Τετάρτη, 8 Δεκεμβρίου, 2021
Με έκπληξη έγινε δεκτή από πολλούς και από πολλά και διαφορετικά διαστρώματα της Ομογένειάς μας, η είδηση του «Ε.Κ.» για τον Μητροπολίτη Σάρδεων Ευάγγελο, ο οποίος μετέβη στο Φανάρι, συναντήθηκε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και κατ’ ανάθεσή του χοροστάτησε την Κυριακή 5 Δεκεμβρίου στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου.
Ο Ευάγγελος, ο οποίος ήταν Μητροπολίτης επί 17 χρόνια στη Νέα Ιερσέη, εν μία νυκτί, την Πέμπτη 8 Οκτωβρίου του 2020, βρέθηκε «έκπτωτος» του Θρόνου του εδώ στην Αμερική και εκλεγμένος στην ιστορική μεν, ερειπιώδη δε Μητρόπολη Σάρδεων θύμα κι αυτή η κάποτε ακμάσασα τοπική Εκκλησία της θηριωδίας των Τούρκων. Βέβαια κι άλλες πολλές τοπικές Εκκλησίες συμπεριλαμβανομένων και των λεγόμενων Εκκλησιών που αναφέρονται στο βιβλίο της Αποκαλύψεως, όπως Μιλήτου, Εφέσου, Λαοδικείας για να αναφέρω μερικές.
Οπως ήδη έγραψα, τον Ευάγγελο τον εκθρόνισε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και η περί Αυτόν Σύνοδος τη εισηγήσει όμως του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου επικαλεσθείς αιτιάσεις σε βάρος του.
Βέβαια η παραβίαση κάθε κανονικής και εκκλησιολογικής αρχής ήταν το γεγονός ότι δεν εκλήθησαν ούτε ο Ευάγγελος, ούτε ο τιμωρηθείς με τρίμηνη αργία Μεθόδιος της Βοστώνης για να παράσχουν εξηγήσεις στις αιτιάσεις του Ελπιδοφόρου. Κατανοητό ότι ο Πατριάρχης έχει εμπιστοσύνη στον Ελπιδοφόρο, γι’ αυτό άλλωστε και τον έστειλε εδώ με τόσες χρηστές ελπίδες και τον οποίον υποδέχθηκε η Ομογένεια με «μεσσιανικές ελπίδες». Αναντίλεκτα έχει προσόντα και ικανότητες να κάνει πολλά, ωστόσο παραλείφθηκε η βασική αρχή από μέρους της Μητρός Εκκλησίας, την οποία αγαπώ, τιμώ και σέβομαι στο έπακρο όπως οι πάντες γνωρίζουν, η αρχή του «αμφοίν μύθον μαθείν». Θα μπορούσε το καθεστώς που δημιουργήθηκε στη Μητρόπολη Νέας Ιερσέης να χαρακτηριστεί ακόμα και ως «μοιχεπιβασία».
Αλλωστε, ο Ευάγγελος δεν ήταν κάποιος καλόγηρος ή διάκος να γίνει πυξ και λαξ, δηλαδή του μπάτσου και του κλότσου, αλλά Μητροπολίτης του Οικουμενικού Θρόνου με εύορκη διακονία στην Εκκλησία της Αμερικής, βγαλμένος από τα σπλάχνα της δικής μας εδώ Ομογένειας, δικό της παιδί, δικός της άνθρωπος κι όχι κάποιος αλεξιπτωτιστής. Και κάτι άλλο ακόμα, πολλοί συμφωνούν πως ο Ευάγγελος πολλάκις συμπεριφέρονταν με απότομο ύφος, ήταν «φωνακλάς» κατά τη λαϊκή έκφραση σε διακόνους, ιερείς και λαϊκούς, αλλά συνάμα έχει και παιδική ψυχή, είναι «παιδαριογέρων», δηλαδή με κορμί μεστωμένου άνδρα, αλλά με ψυχή παιδιού. Αλλων οι συμπεριφορές είναι άλλης διαλογής.
Γνωρίζοντας τον Ευάγγελο επί πολλά χρόνια και παρακολουθώντας τις δράσεις του στην Ομογένεια, μου δίνεται το δικαίωμα εδώ να τονίσω πως είναι Ελληνολάτρης και Ελληνόψυχος. Δεν θα πήγαινε ποτέ να σταθεί δίπλα στους σφαγείς του Γένους και να χαριεντιστεί μαζί τους. Αντιλαβού;
Παρακολουθούσαμε επί ενάμισι χρόνο τα διαμειφθέντα ελπίζοντας πως θα επικρατούσε η σύνεση, η ψυχραιμία, το φιλάδελφο και φιλάνθρωπο, η αγάπη και η εκκλησιαστικότητα και πως θα γίνονταν κάποιες διορθωτικές κινήσεις διότι εδώ που τα λέμε πάντα ταύτα έχουν αντίκτυπο στον Πατριάρχη και το Πατριαρχείο. Ο Ευάγγελος δεν είναι για πέταμα, άλλοι νεοφανείς Αρχιμανδρίτες και Επίσκοποι είναι… Οι άνθρωποι γνωρίζουν και καταλαβαίνουν πολλά περισσότερα από ό,τι νομίζουν οι επαγγελματίες του εκκλησιαστικού μας βίου ενταύθα.
Εδώ υπάρχει πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει για θέματα μέγιστα και ουσιώδη αντί να δάκνομε τις σάρκες μας. Να δοθεί έμφαση στη Σχολή διότι όπως έγραφα προχτές είναι η σπονδυλική στήλη της Αρχιεπισκοπής και πρέπει να είναι όσο πιο δυνατή γίνεται. Να τονωθεί η ελληνικότητά της, άλλωστε γι’ αυτό έδωσε τα χρήματα της χορηγίας η Ελλάδα. Κι αυτό να αρχίσει από τον ίδιο τον Ελπιδοφόρο ο οποίος οφείλει και υποχρεούται όταν επισκέπτεται τη Σχολή να κάνει χρήση και της ελληνικής γλώσσας κι όχι μόνο της Αγγλικής. Αλλά και να ενθαρρύνει και εμπνεύσει για τη μαθητεία της Ελληνικής και της «ιερής Ελληνικότητας» κατά τον αείμνηστο π. Γεώργιο Φλορόφσκι.
Αλλά να τονωθεί και η ελληνικότητα της Αρχιεπισκοπής, διότι δεν μπορεί να μην εκδίδονται όλα τα κείμενα από την Αρχιεπισκοπή και στην Ελληνική κι όχι μόνο στην Αγγλική, εκτός εάν δεν μετρά το ελληνογενές και ελληνόφωνο ποίμνιο. Λέγαμε για τον Ιάκωβο ο οποίος στο τέλος το μετάνιωσε πικρά που πολέμησε την ελληνική γλώσσα και την ελληνικότητα και τον Δημήτριο που τον διαδέχθηκε, αλλά ο Ελπιδοφόρος!
Να γίνει οικονομία σε μισθούς υπαλλήλων και μυστικοσυμβούλων, οι οποίοι δεν προσφέρουν τίποτε το ουσιαστικό στην Εκκλησία και την Ομογένεια πέρα από το ότι ζουν σε βάρος τους μισθοδοτούμενοι ή γεροκομούμενοι. Η επιμόρφωση του κλήρου και η στελέχωση της Αρχιεπισκοπής με ικανά πρόσωπα κι όχι να πηγαίνουμε από μετριότητες, σε εξέχουσες ολιγότητες.
ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Να πω και τούτο, πως η πολυετής ενασχόλησή μου με τη Θεολογία και την εκκλησιαστικογραφία ανάμεσα στα πολλά που με δίδαξαν είναι και το γεγονός ότι στη ζωή της Εκκλησίας υπάρχει ρευστότητα και συντελούνται ανατροπές εκεί που δεν τις περιμένει κανείς, κάνοντας να επαληθεύεται το Αγιογραφικό πως κάποτε «έσονται οι πρώτοι έσχατοι και οι έσχατοι πρώτοι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου