Δευτέρα, 16 Αυγούστου, 2021
Με το "Πάσχα του καλοκαιριού" και την φευγάλα των Αθηναίων
στην ύπαιθρο γέμισε κόσμο η υπόλοιπη Ελλάδα.
Τόσο στα νησιά αλλά και σε κάθε κωμόπολη και χωριό ήρθαν οι συντοπίτες,
συγγενείς και φίλοι ιδιαίτερα σε μέρη που έχουν παραλίες.
Γέμισαν τα άδεια σπίτια αλλά και οι εκκλησίες και τα εξωκλήσια
που ιδιαίτερα τον δεκαπενταύγουστο με την Κοίμηση της Θεοτόκου ο κόσμος
πηγαίνει να ανάψει ένα κερί ή λαμπάδα στη Μεγαλόχαρη. Ή όπως αλλιώς ονομάζουν
την Παρθένο Μαρία.
Κοντά πεντακόσια ονόματα έχουν δώσει στη Μητέρα των
Μητέρων. Όπως, Δέσποινα, Μαρία, Παναγία,
Ευαγγελίστρια… Αυτή, που σε κάθε δύσκολη στιγμή την θυμόμαστε και ζητούμε να μας
βοηθήσει ή την ευχαριστούμε για αυτά που έκανε για εμάς.
Βρέθηκα στην Ηλεία και εκκλησιάστηκα στο εκκλησάκι Της Παναγίτσας
στο Σιμόπουλο όπου συνάντησα γνωστούς και φίλους από τα παλιά, και συγγενείς
που είχαμε να ιδωθούμε πολλά χρόνια.
Φορούσαν μάσκες και κρατούσαν αποστάσεις. Βλέπεις ο κορωναϊός δεν έχει παλικάρια!
Στη φωτογραφία ο παπά-Σπύρος κάνει την Αρτοκλασία βοηθούμενος από το συμβούλιο της ενορίας. Έξι οικογένειες έφεραν άρτους για την Αρτοκλασία και παρά την δυνατή ζέστη η προσέλευση του κόσμου ήταν μεγάλη.
Εντύπωση μου έκανε ότι έβαλαν στο λόττο ένα κατσίκι, μία γίδα, δύο γαλοπούλες και δύο χήνες. Έγινε η κλήρωση και οι τυχεροί πήραν το δώρο τους. Τελικά οι χήνες άλλαξαν ιδιοκτήτη και έγιναν «αμερικάνες» όπως είπε και παπά-Σπύρος.
Εδώ θέλω να σταθώ στο ότι τα τελευταία χρόνια και με την συμμετοχή του ιερέως, του ενοριακού συμβουλίου και των πιστών έχουν γίνει μικρά αλλά τόσο σπουδαία έργα μέσα και γύρω από τον Ναό του Αγίου Νικολάου μέσα στο Σιμόπουλο αλλά και στα τρία εξωκλήσια, Της Παναγίτσας, του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Θεόδωρου.
Μάλιστα, αυτές τις ημέρες συγκεντρώνουν ξηρές τροφές, νερό αλλά και τροφές για τα ζώα να στείλουν οι κάτοικοι από το Σιμόπουλο στα καμένα χωριά της Ολυμπίας που πριν μερικές ημέρες έγιναν παρανάλωμα της φωτιάς. Μπράβο τους. Όπως είπε ο παπά-Σπύρος «το 2007, εμάς που καήκαμε, μας βοήθησαν άλλοι. Τώρα πρέπει να βοηθήσουμε εμείς».
Η αλήθεια είναι ότι έχει να βρέξει από τον Απρίλιο και με την τρομερή ζέστη είναι πολύ εύκολα να ανάψει η φωτιά μόνη της από γυαλιά, μπουκάλια, καθρέπτες… καθώς τα ξερά χόρτα πιάνουν φωτιά μόνα τους. Βέβαια είναι και φωτιές που δεν πιάνουν μόνες τους αλλά από απροσεξία ή εσκεμμένα, δυστυχώς.
Από την άλλη μεριά είδα ότι η ύπαιθρος έχει αγριέψει και δεν υπάρχουν «αντιπυρικές ζώνες». Χωράφια έχουν να καλλιεργηθούν πολλά χρόνια και παντού υπάρχουν ξερά χόρτα. Είναι και η αδιαφορία των αρχών και των ίδιων των κατοίκων που περιμένουν τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα να σβήσουν τις φωτιές!
Το καλοκαίρι στην Ελλάδα δεν τέλειωσε ακόμα. Εύχομαι τα πράγματα να διορθωθούν και να μην τρέχουν μόνο όταν η φωτιά καίει τα πάντα αλλά να μεριμνούν για να μην πιάσουν φωτιές.
Επισκέφθηκα την Μεσσηνία, την Αρκαδία και την Λακωνία και είδα το καμένο τοπίο όπως είδα και την Εύβοια από την εθνική Αθηνών-Θεσσαλονίκης πηγαίνοντας στο Βόλο και την Λάρισα όπου ο καπνός και η αιθάλη σκέπαζε μία τεράστια περιοχή ενώ στα διόδια με δυσκολία ανοίγαμε το παράθυρο αφού η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική.
Ακούγονται πολλά, ποιος ξέρει τι συμβαίνει αλήθεια; Ένα είναι σίγουρο εάν δεν ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα θα υπάρχουν φωτιές και θα θρηνούμε θύματα.
Βασίλης Καυκάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου