Παρασκευή, 10 Φεβρουαρίου, 2023
Το χαμόγελο της Κωνσταντίνας έσβησε για πάντα και ο ήχος του γέλιου της σίγησε σε μια στιγμή, μόλις στα 13 της χρόνια...
Είναι από αυτές τις φορές που οι λέξεις μοιάζουν φτωχές μπροστά στον πόνο και τη θλίψη. Πως να περιγράψει κανείς άλλωστε την τραγική είδηση του φευγιού ενός παιδιού μόλις 13 ετών;
Το χαμόγελο της Κωνσταντίνας έσβησε για πάντα και ο ήχος του γέλιου της σίγησε σε μια στιγμή, μόλις στα 13 της χρόνια… Η Κωνσταντίνα, λοιπόν, δεν πρόλαβε καν να ζήσει τα όνειρά που έκανε σαν παιδί, αφού «έφυγε» ξαφνικά για το πιο μακρινό της ταξίδι…
Ρεπορτάζ: Α. Φώτης – Κων/νος Γκελντής
Η τραγική είδηση έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στην τοπική κοινωνία της Βουλιαγμένης… Ένα ολόκληρο χωριό πενθεί και κλαίει για το 13χρονο κορίτσι… Συντετριμμένοι όλοι, δεν μπορούν ακόμα να πιστέψουν ότι το χαρούμενο παιδί, δεν είναι πια κοντά τους. Το σπίτι της ντύθηκε ξανά με μαύρα ρούχα για το κακό που τους επιφύλασσε η μοίρα για δεύτερη φορά, μετά το χαμό της μητέρας της μικρής…
Σε μια στιγμή…
Πληροφορίες της εφημερίδας «Πατρίς» αναφέρουν πως όλα έγιναν ακαριαία. Η 13χρονη Κωνσταντίνα, το απόγευμα της Δευτέρας ένιωσε μια αδιαθεσία και κατέρρευσε μέσα στο σπίτι της. Η οικογένειά της φώναξε για βοήθεια κι ένας γείτονας με το αυτοκίνητό του, μετέφερε το παιδί στο Κέντρο Υγείας του Σιμόπουλου. Εκεί κλήθηκε το ΕΚΑΒ και μετέφερε τη μικρή στο Νοσοκομείο της Αμαλιάδας… Ήταν όμως πολύ αργά αφού οι γιατροί παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες που κατέβαλαν, διαπίστωσαν απλά το θάνατό της…
Η καρδούλα της…
Η 13χρονη Κωνσταντίνα, προδόθηκε από την καρδιά της… Προκειμένου να εξακριβωθούν τα ακριβή αίτια του θανάτου της, διενεργήθηκε χθες νεκροψία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας. Σύμφωνα με πληροφορίες της εφημερίδας «Πατρίς», τα ευρήματα έδειξαν πως ο θάνατός της οφείλεται στο γεγονός πως η καρδιά της ήταν μεγαλύτερη από το φυσιολογικό.
ΠΩΣ ΕΖΗΣΕ Ο ΝΟΝΟΣ ΤΟΥ 13ΧΡΟΝΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ
ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΗ ΚΑΙ ΤΡΑΓΙΚΗ ΑΠΩΛΕΙΑ
«Έσπασα, δάκρυσα, αλλά συνέχισα…»
Η καθημερινότητα ενός πληρώματος του ΕΚΑΒ είναι απαιτητική και πολλές φορές σοκαριστική. Όταν όμως κάποιος καλείται να βρεθεί σε περιστατικό δικού του προσώπου, τότε τα συναισθήματα που τον κατακλύζουν είναι ανάμεικτα. Σε αυτή την δυσάρεστη κατάσταση βρέθηκε και ο διασώστης του ΕΚΑΒ Γιώργος Ζάρρας, που το βράδυ της περασμένης Δευτέρας μετέβη στο σοβαρό περιστατικό της 13χρονης βαφτιστήρας του Κωνσταντίνας Δημητροπούλου.
Συγκλονισμένος από την κατάσταση που βίωσε και σοκαρισμένος από την τραγική κατάληξη που είχε η βαφτιστήρα του, μιλώντας στην εφ. «Πατρίς» μετέφερε όλα όσα βίωσε, τις προσπάθειες που κατέβαλαν όλοι μαζί για να μπορέσουν να κρατήσουν στη ζωή το μικρό αγγελούδι, την κατάσταση της υγεία της, καθώς και τις ηρωικές προσπάθειες που κατέβαλε όλα αυτά τα χρόνια ο πατέρας της 13χρονης και ξάδερφός του για να μεγαλώνει τρία παιδιά μόνος, με τη μοίρα ωστόσο να του δίνει ένα ακόμα «δυνατό χαστούκι».
«Έσπασα όταν αντίκρισα την εικόνα της βαφτιστήρας μου»
Με εμπειρία μεγαλύτερη των 10 ετών ως διασώστης ΕΚΑΒ, ο Γιώργος Ζάρρας σοκάρει με την περιγραφή του για το πώς βίωσε τις πρώτες στιγμές όταν αντίκρισε τη βαφτιστήρα του δίχως αισθήσεις. «Δουλεύω στο ΕΚΑΒ 12 χρόνια, έχω χειριστεί περιστατικά κάθε είδους, ωστόσο όταν ένα περιστατικό έχει να κάνει με το πνευματικό σου παιδί και όταν αντικρίζεις μία τέτοια εικόνα, το πρώτο σοκ δεν περιγράφεται» δήλωσε αρχικά και ξεπερνώντας το πρώτο σοκ συνέχισε: «Όμως, επειδή είσαι επαγγελματίας, πρέπει να αφήσεις το συναίσθημα των δευτερολέπτων και πρέπει να δουλέψει ο επαγγελματισμός σου. Αυτό ήταν κάτι που βίωσα έντονα. Η αγωνία μου –ενώ ήξερα σε τι περιστατικό πήγαινα λόγω ενημέρωσής μου και από το τηλεφωνικό κέντρο αλλά και από οικεία πρόσωπα– ήταν μεγάλη, όσο επαγγελματίας και σκληρός μπορεί να είναι κάποιος. Ήταν ένα συναίσθημα πρωτόγνωρο».
Μάλιστα, υπογράμμισε πως τα πρώτα δευτερόλεπτα κατέρρευσε συναισθηματικά, αλλά συνέχισε να εκτελεί το καθήκον του. «Έσπασα όταν αντίκρισα την εικόνα της βαφτιστήρας μου, δάκρυσα, αλλά συνέχισα με το συνάδελφο να κάνω ΚΑΡΠΑ για να ξεκουραστούν οι γιατροί του Κέντρου Υγείας που έδιναν υπεράνθρωπο αγώνα μέχρι να έρθουν ο γιατρός Βαγγέλης Δημητρόπουλος και η αναισθησιολόγος», τόνισε.
«Δεν υπήρχε περίπτωση να μην το πήγαινε για εξετάσεις»
Για το πρόβλημα που φαίνεται να είχε η 13χρονη, ο ίδιος επεσήμανε πως αν αυτό ήταν γνωστό στην οικογένεια και γνωρίζοντας τον ξάδερφό του και πατέρα του κοριτσιού, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μην το πήγαινε παντού για εξετάσεις προκειμένου να εξακριβώσει τι έχει. Παράλληλα, υποστήριξε πως από τη συχνή επαφή που είχε με το οικείο περιβάλλον έμαθε ότι περίπου τρεις ημέρες το κορίτσι είχε ελαφρύ πυρετό και διάρροια.
«Άλλη μία χαριστική βολή»
Με όλα όσα επεφύλασσε η μοίρα στον ξάδερφό του, ο κ. Ζάρρας τον χαρακτήρισε ως έναν πραγματικό ήρωα που καθημερινά έτρεχε με αυτοθυσία για τα παιδιά του και προσπαθούσε ώστε να μην τους λείπει τίποτα, παρότι είχε χάσει τη γυναίκα του και μητέρα των τριών παιδιών του στα τέλη του 2011, όταν η μικρή Κωνσταντίνα ήταν 2 ετών. «Αυτό που συνέβη είναι μία πραγματική τραγωδία. Ο ξάδερφός μου είναι ήρωας. Έχει μεγαλώσει τα παιδιά με θυσίες και εκεί που αρχίζουν να μεγαλώνουν, έδωσε η μοίρα άλλη μία χαριστική βολή», ανέφερε.
«Δε βγαίνει μιλιά…»
Μεταξύ άλλων, σημείωσε πως το οικείο περιβάλλον προσπαθεί να συμπαρασταθεί στη δραματική φιγούρα του πατέρα, ενώ και το χωριό παραμένει σοκαρισμένο από την τραγική αυτή απώλεια. «Είμαστε δίπλα του όλο το οικείο περιβάλλον, προσπαθούμε με κάποιο τρόπο να του συμπαρασταθούμε… Το χωριό παραμένει σιωπηρό και μουδιασμένο μετά το άκουσμα της τραγικής αυτής είδησης. Από το στόμα των συγχωριανών μου δε βγαίνει μιλιά. Κοιτάμε ο ένας τον άλλον και δεν βγαίνει κουβέντα».
«Δυσάρεστη εμπειρία, μία από τις πολλές»
Με κάθε λεπτομέρεια μετέφερε ο Διευθυντής Γενικής Ιατρικής στο Κέντρο Υγείας Σιμόπουλου Βαγγέλης Δημητρόπουλος όλα όσα βίωσε στην υπεράνθρωπη προσπάθεια που κατέβαλαν όλοι προκειμένου να κρατήσουν το 13χρονο κορίτσι στη ζωή. Ειδικότερα τόνισε: «Ήμουν εφημερία στη Ν.Μ. Αμαλιάδας και δέχτηκα τηλεφώνημα από το συνάδελφο που εφημέρευε στο Κέντρο Υγείας όπου με ρωτούσε αν υπάρχει αναισθησιολόγος. Τον άκουσα ταραγμένο, ρώτησα τι συμβαίνει και μου είπε ότι είχαν φέρει ένα παιδί που υπέστη ανακοπή και είναι σε μυδρίαση. Του λέω κλείσε και έρχομαι. Παίρνω τηλέφωνο την αναισθησιολόγο που άμεσα προθυμοποιήθηκε να έρθει. Όντως ήταν σε μυδρίαση, όντως είχε επέλθει εγκεφαλικός θάνατος, η ΚΑΡΠΑ και η απινίδωση συνεχιζόταν. Ταυτόχρονα είχε ειδοποιηθεί το ΕΚΑΒ. Το οξύμωρο ήταν ότι ο οδηγός του ΕΚΑΒ ήταν νονός του παιδιού. Καταλαβαίνετε τις συγκυρίες και την πίεση της στιγμής. Δυσάρεστες εμπειρίες και καταστάσεις.
Το διασωληνώσαμε και συνεχίσαμε την ΚΑΡΠΑ. Κάναμε ότι χρειαζόταν. Θεωρήσαμε σκόπιμο να συνεχιστεί η διαδικασία και στο ασθενοφόρο και να μεταφερθεί το παιδί σε μεγαλύτερη δομή, στο Νοσοκομείο Αμαλιάδας. Δυστυχώς, παρά τις προσπάθειες το παιδί κατέληξε. Δυσάρεστη εμπειρία, μία από τις πολλές. Δυστυχώς και ειδικά αν πρόκειται για 13χρονο, η ανθρωπιά δε σε εμποδίζει να τρέξεις και να προσφέρεις. Προσπαθήσαμε αυτή την ελπίδα που τρέφαμε ότι μπορεί να γίνει κάτι, να την κάνουμε ζωή. Δυστυχώς αυτό δεν επετεύχθη. Όσον αφορά τα αιτία είναι θέμα ιατροδικαστικό και μπαίνουμε σε ιδιαίτερα ιατροδικαστικά και προσωπικά δεδομένα. Το μοναδικό που μπορώ να πω είναι ότι το παιδί δεν είχε επισκεφτεί γιατρό τα τελευταία δύο χρόνια.
Την προηγούμενη του θανάτου είχε αναφερθεί μία ήπια δεκατική κίνηση που λέμε ιατρικά, το πολύ με 37,4, με ενοχλήσεις στην κοιλιά, με διάρροιες και εμετούς. Η οικογένεια θεώρησε σκόπιμο να κρατήσει το παιδί μακριά από το σχολικό περιβάλλον και αυτό έκανε. Δεν έδειχνε κάτι το παιδί πως θα είχε αυτή την οδυνηρή και δυσάρεστη κατάληξη. Μέχρι τις 6 που είχε επικοινωνία με τους γονείς, έδειχνε ότι είναι απλή ίωση και τίποτα περισσότερο. Δυστυχώς όταν σηκώθηκε να πάει προς το μπάνιο, κατέρρευσε στην αγκαλιά της μητριάς του και στην κατάσταση αυτή μεταφέρθηκε στο Κέντρο Υγείας».
Συγκλονισμένο το χωριό…
«Ένα παιδί γεμάτο χαρά και ζωντάνια, ένα παιδί το οποίο πριν λίγες μέρες έπαιζε με τα συνομήλικα παιδιά του χωριού». Αυτά ήταν τα λόγια μερικών μόνο συγχωριανών του που ακόμα δεν μπορούν να πιστέψουν πως η μοίρα χτύπησε αναπάντεχα και για δεύτερη φορά την οικογένειά του Αριστείδη Δημητρόπουλου. Σε δηλώσεις τους στην «Π», μετέφεραν τον «βουβό πόνο» που βιώνει το χωριό τους, αλλά και όλα όσα γνώριζαν για την υγεία του μικρού κοριτσιού.
Ελένη Παναγούλη-Κάτοικος
«Δεν μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε. Ερχόταν εδώ και έπαιζε με την εγγονή μου. Την Παρασκευή ταξιδέψαμε μαζί με το ΚΤΕΛ και ήταν μια χαρά. Δεν ξέρω τι έγινε. Μικρό παιδί ήταν κι αυτό που συνέβη δεν μπορεί να το πιστέψει κανείς. Είπαν για πυρετό, για ανακοπή καρδιάς… Τι να πω; Είμαστε όλοι χάλια. Δεύτερη φορά που η μοίρα χτυπάει την οικογένεια, αφού το κοριτσάκι είχε χάσει τη μανούλα του πριν 11 χρόνια. Τα πρόσεχε ο μπαμπάς τους, ενώ τώρα τελευταία είχε ξαναπαντρευτεί και η σύζυγός του τα πρόσεχε και αυτή πολύ. Ένα τέτοιο γεγονός για το χωριό, με την απώλεια ενός κοριτσιού πάνω στο άνθος της ηλικίας της που δε χάρηκε τίποτα στη ζωή της, δεν έχει ξανά συμβεί».
Νίκος Παναγούλης-Κάτοικος
«Το παιδί ερχόταν εδώ το καλοκαίρι και έπαιζε μαζί με την εγγόνα μου. Είναι πολύ στενάχωρο για το χωριό μας. Λυπάμαι πολύ γι’ αυτό που συνέβη. Είχε χάσει και τη μητέρα της πριν 11 χρόνια. Για δεύτερη φορά χτυπάει η μοίρα την οικογένεια αυτή».
Σπύρος Κολοβός-Κάτοικος
«Αυτό που συνέβη χαρακτηρίζεται μόνο με τη λέξη τραγωδία. Ένα κοριτσάκι έφυγε πάνω στο άνθος της ηλικίας του. Ένα περίχαρο και υγιέστατο κοριτσάκι, η Κωσταντίνα μας. Τρία παιδιά έχει ο άνθρωπος, ένας πετυχημένος επιχειρηματίας, καλός άνθρωπος, ο οποίος καταστράφηκε. Το πρόβλημα ίσως ήταν στην καρδιά. Ο γιατρός θα ξέρει καλύτερα. Για δεύτερη φορά η μοίρα χτύπησε την οικογένεια. Πρώτη απώλεια η γυναίκα του που ήταν άρρωστη και πέθανε νωρίς. Βέβαια ξαναπαντρεύτηκε και βρήκε μία καλή γυναίκα που μεγάλωσε τα παιδιά και τα φρόντισε».
Βασίλης Μητρόπουλος-Κάτοικος
«Μας ήρθε ξαφνικό. Δε γνωρίζουμε λεπτομέρειες για το τι έγινε. Όλα συνέβησαν χθες το απόγευμα. Πήγαν το κορίτσι στο Κέντρο Υγείας, αλλά ήταν ήδη αργά. Ο πατέρας είχε χάσει και τη μητέρα του παιδιού πριν 10 χρόνια και τώρα χάνει και το παιδί».
Παναγιώτης Χαραλαμπόπουλος-Κάτοικος
«Ένα χαρούμενο και ωραίο κοριτσάκι 13 χρονών, πήγαινε σχολείο, καθόταν κάθε μέρα και περιμένε το λεωφορείο του για να πάει στο Σιμόπουλο. Χθες μάθαμε ότι αδιαθέτησε και το βράδυ μάθαμε την επιδείνωση της κατάστασής του. Το μετέφεραν στο Κέντρο Υγείας και από εκεί στο Νοσοκομείο Αμαλιάδας, όπου άφησε την τελευταία του πνοή. Είναι κάτι στενάχωρο. Πάνε αρκετά χρόνια που έχει χάσει και τη μητέρα του, με τον πατέρα να έχει παντρευτεί ξανά μία καλή γυναίκα που φρόντιζε τα παιδιά. Είναι τραγικό για όλους. Πέθανα με αυτό που άκουσα. Θλίψη και μόνο θλίψη για την απώλεια του. Ένα τέτοιο αγγελούδι να φύγει; Ο πατέρας είχε βιώσει πρώτα την απώλεια της συζύγου του και τώρα του δίνει το τελειωτικό χτύπημα με την απώλεια του παιδιού. Δεν υπάρχουν λόγια».
ΠΑΤΡΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου