5 Δεκεμβρίου, 2017
Από την επιβλητική εκδήλωση για την εκατοστή επέτειο από την επανίδρυση του Πατριαρχείου Μόσχας.Συμμετέχουν 12 από τους 14 Προκαθημένους των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών. Απουσιάζουν ο Οικουμενικός Πατριάρχςη κ. Βαρθολομαίος και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος Φωτογραφία Παραχωρηθείσα από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας
Επίδειξη δύναμης και πλούτου ήταν οι εκδηλώσεις στη Ρωσία για την εκατοστή επέτειο από την επανίδρυση του Πατριαρχείου της Μόσχας. Στις εκδηλώσεις έσπευσαν από τα πέρατα της Γης οι Προκαθήμενοι των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών, εκτός του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου για να συνεορτάσουν το «μεγάλο» γεγονός, το οποίο ήταν πραγματικά ένας καλοστημένος και σίγουρα ακριβοπληρωμένοςθεατρισμός φορτωμένος χλιδή. Σε μία εποχή που ο ρωσικός λαός επί Βλαδίμηρου Πούτιν τα βγάζει δύσκολα πέρα, η θεσμική εκπροσώπηση της Εκκλησίας του, δηλαδή η Ιεραρχία, έκανε επίδειξη πλούτου και δύναμης με φαντασμαγορικούς θεατρισμούς. Δεινόν η απώλεια του μέτρου.
Μάταια προσπαθούσα να διακρίνω τον Χριστό, «Αυτόν τον Θεό του Δρόμου», τον φτωχικό και καταφρονημένο, ο Οποίος γεννήθηκε φτωχικά μέσα σε μια φάτνη έχοντας για θέρμανση τα χνώτα των ζώων. Αναζητούσα τον Χριστό ανάμεσα στις χρυσοποίκιλτες μίτρες και τις πατερίτσες τόσων Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων και Ιεραρχών κάθε λογής και τίτλου που φάνταζαν από μακριά χρυσαφένιοι τεντζερέδες και σαν ακόντια.
Λόγοι φιλόφρονες, πλαστικά χαμόγελα, ψεύτικοι και υποκριτικοί εναγκαλισμοί, υποκλίσεις στον Βεζίρη Πούτιν, για τον οποίον να θυμίσω το καλοκαίρι του 2016 οι Αγιορείτες στις Καρυές είχαν στήσει τον Αρχιερατικό Θρόνο, άλλοι αυτοί! Μιλούμε για έναν διαφορετικό κόσμο ο οποίος ζει πραγματικά στον δικό του κόσμο και σχοινοβατεί ανάμεσα στο πραγματικό και το φαντασιώδες.
Φαίνεται πως είναι ανυποψίαστοι όλοι αυτοί οι χρυσοκάνθαροι πως η νέα γενιά των ανθρώπων ούτε συγκινείται με αυτές τις θεατρικές παραστάσεις, αλλά ούτε και εμπιστεύεται τους σκηνοθέτες τους διότι λείπει «ο νους του Χριστού». Απλά περνούν ζωή χαρισάμενη χρησιμοποιώντας το Πανάγιο Ονομά του.
Το μήνυμα των επιδείξεων του Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλου ήταν ξεκάθαρο πως εμείς είμαστε εδώ! Ναι, αυτό ήταν το μήνυμα, πως εδώ είναι η αριθμητική και πλουτοκρατική υπεροχή κι όχι στο ταπεινό, καταφρονεμένο και σκλαβωμένο Φανάρι, το οποίο ζει υπό την μπότα του Ερντογάν στον δικό του κόσμο κι αυτό.
Αυτή την έννοια είχε και η υπερυψωμένη πολυθρόνα του Πατριάρχη Μόσχας Κυρίλλου έναντι των άλλων Προκαθημένων. Αυτός τελικά φαίνεται πως έχει πρόβλημα με το ύψος των πολυθρόνων του διότι άλλα ορέγεται. Για όσους μπορούν και καταλαβαίνουν πέρα από τον εντυπωσιασμό των φωτογραφιών και των εικόνων, η ακριβοπληρωμένη παράσταση του Μόσχας Κυρίλλου έχει αναντίλεκτα πολλές στοχεύσεις και σίγουρα ήθελε να περάσει μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση.
Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος πλέον αν το Φανάρι είναι σε θέση να τα αξιολογήσει σωστά. Οι χειρισμοί του της τραγελαφικής περίπτωσης του καθ’ ημάς Αρχιεπισκόπου Αμερικής δημιουργούν πολλά ερωτηματικά. Αλήθεια εδώ που έφτασαν τα πράγματα στον εκκλησιαστικό μας βίο στην Αμερική να πιστέψει κανείς πού; Να εμπιστευθεί ποιον;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου