Σε μια κατάμεστη αίθουσα στο Βελλίδειο, από υπουργούς, υφυπουργούς, κομματικούς κλακαδόρους και πλήθος ανδρών της ασφάλειας, ο πρωθυπουργός παρουσίασε το… όραμά του για την Ελλάδα. με κεντρικό σύνθημα «Να κάνουμε την Ελλάδα δική μας ξανά», ο Αλέξης Τσίπρας δεν πρωτοτύπησε ως προς τα μέτρα που θα ανακοίνωνε. Είχαν ήδη «διαρρεύσει» τις τελευταίες ημέρες σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα θετικό κλίμα και ο πρωθυπουργός να κάνει… βόλτα στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης.
Ιδιαίτερη αίσθηση έκανε το γεγονός ότι η ομιλία του πρωθυπουργού ουσιαστικά ξεκίνησε με ένα μεγάλο «ευχαριστώ», με έναν μεγαλοπρεπή ύμνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, που θύμισε το «ευχαριστώ τους Αμερικανούς» που είχε πει ο Κώστας Σημίτης μετά τα Ιμια.
Το ξεκίνημα και μόνο της ομιλίας του με όλα αυτά τα πομπώδη για τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και τους στενούς δεσμούς που μας δένουν, από τον «αριστερό» Αλέξη Τσίπρα ήταν όλα τα λεφτά.
Μπορεί να ήχησε καλά στα αυτιά του Πάνου Καμμένου και όσων ήθελαν την χωρίς αντίσταση πρόσδεση στο αμερικανικό άρμα, είναι σίγουρο όμως ότι δεν θα άρεσαν στους παλιούς συντρόφους και στα κινήματα με τα οποία αναδείχθηκε ο Αλέξης Τσίπρας.
Τελευταίο χαρτί
Αυτό που μπορεί κανείς να πει με την πρώτη ματιά για το πακέτο παροχών που ανακοίνωσε είναι ότι έριξε στο τραπέζι το τελευταίο του χαρτί. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά γενναίο πακέτο που περιλαμβάνει από μειώσεις του «επονείδιστου» ΕΝΦΙΑ, μέχρι μειώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές, επιδότήσεις ενοικίους, μειώσεις κατά 2 μονάδες του ΦΠΑ, μείωση 4% μονάδες του φόρου στις επιχειρήσεις, μέτρα για τους αγρότες, χιλιάδες προσλήψεις κ.λπ.
Μόνο οι συντάξεις έμειναν απ’ έξω αφήνοντας όμως ένα παράθυρο για να αποδεχθούν οι δανειστές την αναστολή των περικοπών. Ομηροι για κάποιους μήνες ακόμη οι συνταξιούχοι.
Απ’ όλα είχε ο μπαξές και δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι ο Αλέξης Τσίπρας επέστρεψε στο… 2014 και στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Οι κινηματογραφόφιλοι θα έλεγαν ότι είναι… σίκουελ της ταινίας εκείνης που είδαμε όλοι οι Ελληνες και πίστεψαν το 3% αυτών που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2015.
Όπως και τότε έτσι και σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας μοίρασε δισεκατομμύρια. Μένει να δούμε αν θα τα εφαρμόσει διότι την πρώτη φορά όχι μόνο δεν έκανε απολύτως τίποτε από αυτά που έλεγε αλλά αντίθετα οδηγήθηκε σε μια πολύ σκληρή, νεοφιλελεύθερη πολιτική που δεν είχε προηγούμενο από καμιά μνημονιακή κυβέρνηση.
Η διαφορά του τότε με το τώρα είναι ότι η μοιρασιά που θα γίνει είναι σε βάθος τετραετίας, κάτι που σημαίνει ότι εύκολα ένας πολιτικός ο οποίος βρίσκεται 10 μονάδες πίσω στις δημοσκοπήσεις, μπορεί να κάνει. Ο Αλέξης Τσίπρας και το 2014 ήταν εύκολος στις υποσχέσεις γιατί ήξερε ότι δεν θα τις εφαρμόσει ποτέ και απλά τις έριχνε στην κάλπη για να εκλεγεί.
Και σήμερα γνωρίζει ότι ενδεχομένως να μην είναι αυτός στην εξουσία, κάποιος άλλος να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Αλλωστε, σε μια τετραετία πολλά μπορούν να συμβούν. Ακόμη και να χειροτερεύσει η κατάσταση της οικονομίας και να βιώσουμε μια νέα κρίση.
Αλλά και ο ίδιος να είναι στην διακυβέρνηση δεν δεσμεύεται σε καμιά περίπτωση από κανέναν. Αλλωστε, ο πρότερος… ανέντιμος βίος του και οι υποσχέσεις που δεν υλοποιήθηκαν, μαρτυρούν και την αξία των λεχθέντων στη Θεσσαλονίκη.
Προεκλογική περίοδος
O πρωθυπουργός ουσιαστικά από τη ΔΕΘ άνοιξε την προεκλογική περίοδο. Μια περίοδο μακρά, που μπορεί να κρατήσει ακόμη κι ένα χρόνο και που θα έχει πολλούς σταθμούς και πολλά επικίνδυνα σημεία. Και για την κυβέρνηση και για τα κόμματα.
Όμως, ο Αλέξης Τσίπρας έκανε κι ένα ακόμη κακό με την άφρονα πολιτική του ομιλία. Μοιράζοντας από τα λεφτά που μάζεψε εξαιτίας της αιματηρής δημοσιονομικής πολιτικής των τελευταίων τριών ετών και υποσχόμενος με άνεση μέτρα που ενδεχομένως δεν θα υποχρεωθεί να εφαρμόσει, άνοιξε τον Ασκό του Αιόλου.
Διότι στην Ελλάδα είθισται οι πολιτικοί να ακολουθούν ο ένας τον άλλον σε υποσχέσεις. Κι αν ο Τσίπρας άνοιξε το πουγκί και μοιράζει δισεκατομμύρια με τόση απλοχεριά τι θα κάνει άραγε ο Κυριάκος Μητσοτάκης;
Γι’ αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία η ομιλία του αρχηγού της ΝΔ την επόμενη εβδομάδα διότι εκεί θα κριθεί πώς θα κινηθεί η προεκλογική περίοδος σε μια χώρα με εύθραστη οικονομία.
Ο Αλέξης Τσίπρας έριξε την τελευταία ζαριά του και περιμένει να τον πιστέψει ξανά ο κόσμος. Οταν έλεγε «αναλαμβάνω την προσωπική δέσμευση», άραγε τι εννοούσε;
Εριξε, λοιπόν, το τυράκι και περιμένει το «θήραμα» να τσιμπήσει. Οι επόμενοι μήνες θα κρίνουν και το πολιτικό του μέλλον αλλά και το πώς θα κινηθεί η ελληνική οικονομία και η χώρα γενικότερα.
ΤΑ ΝΕΑ