Πρώτο θέμα μας: "γνώθι σαυτόν"

Πρώτο μας θέμα

Articles and opinions expressed may not necessarily belong to paneliakos.com

Η ιστοσελίδα μας, PANELIAKOS.COM

You can translate this blog in over 100 languages within a second! Go to the left up top where it says Select Language. Happy navigating. See you again..

Εορτάζουμε και Tιμούμε

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2019

Κραυγή αγωνίας των κατοίκων της Μόριας Λέσβου – Εκκληση στην Ομογένεια

Δευτέρα, 25 Φεβρουαρίου, 2019

 

Το χωριό Μόρια μέσα στον πλούσια ελαιώνα. Στο βάθος διακρίνεται το Αιγαίο. Φωτογραφία Ευγενική παραχώρηση της Μαρίας Μπούρου.T
ΜΟΡΙΑ. ΛΕΣΒΟΣ. Κραυγή αγωνίας και απόγνωσης εκφράζουν μέσω του «Εθνικού Κήρυκα» προς κάθε κατεύθυνση οι κάτοικοι του χωριού Μόρια της Λέσβου, οι οποίοι από το 2011 και εντεύθεν βιώνουν ένα καθημερινό μαρτύριο, καθώς βλέπουν τον άλλοτε ιστορικό, περήφανο και ποιοτικό τους τόπο να βυθίζεται μέσα στην αλλοτρίωση, την απαξίωση και την καταστροφή, ναι καταστροφή του.
Η αδιαφορία της σημερινής κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης αγγίζει τα όρια της ακηδίας προς θάνατον.
Υποσχέσεις υπήρξαν πολλές, επισκέψεις άλλες τόσες και μάλιστα από επώνυμους, συμπεριλαμβανομένων και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου με τον Επίσκοπο της Πρεσβυτέρας Ρώμης, τον Πάπα Φραγκίσκο, χωρίς ωστόσο να υπάρξει καμία μετρήσιμη αποτελεσματικότητα, κάποια πρακτική συνέχεια, πάνω και πέρα από τον στροβιλισμό των φιλοφρόνων λόγων, των φωτογραφιών και την έκφραση εξαγγελιών και ευχών.
Αντιπροσωπευτικά κάτοικοι της Μόριας ίδρυσαν τον «Σύλλογο Κατοίκων Μόριας-Παναγιούδας και Ομορων Κοινοτήτων» προσπαθώντας να ενημερώσουν ενδελεχώς και τεκμηριωμένα τους ιθύνοντες, αλλά και όλους τους Ελληνες παντού στον Κόσμο για το δράμα που βιώνει το χωριό τους, η γεννήτρα γης τους.
Τον Σύλλογο συγκροτούν οι εξής: Αθανάσιος Ψούνος πρόεδρος και μέλη: Παναγιώτης Δεληγιάννης, Ηλίας Πολυχνιάτης, Παναγιώτης Χρόνης, Ευανθία Χατζηαργυρίου, Ασημάκης Παυλέλλης, Βασιλική Τσαγκάρη, Παναγιώτης Καρίπης, Γιώργος Κουκούλας, Δημήτριος Σγουρέλλης, Ιγνατία Λύτρα. Πρόκειται για ανθρώπους σοβαρούς, ευπαίδευτους, οικογενειάρχες, με πολλή αγάπη στην καρδιά για το χωριό τους.
Η έκχυση των λυμμάτων από τον καταυλισμό, τα οποία καταλήγουν στο ποτάμι και στη συνέχεια στη θάλασσα. Φωτογραφία Ευγενική παραχώρηση της Μαρίας Μπούρου.

Η Μόρια απέχει μόλις έξι χιλιόμετρα βόρεια από τη Μυτιλήνη, την πρωτεύουσα της Λέσβου, είναι ουσιαστικά ένα μεγάλο προάστιο.
Σε επικοινωνία του «Συλλόγου Κατοίκων Μόριας-Παναγιούδας και Ομορων Κοινοτήτων» με τον «Εθνικό Κήρυκα» για την ενημέρωση της Ομογένειας της Αμερικής, ανάμεσα στην οποία υπάρχουν και αρκετοί ομογενείς καταγόμενοι από τη Λέσβο, τονίζουν πως «η Μόρια έχει μεγάλη και πολύχρονη ιστορία. Κατοικείται από τους αρχαϊκούς χρόνους συνεχώς μέχρι σήμερα, αποτελώντας διαχρονικά το σημαντικότερο προάστιο της πόλης της Μυτιλήνης προς τα βόρεια».
Υπογραμμίζουν πως «υπάρχουν αρχαιολογικά και λογοτεχνικά τεκμήρια που το αποδεικνύουν, όπως επίσης και τεκμήρια από τη φιλολογική παράδοση, τη λαογραφία και όχι μόνο. Ενδεικτικά αναφέρονται: Τα αρχαϊκά αγγεία στη θέση Αχλιά, η ελληνιστική και ρωμαϊκή νεκρόπολη στη θέση Μαυροβούνι, οι οικιστικές εγκαταστάσεις και καλλιέργειες της ρωμαϊκής εποχής στο εύφορο οροπέδιο της Ουτζάς, η ελληνιστική επιγραφή των ‘γναφέων’ στη θέση Αχλιά όπου και οι λουτρικές και εργαστηριακές εγκαταστάσεις των ρωμαϊκών χρόνων, η νεκρόπολη των βυζαντινών χρόνων στον Αγ. Ιωάννη.
Ο παραπλήσιος ποταμός στον καταυλισμό γεμάτος με λύματα, πλαστικές σακούλες και κάθε είδους σκουπίδια, που όλα καταλήγουν στη θάλασσα στο χωριό Παναγιούδα. Φωτογραφία Ευγενική παραχώρηση της Μαρίας Μπούρου.

Αναφέρονται επίσης οι επιτύμβιες επιγραφές εντοιχισμένες στις μάντρες των αγροκτημάτων, οι μεταβυζαντινές εκκλησίες του Αγ. Δημητρίου και η Κοιμητηριακή Βασιλική του Αγ. Βασιλείου, τα εξωκλήσια, οι πύργοι, ο οικισμός του 16ου αιώνα, τα καφενεία, τα κουρεία, τα ραφτάδικα, οι φούρνοι και άλλα καταστήματα του 19ου αιώνα, οι κρήνες, τα βιομηχανικά κτήρια του 19ου και 20ου αιώνα. Τα κατά ‘Δάφνιν και Χλόη’ του Λόγγου διαδραματίζονται στην περιοχή της Μόριας, το αρχειακό υλικό, οι φωτογραφίες, τα πανηγύρια, η προφορική παράδοση, ο εμφύλιος, τα έθιμα και πανηγύρια που συνεχίζονται, οι σύγχρονοι πολιτιστικοί σύλλογοι, τα τρία σχολεία (τα κτήρια και η λειτουργία τους)».
Εξηγούν πως «στον ζωτικό χώρο της Μόριας, ως αποτέλεσμα προφανούς ανάγκης, ιδρύθηκε και λειτουργεί ήδη από το 2011 καταυλισμός προσφύγων και μεταναστών (ΚΥΤ). Ομως δεν περιορίστηκε στα όρια του στρατοπέδου και στην ονομαστική χωρητικότητα 850 ατόμων στον κλειστό χώρο, αλλά έχει φθάσει να ‘φιλοξενεί’ περισσότερα από δέκα χιλιάδες άτομα. Κάτω από συνθήκες κορεσμού και υπερκορεσμού του ο καταυλισμός ή hotspot, με ανοχή της Πολιτείας και με φροντίδα και χρηματοδότηση των διαφόρων παροικούντων Μη Κερδοσκοπικών
Οργανισμών, επεκτάθηκε και επεκτείνεται ανεξέλεγκτα στον περιβάλλοντα του στρατοπέδου χώρο με ένα συνονθύλευμα από πρόχειρες κατασκευές τροχήλατες, λυόμενες και αντίσκηνα, χωροθετημένα άτακτα στα γειτονικά αγροκτήματα, με μόνο κριτήριο το ‘βόλεμα’ της στιγμής των συνεχώς νέων ερχόμενων μεταναστών».
Τονίζουν ότι «αποτέλεσμα της διαρκούς και αφύσικης διαστολής του hotspot είναι η βίαιη αλλαγή της φυσιογνωμίας της περιοχής και της χρήσης γης και η κάθε είδους περιβαλλοντική υποβάθμιση, ρύπανση και μόλυνση χωρίς να ερωτηθούν για τούτο οι μόνιμοι κάτοικοι, οι οποίοι βιώνουν πρωτόγνωρες καταστάσεις ανασφάλειας και δικαιολογημένου φόβου, εκτίθενται σε υγειονομικούς κινδύνους από τα βιολογικά λύματα που κατακλύζουν παρακείμενο ρέμα και μετρούν με απόγνωση τις ενδείξεις κατάρρευσης και ερήμωσης που εμφανίζει ο οικισμός της Μόριας και βλέπουν τις αξίες των ακινήτων τους να μειώνονται συνεχώς».
«Η παραβατικότητα έχει φτάσει σε ύψιστο επίπεδο. Καθημερινά οι κάτοικοι βιώνουν την καταπάτηση των περιουσιών τους, τις κλοπές σε σπίτια, χωράφια, κοπάδια. Εγιναν αιχμάλωτοι στον τόπο τους, ζουν σε σπίτια κλουβιά, αφού τα βράδια πλέον φοβούνται να κυκλοφορήσουν, ακόμα και στα σοκάκια του ίδιου του χωριού.
Για παράδειγμα ένας νυχτερινός περίπατος θεωρείται πράξη μέγιστης τόλμης… Μόνο όποιος ζει στη Μόρια μπορεί να το καταλάβει. Οι παραβατικοί μετανάστες – πρόσφυγες δραστηριοποιούνται όχι μόνο τις νύχτες αλλά πλέον και κατά τη διάρκεια της ημέρας και πολλές φορές μπροστά στους ίδιους τους ιδιοκτήτες, τους οποίους εμπαίζουν. Και η Ελληνική Αστυνομία φαίνεται ανήμπορη να τους προστατεύσει. Να προστατεύσει Ελληνες πολίτες, ως οφείλει».
Στιγμιότυπα από τις συγκρούσεις του έτους 2017 ανάμεσα σε διάφορες ομάδες μεταναστών στον καταυλισμό της Μόριας. Φωτογραφία αρχείου. Ευρωκίνηση.
Επισημαίνουν πως «αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα που ακούσια φτάνει να προκαλεί ηθικά διλήμματα στην έμφυτη διάθεση των κατοίκων για αλληλεγγύη και συνδρομή προς τους μετανάστες. Για αυτά και για άλλα πολλά προβλήματα που μας ταλαιπωρούν 3,5 χρόνια τώρα έχουμε στείλει αιτήματα και επιστολές. Απάντηση γραπτή δεν πήραμε από κανέναν. Ακούσαμε διάφορες υποσχέσεις που ποτέ δεν υλοποιήθηκαν. Επιλέχτηκαν οι ψεύτικες υποσχέσεις, ο στρουθοκαμηλισμός, ο κυνισμός χωρίς… όρια!
Η εμπιστοσύνη μας στην Πολιτεία χάθηκε. Αποδείχθηκε ανήμπορη στο να διασφαλίσει βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και αδύναμη να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των πολιτών της».
Ως εκ τούτου, μέσω του «Ε.Κ.», τονίζουν πως «απαιτούμε πλέον από την Πολιτεία:
*Συνεχή και αποτελεσματική φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων μας.
*Να πάψει να φροντίζει μόνο το hotspot και να προστατεύσει, όπως προστάζει το Σύνταγμα, και τους μόνιμους κατοίκους – Ελληνες πολίτες, αλλά και να πάψει να δίνει υποσχέσεις που δεν τις υλοποιεί.
Ο καταυλισμός της Μόριας. Φωτογραφία αρχείου: POOL ΜΑΝΩΛΗΣ ΛΑΓΟΥΤΑΡΗΣ/EUROKINISSI.
*Να απλοποιηθεί η διαδικασία παροχής ασύλου, η οποία με τη σημερινή μορφή και με τα 4 στάδια ελέγχου καθυστερεί τη διεκπεραίωση των αιτήσεων, με αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται οι μετανάστες – πρόσφυγες για μεγάλο χρονικό διάστημα στο νησί (2 χρόνια και περισσότερο σε ορισμένες περιπτώσεις).
*Αποσυμφόρηση της Λέσβου και ειδικότερα του Κέντρου Υποδοχής και Ταυτοποίησης (Κ.Υ.Τ.) της Μόριας και του ΚΑΡΑΤΕΠΕ, με άμεση μεταφορά των μεταναστών και προσφύγων σε Κέντρα της Ηπειρωτικής Ελλάδας, όπου θα γίνεται και η ταυτοποίησή τους.
*Ολες οι εγκαταστάσεις που έγιναν έξω από το χώρο του στρατοπέδου, προφανώς χωρίς άδεια και τροφοδοτούνται ενεργειακά επίσης χωρίς άδεια, να απομακρυνθούν. Διαθέσιμοι για τούτο πόροι μάλλον υπάρχουν, αν κρίνουμε από τις ενδείξεις που πέφτουν στην αντίληψή μας και αφορούν ορισμένες ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις). Υπενθυμίζουμε ότι για κάθε δραστηριότητα των Ελλήνων πολιτών απαιτείται αδειοδότηση. Αραγε για τις ΜΚΟ η απαίτηση αυτή έχει καταργηθεί, και από ποιον;
*Το Κέντρο της Μόριας, να λειτουργεί, ως και μέχρι το 2014, ως Κέντρο Προσωρινής Κράτησης, κλειστού και φυλασσόμενου τύπου, στο οποίο θα κρατούνται, προσωρινά, έως και 850 άτομα, όσα, δηλαδή, επιτρέπουν οι υπάρχουσες δομές και φυσικά να μην επιτραπεί η άμεση ή έμμεση επέκτασή του, καθ’ οιονδήποτε τρόπο και από οποιονδήποτε φορέα (Υπουργείο, Αυτοδιοίκηση, ΜΚΟ κ.λπ.).
*Ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης όσων θα διαμένουν στο ανωτέρω κέντρο Προσωρινής κράτησης, με παράλληλη τήρηση των διεθνών κανόνων ασφαλείας.
*Αμεσα να ενισχυθεί επαρκώς η Αστυνομική Δύναμη στη Μόρια, στην Παναγιούδα και στη γύρω περιοχή, η οποία με την παρουσία της και τις συνεχείς περιπολίες της θα αποτρέπει κάθε είδους έκνομες ενέργειες και θα αποκαταστήσει το αίσθημα ασφάλειας των κατοίκων.
*Συνεχή καταγραφή των ζημιών που υφίστανται οι κάτοικοι της περιοχής σε αγροτεμάχια, σπίτια, αυλές και ζωικό κεφάλαιο με σκοπό την άμεση αποζημίωση των κατοίκων είτε από Ευρωπαϊκά Κονδύλια είτε από Εθνικούς Πόρους.
*Να αποκατασταθούν άμεσα οι βλάβες που έχει υποστεί η περιοχή εξαιτίας της κακής λειτουργίας του hotspot, όπως είναι ο καθαρισμός του ρέματος από βιολογικά απόβλητα και συνεχείς αντικουνουπικοί ψεκασμοί.
*Λόγω της υποβάθμισης των περιοχών Μόριας, Παναγιούδας και Αφάλωνα, ζητούμε ειδικές ρυθμίσεις, που θα ανακουφίσουν τους κατοίκους (φοροαπαλλαγές, μείωση ΕΝΦΙΑ, μείωση αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα και μείωση δημοτικών τελών).
Ως προς τις ΜΚΟ:
Κατάρτιση Μητρώου όσων δραστηριοποιούνται στη Λέσβο.
Αποτελεσματικός έλεγχός τους (οικονομικός, φορολογικός, δημοσιονομικός) από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες.
Η δραστηριοποίησή τους, τόσο εκτός όσο και εντός των κέντρων (ΚΥΤ), να γίνεται ύστερα από γραπτή άδεια των αρμόδιων αρχών και υπό την επιτήρηση και τον έλεγχο των αστυνομικών Αρχών, καθ’ όσον πρέπει να αντιληφθούν όλοι ότι η χώρα μας είναι κυρίαρχο κράτος και ουδείς είναι υπεράνω του νόμου.
Να επιτραπεί στη Μόρια, την Παναγιούδα και τις όμορες κοινότητες να ξαναβρούν τη ζωή τους και να διεκδικήσουν την ανάπτυξή τους, όπως γίνεται σε όλες τις κοινότητες της χώρας».
Με πόνο ψυχής για τον τόπο τους υπενθυμίζουν προς κάθε κατεύθυνση πως «η Μόρια, που πλέον έχει γίνει συνώνυμο ‘της ντροπής της Ευρώπης, της αγριότητας, της ανθρώπινης εξαθλίωσης, του πόνου, ένα νέο Γκουαντάναμο (Guadanamo)’, σύμφωνα με τα διεθνή δημοσιεύματα, είναι ένα χωριό με ιστορία, πολιτισμό, μνημεία , φυσικές ομορφιές και δραστήριους κατοίκους.
Τα ΜΜΕ όμως, όταν αναφέρονται στη Μόρια, διεθνώς, εννοούν το hotspot, πιθανόν επειδή δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξη του χωριού. Είναι μάλιστα αξιοσημείωτο ότι οι επώνυμοι και υψηλοί επισκέπτες του νησιού φτάνουν στον ‘Καταυλισμό του Κέντρου Υποδοχής και Ταυτοποίησης προσφύγων και μεταναστών της Μόριας’, ακολουθώντας τις εκτός του οικισμού διαδρομές, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουν και μετά την αναχώρησή τους ότι το χωριό κατοικείται και παράγει ακόμα και σήμερα πολιτισμό».
Πηγή: ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου