Τρίτη, 7 Απριλίου, 2020
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. “Έφυγε” από τη ζωή το πρωί της Δευτέρας, σε ηλικία 87 ετών ο Χρήστος Κοσοβίτσας, ενεργό μέλος της ομογένειας για πολλές δεκαετίες. Με καταγωγή από την Ήπειρο και συγκεκριμένα από το χωριό Κάτω Ραβένια, ο Κοσοβίτσας μετανάστευσε στην Αμερική στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Αφού αποφοίτησε από το Χημικό τμήμα Αθηνών με άριστα θέλησε να συνεχίσει τις σπουδές του στην Αμερική. Εγινε δεκτός στο Κολούμπια και έκανε μάστερ. Με την σύζυγο του Ιουλία -η οποία πέθανε προ επταετίας- απέκτησαν δύο παιδιά, τον Δημήτρη και τον Αντώνη.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. “Έφυγε” από τη ζωή το πρωί της Δευτέρας, σε ηλικία 87 ετών ο Χρήστος Κοσοβίτσας, ενεργό μέλος της ομογένειας για πολλές δεκαετίες. Με καταγωγή από την Ήπειρο και συγκεκριμένα από το χωριό Κάτω Ραβένια, ο Κοσοβίτσας μετανάστευσε στην Αμερική στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Αφού αποφοίτησε από το Χημικό τμήμα Αθηνών με άριστα θέλησε να συνεχίσει τις σπουδές του στην Αμερική. Εγινε δεκτός στο Κολούμπια και έκανε μάστερ. Με την σύζυγο του Ιουλία -η οποία πέθανε προ επταετίας- απέκτησαν δύο παιδιά, τον Δημήτρη και τον Αντώνη.
Για πολλά χρόνια διετέλεσε πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής του απογευματινού σχολείου Αγίου Δημητρίου ενώ ήταν ιδρυτής του Ηπειρωτικού Λαογραφικού Μουσείου. Ένας άνθρωπος, “μέσα σε όλα”. Έτσι τον χαρακτηρίζουν όσοι τον ήξεραν και τον έζησαν από κοντά.
«Ήταν παντού, στην εκκλησία, στα σχολεία, στους συλλόγους. Όπου ομογένεια και αυτός μέσα» θα πει ο γιος του Αντώνης. «Ήταν ένας τζέντλεμαν, περήφανος για την καταγωγή του και την ελληνορθόδοξη θρησκεία του. Και όλα αυτά τα πέρασε στα παιδιά του. Και το ίδιο κάνω και εγώ στα δικά μου παιδιά, τον Χρήστο και τον Βασίλη. Πάντοτε μου έλεγε όπου και να βρίσκεσαι να είσαι πάντα περήφανος για την καταγωγή σου» συμπληρώνει.
Ο γιος του περιγράφει τον πατέρα του ως ένα πολύ κοινωνικό άνθρωπο που αγαπούσε την ομογένεια αλλά και την Ήπειρο. «Το μουσείο ήταν δική του ιδέα, έφερε πολλά αντικείμενα από εκεί. Ήταν πολύ περήφανος για αυτό» ενώ θυμάται την παρουσία του πατέρα του στις παρελάσεις της 5ης λεωφόρου. «Έκανε πάντα δύο φορές παρέλαση. Πρώτα με τον Άγιο Δημήτριο και έπειτα με την «Αναγέννηση».
Ο Χρήστος Κοσοβίτσας τα τελευταία χρόνια έπασχε από άνοια. «Πρόσφατα είχε πάει στο νοσοκομείο αλλά είχε επιστρέψει στο “Rehab Center” στους 21 δρόμους. Εκεί έφυγε, από φυσικά αίτια. Είναι δύσκολο να πιστέψω πως θα γίνει η κηδεία του χωρίς να είναι εκεί όλη η ομογένεια που τόσο αγαπούσε» τονίζει ο γιος του.
Ο Νίκος Ανδριώτης, επίτιμος πρόεδρος της κοινότητας Αγίου Δημητρίου θυμάται την γνωριμία του με τον Χρήστο Κοσοβίτσα την δεκαετία του ’70. «Ο Χρήστος ήταν από τα πιο αξιόλογα στελέχη για την κοινότητα. Όλα αυτά τα χρόνια είχαμε άριστη συνεργασία. Ήταν θιασώτης της ελληνικής γλώσσας και μεγάλος υπερασπιστής του σχολείου. Υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις όπως αυτή του προέδρου της κοινότητας του Αγίου Δημητρίου.
Υπήρξε άνθρωπος που συνέτεινε τα μέγιστα όταν πήραμε τη μεγάλη προσφορά από την κ. Βικτωρία Πατρίδη . Ο Χρήστος ήταν ο συνδετικός κρίκος με την κ. Βικτωρία Πατρίδη και την κόρη της για να πάρουμε την δωρεά για το σχολείο του Αγίου Δημητρίου» θα πει ο κ. Ανδριώτης.
Υπήρξε άνθρωπος που συνέτεινε τα μέγιστα όταν πήραμε τη μεγάλη προσφορά από την κ. Βικτωρία Πατρίδη . Ο Χρήστος ήταν ο συνδετικός κρίκος με την κ. Βικτωρία Πατρίδη και την κόρη της για να πάρουμε την δωρεά για το σχολείο του Αγίου Δημητρίου» θα πει ο κ. Ανδριώτης.
Ο ίδιος, αναφέρεται στην αγάπη του Κοσοβίτσα για την ελληνική γλώσσα και στην μόρφωση του: «Τα ελληνικά του, η μόρφωση του και το γράψιμο του -έχω κρατήσει ομιλίες και γραπτά του- ήταν εξαιρετικά με βάθος και νόημα. Θα τον θυμάμαι γιατί είναι λίγοι πατριώτες του μεγέθους του Χρήστου. Να είναι αιωνία η μνήμη του, να τον θυμόμαστε πάντα, Ένας ακόμη Έλληνας από τους μετανάστες μεταπολεμικά που άφησε το στίγμα του στην ομογένεια και στα ομογενειακά δρώμενα».
Ο κ. Ανδριώτης αναφέρθηκε και στην ιδιότητα του ως χημικός και επιστήμονας. «Εργαζόταν ως χημικός και παρήγε τα αρώματα που χρησιμοποιούν σε διάφορα προϊόντα. Ήταν εξαιρετικός επιστήμονας και τέτοιες μέρες τον θυμάμαι πάντα γιατί μας έφτιαχνε το σιρόπι με δικές του χημικές ουσίες, για τους λουκουμάδες του φεστιβάλ του Αγίου Δημητρίου. Μας άφησε την συνταγή αλλά πάντα θα θυμόμαστε τον Χρήστο. Στέλνω τα συλλυπητήρια μου στους δυο του γιους τους οποίους παρακολουθούσε και υποστήριζε σε όλη τους την πορεία».
Ο πρόεδρος της «Αναγέννησης» Χρήστος Πανταζής, γνώριζε τον Χρήστο Κοσοβίτσα από τότε που ήταν παιδί καθώς πήγαινε σχολείο με τον γιο του. «Τον είχα σαν πατέρα. Τον ήξερα από παιδί. Ήταν ο Ηπειρώτης από όλους τους Ηπειρώτες. Κάθε ανάσα του ήταν Ήπειρος. Χάσαμε ένα πολύ σημαντικό άνθρωπο, όχι μόνο οι Ηπειρώτες αλλά όλη η ομογένεια. Και ποτέ δεν θα αντικατασταθεί. Τον θυμάμαι πάντοτε με το χαμόγελο. Ήταν πολύ φιλόξενος και καλός» θα πει ο κ. Πανταζής.
Ο Νίκολας Γκέιτζ, πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αμερικής μόλις έμαθε για τον θάνατο του Χρήστου Κοσοσβίτσα δήλωσε στον «ΕΚ»: «Ήταν ένας σπουδαίος άνθρωπος, καλός Ηπειρώτης και πάνω απ’ όλα πατριώτης. Θα λείψει σε όλους μας πάρα πολύ».
Ο Μενέλαος Τζέλιος, πρώην πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας, αναφερόμενος στο θάνατο του Κοσοβίτσα είπε: «Ήταν από τα βασικά στελέχη της Αναγέννησης. Το όνειρο του ήταν να την κάνει μεγάλη. Στις μέρες του, είχε μεγάλη δράση. Ήταν υπεύθυνος και για την επέκταση του κτιρίου όπου στεγάζεται σήμερα ο σύλλογος μας. Θα λείψει από τους Ηπειρώτες».
Ο ίδιος, τον χαρακτήρισε ως έναν δυναμικό και κοινωνικό άνθρωπο που «δυστυχώς φεύγει σε μια εποχή που δεν φεύγει σε μια εποχή που δεν μπορούμε να του δώσουμε τις τιμές που του αξίζουν λόγω της κατάστασης με τον κορωνοϊό».
ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου