Κοινοβουλίου και υπουργός με τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ.

Στην Χρήστου Λαδά, στον δεύτερο όροφο, κοντά στο γραφείο του Χρήστου Λαμπράκη, όπου βρισκόταν το γραφείο του διευθυντή σύνταξης Γιώργου Ρωμαίου, που συνήθως ήταν «πνιγμένος» πίσω από σωρούς εφημερίδων, υπήρχαν δύο ασπρόμαυρες φωτογραφίες. Η μία του Ελευθέριου Βενιζέλου και η άλλη του Γρηγόρη Λαμπράκη. Ήταν ο δημοσιογράφος που κάλυψε ως απεσταλμένος του «Βήματος» και των «Νέων» στη Θεσσαλονίκη τη δολοφονία Λαμπράκη και έκανε τότε πολύ σημαντικές αποκαλύψεις και έρευνες που βοήθησαν στο ξεσκέπασμα του παρακράτους που δρούσε στην συμπρωτεύουσα.

Ερευνούσε πολιτικά εγκλήματα

Ως δημοσιογράφος ερευνούσε συνήθως πολιτικά εγκλήματα. Ως διευθυντής βοηθούσε τους νέους δημοσιογράφους, πολλές φορές, δίνοντάς τους ακόμα και το ρεπορτάζ, μόνον που φεύγοντας ο δημοσιογράφος από το γραφείο του, του έλεγε: «Τσέκαρε αυτό που σου είπα, διασταύρωσέ το, να μην υπάρξει καμία ανακρίβεια».

Είχε πλούσια αντιδικτατορική δράση, ως μέλος του ΠΑΚ. Το 1971, συνελήφθη, φυλακίστηκε και βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και έξι μήνες στις φυλακές Κορυδαλλού για τη συμμετοχή του στο ΠΑΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.

Γεννήθηκε στους Πάγους της Κέρκυρας στις 14 Απριλίου του 1934. Οι σπουδές του ήταν οικονομικές επιστήμες στην τότε Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ, σήμερα Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών). Όταν αποφοίτησε στράφηκε επαγγελματικά στη δημοσιογραφία και στο «Βήμα». Στην εφημερίδα αυτή ανέλαβε, διαδοχικά, συντάκτης Βουλής, πολιτικός συντάκτης, διευθυντής σύνταξης και τελικά διευθυντής, μέχρι το 1981. Και μετά την επιστροφή του από την πολιτική, διατέλεσε αρθρογράφος της εφημερίδας και επιμελητής διστορικών σελίδων. Βρέθηκε σε πολλές δημοσιογραφικές αποστολές, όπως στην Κύπρο (με συνεντεύξεις του μακάριου, Βάσου Λυσσαρίδη, Γλαύκου Κληρίδη), την Ινδία, την Ταϋλάνδη, το Χονγκ Κονγκ, την (τότε) Ανατολική Γερμανία, την (τότε) Σοβιετική Ένωση και τον Λίβανο. Κατά την περίοδο 1976 – 1978 υπήρξε αντιπρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ).

Από τη δημοσιογραφία στην πολιτική

Το 1981 εγκαταλείπει την ενεργό δημοσιογραφία, ως υποψήφιος βουλευτής με το ΠαΣοΚ, αλλά την πρώτη φορά δεν εξελέγη. Ωστόσο με την εκλογή του ΠΑΣΟΚ διορίστηκε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ, θέση που διατήρησε έως το 1984 όταν εκλέχθηκε ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ (επανεκλέχθηκε στις ευρωεκλογές του 1989). Το 1984 ανέλαβε επίσης πρόεδρος της πρώτης Διοικούσας Επιτροπής του Ιονίου Πανεπιστημίου. Για μια πενταετία δηλαδή από το 1987έως το 1992 διατέλεσε αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου επανήλθε στην εξουσία κερδίζοντας τις εκλογές του 1993 τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη τοποθετήθηκε υφυπουργός Εθνικής Οικονομίας (13 Οκτωβρίου 1993 – 4 Μαΐου 1994) και εν συνεχεία αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Οικονομίας (4 Μαΐου 1994 – 15 Σεπτεμβρίου 1995). Το 1994, στο 3ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος και στις 15 Σεπτεμβρίου του 1995 τοποθετήθηκε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών ως τον Ιανουάριο του 1996 και την παραίτηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Στις εκλογές του 1996 εκλέχθηκε βουλευτής Α΄ Αθηνών και ανέλαβε υπουργός Δημόσιας Τάξης, έως τον Οκτώβριο του 1998. Ως υπουργός Δημόσιας Τάξης αρχικά είχε επιτυχίες, αλλά η θητεία του έληξε με άσχημο τρόπο λόγω της υπόθεσης Σορίν Ματέι, όπως και η αποτυχημένη επιείρηση της Αστυνομίας με τα τρακτέρ των αγροτών (που τους ξεφούσκωσαν τα λάστιχα).

Το μετάλλιο

Ο Γεώργιος Ρωμαίος έχει τιμηθεί με το μετάλλιο της Διεθνούς Οργάνωσης Δημοσιογράφων (στην Πράγα το 1971), καθώς και με το χρυσό μετάλλιο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Χατζοπούλου και έμενε στη Φιλοθέη. Σύμφωνα με την τρίτη και τελευταία σύζυγο του Ανδρέα Παπανδρέου, Δήμητρα Λιάνη, ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ το 1993 είχε προσφέρει τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου στον Γιώργο Ρωμαίο, την οποία ο τελευταίος αρνήθηκε.

TO BHMA