Του Άρη Παπαδόπουλου
Ο Γιάννης-Βασίλης Γιαϊλαλί. (Φωτογραφία: Ευγενική παραχώρηση κ. Θεοφάνη Μαλκίδη)
ΑΘΗΝΑ. (Γραφείο Εθνικού Κήρυκα). Πολεμώντας υπέρ του τουρκισμού με τον φανατισμό ενός Γκρίζου Λύκου, η ζωή τού έπαιξε ένα σκληρό μάθημα, καθώς στάλθηκε να πολεμήσει τους Κούρδους και κατέληξε να μάθει ότι είναι ένας Ελληνας του Πόντου. Ετσι έγινε ακτιβιστής της ειρήνης και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στο μαρτυρικό Ρομπόσκι.
Οπως αναφέρει στον «Εθνικό Κήρυκα» ο καθηγητής Θεοφάνης Μαλκίδης, ο Γιάννης- Βασίλης Γιαϊλαλί γεννήθηκε το 1974 στην Παύρα της Σαμψούντας, ως Ιμπραχίμ από γονείς ελληνικής καταγωγής από τον Πόντο και την Κύπρο. Μεγάλωσε σε ένα φασιστικό περιβάλλον που δεν ήθελε να ακούει για Ελληνες, Αρμένιους και Κούρδους. Το 1994 υπηρέτησε στον τουρκικό στρατό, όπου υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας εγκλημάτων των Τούρκων εναντίον των Κούρδων.
Ο Γιαϊλαλί στην πορεία ανακάλυψε τις ελληνικές του ρίζες και ξεκίνησε μία ακτιβιστική δράση που είχε ως αποτέλεσμα να τον κλείσουν στη φυλακή όπου και παραμένει φυλακισμένος από τις 22 Απριλίου 2017 λόγω της δράσης του για την Αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας και για την Ελευθερία στο Κουρδιστάν, και με την επιπλέον κατηγορία προσβολής του Ερντογάν.
Η δράση του έγινε γνωστή στην Ελλάδα όπου άρχισε να αλληλογραφεί με τον καθηγητή του Ανοικτού Πανεπιστημίου Θεοφάνη Μαλκίδη, που είναι κάτοχος της τουρκικής γλώσσας. Ο καθηγητής είναι άλλωστε αυτός που μίλησε στον «Εθνικό Κήρυκα» λέγοντας ότι έχουν δύο φορές αποταθεί στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, ενώ και ο βουλευτής Νικολόπουλος έχει καταθέσει μία ερώτηση στη Βουλή, αλλά δεν έχει γίνει κάτι που να δείχνει ενδιαφέρον.
Πιο πολύ ενδιαφέρον έδειξαν οι βουλευτές Γκας Μπιλιράκης και Κάρολιν Μαλόνι, που σε επιστολή τους προς τον Τίλερσον για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία ζήτησαν να περιληφθεί στην ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και η περίπτωση του Γιάννη-Βασίλη Γιαϊλαλί.
Η σχεδόν άγνωστη ιστορία του είναι μία από τις χιλιάδες που έχουν συμβεί στο διάβα της Ιστορίας του Ελληνισμού όταν οικογένειες με ελληνικό αίμα στις φλέβες τους εξισλαμίστηκαν με το ζόρι. Κάποιες συνειδήσεις επαναστάτησαν όταν αντιμετώπισαν την ιστορική τους αλήθεια. Το σίγουρο είναι ότι αυτή η χώρα, η Τουρκία, είτε ως οθωμανική, είτε ως ψευδοκοσμική έχει τυραννήσει πολλούς λαούς και για πολλούς αιώνες. Κάποιοι δεν το αντέχουν, επαναστατούν με τον τρόπο τους και κάνουν ένα μοναχικό αγώνα. Ειδικά στη σημερινή Τουρκία είσαι ήρωας όταν τα βάζεις με το σύστημα Ερντογάν. Ενας από αυτούς είναι ο Yannis Vasilis Yaylali.
Δεν ξεκίνησε όμως έτσι.
Ο Γιάννης Βασίλης μεγάλωσε στον Πόντο όπου κυριαρχούν οι Γκρίζοι Λύκοι ακριβώς επειδή το Ποντιακό είναι ένα πρόβλημα σήμερα στην Τουρκία. Πολιτιστικό, κοινωνικό και πολιτικό.
Την ιστορία του τη μαθαίνουμε από τον καθηγητή Θεοφάνη Μαλκίδη, που μας λέει ότι και η σύντροφός του, Μεράλ Γκεϊλανί, αποφυλακίστηκε προσωρινά αλλά από πάνω της επικρέμαται η ποινή 22,5 ετών για δημοσίευση 46 φωτογραφίες που απεικονίζουν δολοφονημένα γυναικόπαιδα στο τουρκικό Κουρδιστάν από τον τουρκικό Στρατό.
Μια επιστολή που έφτασε στα χέρια του καθηγητή Μαλκίδη από τον Γιάννη τον ενημερώνει ότι είναι καλά στην υγεία του, νοιώθει ότι θα μείνει στη φυλακή για πολύ καιρό, ωστόσο στέλνει την αλληλεγγύη του και το θάρρος του. Θέλει να ευχαριστήσει όλους τους φίλους στην Ελλάδα που σκέφτονται αυτόν και την σύντροφό του Μεράλ, θεωρώντας ότι νιώθει την υποστήριξη αυτή μέσα στη φυλακή. Συνεχίζει να μαθαίνει την ελληνική γλώσσα έχοντας σχετικά βιβλία και καταλήγει λέγοντας ότι αυτός και η Μεράλ θα συνεχίσουν την αντίσταση για την Αλήθεια, ενώ κλείνει την επιστολή του με τη συγκλονιστική πρόταση γραμμένη μάλιστα στα Ελληνικά «Είμαστε ακόμα εδώ»!
Γράφει ακόμη:
«Φίλοι, ελπίζω, εάν δεν πάει κάτι στραβά, σύντομα να βρίσκομαι ανάμεσά σας. Και ο ανακριτής και ο εισαγγελέας του Ουλούντερε το ξέρουν ότι το κατηγορητήριο με βάση το οποίο τιμωρήθηκα, είναι κούφιο. Ομως θέλησαν να με τιμωρήσουν, επειδή διεθνοποιήσαμε τον αγώνα για απόδοση δικαιοσύνης στις οικογένειες του Ρομπόσκι. (…) Ομως, όλοι όσοι ζητούν ειρήνη και δημοκρατία σ’ αυτή τη χώρα, όσοι αγωνίζονται για ‘απόδοση δικαιοσύνης’, στοχοποιούνται…».
Η ομάδα στήριξης που έχει συσταθεί Ελλάδα και Τουρκία πάντως δεν τον εγκαταλείπει αλλά συνεχίζει να του στέλνουν γράμματα και κάρτες τις γιορτές στην διεύθυνση: Yannis Vasilis Yaylali, 2 Nolu Yuksek Guvenlikli Kapali Hapishanesi E 36, ELAZIG / Turkey.
Σε μία συνέντευξή του, που μας προμήθευσε ο καθηγητής Μαλκίδης, ερωτάται αν η οικογένειά του ήξερε την ελληνική τους καταγωγή:
«Η μητέρα μου χρησιμοποιούσε με τον πατέρα μου τη λέξη ‘ντονμέ’, όμως εγώ δεν έψαξα ποτέ να μάθω τι σημαίνει αυτή η λέξη. Η μάνα μου έλεγε τον πατέρα μου ‘ντονμέ’, όμως ποτέ δεν μας είπε τι είναι αυτό το πράγμα. Πιο μετά έμαθα ότι η αδελφή του πατέρα μου είχε πει στη μητέρα μου την ιστορία της οικογένειας.
Στη συνέχεια όμως αυτή η ιστορία έμεινε κρυφή. Οταν τα αδέλφια δόθηκαν σε τουρκική οικογένεια, το θέμα τελείωσε. Εμείς δεν γνωρίζαμε τίποτα. Το γεγονός ίσως να έμεινε κρυφό από φόβο, ίσως από απόρριψη.
Γιατί για μας εκεί το να μην είσαι μουσουλμάνος είναι ισοδύναμο με βρισιά. Γι’ αυτό δεν συζητήθηκε ποτέ τίποτα μέσα στην οικογένεια για το θέμα της καταγωγής μας».
Οταν ελευθερώθηκε από του Κούρδους και επέστρεψε στην Παύρα στον Πόντο έψαξε και βρήκε συγγενείς στην περιοχή των Σερρών. Είχε δώσει και συνέντευξη στα τουρκικά ΜΜΕ λέγοντας ότι αναζητά τους συγγενείς του. «Ο ίδιος πήρε απόφαση να αλλάξει το όνομά του και αποφάσισε το Γιάννης από τον μεγάλο άγιο Πρόδρομο και το Βασίλης επειδή ο Βασίλης Μουστά ήταν μεγάλος Πόντιος Αντάρτης κατά τη Γενοκτονία. Εγκαταστάθηκε στο Κουρδιστάν και συμμετείχαμε μαζί σε συνέδρια για τη Γενοκτονία. Στη συνέχεια συνελήφθη», μας λέει ο καθηγητής Μαλκίδης.
Στο μεταξύ, χθες Κυριακή 18 Μαρτίου στην Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, έγινε η παρουσίαση του βιβλίου «Λευτεριά στον Γιάννη-Βασίλη Γιαϊλαλί. Λευτεριά στους Λαούς της Μικράς Ασίας», το οποίο περιλαμβάνει κείμενα των Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί, της Κούρδισας συντρόφου του Μεράλ Γκεϊλανί, του Πόντιου που φυλακίστηκε 12 χρόνια στην Τουρκία Ταμέρ Τσιλιγκίρ, του Χρόνη Αμανατίδη, του Θεοφάνη Μαλκίδη και επίμετρο από τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου