Ο πρόεδρος της Επιτροπής των Οικονομικών κ. Γέώργιος Βουρβούλιας, ομιλεί σε Κληρικολαϊκή Συνέλευση. Φωτογραφία αρχείου: «Ε.Κ.»/Θεόδωρος Καλμούκος.
Ανάλυση του Θεοδώρου Καλμούκου.
Το λιγότερο που οφείλουν να κάνουν ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος, η περί Αυτόν Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος, η Επιτροπή των Οικονομικών και το Αρχιεπισκοπικό Συμβούλιο είναι να βγουν να δώσουν εξηγήσεις και να ζητήσουν συγγνώμη από τις κοινότητες και την Ομογένεια γενικότερα για την οικονομική πτώχευση της Αρχιεπισκοπής.
Μπορεί ο Αρχιεπίσκοπος να προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τον κ. Ιερώνυμο -Τζέρι- Δημητρίου, ο οποίος ως γνωστόν αποτελεί πλέον ιστορία, πλην όμως η πραγματικότητα είναι μία και φωναχτή, πως αυτός είναι Αρχιεπίσκοπος κι όχι ο Τζέρι Δημητρίου. Εκείνος ήταν υπάλληλος της Αρχιεπισκοπής, έστω υψηλόβαθμος, και σίγουρα δεν είναι δίκαιο να φορτωθεί αυτός, δηλαδή ο κ. Τζέρι Δημητρίου, το βάρος της ευθύνης. Καθαρές και τίμιες κουβέντες.
Φυσικά η ευθύνη των Μητροπολιτών μελών της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου -εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων- δεν είναι μικρότερη άσχετα αν προσπαθούν να ξεφύγουν τώρα που ο κόμπος έφτασε στο χτένι ισχυριζόμενοι ότι δεν ήξεραν. Γιατί να μη ξέρουν, τι είδους Συνοδικοί είναι;
Κι εδώ που τα λέμε στο σημείο της κατάρρευσης που έφτασε η Αρχιεπισκοπή είναι πάντες υπεύθυνοι. Με την Μητροπολιτοποίηση δυστυχώς έχει γίνει ουσιαστικά σκορποχώρι η Αρχιεπισκοπή με εννέα μικρές Αρχιεπισκοπές και με ισάριθμους Αρχιεπισκόπους. Δεν πρέπει να ξεχνούμε πως στην πραγματικότητα είναι «υπάλληλοι» της Εκκλησίας και πως όλους και όλα εν τη Αρχιεπισκοπή συντηρούνται με τον οβολό της ευσέβειας του Λαϊκού Σώματος.
Οσον αφορά την Επιτροπή των Οικονομικών υπό τον κ. Γεώργιο Βουρβούλια από το Σικάγο, μόνο ως αστεία υπόθεση θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, όπως άλλωστε είχαμε επισημάνει πολλά χρόνια πριν, επειδή ακριβώς βλέπαμε με τα ίδια μας τα μάτια και ακούγαμε με τα ίδια μας τα αυτιά τα διαμειβόμενα, λεγόμενα και μεθοδευόμενα στις Κληρικολαϊκές Συνελεύσεις και στις συνεδριάσεις του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου. Μιλούμε για αστείες καταστάσεις. Κι όλα αυτά διότι απλούστατα δεν υπήρχε υπαρκτός Αρχιεπίσκοπος.
Οφειλαν μέχρι τώρα οι κανακάρηδες της Επιτροπής των Οικονομικών να είχαν παραδώσει τις παραιτήσεις τους ομοθυμαδόν και να είχαν ζητήσει δημόσια συγγνώμη από τον ένθεο ομογενειακό μας λαό και από τους ιερείς, οι οποίοι από «οικονόμοι των μυστηρίων του Θεού» καταντούν εισπράκτορες για τη στήριξη του «μύθου» των διακονιών ή ministries στα αγγλικά.
Ηταν πομφόλυγες τελικά οι διαβεβαιώσεις των μελών της Επιτροπής των Οικονομικών στις Κληρικολαϊκές Συνελεύσεις και στις συνεδριάσεις του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου πως όλα ήταν καλά και ωραία στα οικονομικά και ιδού τα αποτελέσματα, πτώχευση! Κι έτσι ο Δημήτριος είναι ο μοιραίος Αρχιεπίσκοπος, ο οποίος μπορεί να επαναλάβει την τραγική φράση του Τρικούπη «δυστυχώς επτωχεύσαμεν». Οποία ντροπή και οποία ευθύνη ή ανευθυνότητα και ανικανότητα! Τι άλλο να πει κανείς;
Η ωμή πραγματικότητα είναι πως τα μέλη των κοινοτήτων θα κληθούν και πάλι να πληρώσουν τα σπασμένα του ελλείμματος των 8,5 εκατομμυρίων δολαρίων, κι η ευχή μας είναι να είναι μόνο τόσα. Θα αρχίσουν πάλι οι επαιτείες «φανείτε γενναιόδωροι διά τας ανάγκας της εκκλησίας». Αλίμονο αν κάποια στιγμή το Λαϊκό Σώμα ξυπνήσει και πει στοπ, εδώ τελειώνει το δώστε και σώστε, αρκετά δώσαμε, τώρα καιρός να κόψετε εσείς τα έξοδά σας και να αναλάβετε τις ευθύνες σας.
Κι όπως δείχνουν τα πράγματα οδεύουμε προς καινούργιες καταστάσεις κι εξηγούμαι: Οι κοινότητες δεν θα μπορούν πλέον να αντέχουν τα υπέρογκα έξοδα για τη συντήρηση ιερέων και ιεραρχών και αναγκαστικά οι μεν ιερείς θα πρέπει να βρίσκουν κι άλλη εργασία ταυτόχρονα με το παπαδιλίκι, ο δε αριθμός των Μητροπολιτών θα πρέπει να μειωθεί στους μισούς.
Αλλωστε τι χρειάζονται όλοι αυτοί; Κι ακόμα, να λαμβάνουν έναν μικρό μισθό για τα προσωπικά τους έξοδα, αφού όλα τα άλλα είναι πληρωμένα από την Εκκλησία, δηλαδή από τα μέλη των κοινοτήτων, τουτέστιν από όλους εμάς.
Σεβαστικά να πούμε πως ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος έχει μεγάλη ευθύνη κι έχει καθυστερήσει πολύ να δείξει όχι με λόγια και προθέσεις, αλλά με έργα και τολμηρές αποφάσεις, το ενδιαφέρον του για την Εκκλησία και Ομογένεια της Αμερικής.
Εχει την ευθύνη και τη δύναμη λόγω του υψηλού του θεσμού να προχωρήσει όσο το δυνατό γρηγορότερα στην εξυγίανση της κατ’ άμφω χρεωκοπημένης Αρχιεπισκοπής, προχωρώντας άμεσα στη συνταξιοδότηση του Αρχιεπισκόπου κ. Δημητρίου, αλλά και μερικών ακόμα προβληματικών Ιεραρχών.
Γνωρίζει πολύ καλά ο Παναγιότατος πρόσωπα και καταστάσεις, παρακολουθεί τα πάντα κι έπρεπε να είχε δράσει χρόνια πριν, αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Επίσης, οφείλει να προσέξει στις επιλογές του διότι η Αρχιεπισκοπή Αμερικής δεν αντέχει άλλες αδόκιμες επιλογές, έχει φτάσει στην «πτώχευση» και δεν υπάρχει τίποτε πιο κάτω από αυτό. Καραδοκεί πια το ιστορικό μας τέλος.
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου