Σάββατο, 11 Μαΐου, 2019
Στο σχολείο του Αγίου Δημητρίου. Φωτογραφία αρχείου: Εθνικός Κήρυξ, Κώστας Μπέη.
Οταν στις 28 Μαρτίου 2019 ο αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Παπαζαφειρόπουλος, ιερατικός προϊστάμενος της Κοινότητας του Αγ. Δημητρίου στην Αστόρια, ο πρόεδρος του Κοινοτικού Συμβουλίου Εμμανουήλ Δρίτσας και ο γραμματέας Γεώργιος Χρηστίδης υπέγραφαν την επιστολή με την οποία… απέρριπταν την δωρεά 25 εκατ. δολαρίων του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) στο Λύκειο του Αγίου Δημητρίου, διέπρατταν ένα από τα σημαντικότερα λάθη που έγιναν ποτέ στην Ιστορία της Ομογένειας.
Την πραγματική ευθύνη, όμως, την φέρει ο αρχιμανδρίτης Νεκτάριος. Οφειλε να γνωρίζει ότι με αυτό που έκανε στερούσε από την Ομογένεια και τους πόρους, αλλά και την τεχνογνωσία που απαιτείται για να εξελιχθεί το μόνο Λύκειό μας στην Αμερική από ένα καλό σχολείο που είναι σήμερα σε ένα πρώτης τάξεως σχολείο.
Με μακροχρόνιες και ευεργετικές συνέπειες στους μαθητές του, καθώς και σε ολόκληρη την Κοινότητα.
Είχε αυτό το δικαίωμα;
••••••••••••
Οι προκάτοχοί μας, παρά τις λιγοστές ακαδημαϊκές γνώσεις που διέθεταν, αναγνώρισαν από την αρχή της άφιξής τους στις ΗΠΑ την αξία της Παιδείας. Της γενικότερης, αλλά και της ομογενειακής Παιδείας. Γι’ αυτό και έκαναν τα πάντα για να μπορέσουν τα παιδιά τους να σπουδάσουν.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι τα παιδιά μας έφθασαν στην κορυφή του πίνακα των πιο μορφωμένων μειονοτήτων στις ΗΠΑ.
Ωστόσο, στάθηκε αδύνατο να δημιουργήσουν ένα αξιοζήλευτο σύστημα ομογενειακής Παιδείας.
Κορυφαία εξαίρεση αποτελεί το Λύκειο του Αγίου Δημητρίου.
Κορυφαία εξαίρεση αποτελεί το Λύκειο του Αγίου Δημητρίου.
Ενα σχολείο που το ίδρυσαν οραματιστές λαϊκοί, όπως ο κ. Νίκος Ανδριώτης, με φλόγα και πίστη στα πρότυπα δημιουργών άλλων δυναμικών κοινοτήτων στην Ιστορία του Απόδημου Ελληνισμού, ακόμα και ενάντια στην γνώμη του τότε παντοδύναμου Αρχιεπισκόπου Ιακώβου.
Απρόβλεπτες συγκυρίες συνέβαλαν στη δυνατότητα να ενισχυθεί το σχολείο αυτό πιο γενναιόδωρα από ό,τι μπορεί κανείς μας να φανταστεί και να μετεξελιχθεί σε ένα από τα καλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Νέας Υόρκης.
Να αποτελέσει ένα σπουδαίο φυτώριο του Ελληνισμού και της ελληνοχριστιανικής μας θρησκείας στην Αμερική.
Το ΙΣΝ, υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση του προέδρου του Ανδρέα Δρακόπουλου, αποφάσισε να το ενισχύσει, στην φάση αυτή, με μια δωρεά ύψους… 25 εκατομμυρίων δολαρίων!
Θα ήταν η μεγαλύτερη δωρεά στην Ιστορία του Απόδημου Ελληνισμού.
Ομως, όσο δύσκολο κι αν είναι να το φανταστεί αυτό κανείς, η Κοινότητα, με την παρασκηνιακή καθοδήγηση του αρχιμανδρίτη Νεκταρίου απέρριψε τη δωρεά!!!
Χάθηκε έτσι μια χρυσή ευκαιρία για την ομογενειακή μας Παιδεία.
••••••••••••
Τα γεγονότα είναι γνωστά στους αναγνώστες μας. Στις 18 Απριλίου 2017 ο «Ε.Κ.» κυκλοφόρησε με εξάστηλο τίτλο: «Μεγάλη δωρεά του ‘Σταύρος Νιάρχος’ στην Ομογένεια. Σε Γηροκομείο Αγ. Μιχαήλ και Λύκειο Αστόριας».
Την 1η Νοεμβρίου του 2018 κυκλοφορήσαμε και πάλι με τον 6στηλο τίτλο: «Νέα εποχή στην Παιδεία με μεγάλη δωρεά Νιάρχου». Και υπότιτλο: «Προσφέρει $25 εκατ. στο Λύκειο του Αγίου Δημητρίου Αστόριας».
To κείμενο της είδησης ξεκινούσε ως εξής:
«Μια πρωτοβουλία που δρομολογεί μια ιστορική αλλαγή κεφαλαίου (‘game changer’) τόσο για το σχολείο της Κοινότητας Αγίου Δημητρίου της Αστόριας όσο και για την ομογενειακή εκπαίδευση γενικότερα, βρίσκεται πλέον στο τελικό στάδιο υλοποίησής της».
«Πρόκειται», συνεχίζαμε, «για τη δωρεά 25 εκατομμυρίων δολαρίων του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος στο ιστορικό εκπαιδευτικό ίδρυμα, η οποία όχι μόνο θα διασφαλίσει τη μακροχρόνια βιωσιμότητά του, αλλά παράλληλα θα ανοίξει τον δρόμο για την ανάπτυξη και τη μετεξέλιξή του σε ένα σύγχρονο σχολείο-πρότυπο, όχι μόνο για τα ομογενειακά δεδομένα, αλλά και τα αμερικανικά, με τη σφραγίδα της ελληνικής και θρησκευτικής του ταυτότητας».
Στο σχόλιό μου στο φύλλο της ίδιας ημέρας έγραφα:
«Πολλοί από εμάς που έχουμε μία διαχρονική, ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα της ομογενειακής Παιδείας, για ευνόητους λόγους, θρηνούσαμε μέχρι πρόσφατα για την έλλειψη υποστήριξής της από εύπορους ομογενείς… Είχαμε αρχίσει να χάνουμε τις ελπίδες μας.
Και να που, ως από μηχανής θεός, έρχεται ο Ανδρέας Δρακόπουλος να δημιουργήσει μια άνοιξη στην ομογενειακή Παιδεία, να κάνει δυνατό αυτό που μέχρι πρόσφατα φαινόταν ως αδύνατο: Να συμβάλλει -προσέξτε την λέξη, επαναλαμβάνω, να συμβάλλει- στη δημιουργία ενός πρότυπου ελληνοαμερικανικού σχολείου που να συγκαταλέγεται μεταξύ των καλύτερων σχολείων της απαιτητικής Νέας Υόρκης».
Εκτοτε αφιερώθηκε πολύς χρόνος από την ηγεσία του ΙΣΝ -συμμετείχα κι εγώ, σε μερικές συσκέψεις στο αρχικό στάδιο, και ήμουν ήσυχος ότι όλα προχωρούσαν ομαλά- και από τους παράγοντες της Κοινότητας του Αγ. Δημητρίου, μεταξύ των οποίων ήταν και ο αρχιμανδρίτης Νεκτάριος.
Για να επιτευχθεί ο σκοπός αυτός βασική προϋπόθεση ήταν η δημιουργία ενός ξεχωριστού ιδρύματος, το οποίο θα είχε την ευθύνη της διαχείρισης της τεράστιας δωρεάς του ΙΣΝ στο σχολείο.
Το Διοικητικό Συμβούλιο αυτού του ιδρύματος θα αποτελείτο από κορυφαίους εκπαιδευτικούς και άλλους επαγγελματίας, καθώς φυσικά και από μέλη της Κοινότητας του Αγ. Δημητρίου. Οπως σε κάθε χορηγία του, το ΙΣΝ δεν επεμβαίνει στη διοίκηση και γενικά στη διαχείριση των δωρεών.
Βέβαια, παρακολουθεί στενά την πρόοδο των έργων που χρηματοδοτεί για να είναι βέβαιο ότι οι δωρεές του χρησιμοποιούνται σύμφωνα με τους όρους και τους στόχους για τους οποίους έχουν γίνει.
Με την εισήγηση του ΙΣΝ προσλήφθηκε ειδική εταιρεία, που προέβη σε ορθολογιστική μελέτη (feasibility study) της κατάστασης και των δυνατοτήτων του σχολείου, τα έξοδα της οποίας κάλυψε το Ιδρυμα.
Το πόρισμα της εταιρείας εξήρε την δουλειά που γίνεται στο σχολείο, μέσα στα οικονομικά όρια που λειτουργεί, και τόνισε το μεγάλο πλεονέκτημα που απολαμβάνει το σχολείο σε σύγκριση με άλλα της περιοχής, την ελληνική του ταυτότητα και ελληνοχριστιανική του θρησκεία.
Χωρίς αυτά δεν θα είχε λόγο ύπαρξης. Και βέβαια αυτά ήταν τα στοιχεία για τα οποία και το ΙΣΝ θα προέβαινε στη δωρεά. Αυτά περιεχόντουσαν -περισσότερο από μια φορά- και στην Διακήρυξη της Αποστολής (Mission Statement) του σχολείου.
Ομως, ο αρχιμανδρίτης Νεκτάριος άρχισε να υποσκάπτει την συμφωνία. Τελικά ξοδεύτηκαν σχεδόν $500.000 για νομικά έξοδα, που είχε δώσει προκαταβολικά το Ιδρυμα στο σχολείο, σε διαπραγματεύσεις μεταξύ των δυο μερών.
Ο αρχιμανδρίτης άρπαξε τον όρο στην Διακήρυξη της Αποστολής ότι το σχολείο υποχρεούται να δέχεται και μη Ελληνες μαθητές και θόλωσε τα νερά στην Κοινότητα.
Επαναλαμβάνω ότι αυτό έγινε παρά το γεγονός ότι στην Διακήρυξη της Αποστολής του σχολείου αναφερόταν σαφέστατα, ότι σκοπός του σχολείου είναι η προώθηση της ελληνικής παιδείας και της Ελληνορθόδοξης πίστης.
Μάλιστα, και η δικηγόρος της Αρχιεπισκοπής Κάθριν Μπουφίδη-Γουόλς, στην οποία ο τότε Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος παρέπεμψε την προτασσόμενη συμφωνία προς μελέτη, συμβούλευσε την Κοινότητα του Αγ. Δημητρίου, να την αποδεχτεί.
Ο λόγος είναι απλός: Απαγορεύεται σε σχολικά ιδρύματα, και σε κάθε οργανισμό, επιχειρήσεις κ.τ.λ. στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης και αλλού να κάνουν διακρίσεις ενάντια σε οποιονδήποτε. Για παράδειγμα, έχετε ένα διαμέρισμα για ενοίκιο το οποίο ζητά να το νοικιάσει ένα ζευγάρι μη Ελλήνων.
Η νομοθεσία της Νέας Υόρκης σας απαγορεύει να αρνηθείτε να τους το ενοικιάσετε, εφόσον βέβαια πληρούν τους όρους που απαιτούνται για την ενοικίαση, π.χ. ανάλογους μισθούς, καθαρό αστυνομικό δελτίο κ.τ.λ.
Με τον ίδιο νόμο δεν μπορεί ένα σχολείο να αρνηθεί να δεχτεί έναν μαθητή εφόσον, βέβαια, πληροί τους όρους του σχολείου, όπως κατάλληλους βαθμούς, την αποδοχή του όρου για την εκμάθηση της Ελληνικής Γλώσσας, Ιστορίας κ.τ.λ.
Θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να είχαν διαβάσει την Διακήρυξη της Αποστολής του σχολείου του Καθεδρικού Ναού στο Μανχάταν στην οποία καταγράφονται όλα αυτά.
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο θέμα που προφανώς διαφεύγει της προσοχής του αρχιμανδρίτη Νεκταρίου:
H εγγραφή παιδιών άλλων μειονοτήτων στο σχολείο του Αγίου Δημητρίου, όπως γίνεται σε πολλά άλλα, ομογενειακά και μη σχολεία, εφόσον πληρούν τις ακαδημαϊκές προϋποθέσεις και συμφωνούν, γραπτώς, με τους όρους του σχολείου, όπως π.χ. την διδασκαλία Ελληνικών, θα ενεργούσε θετικά και για το σχολείο και για τον Ελληνισμό.
Τι θα χάναμε ως Ελληνες αν μερικά παιδιά άλλων μειονοτήτων διδασκόντουσαν την γλώσσα μας, την θρησκεία μας, την ιστορία μας, τους χορούς μας;
Τι θα χάναμε, αν δημιουργούσαμε μια στρατιά πρέσβεων του Ελληνισμού στην αμερικανική κοινωνία;
Αποτελεί η αντίθεση προς αυτό απόδειξη πατριωτισμού και υπεράσπισης της ελληνικότητας του σχολείου, όπως μερικοί καλόπιστοι λαϊκοί πίστευαν ή οδόφραγμα στην καλώς εννοούμενη εξέλιξη του σχολείου;
Δυστυχώς, η δημαγωγία επικράτησε για μια ακόμα φορά. Με αποτέλεσμα να χαθεί μια χρυσή ευκαιρία για το σχολείο του Αγ. Δημητρίου, για την ομογενειακή Παιδεία και για την Ελληνική μας Κοινότητα, την Ομογένεια. Τι κρίμα!
Πηγή: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου