Παρασκευή, 16 Απριλίου, 2021
Κατά πολλούς ίσως έχει έρθει η ώρα το μπάσκετ της «Γηραιάς Ηπείρου» να σταματήσει να είναι διχασμένο και να βρουν επιτέλους η ΦΙΜΠΑ και η Ευρωλίγκα τον τρόπο να ενώσουν ξανά τις δυνάμεις τους και να προχωρήσουν μαζί, δίνοντας νέα ώθηση στο δημοφιλές αυτό άθλημα. Η διαίρεση που υπάρχει εδώ και πάνω από μια δεκαετία, συσσωρεύει διαρκώς νέα σημαντικά προβλήματα και επί της ουσίας απαξιώνει το άθλημα που έτσι όπως είναι κατακερματισμένο, αδυνατεί να αποκτήσει την λάμψη που του αξίζει να κάνει νέους φίλους και θαυμαστές και να προσφέρει στις κορυφαίες τουλάχιστον ομάδες του, ικανοποιητικές οικονομικές απολαβές με βάση τα χρήματα που αυτές ξοδεύουν για να είναι ανταγωνιστικές.
Είναι αν μη τι άλλο λυπηρό και προκαλεί μεγάλες απορίες στον κόσμο να διεξάγοντα αυτή την στιγμή στην Ευρώπη τέσσερις διαφορετικές διασυλλογικές διοργανώσεις, δυο υπό την αιγίδα της Ευρωλίγκας, η Euroleague και το Eurocup και δυο υπό την αιγίδα της ΦΙΜΠΑ, το Basketball Champions League και το FIBA Europe Cup.
Πρέπει να είσαι «ειδικός» του αθλήματος για να βγάλεις άκρη τι ακριβώς συμβαίνει με αυτές τις διοργανώσεις και ποιες ομάδες και με ποια κριτήρια μετέχουν σε κάθε μια από αυτές. Σίγουρα η Ευρωλίγκα είναι μια διοργάνωση υψηλού επιπέδου με παίκτες πρώτης γραμμής και συναρπαστικές αναμετρήσεις όμως κι αυτή έχει αρχίσει και κουράζει. Οι ομάδες δεν εναλλάσσονται καθώς οι περισσότερες από αυτές έχουν εγγυημένα κλειστά συμβόλαια κάτι που εξασφαλίζει την παρουσία τους σε αυτήν ανεξάρτητα από το τι θα κάνουν στα εθνικά τους πρωταθλήματα, με αποτέλεσμα να αποκλείονται να λάβουν μέρος οι πρωταθλήτριες ομάδες αρκετών χωρών που έχουν παράδοση στο άθλημα και ο επιλογές για το ποιες θα συμπληρώσουν το παζλ κάθε σεζόν να γίνονται κυρίως με οικονομικά κριτήρια. Αν σε όλη αυτή την Βαβέλ των πολλών διασυλλογικών διοργανώσεων, προσθέσουμε και τα «παράθυρα» των Εθνικών ομάδων που διοργανώνει η ΦΙΜΠΑ και τα οποία «πέφτουν» κατά κανόνα πάνω στα παιχνίδια της Ευρωλίγκας τότε φτάνουμε σε ένα ανεπανάληπτο αλαλούμ που υποβαθμίζει ακόμη πιο πολύ το άθλημα.
Το μπάσκετ έχει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης και προβολής, αλλά είναι ξεκάθαρο πως δεν μπορεί να τις «απελευθερώσει» όσο βρίσκεται σε αυτή την διχαστική κατάσταση. Γιατί το μπάσκετ δεν παίρνει σαν παράδειγμα το ποδόσφαιρο που αν και πιο λαοφιλές και προβεβλημένο, προχωράει τα τελευταία χρόνια με δυο μόλις διοργανώσεις, το Τσάμπιονς Λιγκ και το Γιουρόπα Λιγκ, προσφέροντας τεράστια οικονομικά κίνητρα στις ομάδες που συμμετέχουν ενώ μόλις από τη νέα σεζόν θα θέσει περισσότερο σε πειραματικό στάδιο την διεξαγωγή μιας τρίτης τη τάξη διοργάνωσης, το Γιουρόπα Κόνφερενς Λιγκ ώστε να μπορούν ακόμη περισσότερες ομάδες να ζήσουν το όνειρο της συμμετοχής σε μια Ευρωπαϊκή διοργάνωση. Ο διχασμός πότε και πουθενά δεν έφερε θετικά αποτελέσματα κι αυτό είναι κάτι που οφείλουν να το αντιληφθούν και στον χώρο του μπάσκετ σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Μόνο... η ισχύς εν τη ενώσει μπορεί να... απογειώσει ξανά το άθλημα. Τίποτα άλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου