Πρώτο θέμα μας: "γνώθι σαυτόν"

Πρώτο μας θέμα

Articles and opinions expressed may not necessarily belong to paneliakos.com

Η ιστοσελίδα μας, PANELIAKOS.COM

You can translate this blog in over 100 languages within a second! Go to the left up top where it says Select Language. Happy navigating. See you again..

Εορτάζουμε και Tιμούμε

Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2023

ΗΠΑ: Άπατρις εν μια νυκτί, μετά από 61 χρόνια

  Τρίτη, 28 Νοεμβρίου, 2023

Η ιστορία ενός 61χρονου γιατρού που γεννήθηκε, μεγάλωσε και δούλεψε στις ΗΠΑ και βρέθηκε ξαφνικά χωρίς ιθαγένεια.

Στην Αμερική: Εκεί γεννήθηκε, πήγε σχολείο, πανεπιστήμιο και άσκησε την Ιατρική επί τριάντα και πλέον χρόνια. 

Και τώρα, στα 61 του, μετά από μια αίτηση ανανέωσης του διαβατηρίου του, κατέληξε… άπατρις!

«Είμαι μετέωρος» λέει σε συνέντευξή του στην Washington Post. 

O Σιαβάλ Σομπχάνι (Siavash Sobhani) από καιρού εις καιρόν αντιμετώπιζε προβλήματα στην ανανέωση του διαβατηρίου του. Κάποια από αυτά τον έκαναν να χάνει τον ύπνο του, άλλοτε να παρακαλέσει, ή να χάσει τελικά ταξίδια ζωής. Όμως, το τελευταίο αυτό συμβάν ήταν για εκείνον όχι μόνο αναπάντεχο, αλλά και σοκαριστικό. 

Όπως λέει, όταν έστειλε αίτηση για νέο διαβατήριο τον περασμένο Φεβρουάριο, δεν είχε λόγο να περιμένει δυσκολίες ή αναμονές. Αυτή τη φορά η ισχύς του εγγράφου έληγε τον Ιούνιο και ήθελε να κάνει τις διαδικασίες εγκαίρως για ένα οικογενειακό ταξίδι, τον Ιούλιο. 

Όμως, αντί για το ανανεωμένο του διαβατήριο, ο 61χρονος παρέλαβε μια επιστολή από το υπουργείο Εξωτερικών που τον ενημέρωνε πως δεν θα έπρεπε να του έχει χορηγηθεί εξ αρχής αμερικανική υπηκοότητα, τη στιγμή της γέννησής του, διότι ο πατέρας του ήταν απλώς ένας διπλωμάτης στην πρεσβεία του Ιράν. Η ίδια επιστολή παρέπεμπε τον Σομπχανί σε έναν ιστότοπο όπου θα μπορούσε να υποβάλει αίτηση για νόμιμη μόνιμη παραμονή.

«Ήταν ένα σοκ για εμένα. Είμαι γιατρός. Ζω εδώ όλη μου τη ζωή. Πληρώνω τους φόρους μου. Ψήφισα προέδρους. Υπηρετώ την κοινότητά μου στη Βόρεια Βιρτζίνια. Κατά τη διάρκεια της Covid, δούλευα, έθεσα τη ζωή τη δική μου και της οικογένειάς μου σε κίνδυνο. Και το να μου λένε, στα 61 μου χρόνια “έγινε λάθος, δεν είστε πια αμερικανός πολίτης”, ήταν πραγματικά σοκαριστικό» περιγράφει ο ίδιος. 

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν αφαίρεσε την υπηκοότητα του Σομπχάνι εξαιτίας κάποιας ενέργειάς του, αλλά για γραφειοκρατικούς λόγους. Όπως σημειώνεται στην επιστολή, όσοι γεννιούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες από γονείς που έχουν διπλωματική ασυλία, δεν αποκτούν την αμερικανική ιθαγένεια με τη γέννηση.

«Ως μέλος της οικογένειας, κατά τη στιγμή της γέννησής σας, απολαμβάνατε μέσω εκείνων πλήρη διπλωματική ασυλία. Γεννηθήκατε εκτός δικαιοδοσίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ως εκ τούτου, δεν αποκτήσατε την αμερικανική ιθαγένεια κατά τη γέννησή σας» αναφέρεται στην επιστολή. 

«Όμως, εγώ την απέκτησα. Μου την έδωσαν» λέει ο Σομπχάνι καθώς διαβάζει την τελευταία γραμμή της επιστολής που άλλαξε σε μερικά δευτερόλεπτα τη ζωή του. 

Η επιστολή αυτή έγινε η αιτία μιας υπαρξιακής βουτιάς στο οικογενειακό παρελθόν του. Η αναζήτηση της ρίζας του ήταν εξαιρετικά δύσκολη καθώς ο πατέρας του έχει πεθάνει και η μητέρα του έχει άνοια. Ωστόσο, αυτό που κατάφερε να ανακαλύψει ο 61χρονος είναι πως ο μεγαλύτερος αδελφός του -ο οποίος γεννήθηκε στο Κάνσας όταν ο πατέρας τους ήταν μαθητή της σχολής αξιωματικών- είχε μια συγγενή πάθηση που απαιτούσε χειρουργική επέμβαση. Προκειμένου να παρατείνουν τη διάρκεια παραμονής της οικογένειας στις ΗΠΑ για την επέμβαση αυτή, ο πατέρας τους βρήκε προσωρινή δουλειά στην ιρανική πρεσβεία, τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο του 1961. Τον Νοέμβριο εκείνου του έτους γεννήθηκε στο στρατιωτικό νοσοκομείο Γουόλτερ Ριντ, όπως καταγράφεται στο πιστοποιητικό γέννησης του, ο Σομπχάνι. 

Χωρίς ζωή από… γραφειοκρατικό λάθος

Ο Σομπχάνι έχει αιτηθεί άδεια παραμονής, όπως του ζητήθηκε, έχει απευθυνθεί για βοήθεια στον γερουσιαστή Μαρκ Γουόρνερ και τον Βουλευτή Τζέραλντ Κόνολι της δυτικής Βιρτζίνια, έχει ξοδέψει πάνω από 40.000 δολάρια σε νομικά έξοδα. 

«Βρίσκομαι σε αναμονή για μία συνέντευξη, αλλά αυτό σημαίνει πως θα περιμένω άλλο έναν χρόνο γι’αυτό; Και έπειτα άλλα τρία χρόνια για το επόμενο βήμα και άλλα δέκα προτού μπορέσω να ταξιδέψω εκτός χώρας;» διερωτάται ο ίδιος, με την απορία του να προστίθεται σε μια μεγάλη λίστα ερωτήσεων, εξίσου επιτακτικών και σοβαρά υπαρξιακών: Μπορεί να εξακολουθεί να ασκεί την Ιατρική; Τα χρήματα που έχει κερδίσει με τη δουλειά του θα προσμετρηθούν στη σύνταξη αν αλλάξει ο αριθμός κοινωνικής ασφάλισης; Θα μπορέσει να ταξιδέψει του χρόνου στην Πορτογαλία για τον γάμο του γιου του ή στο Λίβανο, αν καταλήξει ο σοβαρά άρρωστος πεθερός του; Γι’αυτά και για πολλά άλλα που προέκυψαν από ένα γραφειοκρατικό λάθος όταν ήταν νεογνό, δεν έχει και ούτε θα έχει στο άμεσο μέλλον σαφείς απαντήσεις. 

Προς το παρόν, ωστόσο, από λάθος άλλων, εξακολουθεί να ζει μια ζωή που δεν ξέρει πού θα τον βρει. Μια ζωή «αγωνιώδη», όπως τη χαρακτηρίζει με μια γλώσσα ήπια – σε σχέση με αυτή που θα χρησιμοποιούσαν όσοι έχαναν σε μια στιγμή τις ελευθερίες, την προστασία και τα οφέλη που συνεπάγεται το νομικό καθεστώς της ιθαγένειας. Ο Σομπχάνι εξακολουθεί να αγνοεί αν η κατάστασή του ως άπατρι είναι για λίγο ή για πάντα. Ζει την κάθε μέρα χωρίς να ανήκει πουθενά. 

Πηγή: Washington Post

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου