Κίνημα Αλλαγής, Ποτάμι, ΑΝΕΛ, Ένωση Κεντρώων πλήττονται περισσότερο, ενώ υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να πιέζονται για το «Μακεδονικό»
Είναι ίσως πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας που το πολιτικό τοπίο είναι τόσο ρευστό. Η συμφωνία των Πρεσπών επί της ουσίας διαλύει τα μικρά κόμματα κι ενισχύει τον λεγόμενο «μικρό δικομματισμό», τη σύγκρουση των δύο κόσμων που θα προκύψει το επόμενο διάστημα και μέχρι τις εκλογές.
Κίνημα Αλλαγής, Ποτάμι, ΑΝΕΛ, Ενωση Κεντρώων πλήττονται περισσότερο, ενώ υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να πιέζονται για το «Μακεδονικό».
Ωστόσο, φαίνεται ότι ήρθε η ώρα να αποφασίσουν με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν και οι αποφάσεις αυτές μπορεί να κρίνουν και την πολιτική τους επιβίωση.
Μετά το «ναι» του Σταύρου Θεοδωράκη στη συμφωνία των Πρεσπών και το «όχι» σε μια στήριξη στην κυβέρνηση κλείνει ο κύκλος των κομμάτων που δηλώνουν τις προθέσεις τους.
Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης κεντρικά συμφωνούν ότι δεν θα στηρίξουν μια πρόταση παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, ότι δεν θα γίνουν τα «δεκανίκια» του Τσίπρα για να συνεχίσει να κυβερνά μέχρι τις εκλογές. Ωστόσο, από το «μαντρί» των κομμάτων φαίνεται ότι θα βγουν πολλά πρόβατα και οι συνθήκες αποσύνθεσης θα ενταθούν το επόμενο διάστημα.
Για παράδειγμα τι κι αν ο Θεοδωράκης λέει ότι δεν θα στηρίξει την κυβέρνηση, όταν λίγες ώρες πριν ο βουλευτής του Σπύρος Δανέλης λέει ότι δεν πρέπει να πέσει ο Τσίπρας για το Μακεδονικό;
Και τι προτίθενται να κάνει όταν θα έρθει μια πρόταση μομφής στη Βουλή; Θα βγει εκτός γραμμής, θα φύγει από το Ποτάμι και θα απορροφηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Από την άλλη ο Γιώργος Αμυράς που θέτει θέμα στην Κ.Ο. λέγοντας ότι ψήφος στις Πρέσπες είναι ψήφος στήριξης στον Τσίπρα τι θα πράξει; Θα αποχωρήσει από το Ποτάμι και θα πάει στη ΝΔ;
Ομοίως και ο Γρηγόρης Ψαριανός που έχει εκφράσει ξεκάθαρα τις απόψεις του. Θα μείνει ο Σταύρος Θεοδωράκης να ψηφίσει τη συμφωνία με τον Μαυρωτά και τον Λυκούδη; Και στη συνέχεια τι κόμμα θα έχει;
Στο Κίνημα Αλλαγής είναι πιο… μπετόν. Λένε όχι στις Πρέσπες, όχι στην κυβέρνηση. Πλην Θανάση Θεοχαρόπουλου ο οποίος δεν αποκλείεται να κινηθεί εκτός γραμμής και να ψηφίσει τις Πρέσπες. Εκτός κι αν αυτό είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης για τη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας που επιδιώκει.
Στην Ενωση Κεντρώων με το ένα πόδι εκτός είναι ο Σαρίδης. Λέει ότι δεν θα ψηφίσει τη συμφωνία ούτε νεκρός, όμως, τι θα κάνει με την κυβέρνηση όταν πριν από μερικές εβδομάδες ψήφισε τον προϋπολογισμό της; Αν φύγει κι αυτός για τον ΣΥΡΙΖΑ με ποιους θα μείνει ο Βασίλης Λεβέντης;
Τέλος οι ΑΝΕΛ
Και πάμε στους ΑΝΕΛ. Αν δεν γίνει κάτι εντυπωσιακό αύριο ο Καμμένος θα πρέπει να ξεκαθαρίσει τη θέση του, χωρίς νέες κωλοτούμπες. Το ίδιο θα πρέπει να κάνουν και οι βουλευτές και τα στελέχη του, όμως. Κουντουρά, Κουίκ, Χρυσοβελώνη, Παπαχριστόπουλος δείχνουν να είναι πολύ κοντά στην κυβέρνηση. Η πρώτη και ο τελευταίος πιθανότατα θα ψηφίσουν και τις Πρέσπες και θα στηρίξουν τον Τσίπρα βγαίνοντας από τη γραμμή Καμμένου. Ο Ζουράρις δεν ψηφίζει συμφωνία αλλά θα στηρίξει την κυβέρνηση.
Άγνωστο είναι τι θα πράξει ο Βασίλης Κόκκαλης, ενώ στον πρόεδρο φαίνεται να μένουν πιστοί οι Κατσίκης και Κόλλια – Τσαρουχά.
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς «ούτε πολλοί, ούτε κι ανεξάρτητοι» είναι στους ΑΝΕΛ και μένει μόνο η ανακοίνωση του τέλους ενός κόμματος που γεννήθηκε με τον λαϊκισμό και θα πεθάνει από αυτόν.
Και είναι αντιληπτό επίσης ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με διαλυμένα ή σε σύγχυση τα μικρά κόμματα και με μια ενίσχυση του δικομματισμού που τελικά θα μειώσει τον αριθμό των κομμάτων που θα μπουν στη Βουλή.
Η συμφωνία για το Μακεδονικό δημιουργεί πολλά παράδοξα. Ένα από αυτά είναι να ψηφίζουν βουλευτές υπέρ, αλλά να λένε ότι έτσι δεν στηρίζουν την κυβέρνηση η οποία έχει αναγάγει τη συμφωνία σε παροχή ψήφου εμπιστοσύνης.
Ένα άλλο είναι ότι υπάρχουν κόμματα που ουσιαστικά είναι «σφραγίδες». Σχηματισμοί που μένουν με αρχηγό και χωρίς στρατιώτες, όπως καλή ώρα το Ποτάμι που απέτυχε να κεφαλαιοποιήσει το εντυπωσιακό του ξεκίνημα και τις ελπίδες για το «φρέσκο» στο πολιτικό σκηνικό.
Όπως οι ΑΝΕΛ που βουλιάζουν στην αμετροέπεια και στην ασυναρτησία του προέδρου τους, αλλά που θα έχουν να λένε ότι συμμετείχαν στη μακροβιότερη μνημονιακή κυβέρνηση.
Όπως η Ένωση Κεντρώων που αποτέλεσε την ψήφο διαμαρτυρίας ή… πλάκας των πολιτών και που δεν κατάφερε να αναδείξει ένα διακριτό ρόλο.
Όπως το Κίνημα Αλλαγής που βουλιάζει στα δικά του αδιέξοδα, στις αντιθέσεις και στην αδυναμία παραγωγής ορθού και σύγχρονου πολιτικού λόγου.
Και κάπως έτσι μένουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ να «τρυγήσουν» ό,τι θα μείνει έξω από το πολιτικό «μαντρί».
in.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου