Παύλος Χαϊκάλης: «Ειπώθηκαν τέρατα που δεν έχουν καμία βάση»…

Καθαρά Δευτέρα, 7 Μαρτίου, 2022
Για το γεγονός της συμμετοχής του στην παράσταση «Η μακαρίτισσα μητέρα της κυρίας» αλλά και τον…θόρυβο που σημειώθηκε από αυτή την εξέλιξη μίλησε μετά το τέλος της πρεμιέρας του Σαββάτου ο Παύλος Χαϊκάλης.

Για το γεγονός της συμμετοχής του στην παράσταση «Η μακαρίτισσα μητέρα της κυρίας» αλλά και τον…θόρυβο που σημειώθηκε από αυτή την εξέλιξη μίλησε μετά το τέλος της πρεμιέρας του Σαββάτου ο Παύλος Χαϊκάλης. Ειδικότερα ο γνωστός ηθοποιός απαντώντας στις ερωτήσεις της εφημ. ΠΑΤΡΙΣ είπε τα εξής: 

Για το έργο…

Πρόκειται για ένα έργο γραμμένο από τον μετρ του είδους Ζωρζ Φευντώ, του βασιλιά της φάρσας, που ξέρει πολύ καλά το πως να χειρίζεται το λόγο. Νομίζω ότι το γέλιο βγαίνει αβίαστα, από καρδιάς που λέμε και η απόδειξη είναι ότι το χάρηκε ο κόσμος απόψε. 

Για την συνεργασία του με τους (ερασιτέχνες) ηθοποιούς του «Δούρειου Ίππου»…

Η παράσταση είναι αφιερωμένη στον πρόεδρο του ΔΣ του «Δούρειου Ίππου», Βασίλη Αγγελόπουλο, που χειρουργήθηκε πρόσφατα. Ένα έκτακτο γεγονός που -επειδή η ομάδα γνώριζε ότι βρίσκομαι στο Κατάκολο- μου έγινε η πρόσκληση να συμμετάσχω. Δεν υπήρχε περίπτωση να αρνηθώ διότι δεν θα ανέβαινέ η παράσταση. Μέσα σε 20 ημέρες έπρεπε να γίνουν τα πάντα, πρόβες, δοκιμές, κοστούμια κ.α. Η αγάπη για το θέατρο μας οδήγησε να κάνουμε την παράσταση παρ` όλες τις αντίξοες συνθήκες που δεν ήταν μόνο η περιπέτεια του Βασίλη Αγγελόπουλου. Νομίζω ότι ο κόσμος απέδειξε ότι λατρεύει το θέατρο και τελικά διασκέδασε και γέλασέ με την καρδιά του…

Για το αν αποτελεί μάθημα η συνεργασία του με τον «Δούρειο Ίππο»… 

Η έννοια του ερασιτέχνη είναι ότι κάποιος είναι εραστής της τέχνης. Εραστές της τέχνης είμαστε κι εμείς που δουλεύουμε επαγγελματικά… η διαφορά είναι μόνο στο κομμάτι του ταμείου ή χρόνου. Εμείς υποχρεωτικά έχουμε πέντε πρόβες την ημέρα επί ενάμιση μήνα, τα παιδιά εδώ δεν μπορούν κάτι ανάλογο. Κάνουν πρόβες 2-3 μήνες από 1-2 ώρες κάθε φορά, θυσιάζοντας το χρόνο τους μόνο και μόνο για να βρεθούν.

Αυτό έχει μια μαγεία, μια γοητεία στις οποίες υποβόσκει η αγάπη για το θέατρο. Αυτό είναι που μας ενώνει. Δεν πάμε να αποδείξουμε στο θέατρο αν ένας είναι καλύτερος ή πιο επαγγελματίας ή έχει μεγαλύτερη πείρα. Μετράει η αγάπη και το τι ψυχή θα καταθέσουμε γιατί αυτός είναι ο στόχος. Αυτή τη κατάθεση ψυχής να την λάβει ο κόσμος και να την αγκαλιάσει. Και νομίζω ότι το καταφέρνουμε! 

Για τον «θόρυβο» που προηγήθηκε πριν την πρεμιέρα…

Το μόνο που έχω να πω είναι ότι με λυπεί ένα γεγονός που είναι και ειρωνεία της τύχης. Ο πατέρας του πρόεδρου του ΔΟΠΠ, Χάρη Μικελόπουλου, ο Βάσος, ήταν ο άνθρωπος που στα 8 μου χρόνια μου έδωσε το έναυσμα για να αγαπήσω τον κινηματογράφο. Ήταν στο «Rex» τότε και μ` έβαζε συνέχεια μέσα κι έβλεπα ταινίες, κι έτσι γνώρισα και λάτρεψα τον κινηματογράφο.

Έτσι λάτρεψα τη μεγάλη οθόνη και το χώρο της Τέχνης. Η συγκυρία είναι ότι έρχεται μετά από κάποια χρόνια ο γιός του να μου κλείσει τις πόρτες… αυτό για μένα είναι η μεγαλύτερη πίκρα. Δεν είναι για μένα, γιατί προσωπικά για τον εαυτό μου μπορώ να κοιτάω τους ανθρώπους στα μάτια και συναλλάσσομαι και συνδιαλέγομαι με όσους τουλάχιστον γνωρίζουν τα πράγματα…

Ούτε ο δήμος, ούτε το δημοτικό συμβούλιο, ούτε ο δήμαρχος δεν περίμενε την αντίδραση -γιατί αυτό μετράει- του κόσμου να μην φιμώσει το θέατρο. Υπάρχουν θεσμοί, υπάρχουν δικαστικές Αρχές, να κρίνουν ένα υπάρχει κάτι επιλήψιμο. Δεν υπάρχει όμως κάτι και δεν πρόκειται να δώσουμε χαρά σε κανέναν. Ας περιμένουν το χρόνο, να αποσαφηνιστούν κάποια πράγματα, μην βιάζονται, κι αυτό που έγινε ήταν μια προσπάθεια φίμωσης του θεάτρου, διότι ειπώθηκαν τέρατα που δεν έχουν καμία βάση.

Δεν μπορεί ο σκηνοθέτης να ρωτά το δήμαρχο ή το δημοτικό συμβούλιο ποιους ηθοποιούς θα επιλέξει… ο κόσμος το απέδειξε με τις αντιδράσεις του. Και οι αντιδράσεις ήταν πολύ μεγάλες και πολύ φοβάμαι ότι αντί για ήττα του Χαϊκάλη που περίμεναν, τελικά έγινε ήττα του δήμου.

Γιώργος Γουβιάς, gougio@hotmail.com

ΠΑΤΡΙΣ