Πρώτο θέμα μας: "γνώθι σαυτόν"

Πρώτο μας θέμα

Articles and opinions expressed may not necessarily belong to paneliakos.com

Η ιστοσελίδα μας, PANELIAKOS.COM

You can translate this blog in over 100 languages within a second! Go to the left up top where it says Select Language. Happy navigating. See you again..

Εορτάζουμε και Tιμούμε

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2018

H οικογένεια Μανώλη μοίρασε 2,500 χιλιάδες γαλοπούλες για την Ημέρα των Ευχαριστών

Του Θεοδώρου Καλμούκου 


Ομάδα εθελοντών και εθελοντριών όλων των ηλικιών και επαγγελματικών προσανατολισμών ετοιμάζεται για την διανόμή των γαλόπουλων. Φωτογραφία Εθνικός Κήρυκας-Θεόδωρος Καλμούκος
ΒΟΣΤΩΝΗ.- Το Ιδρυμα της Οικογένειας Νίκου και Βούλας Μανώλη -The Manolis Family Foundation- από το Ντρέκετ της Μασαχουσέτης μοίρασε τη Δευτέρα 19 Νοεμβρίου, 2.500 (δυόμισι χιλιάδες) γαλοπούλες και ισάριθμες τσάντες μέσα στις οποίες υπήρχαν όλα τα απαραίτητα συστατικά για την επικείμενη Ημέρα των Ευχαριστιών.
Υπολογίζεται πως περί τις δέκα πέντε χιλιάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, εθνικότητας, θρησκευτικής ομολογίας και χρώματος θα απολαύσουν ανήμερα της Γιορτή των Ευχαριστιών, ένα ζεστό και αξιοπρεπές γεύμα.

Ο κ. Νίκος Μανώλης την ώρα που παραχωρεί συνέντευξη στον “Ε.Κ.” για την 25η επέτειο του προγράμματος για την Ημέρα των Ευχαριστιών
Φωτογραφία Εθνικός Κήρυκας-Θεόδωρος Καλμούκος

Μιλώντας στον «Εθνικό Κήρυκα» ο Νίκος  Μανώλης είπε, «συμπληρώνονται 25 χρόνια φέτος, δεν μπορώ να το πιστέψω πώς πέρασαν, πού πήγαν αλήθεια, λες και ήταν χτες. Θυμάμαι όταν αρχίσαμε με τριάντα γαλοπούλες τις μαγειρεύαμε με τη Βούλα και τις πηγαίναμε στα σπίτια γιατί οι άνθρωποι δεν είχαν φούρνους για να μαγειρέψουν».
Μια στρατιά από τετρακόσιους εθελοντές και εθελόντριες άφησαν τις εργασίες τους, αψήφησαν την παγωμένη βροχή  και βοήθησαν στη διανομή.
Ο κ. Μανώλης είπε «δεν μπορούσα να φαντασθώ ότι θα φτάναμε στις σημερινές ποσότητες των δυόμισι χιλιάδων γιατί βλέπαμε χρόνο με τον χρόνο ότι είχαν ανάγκη οι άνθρωποι».

Ο κ. Νίκος Μανώλης υπό παγωμένη βροχή έλκει το ειδικό καρότσι φορτωμένο με υλικά για το γεύμα της Ημέρας των Ευχαριστιών.
Φωτογραφία Εθνικός Κήρυκας-Θεόδωρος Καλμούκος

Θυμάται τη αείμνηστη μητέρα του με πολλή στοργή. Είπε πως «η μητέρα μου μου έλεγε εσύ παιδί μου να δίνεις με το ένα σου χέρι κι ο Θεός θα σου τα δίνει με τα δύο του χέρια». Είπε ακόμα πως «όταν ήλθαμε εδώ δεν είχαμε τίποτε αλλά λέγαμε θα δουλέψαμε και θα κάνουμε κάτι. Θα δουλέψουμε και θα αγοράσουμε ένα σπίτι. Δεν έλεγα ποτέ ότι έχει εκείνος, θέλω κι εγώ. Και τώρα που ο Θεός μας έχει δώσει τόσα πολλά, δεν θα δώσουμε πίσω κάτι; Ο Θεός δίνει, τα μαζεύεις τα λεφτά; Μα μαζί σου δεν τα παίρνεις, κανένας δεν τα πήρε. Όταν έχεις λαιμαργία για τα λεφτά φτάνεις σ’ ένα σημείο να προσκυνάς τα λεφτά κι όχι το Θεό». Πρόσθεσε πως «αν όλοι έδιναν από λίγο δεν θα υπήρχε πείνα σήμερα».

Ο Νίκος και η Βούλα Μανώλη με τον γιο τους Ηλία είχαν τον συντονισμό της; προετοιμασίας και της διανομής των γαλόπουλων και των συστατικών του γεύματος της Ημέρας των Ευχαριστιών.
Φωτογραφία Εθνικός Κήρυκας-Θεόδωρος Καλμούκος

Στα πρώτα χρόνια η οικογένεια κατέβαλλε ολόκληρο το κόστος εξ’ ιδίων της, αλλά πριν μερικά χρόνια ίδρυσε το Ιδρυμα Οικογένειας Μανώλη (The Manolis Family Foundation), το οποίο είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός αναγνωρισμένος από την πολιτεία της Μασαχουσέτης και ο οποίος δέχεται δωρεές από εταιρείες και ιδιώτες οι οποίες εκπίπτουν της φορολογίας.
Η πινακίδα η οποία υπενθυμίζει την 25η επέτειο της προσπάθειας διανομής γαλόπουλων σε έχοντες ανάγκη συνανθρώπους μας.
Φωτογραφία Εθνικός Κήρυκας-Θεόδωρος Καλμούκος

Ο κ. Νίκος Μανώλης εξομολογήθηκε πως «έχω αδυναμία στους γέροντες και γερόντισσες διότι όταν ήμουν μικρός 11-12 χρονών με πήρε ο αείμνηστος π. Ιωάννης Σαράντος από την εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Λόουελ στο γηροκομείο στο Canton. Μετά τη Λειτουργία άρχισαν και μιλούσαν ελληνικά και λυπήθηκα τόσο πολύ όταν μου έλεγαν παιδί μου  δεν έρχεται να μας δει κανένας. Όταν πήγα στο σπίτι μας είπα στη μητέρα μου ποτέ δεν θα μπεις σε γηροκομείο και δεν έβαλα ούτε την μητέρα μου, ούτε τον πατέρα μου».
Τόνισε πως «ο π. Σαράντος ήταν αφοσιωμένος στην εκκλησία. Μόλις ήλθαμε από την Ελλάδα αμέσως πήγα στην εκκλησία. Πήγαινα πολύ πρωί και τον περίμενα να έλθει, κι όταν μεγάλωσα λίγο κι έγινα 12 χρονών μου έδωσε και το κλειδί έμπαινα μέσα τον περίμενα και ανάβαμε τα καντήλια και τις λαμπάδες».
Πηγή: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου