Λίγες και... σταράτες κουβέντες

Τρίτη. 3 Ιουλίου, 2018

Άρχισε χθες, Δευτέρα, η 44η Κληρικό-λαϊκή Συνέλευση (Τι Λαϊκή δηλαδή;  Αλλά αυτό δεν είναι για τώρα.) 

Με το βιντεοσκοπημένο μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, Κωνσταντινουπόλεως (Εις την Πόλη, Istanbul), και μετά με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο να λέει “Λυποῦμαι εἰλικρινά καί βαθειά γιά τήν ἀπογοήτευση, τήν λύπη, τήν ἀπόγνωση καί τόν πόνο πού αὐτή ἡ δύσκολη κατάσταση προκάλεσε στόν καθένα καί σέ ὅλα τά μέλη τῆς πολύτιμης καί ἀγαπημένης μας Ἀρχιεπισκοπῆς.”

Δεν μου αρέσει να κάνω κριτική σε κληρικούς αλλά εδώ θα κάνω μία τοποθέτηση γιατί δεν μου αρέσει να βάζει κάποιος με την νοημοσύνη μου.   Μακάριοι οι πτωχοί το πνεύματι!  

Γιατί ο Πατριάρχης έστειλε μήνυμα βιντεοσκοπημένο και δεν ήρθε ο ίδιος στην Κληρικο-λαϊκή; Για ντοκτοράτα και οικολογικά παίρνει το αεροπλάνο και πάει.

Επίσης, γιατί λυπάται ο Αρχιεπίσκοπος; 
 Εάν η Αρχιεπισκοπή ήταν εταιρεία και είχαν γίνει αυτά που ακούγονται θα είχε πάει φυλακή! 

Ο καθένας από εμάς έχει κάνει και κάνει το δικό του Αγώνα να μεγαλώσει την οικογένειά του σαν καλός Χριστιανός και Έλληνας και κάνουμε το σταυρό μας καλοπροαίρετα, δεν μας πληρώνει κανένας, ούτε ζητήσαμε ποτέ κάποιο βραβείο.  Πολλοί από εμάς έπρεπε να κάνουμε τον ή την σύζυγο Ορθόδοξους και να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας έτσι, Ορθόδοξα.

Λυπάται ο Αρχιεπίσκοπος!   Και εμείς...   Ευτυχώς που δεν τους ακούν τα παιδιά μας γιατί τότε θα μας τα "εψαλλαν" για τα καλά.

Η Σύνταξη