Πρώτο θέμα μας: "γνώθι σαυτόν"

Πρώτο μας θέμα

Articles and opinions expressed may not necessarily belong to paneliakos.com

Η ιστοσελίδα μας, PANELIAKOS.COM

You can translate this blog in over 100 languages within a second! Go to the left up top where it says Select Language. Happy navigating. See you again..

Εορτάζουμε και Tιμούμε

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2020

Ο Μπαρμπά-Λιάς όπως τον ξέρουμε όλοι. Ηλίας Δημητρόπουλος, ο ομογενής που δωρίζει $1.000 προς τις έγκυες σε χωριό της Ηλείας, μιλά στον «Ε.Κ.»

Πέμπτη, 6 Φεβρουαρίου, 2020

 5 Φεβρουαρίου, 2020

Ο Ηλίας Δημητρόπουλος. Φωτογραφία "Ε.Κ"/Ματίνα Δεμελή
ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ. Μια πρωτοβουλία με στόχο να διατηρήσει «ζωντανό» το χωριό του, την Πέρσαινα Ηλείας, πήρε ο Ηλίας Δημητρόπουλος.
Οπως ανακοίνωσε πρόσφατα στο Σύλλογο Πέρσαινας που εδρεύει στην Αθήνα, αποφάσισε να δίνει 1.000 δολάρια σε όποια γυναίκα μέλος του συλλόγου μείνει έγκυος ενώ συνεχώς προσφέρει όπως μπορεί στο χωριό του γιατί, όπως λέει, θέλει να το δει να αναζωογονείται.
«Αυτό το είχα προτείνει για πρώτη φορά και όταν ήμουν πρόεδρος του Πανηλειακού Συλλόγου στη Νέα Υόρκη την περίοδο 2009 με 2011. Ο πρόεδρος των Ελληνοαμερικανών Ιδιοκτητών Ακινήτων Γιώργος Αλεξίου είχε κάνει προσφορά για να στηρίξει αυτή την ιδέα μου, όταν το είχε διαβάσει στον «Ε.Κ.». Τελικά, η πρόταση δεν υλοποιήθηκε ποτέ γιατί δεν το δέχτηκε το Διοικητικό Συμβούλιο. Αυτή τη φορά όμως βάζω τα χρήματα από την τσέπη μου. Θέλω να βοηθήσω το χωριό μου που έχει περίπου 200 κατοίκους. Είναι το μόνο χωριό που δεν ξενιτευτήκανε πολλοί. Εγώ ήμουν ανήσυχο πνεύμα και έφυγα. Θέλω να βοηθήσω το χωριό μου. Το σχολείο που πήγαινα κάποτε εγώ και μάθαινα γράμματα. Και τώρα είναι κλειστό. Και τα παιδάκια πάνε σχολείο σε άλλο χωριό, μία ώρα μακριά με φορτηγό. Θα ήθελα και η Πολιτεία να ενδιαφερθεί για αυτό και οι βουλευτές του Πύργου που είναι πάρα πολλοί. Δεν πρέπει να χαθεί ο Ελληνισμός. Εμείς φεύγουμε αλλά μένουν οι νέοι. Και οι νέοι δεν κάνουν παιδιά γιατί δεν έχουν οικονομική άνεση. Φοβάμαι πάρα πολύ για την πατρίδα μας. Ο,τι μπορώ θα το προσφέρω, είμαι ένας, δεν μπορώ να τα κάνω όλα. Ας πάρουν παράδειγμα και άλλοι σύλλογοι για να βοηθήσουν τα δικά τους χωριά».
Ο Ηλίας Δημητρόπουλος με τη σύζυγο του Μαρία. Φωτογραφία “Ε.Κ”/Ματίνα Δεμελή
Ο κ. Δημητρόπουλος εξέφρασε την ανησυχία του και για το μέλλον του Πανηλειακού Συλλόγου στη Νέα Υόρκη. «Ο Σύλλογος έχει 11 άτομα στο ΔΣ και στη γενική συνέλευση που έγινε πρόσφατα πήγαν μόνο 16. Εγώ μετά τη δική μου προεδρία είχα εγγεγραμμένα μέλη 124 άτομα».
Ο κ. Δημητρόπουλος εκτός από το βοήθημα προς τις έγκυες με καταγωγή από το χωριό του σκέφτεται να βοηθήσει και μελλόνυμφους.
«Σκέφτομαι, αν έχω ζωή ακόμα, γιατί είμαι και 91 χρόνων, ακόμα και σε αυτούς που παντρεύονται να κάνω ένα μικρό δώρο. Γιατί ξέρω, έχω και συγγενείς που συζούν γιατί δεν έχουν λεφτά να παντρευτούν. Και θέλω να βοηθήσω και τον Πανηλειακό Σύλλογο να πάρει το σωστό δρόμο και να βγουν οι σωστοί άνθρωποι για να διοικήσουν».
Ο Ηλίας Δημητρόπουλος γεννήθηκε το 1929. Υπηρέτησε 5 χρόνια στο Ναυτικό στα υποβρύχια. Εκεί έμαθε την τέχνη του ηλεκτρολόγου και δούλεψε σε μεγάλες γνωστές εταιρείες και στα ναυπηγεία.
Οταν ξέσπασε ο πόλεμος ήταν μόλις 11 χρόνων και θυμάται ότι περίπου 20 νέα παιδιά έφυγαν για το μέτωπο. «Ψήναμε αρνιά στην πλατεία του χωριού και γλεντούσαμε πριν πάνε στον πόλεμο. Και τα θυμάμαι όλα αυτά. Ο κόσμος έφευγε και πήγαινε στον πόλεμο με χαρά. Τώρα κρυβόμαστε».
Ο Ηλίας Δημητρόπουλος με τη σύζυγο του Μαρία. Φωτογραφία “Ε.Κ”/Ματίνα Δεμελή
Ο ίδιος θυμάται όταν στο σχολείο διδασκόταν Αγωγή του Πολίτη. «Μας έλεγε ο δάσκαλος ‘δεν θα κάνεις κάτι που δεν θες να σου κάνουν οι άλλοι. Θα σέβεστε τους μεγαλύτερους, τον παπά του χωριού, θα του φιλάτε το χέρι, θα σέβεστε τον πατέρα σας, τη μητέρα σας. Δεν θα πηγαίνετε στους κήπους της γειτόνισσας και να κλέβετε τα αγγούρια και τα πορτοκάλια και τα σύκα. Θα ζητάτε και θα σας δίνουν. Αγωγή. Τώρα δεν υπάρχουν αυτά τα πράγματα».
Ηρθε στην Αμερική στα 40 του χρόνια όταν ζητούσαν τεχνίτες μαζί με την σύζυγό του Μαρία και τα δύο τους παιδιά. «Ηρθα στην Αμερική, το 1970 με 250 δολάρια στην τσέπη», είπε. Του έβγαλαν πράσινη κάρτα αλλά κανείς δεν τον παρέλαβε από το αεροδρόμιο και εκεί βρίσκει τυχαία έναν παλιό του φίλο από την Ελλάδα ο οποίος τον βοηθάει να προσαρμοστεί και ξεκινάει να δουλεύει καρότσι με παγωτά. Είμαι ευγνώμων στους ανθρώπους που με βοήθησαν. Παλπής λέγονται και είναι από τη Ρόδο.
Αργότερα θα ανοίξει εστιατόριο στο Κόνεϊ Αϊλαντ και μετά άλλο ένα στο Μπρούκλιν.
Ο 91χρονος σήμερα ομογενής υπηρέτησε στο σύλλογο ως μέλος από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 και μετά από το 1981 ως ενεργό μέλος στο ΔΣ, ενώ διετέλεσε σύμβουλος για πολλά χρόνια και στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων.
Εθνικός Κήρυξ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου