Το είπε και το έκανε το ανοσιούργημά του ο Ερντογάν. Μετέτρεψε σε τζαμί την Αγιά Σοφιά, τη Μεγάλη Εκκλησιά της Ορθόδοξης Εκκλησίας και του Γένους, το αριστουργηματικό αρχιτεκτόνημα, το οποίο θαυμάζει και σεμνύνεται ολόκληρη η ανθρωπότητα, λες και έχει έλλειψη από τζαμιά η Κωνσταντινούπολη. Κι αυτό που αποκαλύφθηκε για μία ακόμα φορά είναι η μοναξιά μας… Ναι η μοναξιά μας.
Βέβαια τώρα εκ των υστέρων τρέχουμε και δεν προλαβαίνουμε. Δηλώσεις, ανακοινώσεις, φανφαρονισμοί, δάκρυα και στεναγμοί. Ακόμα και οι εκ πεποιθήσεως άθεοι Τσίπρας και Κουτσούμπας έκαναν δηλώσεις διαρρηγνύοντες τα ιμάτιά τους, μέχρι και ο τραγουδιστής Νταλάρας, καλλιτέχνης γαρ.
Συνήθιζε να μου λέει πολύ σοφά θαρρώ, η αρχόντισσα Σμυρνιά γιαγιά μου Βασιλική, που από προύχοντες και πάμπλουτοι στη Σμύρνη βρέθηκαν πρόσφυγες ματωμένοι και κατατρεγμένοι στη Λέσβο το 1922, πως «οι Τούρκοι γιε μου ό,τι κάνουν, δεν το ξεκάνουν», γιατί με τον παππού και άλλους Μικρασιάτες από τη Σμύρνη, τον Τεσμέ και το Αϊβαλί τούς είχαν ζήσει τους Τούρκους από κοντά.
Κι αυτή ακριβώς είναι η πραγματικότητα, αρκεί να θυμηθούμε το κλείσιμο της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης πριν από 49 χρόνια, δηλαδή πριν μισό αιώνα σχεδόν και την εισβολή και κατάληψη της μισής Κύπρου πριν 45 χρόνια. Κι από τότε ψηφίσματα επί ψηφισμάτων, διαβήματα επί διαβημάτων, πιέσεις επί πιέσεων πανταχόθεν αλλά οι Τούρκοι συνεχίζουν τον χαβά τους που λένε στη γλώσσα τους, δηλαδή την αιχμαλωσία της Κύπρου και τον πνιγμό ή τον θάνατο αν προτιμάτε της Σχολής της Χάλκης, μ’ άλλα λόγια δεν ίδρωσε το αυτί τους.
Κι έτσι με το επιτελεσθέν ανοσιούργημα σε βάρος της αιχμάλωτης Αγιάς Σοφιάς, στην οποία από τις 24 Ιουλίου θα προσεύχεται όλο αυτό το φανατισμένο ασκέρι στον Αλλάχ και τον Μωάμεθ υπό το βλέμμα του Ιησού Χριστού, της Παναγίας Μητέρας Του, του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου και άλλων Αγίων της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας. Οποία βεβήλωση των ιερών και των οσίων της Πίστης μας!
Θα πρέπει να είναι κάποιος συνειδητά αφελής για να πιστέψει, προς στιγμήν έστω, ότι ο Ερντογάν θα αναθεωρήσει την απόφασή του επειδή διαμαρτυρήθηκε ο Μητσοτάκης ή ο υπουργός Εξωτερικών Δένδιας, ή ο Βορίδης ή ο Βελόπουλος με τις θαυματουργές αλοιφές και βαζελίνες από το Αγιο Ορος. Αυτός που δεν ακούστηκε είναι ο διεθνιστής Βαρουφάκης να αμολήσει κι αυτός καμιά μπαρούφα κατά το σύνηθες.
Αλήθεια πού είναι η Ευρώπη; Μα ποια Ευρώπη θα ρωτήσετε, και δικαιολογημένα βέβαια. Πού είναι η UNESCO; Αχ δύσμοιρη Ελλάδα πώς αντέχεις τόση μοναξιά!
Οχι βέβαια πως ο Ερντογάν θα πάρει στα σοβαρά τη δήλωση του υποψήφιου για την προεδρία των ΗΠΑ, του Ιωσήφ Μπάιντεν. Φυσικά και δεν θα δώσει καμία σημασία ο Ερντογάν στα ψηφίσματα και στις δηλώσεις Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Μητροπολιτών και λοιπών εκκλησιαστικών αξιωματούχων εν Ελλάδι και τη Διασπορά. Πήρε στα σοβαρά όμως την ενδοτική στάση του Αρμένη Πατριάρχη και των Ρωμαιοκαθολικών Επισκόπων της Τουρκίας οι οποίοι με θλιβερές δηλώσεις τους του είπαν προχώρα. Θλιβερό! Επειτα από πιέσεις βγήκε και ο Πάπας Φραγκίσκος και δήλωσε ότι «πονά». Αλλά μέχρι εκεί. Ολες οι άλλες φιλοφρονήσεις κατά καιρούς προς τον μάρτυρα ελεύθερο πολιορκημένο Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, οι εναγκαλισμοί και οι ασπασμοί και οι λοιπές υποκλίσεις είναι οι γνωστές υποκριτικές συμπεριφορές της παποσύνης. Αλλωστε είναι γνωστή από την Ιστορία η τακτική των Ρωμαιοκαθολικών στις δύσκολες στιγμές, πάντοτε λακίζουν ή επιβουλεύονται. Και μιας που το έφερε ο ειρμός του λόγου θα τολμήσω να πω ότι μεγαλύτερη ζημιά έκαναν αυτοί με τις σταυροφορίες τους και ιδιαίτερα με την τέταρτη, παρά οι Τούρκοι στα ιερά και όσια σκηνώματα και σύμβολα της Ορθοδοξίας.
Οι Τούρκοι τη μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν είναι εκείνη της δύναμης. Αν λόγου χάρη ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ σήκωνε το τηλέφωνο και έλεγε στον ανίερο Ερντογάν κάτω τα χέρια από την Αγιά Σοφιά γιατί θα σου τα σπάνω στα τρία… (τριχοτόμηση δηλαδή), νομίζετε ότι θα τολμούσε ο Ερντογάν να κάνει αυτό που έκανε την περασμένη Παρασκευή; Αλλά ακόμα και τώρα θα μπορούσε να το κάνει αν θέλει να γράψει ιστορία; Το ερώτημα είναι, υπάρχει κάποιος να του το εισηγηθεί;
Και τώρα το ερώτημα που τίθεται είναι ποιο θα είναι το επόμενο χτύπημα του Ερντογάν; Βέβαια το μυαλό μας αυτόματα και αυτονόητα πηγαίνει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, αφού άλλωστε απέδειξε ο Ερντογάν ότι είναι ικανός για όλα. Δίχως όμως θα θέλω να αποκλείσω τίποτε, έχω την αίσθηση ότι το Πατριαρχείο δεν θα το αγγίξει για τους εξής λόγους: Πρώτον, διότι το Πατριαρχείο δεν είναι απειλή, αλλά απεναντίας ο Ερντογάν το χρησιμοποιεί για να καυχησιολογεί ότι στην Τουρκία είναι η Εδρα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και να πουλά τον «μύθο» του ότι υπάρχει θρησκευτική ελευθερία. Δεύτερον, το Πατριαρχείο είναι και πηγή οικονομικών εσόδων.
Το επόμενο βήμα του Ερντογάν, ο οποίος βρίσκεται σε τραγικά αδιέξοδα και σε ασυγκράτητη οικονομική πτώση, ίσως να είναι τα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου με πρώτο στη σειρά την ιδιαίτερη πατρίδα μου τη Λέσβο, ο μη γένοιτο.
Και κάτι άλλο ακόμα το οποίο δεν πρέπει να ξεχνούμε είναι πως ο Ερντογάν πέρα από τους ρωσικούς πυραύλους S-400 εξοπλίζεται και με «πυρηνικά» και δεν χρειάζεται να έχει κάποιος μαντικές ικανότητες για να καταλάβει τι σημαίνουν όλα αυτά και προς τα πού θα στραφούν. Με άλλα λόγια έχει εκτραφεί ως ένας αδίστακτος ηγεμών ο οποίος, προκειμένου να κρατήσει τον όχλο του φανατισμένο και άρα αφοσιωμένο και άρα ο ίδιος να κρατηθεί ισόβια στην εξουσία, δεν θα διστάσει να κάνει τα πάντα. Κι εμείς θα τρέχουμε και δεν θα προλαβαίνουμε, όπως κάνουμε συνήθως και όπως κάναμε και τώρα με την Αγιά Σοφιά επειδή ακριβώς βιώνουμε και το δράμα της μοναξιάς μας.
ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου