Ρώτησαν τον Γεράσιμο Γιακουμάτο στα ερτζιανά αν υπάρχει περίπτωση να τον δούμε στο ίδιο ψηφοδέλτιο με τον Γρηγόρη Ψαριανό. «Ο Γρηγόρης είναι πολύ καλό παιδί» είπε, αλλά «το ζήτημα είναι τι έχει κανείς στο δισάκι του να φέρει. Εγώ δεν πιστεύω ότι η κυρία Διαμαντοπούλου μπορεί να προσθέσει». Αν έχει μια αξία η παρέμβαση του βουλευτή της Β’ Αθηνών – που στις επόμενες εκλογές θα κατέβει, λέει, στον δυτικό τομέα, «εκεί με τη φτωχολογιά» -, είναι γιατί αποκαλύπτει πως η βαθιά ΝΔ αντιμετωπίζει τον διακηρυγμένο στόχο του αρχηγού για ανοίγματα στο χώρο της κεντροαριστεράς. Και κυρίως την απόσταση που χωρίζει τον Μητσοτάκη από μεγάλο μέρος του κόμματος του.
Ο Γιακουμάτος υπήρξε – και παραμένει –  εκπρόσωπος της λεγόμενης λαϊκής δεξιάς στους κόλπους της συντηρητικής παράταξης. Τι κι αν το μακρινό 2015 έλεγε σε μια συνεδρίαση της γαλάζιας ΚΟ ότι «η “λαϊκή δεξιά”- όπως την ξέραμε- δεν υπάρχει πια. Όχι γιατί απέτυχε ως ιδεολογικό ρεύμα, ούτε γιατί οι αρχές και τα οράματά της ξεπεράστηκαν, ούτε γιατί απέτυχαν οι εφαρμοσμένες πολιτικές της. Αλλά γιατί κακοποιήθηκε, γιατί ασέλγησαν πάνω της οι άθλιοι λαϊκιστές και οι επαγγελματίες της παραπληροφόρησης»;
Τώρα, στην προαναφερθείσα συνέντευξη δηλώνει «όποιος επιχειρήσει να κόψει σύνταξη να του κοπούν τα χέρια, είναι ντροπή. Όταν η Ελλάδα ήταν στα βράχια κάναμε υποχωρήσεις, τώρα φύγαμε από το μνημόνιο. Αν χρειαστεί, να γίνει μονομερώς, δεν πρέπει να κοπούν οι συντάξεις, ποτέ δεν θα στηρίξω άλλη μείωση συντάξεων».
Για να το πούμε αλλιώς, υιοθετεί ατζέντα και ρητορική ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να προσεγγίσει τη «φτωχολογιά». Και εμφανίζεται μάλλον αρκετά μακριά από το σκεπτικό που κυριαρχεί στην ηγετική ομάδα, «τα συμφωνηθέντα με τους εταίρους πρέπει να τηρούνται για να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των αγορών».
Η αλλαγή του μείγματος της πολιτικής είναι το επόμενο στάδιο. Σύμφωνα με την ανάλυση του μητσοτακικού επιτελείου για να επιτευχθεί πρέπει πρώτα η χώρα να ξανακερδίσει την αξιοπιστία της σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Από εκλογικής σκοπιάς έχει μια λογική η στάση Γιακουμάτου. Πρωταρχικός στόχος, άλλωστε, κάθε βουλευτή είναι η επανεκλογή του. Από την άλλη, όμως, δεν θολώνει ένα από τα μηνύματα που το επίσημο κόμμα προσπαθεί να εκπέμψει; Εκείνο της μάχης κατά του λαϊκισμού;
Η φιλελεύθερη πτέρυγα της ΝΔ ευελπιστεί ότι αυτά τα ζητήματα θα τα λύσει η κάλπη. Μπορεί. Μπορεί και όχι. Το μόνο σίγουρο είναι πως η σύνθεση – και το μέγεθος – της κοινοβουλευτικής ομάδας, που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές θα προσδιορίσει ως ένα βαθμό και τα όρια των αλλαγών που θα κατορθώσει να επιβάλει ο Μητσοτάκης στο κράτος.
TA NEA