Πρώτο θέμα μας: "γνώθι σαυτόν"

Πρώτο μας θέμα

Articles and opinions expressed may not necessarily belong to paneliakos.com

Η ιστοσελίδα μας, PANELIAKOS.COM

You can translate this blog in over 100 languages within a second! Go to the left up top where it says Select Language. Happy navigating. See you again..

Εορτάζουμε και Tιμούμε

Παρασκευή 2 Ιουνίου 2017

Δυο θύμησες αντί για νεκρολούλουδα


Σάββατο, 3 Ιουνίου, 2017



Φωτογραφία αρχείου: Ευρωκίνηση/ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ.
Του Θεοδώρου Καλμούκου.
Βράδυ Κυριακής, λίγο μετά τα μεσάνυχτα κι ενώ είχε γυρίσει ο χρόνος για το ξημέρωμα της Δευτέρας, δεν πρόλαβε να χαράξει η αυγή, κι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης βγήκε από τον χρόνο, μετρώντας 99 χρόνια επί Γης. Πορεύεται τώρα στη γειτονιά των αγγέλων για να ανταμώσει την αγαπημένη του σύζυγο και συνοδίτη στη στράτα της ζωής, την Μαρίκα, η οποία έφυγε λίγα χρόνια πιο μπροστά, τον Μάη του 2012.
Οι σκέψεις της σημερινής γραφής είναι απλά δυο θύμησες τις οποίες θα καταθέσω στη μνήμη ενός μεγάλου και ψηλού πραγματικά και αναγωγικά, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, τον οποίο είχα την ιδιαίτερη τιμή να γνωρίσω ως άνθρωπο και γι’ αυτό ακριβώς θα γράψω.
Η πρώτη θύμηση λοιπόν είναι πως ο αείμνηστος ήταν άνθρωπος με συνειδητοποιημένη πίστη στο Θεό και την Εκκλησία Του, ευλαβής και ένθεος και δεν ντρεπόταν ούτε δίσταζε να το δείξει. Τον είδα και τον βίωσα από κοντά στη Λήμνο και στην Κωνσταντινούπολη σε Ιερές Ακολουθίες και Μυστήρια, ιστάμενος ορθόστητος ευλαβικά μέσα στο ναό και συμμετέχοντας συνειδητά και βιωματικά στα γενόμενα.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που ανέφερε τη φράση «με τη βοήθεια του Θεού», ενώ έτρεφε σεβασμό και τιμή για τον ιερό κλήρο.
Η δεύτερη θύμηση ήταν πως αγαπούσε και νοιαζόταν για την Ομογένεια όχι με λόγια και έκφραση καλών προθέσεων, αλλά με έργα. Θυμάμαι όταν ήταν Πρωθυπουργός της Ελλάδος είχε δώσει εντολή στον Γεώργιο Σουφλιά, υπουργό Παιδείας της κυβέρνησής του, να κινήσει τη διαδικασία για την αναγνώριση του Ελληνικού Κολεγίου από τα Ανώτερα Ακαδημαϊκά Ιδρύματα της Ελλάδος, όπως και έγινε.
Τότε πρόεδρος του Ελληνικού Κολεγίου και της Θεολογικής Σχολής ήταν ο Μητροπολίτης Βοστώνης Μεθόδιος και κοσμήτορας ο π. Εμμανουήλ Κλάψης. Ηταν τότε που κάτι πήγε να γίνει και στο Κολέγιο και στη Σχολή, αλλά ανακόπηκε η πορεία άνωθεν και έξωθεν.
Θύμηση τρίτη η υποστήριξή του, ως Πρωθυπουργός, να εκλεγεί στον Πατριαρχικό Θρόνο ο σημερινός Πατριάρχης ο από Χαλκηδόνος Βαρθολομαίος, όπως και έγινε, επειδή ήταν εκ επιχώριων ιεραρχών και γνώριζε το Πατριαρχείο.
Θύμηση τέταρτη, όταν η αείμνηστη σύζυγός του είχε έλθει στη Βοστώνη και υποβλήθηκε σε εγχείρηση από τον ομογενή ιατρό Νίκο Ζέρβα στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης, ο μακαριστός πλέον Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν έφευγε ούτε στιγμή από το προσκέφαλό της. Καταθέτω αυτή μου τη μαρτυρία όπως την έζησα τότε εκ του συστάδην.
Θύμηση πέμπτη, το μέγεθος της προσήνειας και της απλότητάς του, και η αμεσότητα και η απλότητα του λόγου του.
Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στην πολιτική και στην πρόβλεψη των οικονομικών ήταν πολύ πιο μπροστά από την εποχή του. Καταπλήσσει εκ των υστέρων ο προφητικός του λόγος του 1994 λόγου χάρη που επέμενε να μπει ένα φρένο στον διαρκή δανεισμό κρούοντας το κώδωνα του κινδύνου ότι θα οδηγήσει τη χώρα σε οικονομικό πνιγμό, αλλά πού να ακούσει τότε ο Παπανδρεϊκός αμοραλισμός του συνθήματος «δώστα όλα».
Κι έτσι δεν απόμεινε τίποτε για την Ελλάδα παρά μόνο η σημερινή της ταπείνωση από την αιχμαλωσία της στους διεθνείς τοκογλύφους, οι οποίοι ήταν αναπόφευκτο να ζητήσουν κάποτε πίσω τα λεφτά τους, όπως γίνεται με όλα τα δανεικά.
Αν εισακουόταν η προφητική αγωνία του τότε κι αν ο Σαμαράς δεν τον είχε ρίξει -πικρές αλήθειες- η Ελλάδα δεν θα είχε φτάσει στη σημερινή λιποθυμική της κατάσταση.
Εκείνος τώρα έφυγε και πορεύεται ήδη μέσα στη μεταϊστορία, παίρνοντας μαζί του τον πόνο και τον καημό της σκλάβας στα μνημόνια Ελλάδας. Καλό σου ταξίδι Ψηλορείτη της Ελλάδας και μην πάψεις ποτέ να εύχεσαι για τη λευτεριά της…
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου