλάκης εκπέμπει μια σταθερή, καθαρή θέση ότι ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ δεν είναι για να λύσει το υπαρξιακό πρόβλημα του κ. Τσίπρα, που όταν χρειάσθηκε συνεργασία, συμμάχησε με την ακροδεξιά του Καμμένου δύο φορές και το Γενάρη 2015 και το Σεπτέμβρη 2015 δείχνοντας πως ακριβώς εννοεί τη συνεργασία! Ούτε, όμως, υπογραμμίζει ρόλος του ΠΑΣΟΚ είναι να ασχοληθεί με την επιβίωση του υπεροπτικού κ. Μητσοτάκη που πίστεψε ότι η ευνοϊκή για αυτόν συγκυρία της απόγνωσης από τον κυκλώνα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μια κατάσταση διαρκής!
ΠΑΣΟΚ και Σοσιαλδημοκρατία στον 21ο αιώνα
Επανέρχεται συχνά το ερώτημα: τι είμαστε και πως εννοούμε τη σοσιαλδημοκρατία σήμερα.
Τρείς κομβικές αλληλοσυσχετιζόμενες έννοιες δίνουν την ταυτότητά μας. Είμαστε πατριώτες, δημοκράτες, σοσιαλιστές. Στεκόμαστε, εδώ, σ΄ ένα κομμάτι Γης, με συνείδηση και αίσθημα αποστολής. Αυτή, η Πατρίδα μας, είναι η βάση μας, ο τόπος μας. Η βάση μας για τις Ιδέες της Ανεξαρτησίας, της Δικαιοσύνης, της Ανάπτυξης και της Ισότητας, εδώ, στην Ευρώπη και στον Κόσμο. Θυσιάσθηκαν και εργάσθηκαν αμέτρητοι, μέσα στους αιώνες, για να είναι αυτή, - έστω αυτή - , που σήμερα πάνω της ζούμε, δρούμε, παράγουμε, κάνουμε σχέδια και ονειρευόμαστε. Δεν είμαστε εθνικιστές γιατί δεν μισούμε, ούτε διεκδικούμε επιθετικά μέρος της πατρίδας κανενός, ούτε εμπνεόμαστε από μιλιταριστικές νοοτροπίες, και ούτε θεωρούμε τον εαυτό μας μέλος μιας ’’ανώτερης φυλής’’. Την ίδια, όμως, στιγμή θεωρούμε την αυτογνωσία και αυτοσυνειδησία μας καίριο στοιχείο της ταυτότητάς μας και της συμμετοχής μας στον Κόσμο.
Χωρίς την Πατρίδα, χωρίς το Έθνος δεν έχουμε βάση, δεν έχουμε αναφορές, δεν έχουμε ρίζα, δεν έχουμε Μέλλον. Αν η Παρτίδα συρρικνωθεί με οποιονδήποτε τρόπο, σε οποιοδήποτε τομέα, η βάση μας αδυνατίζει, κομματιάζεται, ο Αγώνας μας πλήττεται, οι Ιδέες μας χάνουν από την αξία τους, δεν έχουμε δύναμη Κινούσα. Θέλουμε Τόπο για να Κινήσουμε τη Γή!
Η σχέση Ελλάδας –Ευρώπης (Ε.Ε.) δεν υποβαθμίζει την έννοια της Πατρίδας. Η συμμετοχή μας στην Ευρώπη και οι στόχοι μας για μια πολιτικά και αμυντικά αυτόνομη, οικονομικά ισχυρή και κοινωνικά δίκαιη Ε.Ε. αποτελεί επιλογή ενίσχυσης και της Πατρίδας, δίνοντας και διαστάσεις ενός νέου διεθνισμού. Είμαστε Ευρωπαίοι επειδή είμαστε Έλληνες που μετέχουμε σε ό,τι συνειδητά αποφασίσαμε για την Πατρίδα και τις Ιδέες μας.
Πατριωτισμός σημαίνει πως αγαπάμε την πατρίδα μας και τηρούμε, με κάθε θυσία, τον όρκο πίστης που έχουμε δώσει σε αυτήν.
Στη δική μας κουλτούρα Έθνος και Λαός είναι δύο θεμελιώδεις, αλληλένδετες έννοιες. Δεν υπάρχει πρωτεύον και δευτερεύον. Υπάρχει ενότητα, αδιάσπαστη. Δεν μπορούμε «να σώζουμε το έθνος και να εξαθλιώνουμε το λαό». Δεν υπάρχει οντότητα έθνους χωρίς το όν, το Λαό. Η πολιτική που δηλώνει ότι σώζει το έθνος και λυπάται για την εξαθλίωση του λαού που ή ίδια προκαλεί, είναι στο λόγο της μια φαρισαϊκή πολιτική και στην ουσία της μια πολιτική που αδυνατίζει και το έθνος, εξαθλιώνοντας το λαό. Τέτοιες πολιτικές, με τέτοια αποτελέσματα δεν είναι ούτε «σωτήριες», ούτε «πατριωτικές», ούτε βέβαια προοδευτικές.
Αυτή η ενότητα του Εθνικού με το Κοινωνικό και αντιστρόφως, στα πλαίσια μιας ενιαίας στρατηγικής, είναι η βαθύτερη πολιτική μας ταυτότητα. Αυτό με δυο λόγια είναι το ΠΑΣΟΚ!
Στις σημερινές συνθήκες το νέο Ελληνικό Δόγμα πρέπει να είναι:
‘’Η Ελλάδα και ο Ελληνισμός ενδιαφέρονται, μεριμνούν και υπερασπίζονται κάθε τι Ελληνικό παντού στον Κόσμο, σε ύψιστη προτεραιότητα στην επικράτειά της και εμφαντικά στη γεωγραφική περιοχή τους ’’.
Διεκδικούμε παντού στον Κόσμο και προβάλλουμε, ιδιαίτερα στον άμεσο γεωπολιτικό μας χώρο, τη μητρότητα της Πολιτιστικής μας Δημιουργίας και Κληρονομίας, στηρίζουμε το ιστορικό πολύμορφο υλικό και πνευματικό αποτύπωμα, τα δημιουργήματα των Ελλήνων στην πορεία του χρόνου, όλα τα παραχθέντα υλικά και πνευματικά αποτελέσματα των Ελλήνων.
Ο Ελληνισμός έχει το μοναδικό χαρακτηριστικό, ότι ενώ συγκροτεί τον πυρήνα του Ελληνικού έθνους, ταυτόχρονα, απλώνεται, διακλαδίζεται και αποτελεί βάση και εσώτερο στοιχείο της Οικουμενικότητας.
Ο Ελληνισμός της Μεσογείου έχει τον δικό του άξονα άμυνας, δράσης και δημιουργικών πρωτοβουλιών, τον άξονα: Ελλάδας - Κύπρου.
Στο άλλο, τώρα, μεγάλο κεφάλαιο της Σοσιαλδημοκρατίας. Για πολλούς λόγους, θεωρώ ότι πιο δόκιμη, πιο αληθινή και πιο στοχευμένη είναι η έννοια: Δημοκρατικός Σοσιαλισμός.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, χρειάζεται να σημειώσουμε ότι η Σοσιαλδημοκρατία σήμερα έχει ανοιχτά ευρύτερα αλλά και με τον εαυτό της θέματα. Οφείλει να ξαναφέρει στο επίκεντρο και να δώσει περιεχόμενο ουσίας στην έννοια του ‘’Κοινωνικού Συμβολαίου’’. Το ‘’Κοινωνικό Συμβόλαιο’’ –ένα συμβόλαιο στη βάση του μεταξύ κεφαλαίου & εργαζομένων που βελτιώνει τη θέση των εργαζομένων και μεταβάλει προοδευτικά την κοινωνία - είναι σχεδόν συνώνυμο με τη σοσιαλδημοκρατία.
Πέρα απ΄ αυτό -ή καλύτερα για να γεμίσει με προοδευτικό περιεχόμενο όλο αυτό -η Σοσιαλδημοκρατία του 21ου αιώνα για να γίνει ελκτική, για να αποκτήσει πραγματική κοινωνική αποστολή πρέπει να επαναφέρει σαν κεντρικά θέματα της και στη σκέψη της, και στο διάλογο, και στο πρόγραμμά της τρία (3) κεφαλαιώδη ζητήματα:
1ο. Το ζήτημα της οικονομίας, συγκεκριμένα του οικονομικού μετασχηματισμού. Ζήτημα πρώτο σε ιεράρχηση και σε βάρος, γιατί η σοσιαλδημοκρατία, μετά το 1990, παρέδωσε το πεδίο αυτό (της οικονομίας και του οικονομικού μετασχηματισμού) στον οικονομικό (νέο)φιλελευθερισμό και πλέον σκέφτεται με τους όρους του και εργάζεται με τα εργαλεία του!
2ο. Το ζήτημα της συμμετοχής όχι μόνο στο σύνολο της κοινωνικής δομής και του εποικοδομήματος, αλλά και στην οικονομική βάση (στην παραγωγή και τα σχήματά της). Κυρίως στην οικονομική βάση των κοινωνικών σχηματισμών εθνικών και ευρωπαϊκών, Δηλαδή, όχι μόνο στόχευση στις ανά τετραετία κοινοβουλευτικές εκλογές. Αν η Σοσιαλδημοκρατία δεν είναι ‘’συμμετοχικός σοσιαλισμός’’ τότε έχει απωλέσει το δεύτερο συστατικό της (δημοκρατία), μεταλλάσσοντας σταδιακά και το πρώτο (σοσιαλισμός) που μεταπίπτει σε μορφή καπιταλισμού.
Και, 3ο ζήτημα: τις βαθιές, μεγάλες, διευρυνόμενες ανισότητες. Την ακραία πόλωση: κεφαλαίου -εργασίας, το τεράστιο χάσμα: συγκεντρωμένου ολιγαρχικού πλούτου-κοινωνικής μαζικής φτώχειας, τις ακραίες αντιθέσεις: μητροπόλεων -περιφερειών / βορρά -νότου.
Και στα τρία αυτά πεδία, η σύγχρονη Σοσιαλδημοκρατία, αν θέλει να επιβεβαιώσει το όνομα της και την αποστολή της πρέπει άμεσα, ενεργά και συστηματικά να ανακτήσει την ηγεμονία από τον νεοφιλελευθερισμό και τις άρχουσες ελίτ.
Ακόμα σημαντικότερο, να συγκροτήσει το νέο της Πρόγραμμα με τις δικές της μεταρρυθμίσεις -κι όχι εκείνες τις ψευδεπίγραφες των καπιταλιστικών συμφερόντων.
Και, να διαμορφώσει τη δική της πλειοψηφική κοινωνική συμμαχία που θα εγγυάται νίκες, μικρές και μεγάλες, και διαρκή Πρόοδο.
Τα κεντρικά ζητούμενα της Νέας Εποχής
Τα κλειδιά για να υπερβούμε τη 13ετή κρίση, για να ξεπεράσουμε την 11ετή αποεπένδυση στη Χώρα, καθώς και τον χρόνιο παρασιτισμό της, τα κλειδιά για να κερδίσουμε το στοίχημα μιας ανθεκτικής και εύρωστης οικονομίας που δεν θα μεταπέσει ξανά σε συνθήκες χρέους είναι: η ενδογενής παραγωγή - βιομηχανική, ενεργειακή, αγροτοδιατροφική, αμυντική, τουριστική, μεταποιητική- με αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων με στόχο εθνική προστιθέμενη αξία, πρωταθλήτριες ελληνικές επιχειρήσεις, ανταγωνιστικές συνεργασίες.
Μοχλοί κίνησης είναι (κάθε όρος έχει εδώ πλούσιο περιεχόμενο): οι νέες τεχνολογίες, το σπουδαίο ελληνικό επιστημονικό-τεχνικό δυναμικό, ένα αποτελεσματικό κράτος και ένα σύγχρονο τραπεζικό σύστημα, η πλήρης και παραγωγική απασχόληση, οι περιφέρειες και η ύπαιθρος.
Μαζί με την Κοινωνία, για την Κοινωνία και την Πατρίδα!
(*) Σημαντικά αποσπάσματα του άρθρου αποτέλεσαν σημεία της ομιλίας του αρθρογράφου κ. Ελευθερίου Τζιόλα στο 3ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, 21/5..
HUFFPOST.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου