Τετάρτη, 8 Ιουλίου, 2020
Η εμπορική διαμάχη, η οποία δεν έχει αναφερθεί στο παρελθόν, έχει όλο το δράμα μιας πειρατικής ταινίας: ένα πολύτιμο φορτίο, παράνομους θαλάσσιους ελιγμούς και κατηγορίες για μια ληστεία ανοιχτής θάλασσας.
Οπως διευκρινίζει το «Associated Press», αυτή η ιστορία δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στις 30 Ιουνίου 2020. Ενημερώθηκε στις 3 Ιουλίου 2020, για να διορθώσει τις λεπτομέρειες μιας προκαταρκτικής ποινικής έρευνας που ξεκίνησαν Ελληνες εισαγγελείς εναντίον του πλοιοκτήτη Ευάγγελου Μαρινάκη. Η έρευνα προέκυψε από την κατάσχεση ηρωίνης σε ένα πλοίο στην Ελλάδα, αλλά αυτό το σκάφος δεν ανήκε στον Μαρινάκη ή σε καμία από τις εταιρείες του.
H διαμάχη εμπλέκει τον Ευάγγελο Μαρινάκη έναν από τους ισχυρότερους επιχειρηματίες της Ελλάδας και ιδιοκτήτη του πιο επιτυχημένου ποδοσφαιρικού συλλόγου, του Ολυμπιακού, εναντίον ενός συναδέλφου του, ναυτιλιακού μεγιστάνα από τη Βενεζουέλα, τον Γουίλμερ Ρουπέρτι (Wilmer Ruperti), ο οποίος έχει μακρά ιστορία βοήθειας προς τους σοσιαλιστές ηγέτες της χώρας.
Ο πρώτος γύρος φαίνεται ότι ευνόησε τον Μαρινάκη, του οποίου η Capital Ship Management Corp με έδρα τον Πειραιά, διαχειρίζεται το πλοίο «Αλκιμος». Την Τετάρτη, ομοσπονδιακοί σερίφηδες στο Χιούστον προγραμματίζουν να δημοπρατήσουν το φορτίο του πλοίου: 100.266 βαρέλια βενζίνης υψηλού οκτανίου εκτιμάται ότι αξίζει πάνω από 5 εκατομμύρια δολάρια. Η δημοπρασία ανταποκρίνεται στην εντολή του δικαστή Lynn Hughes να κατασχεθεί το φορτίο, το οποίο είπε ότι πιθανότατα θα είχε καταλήξει στη Βενεζουέλα, ενώ συνεχίζεται η διαιτησία έναντι 1,7 εκατομμυρίων δολαρίων.
«Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι οι κυρώσεις λειτουργούν», δήλωσε ο Ρας Ντάλεν (Russ Dallen), ο οποίος παρακολουθεί στενά τη θαλάσσια κυκλοφορία ως επικεφαλής της Caracas Capital Markets με έδρα το Μαϊάμι. «Ωστόσο, παρόλο που αυτός ο εφοπλιστής φαίνεται να έχει κάνει το σωστό, υπάρχουν πολλές άλλες αδίστακτες κατσαρίδες στη ναυτιλιακή βιομηχανία που δεν θα διστάσουν να συνεργαστούν με τη Βενεζουέλα».
Οι ΗΠΑ προσπαθούν εδώ και μήνες να διακόψουν τις αποστολές καυσίμων από και προς τη Βενεζουέλα, ελπίζοντας να επιταχύνουν την πτώση του Νικολάς Μαδούρο, στερώντας του το εισόδημα από το πετρέλαιο που είναι η ψυχή της σοσιαλιστικής χώρας. Αλλά μέχρι στιγμής οι μεγαλύτεροι ηττημένοι ήταν οι κάτοικοι της χώρας αυτής, οι οποίοι αναγκάζονται να περιμένουν στη σειρά για μέρες για να γεμίσουν τα αυτοκίνητά τους λόγω της έλλειψης βενζίνης.
Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση Τραμπ έχει επιβάλει κυρώσεις σε περισσότερα από 50 σκάφη που βρέθηκαν παραβιάζουν τις κυρώσεις. Αυτόν τον μήνα πρόσθεσε πέντε Ιρανούς καπετάνιους σε μια λίστα ατόμων που έχουν αποκλειστεί από τις συναλλαγές τους με τις ΗΠΑ, αφού ο Μαδούρο στράφηκε στον αντι-αμερικανικό σύμμαχό του για να του παραδώσει βενζίνη όταν οι ανήσυχοι έμποροι του προϊόντος αυτού είναι όλο και περισσότερο απρόθυμοι να προμηθεύσουν τη Βενεζουέλα.
Το έπος του «Αλκιμος» που απορρέει από δικαστικές υποθέσεις που εξετάστηκαν από το «Associated Press», ξεκίνησε αρκετά αθώα. Στα τέλη Μαρτίου, το πλοίο που φτιάχτηκε από Κινέζους με μήκος 156 μέτρα (480 πόδια), αγκυροβόλησε στον Παναμά όταν προσλήφθηκε για να παραδώσει τη βενζίνη στην Αρούμπα. Αλλά σχεδόν αμέσως κάτι δεν φάνηκε σωστό. Οι οδηγίες αποστολής ανέφεραν ότι το φορτίο του θα μεταφερόταν εν πλω σε ένα άλλο πλοίο που επισκεπτόταν αποκλειστικά τα λιμάνια της Βενεζουέλας κατά το προηγούμενο έτος. Και ο πληρωτής για το φορτίο προέκυψε από ένα τρίτο μέρος, μια εταιρεία που ονομάζεται Ultra Travel, η οποία εικάζεται ότι εδρεύει στο Μαυροβούνιο.
Επιπλέον, η ES Euroshipping AG, με έδρα την Ελβετία, εταιρεία που ναύλωσε το «Αλκιμος», ανήκε στον Ρουπέρτι (Ruperti), έναν επιχειρηματία που συνδέεται με την κυβέρνηση της Βενεζουέλας.
Το 2002, ο Ρουπέρτι είχε ναυλώσει έναν στόλο ρωσικών δεξαμενόπλοιων για να βοηθήσει τον τότε πρόεδρο Ούγκο Τσάβες (Hugo Chavez) να σπάσει μια μακρά απεργία της κρατικής εταιρείας πετρελαίου PDVSA. Τώρα, προσπαθούσε να σώσει και πάλι την κατάσταση. Τον Μάρτιο, μια διαφορετική ελβετική εταιρεία που ελέγχει, χρέωσε την PDVSA με προκαταβολή 12 εκατομμυρίων ευρώ, με την οποία σχεδίαζε να αγοράσει έως και 250.000 βαρέλια της ίδιας βενζίνης 95 οκτανίων με την οποία φόρτωσε το «Αλκιμος» για τη μεταφορά της, σύμφωνα με αντίγραφο του τιμολογίου που βρήκε το πρακτορείο «AP». Για να ξεπεράσει τις κυρώσεις των ΗΠΑ, η εταιρεία άνοιξε έναν τραπεζικό λογαριασμό σε ευρώ και ρούβλια στην Derzhava Bank με έδρα τη Μόσχα.
Το δεξαμενόπλοιο «Αλκιμος» ανήκει στην Brujo Finance Company, μια εταιρεία καταχωρημένη στα Νησιά Μάρσαλ. Αλλά ο χειριστής του, του οποίου το όνομα και το εταιρικό λογότυπο είναι ζωγραφισμένο στο πλοίο, είναι η Capital Ship Management, η οποία εκμεταλλεύεται στόλο 54 δεξαμενόπλοιων.
Ο κ. Μαρινάκης δεν απάντησε στο αίτημα του «AP» για σχολιασμό, μέσω της ιστοσελίδας του και της Capital. Ενώ η διαιτησία μεταξύ των δύο ναυτιλιακών κολοσσών ενδέχεται να διαρκέσει μήνες, αξιωματούχοι των ΗΠΑ βλέπουν την υπόθεση ως ένδειξη ότι οι κυρώσεις στη Βενεζουέλα είναι όλο και πιο αποτελεσματικές.
«Η παγκόσμια ναυτιλιακή κοινότητα απομακρύνεται από τις συναλλαγές της με την Βενεζουέλα», δήλωσε ο Ελιοτ Αμπραμς (Elliott Abrams), ειδικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Τραμπ για τη Βενεζουέλα. «Οι πιο αξιόπιστες εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των μεγαλύτερων ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών, έχουν συνεργαστεί και έχουν δείξει ότι σέβονται τη φήμη τους και τις παγκόσμιες επιχειρήσεις τους».
Στην περίπτωση του «Αλκιμος», οι ιδιοκτήτες του υποπτεύονταν ότι κάτι δεν πάει καλά. Ετσι, οι δικηγόροι πίεσαν την ES Euroshipping για πρόσθετες πληροφορίες, επισημαίνοντας ότι η σύμβαση περιείχε «ρήτρα κυρώσεων», δίνοντας στον πλοιοκτήτη «απόλυτη διακριτική ευχέρεια» για να αρνηθεί να πραγματοποιήσει οποιοδήποτε εμπόριο που θεωρεί ότι εκθέτει, αυτόν ή το πλήρωμά του, σε κυρώσεις των ΗΠΑ.
«Για να είμαι σαφής εκ των προτέρων. Ο ιδιοκτήτης δεν θα συμμετάσχει σε παράνομη διαπραγμάτευση», σύμφωνα με ένα email που εστάλη στις 31 Μαρτίου από τον broker του πλοιοκτήτη. Παρά τις αμφιβολίες του, το πλοίο αναχώρησε από τον Παναμά στις 9 Απριλίου - ημέρες αφότου το «AP» ανέφερε ότι ο Ρουπέρτι είχε αρχίσει να αγοράζει πετρέλαιο σε μία αγορά που θα περιέγραφε αργότερα ως «ανθρωπιστικό έργο», που δεν παραβίαζε τις κυρώσεις των ΗΠΑ.
«Είμαι 100% σίγουρος ότι το κάνω αυτό νόμιμα και ότι συμμορφώνομαι με τους κανόνες και τις υποχρεώσεις», είπε στο «AP» σε συνέντευξη του τον Απρίλιο. Αρνήθηκε να σχολιάσει όταν το «AP» επικοινώνησε αυτή την εβδομάδα μαζί του για το κατασχεθέν φορτίο.
Εν πλω προς την Αρούμπα, συνεχίζονταν τα πίσω-εμπρός - και οι ιδιοκτήτες του «Αλκιμος» έγιναν πιο καχύποπτοι. Το σημείο του ραντεβού με το άλλο πλοίο, το «Beauty One», ήταν στην ανοιχτή θάλασσα -50 μίλια δυτικά της Αρούμπα στα ανοικτά της βόρειας ακτογραμμής της Βενεζουέλας- και όχι σε μια περιοχή που ορίστηκε από τις αρχές της Αρούμπα για τη μεταφορά καυσίμων από πλοίο σε πλοίο. Περαιτέρω, ο επόπτης της επικίνδυνης διαδικασίας, η ATM Marine Services, ήταν άγνωστος στους ιδιοκτήτες του πλοίου, χωρίς καν μια ιστοσελίδα αναγνώρισής του. Δεν είχαν διοριστεί αντιπρόσωποι για συντονισμό με τις αρχές του Αρούμπα.
«Ζητούνται επιτακτικές απαντήσεις στα παραπάνω. Το ζήτημα είναι σοβαρό», έγραψε ο broker του «Αλκιμος» λίγο πριν την προγραμματισμένη άφιξή του στην Αρούμπα στις 11 Απριλίου.
Καθ' όλη τη διαδικασία, οι τιμές των φορτίων των δεξαμενόπλοιων αυξήθηκαν - κάτι που υποστηρίζει η ES Euroshipping οδήγησε στη βιασύνη του πλοιοκτήτη να ξεφορτώσει το φορτίο του και να προχωρήσει στην επόμενη δουλειά. Με την παγκόσμια οικονομία να κλείνει λόγω της κρίσης Covid, υπήρχε μια γκάμα καυσίμων που συνέχισαν να παράγονται. Οι μεγάλες εταιρείες πετρελαίου, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις είδαν τις ημερήσιες τιμές να αλλάζουν 10 φορές, ήταν ξαφνικά σε ζήτηση.
Μετά από δύο προθεσμίες για τη δήλωση εναλλακτικών διαδρομών ταξιδιού, ο «Αλκιμος» γύρισε στις 26 Απριλίου και κατευθύνθηκε στο Χιούστον. Ωστόσο, πρώτα συμβούλεψε την ES Euroshipping να ζητήσει αποζημίωση για το φορτίο των 1,7 εκατομμυρίων δολαρίων για να αντισταθμίσει τις απώλειες, συμπεριλαμβανομένων των 500.000 δολαρίων του κόστους ακινησίας για τόσο καιρό.
Η ES Euroshipping υποστηρίζει ότι η Capital Ship Management και οι ιδιοκτήτες του πλοίου έκλεψαν το φορτίο και ζητούν αποζημιώσεις αξίας 2,3 εκατομμυρίων δολαρίων. Σε καταθέσεις δικαστηρίου, ο δικηγόρος Μάικλ Βόλκοφ (Michael Volkov) δήλωσε ότι μετά από αρκετές αντιρρήσεις από τον ιδιοκτήτη του πλοίου, ο οποίος αρνήθηκε να αποδεχτεί τις διαβεβαιώσεις του ότι δεν υπάρχει κίνδυνος κυρώσεων, η Euroshipping έδωσε εναλλακτικές οδηγίες - για να μεταφέρει το φορτίο πρώτα στις Μπαχάμες και μετά στο Τρινιντάντ. Ωστόσο, η εταιρεία του Ρουπέρτι ισχυρίζεται ότι οι οδηγίες της αγνοήθηκαν και κατηγόρησε τον πλοιοκτήτη ότι ξεκίνησε ένα παράνομο ταξίδι 7 ημερών στο Χιούστον για να βρει μια ευνοϊκή ευκαιρία για να νομιμοποιήσει την «κλοπή» του, όταν υπήρχαν πολύ πιο κοντά άλλα λιμάνια για την εκδίκαση της ανταγωνιστικής παραβίασης των συμβατικών αξιώσεων. Κατηγόρησε επίσης τον Άλκιμο ότι εγκατέλειψε τα νερά της Αρούμπα χωρίς να ειδοποιήσει τις Αρχές του λιμένα, αφήνοντας πίσω 11.500 δολάρια σε πρόστιμα και τέλη για τη μη εξουσιοδοτημένη αναχώρηση.
«Ο Μπρούτζο δεν είναι παρά ένας πειρατής που λεηλάτησε το φορτίο στη θάλασσα, διέφυγε από τις Αρχές της Αρούμπα χωρίς την κατάλληλη άδεια, έστρεψε το σκάφος του σε λιμάνι αυτής της περιοχής και στη συνέχεια εξαπάτησε αυτό το δικαστήριο», δήλωσε ο Βόλκοφ στις 29 Μαΐου.
Ο Ρουπέρτι όμως φαίνεται να έχει κάποιους ισχυρούς υποστηρικτές. Την 1η Μαΐου, ο Hans Hertell, πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Δομινικανή Δημοκρατία, έγραψε επιστολή στον Ryan Patrick, εισαγγελέα των ΗΠΑ στη νότια περιοχή του Τέξας, καλώντας τις Αρχές να ξεκινήσουν ποινική έρευνα εναντίον των πλοιοκτητών. «Εκπληκτοι μάθαμε ότι οι πλοιοκτήτες είχαν κλέψει και μετατρέψει το φορτίο των πελατών μας με αυτόν τον τρόπο», σύμφωνα με την επιστολή.
Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου