Αρχιερατικό συλλείτουργο της Επαρχιακής Συνόδου της Αρχιεπισκοπής Αμερικής στην Κληρικολαϊκή Συνέλευση την Κυριακή 3 Ιουλίου 2016 στο Νάσβιλ Τενεσί Φωτογραφία Αρχείο "Ε.Κ."
Ανάλυση
Του Θεοδώρου Καλμούκου
Τον τελευταίο καιρό έχει έλθει στην αντίληψη του «Εθνικού Κήρυκα», πως γίνεται και πάλι λόγος για εκλογές νέων βοηθών Επισκόπων στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής με το σκεπτικό «να τακτοποιηθούν κάποιοι άγαμοι κληρικοί». Ο τελευταίος που έγινε ήταν ο Επίσκοπος Μηδείας Απόστολος (Κουφαλλάκης) το Νοέμβριο του 2014, σήμερα πρωτοσυγκελεύων του Μητροπολίτη Αγίου Φραγκίσκου Γεράσιμου. Να υπενθυμίσω πως ο Γεράσιμος τον σύστησε και προώθησε και τώρα τραβά τα μαλλιά του, όπως απεκάλυψε ο «Ε.Κ.» στις 4 Νοεμβρίου του 2015 και έφτασε στο σημείο να ζητήσει την απομάκρυνσή του. Το ερώτημα που έρχεται ξανά στο προσκήνιο είναι αν χρειάζονται κι άλλοι Επίσκοποι στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 8 Μητροπολίτες, οι εξής: Σικάγου Ιάκωβος, Βοστώνης Μεθόδιος, Ντένβερ Ησαΐας, Ατλάντας Αλέξιος, Ντιτρόιτ Νικόλαος, Πίτσμπουργκ Σάββας, Αγίου Φραγκίσκου Γεράσιμος, Νέας Ιερσέης Ευάγγελος, και ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος ο οποίος έχει την ποιμαντική επιστασία της Αμεσης Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας. Βέβαια το σωστό θα ήταν να είχε ονομασθεί Μητροπολίτης Νέας Υόρκης και Αρχιεπίσκοπος πάσης Αμερικής. Αυτά και άλλα πολλά πρέπει να τακτοποιηθούν μια μέρα διότι αποδεικνύεται ότι το συνταγμάτιο ή αλλιώς καταστατικό πάσχει και δημιουργούνται εκκλησιολογικά εκτρώματα. Πέραν των 9 Μητροπολιτών, συμπεριλαμβανομένου και του Αρχιεπισκόπου, υπάρχουν και τέσσερις Βοηθοί Επίσκοποι, οι εξής: ο Φασιανής Αντώνιος ο οποίος είναι πρωτοσυγκελεύων της Αρχιεπισκοπής, ο Μωκησσού Δημήτριος Πρωτοσυγκελεύων στη Μητρόπολη Σικάγου, Ζήλων Σεβαστιανός Αρχιγραμματεύς της Επαρχιακής Συνόδου και σύμβουλος της Φιλοπτώχου Αδελφότητας, και Μηδείας Απόστολος πρωτοσυγκελεύων της Μητρόπολης Αγίου Φραγκίσκου, δηλαδή όλοι μαζί είναι 13.
Να διευκρινίσω απλώς εδώ πως όλοι και οι τέσσερις είναι ουσιαστικά βοηθοί Επίσκοποι του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου. Ο Μωκησσού Δημήτριος και ο Μηδείας Απόστολος υπηρετούν στις Μητροπόλεις Σικάγου και Αγίου Φραγκίσκου κατ’ ανάθεση, πράγμα που σημαίνει ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί ο Αρχιεπίσκοπος να τους ανακαλέσει πλησίον του στη Νέα Υόρκη, πλην όμως από όσο γνωρίζει ο «Ε.Κ.» δεν τους θέλει κοντά του για τους δικούς του λόγους.
Η επικρατούσα γνώμη ανάμεσα στον κλήρο και στον λαό είναι ότι οι Επίσκοποι είναι παραπάνω από αρκετοί και δεν χρειάζονται άλλοι και για τον πολύ βασικό λόγο ότι κοστίζουν αρκετά χρήματα στην Αρχιεπισκοπή. Απλά να υπενθυμίσω ότι Αρχιεπισκοπή δεν είναι το άψυχο κτίριο, αλλά ο λαός του Θεού, ο οποίος πληρώνει με τον οβολό της ευσέβειάς του, με τους δίσκους, τις συνδρομές, τις δωρεές, τα ελληνικά φεστιβάλ με τα σουβλιστά αρνάκια, γουρουνάκια και άλλα σφάγια και φυσικά με τους θρυλικούς πια λουκουμάδες, όλους και όλα.
Επί τέλους στην Ελλάδα, όπου κι εκεί υπάρχει πληθώρα, τους μισθοδοτεί η φτωχημένη και καθημαγμένη Ελλάδα από τα δανεικά, καθώς επίσης και εκείνους που αραδιάζει ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, οι οποίοι περιφέρονται στις κηδείες, στα μνημόσυνα και στα πανηγύρια ανά την Ελλάδα. Εδώ όμως το οικονομικό βάρος πέφτει στην Ομογένεια, σταράτες κουβέντες.
Και κάτι άλλο ακόμα, αρκετοί εκ των ιεραρχών συμπεριλαμβανομένου και του Αρχιεπισκόπου είναι προχωρημένης ηλικίας και ήδη η εικόνα της ιεραρχίας είναι εικόνα γήρανσης και καλό θα ήταν σιγά-σιγά να αρχίσουν να φεύγουν. Βέβαια το ερώτημα με ποιους θα αντικατασταθούν είναι οδυνηρό, σε σημείο που να αρχίσει κάποιος να τραβά τα μαλλιά του. Ας αφήσουμε πια τον κατάλογο των αγάμων προς αρχιερατεία, είναι ιλαροτραγωδία.
Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα το οποίο με την πάροδο του χρόνου θα γίνει ακόμα χειρότερο, διότι επί τέλους η γενιά η δική μας μπορεί να δείξει κάποια επιείκεια και ανεκτικότητα σε συμπεριφορές γραφικών δεσποτισμών, νομικίστικης νοοτροπίας και διαρκούς επαιτείας, αλλά τα παιδιά και τα εγγόνια μας δεν θα τους ανεχθούν. Ηδη από τώρα έχουν αρχίσει και τους γυρίζουν την πλάτη και τους απαξιώνουν. Ενδιαφέρονται για την Πίστη και την Εκκλησία, δεν δέχονται όμως τους επαγγελματίες του εκκλησιαστικού βίου.
Ισως η ξαναανακάλυψη και επαναφορά στην αρχική παράδοση της Εκκλησίας των εγγάμων Επισκόπων να αποτελούσε μία λύση. Ο καριερίστικος Αρχιμανδριτισμός και η αφύσικη επιβολή της αγαμίας έχουν ήδη οδηγήσει σε πνιγηρά αδιέξοδα, κι έχουν γίνει αιτία σκανδάλων λογής-λογής γενικώς. Αναμφίβολα υπάρχουν και έγγαμοι που είναι προβληματικοί και λειψοί, αλλά είναι λιγότεροι σε σχέση με τους αγάμους. Κι ακόμα υπάρχουν και μερικοί άγαμοι οι οποίοι είναι σωστά διαμάντια, άνθρωποι με ήθος και ψυχική ισορροπία.
Εχω την αίσθηση πως οι σημερινοί αρχιερείς, γενικώς, είναι απλώς γραφειοκρατικοί διαχειριστές του εκκλησιαστικού βίου και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύονται αδόκιμοι διαχειριστές. Λείπει το χάρισμα της πατρότητας, το όραμα, η αγωνία, η λαχτάρα για την οικοδομή του σώματος του Χριστού, γι’ αυτό θρηνούμε ήδη πάνω στα χαλάσματα.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου