Πρώτο θέμα μας: "γνώθι σαυτόν"

Πρώτο μας θέμα

Articles and opinions expressed may not necessarily belong to paneliakos.com

Η ιστοσελίδα μας, PANELIAKOS.COM

You can translate this blog in over 100 languages within a second! Go to the left up top where it says Select Language. Happy navigating. See you again..

Εορτάζουμε και Tιμούμε

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Savannah, Georgia Οδοιπορικό στο δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι των Ανατολικών Πολιτειών

Τετάρτη, 5 Μαρτίου, 2014

Συνέχεια από χθες
                                                                           Μέρος 3o
Πήγαμε σε ένα Μεξικάνικο εστιατόριο που δεν είχα πάει τις 5 προηγούμενες φορές που ήμουν στη Σαβάννα. Το φαγητό ήταν καλό αλλά έκανα το λάθος να αφήσω το κινητό τηλέφωνο ανοικτό. Μέλη του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας, φίλοι, γνωστοί τηλεφωνούσαν και εξέφραζαν την αγανάκτησή τους για τα ασύστολα ψέματα που μετέδιδαν τα μέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα με πρώτο τον Αντ1. Μα
πως δουλεύουν αλήθεια χωρίς να έχουν πλήρη εικόνα; Χωρίς να πάρουν τη γνώμη από την άλλη πλευρά;  Ευτυχώς που πολλά μέσα ενημέρωσης γνώριζαν από πρώτο χέρι και δεν δημοσίευσαν τις "σαχλαμάρες" ενώ αρκετοί δημοσιογράφοι με παρώτρυναν να τους κάνουμε μήνυση.   Βέβαια μετά από τέσσερις πέντε κλήσεις το απενεργοποίησα γιατί είδα τη Δήμητρα να δυσφορεί κάθε φορά που κτύπαγε το τηλέφωνο.
Φάγαμε το Μεξικάνικο φαγητό και συζητήσαμε για τη μητέρα της, το Νίκο, την Κατερίνα τους συγγενείς στη Βοστώνη και την Ελλάδα. Για να με κάνει να αλλάξω την ψυχολογία μου μου έλεγε διάφορα καλαμπούρια και για τη δουλειά της (σχεδιάστρια μόδας) και για τα "όνειρα" που κάνει. Βγαίνοντας από το εστιατόριο περπατήσαμε στο κέντρο της Σαβάννα όπου παρ' ότι χειμώνας είχε τουρισμό όπου άλλοι στις άμαξες και άλλοι περπατώντας κοίταζαν τα αξιοθέατα της πόλης.
Η Θερμοκρασία αυτή την ώρα είναι 58 βαθμούς Φαρενάϊτ. Κάπου στις 11:00 το βράδυ επέστρεψα στο ξενοδοχείο και επιστρέφοντας στο δωμάτιο μπήκα στο διαδίκτυο. Χαμός και εδώ. Μηνύματα από τη Βοστώνη, την Ελλάδα και άλλα μέρη του κόσμου. Απάντησα όσα μπορούσα, μπήκα στην ιστοσελίδα όπου οι συνεργάτες είχαν βάλει μερικά άρθρα στον προθάλαμο. Έβαλα και εγώ κάποια άλλα και ξάπλωσα να κοιμηθώ αφού έβαλα το κινητό να φορτώσει η μπαταρία του.
Κάπου στις 3:15 το πρωί άρχισαν τα τηλεφωνήματα πάλι από δημοσιογράφους. Άγνωστοι οι περισσότεροι. Μετά από 2-3 τηλεφωνήματα απενεργοποίησα το κινητό αλλά ύπνος δεν με έπαιρνε. Ντύθηκα και κατέβηκα στη ρεσεψιόν. Στη μέση το lobby το τζάκι έκαιγε και η τηλεόραση ήταν ανοικτή. Είδα την μεγάλη χιονοθύελλα που κτυπούσε τη 
Βοστώνη στο CNN. Είναι Παρασκευή 3 Ιανουαρίου, 2014. Αφήνω να περάσει η ώρα και στις 4:15 τηλεφωνώ τη Λίντα στη Βοστώνη. Είναι ώρα που ξυπνάει για να πάει στο Νοσοκομείο που εργάζεται. Συμβαίνει κάτι, με ρωτάει. Τι να της πω τώρα ότι κάποιος "ανόητος" δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα κατά της οργανωμένης Ομογένειας της Βοστώνης; Μου το είπε όμως η ίδια η οποία το είχε πληροφορηθεί από τη Δήμητρα. "Δεν μπορώ να το πιστέψω" μου λέει ανήσυχη γιατί είμαι ξύπνιος τέτοια ώρα, "μετά από τόσο κόπο να βοηθήσετε σας κατηγορούν από πάνω;  Να πάτε στη δικαιοσύνη" μου είπε.  Την ρώτησα εάν θα πάει με την Κατερίνα για δουλειά (εργάζονται στο ίδιο νοσοκομείο) μου είπε ότι η Κατερίνα δεν εργαζόταν αυτή την ημέρα.



Εδώ είναι στη Σαβάννα και την ίδια στιγμή πιό κάτω στη Βοστώνη

Με πληροφόρησε ότι είχε σηκωθεί πιο νωρίς να καθαρίσει to χιόνι για να βγάλει το αυτοκίνητο. Επίσης μου είπε ότι το χιόνι ήταν κοντά στους 35 πόντους. "Πρόσεχε στην οδήγηση" της είπα. "Και εσύ κλείσε το τηλέφωνο και πήγαινε για ύπνο" μου είπε. Πράγματι πήρα τον ανελκυστήρα και πήγα πίσω στο δωμάτιό μου. Έκανα ένα ντουζ και ξάπλωσα, περίμενα να με πάρει η Λίντα ότι έφτασε στη δουλειά της στο Νοσοκομείο της Βοστώνης. Ενδιάμεσα το κινητό κτύπησε 2 φορές από την Ελλάδα αλλά δεν το απάντησα. Στις 6:45 το πρωί με πήρε τηλέφωνο
Αυτή η φωτογραφία είναι από το μπαλκόνι του σπιτιού μας με το χιόνι την ώρα που στη Σαβάννα έχει 60 βαθμούς Φαρενάϊτ

η Λίντα ότι έφτασε στη δουλειά της. Μάλιστα, 22 λεπτά διαδρομή την έκανε σε 2 ώρες, κατάλαβα ότι οι συνθήκες οδήγησης ήταν πολύ δύσκολες.
Κοιμήθηκα μέχρι της 8:00 και μετά από ένα γρήγορο ντουζ άνοιξα το κινητό τηλέφωνο. Δεν πρόλαβα να κατέβω για πρωινό γιατί από τα τηλεφωνήματα ξεχάστηκα. Στις 11:00 το πρωί ήρθε η Δήμητρα και αυτή τη φορά το κινητό το "ξέχασα" επίτηδες στο δωμάτιο μου. Πήγαμε προς την Νότια Καρολίνα (απέχει περίπου 2 μίλα από το κέντρο της 
Σαβάννα) και μετά μου έδειξε το μεγάλο λιμάνι όπου τεράστια φορτηγά μεταφέρουν κοντέινερς όπου τα τρένα τα μεταφέρουν στην Ατλάντα (τέσσερις ώρες βόρεια) και στα ενδότερα. Μετά πήγαμε σε κάποια αξιοθέατα και στις 3:00 το απόγευμα επέστρεψα στο ξενοδοχείο.
Έριξα 
μιά ματιά στο κινητό το οποίο ήταν γεμάτο μηνύματα. Ένα από αυτά ήταν από κάποιον Θανάση δημοσιογράφο του Αντ1. Τον τηλεφώνησα πίσω και του είπα τι ακριβώς έκανε η ομοσπονδία και ότι όλα τα χρήματα είναι σε ειδικό λογαριασμό στο "Myrto's Fund" για να βοηθηθεί η άτυχη κοπέλα. Μάλιστα του ανέφερα ότι "χθες από εδώ που βρίσκουμε μίλησα για αρκετή ώρα με την μητέρα της Μυρτώς". Δεν ξέρω τι ακριβώς έγινε μετά τη συνέντευξη αλλά έλαβα τρία τηλεφωνήματα από την Ελλάδα ότι το Αντ1 είχε κάνει cut & paste τη συνέντευξη μου ενώ την είχε κόψει σε 35 δευτερόλεπτα ενώ "πληροφορίες κατηγόριες" από ιστοσελίδα είχαν για τεσσερισήμισι λεπτά.  Εγώ δεν είχα δει τον Αντ1 ή τα άλλα μέσα ενημέρωσης οπότε δεν είχα και γνώμη τι μετέδωσε το Αντ1.  Είδα όμως αργότερα το βίντεο και κατάλαβα.  Ζήτησα από γνωστό μου στην Αθήνα να μου βρει το τηλέφωνο της διευθύντριας ειδήσεων του Αντ1 και να με πάρουν πίσω.
Πήρα και άλλα τηλεφωνήματα στη 
Βοστώνη, Νέα Υόρκη και Ελλάδα και στις 5 ήρθε η Δήμητρα με τον Clint και φύγαμε για να πάμε για φαγητό στο σπίτι της μητέρας του Clint στο Tybee Island. Μπαίνουμε σε μία gated community (περιφραγμένη περιοχή) που υπάρχουν μόνο 11 σπίτια. Πατάει κάποιους κωδικούς η Δήμητρα και η μεγάλη καγκελόπορτα ανοίγει. Περνάμε μέσα και κατευθυνόμαστε στο τελευταίο σπίτι αριστερά πάνω στη θάλασσα. Είναι μία

ωραία μονοκατοικία με οπωροφόρα δένδρα στην αυλή όπως, λεμονιές, πορτοκαλιές και πολλά λουλούδια. Η κατασκευή του σπιτιού θυμίζει Ελλάδα, με τσιμεντοκολόνες και τσιμεντόλιθους ενώ έχει γκαράζ για 3 αυτοκίνητα. Συστηνόμαστε και καθόμαστε για ένα ποτό στο σαλόνι. Ωραία μυρωδιά έρχεται από την κουζίνα. Η Jean (μητέρα του Clint) μας ενημερώνει ότι το φαγητό είναι σπαγκέτι με γαρίδες και ότι είναι σχεδόν έτοιμο.
H Jean είναι καθηγήτρια σε σχολείο της Σαβάννα και η προφορά της είναι το κάτι άλλο. Πρέπει να "στήνω" αυτί για να καταλάβω τι λέει αφού είναι γέννημα θρέμμα της περιοχής της Ατλάντας μιάς περιοχής που όπως μας είπε βγάζει τα καλύτερα κρεμμύδια. Μετά το εξαιρετικό φαγητό με συνταγή Νότου η Jean μας είπε ότι είμαστε προσκεκλημένοι της και ξεκινήσαμε να πάμε να παίξουμε bingo. Από ότι κατάλαβα είναι μία ενασχόληση/διασκέδαση των ντόπιων που τους δίνει την ευκαιρία να κάνουν συναναστροφή και να βλέπει ο ένας τον άλλον τις μεγάλες νύχτες του χειμώνα. Μου έφεραν κάτι κάρτες γεμάτες νούμερα, ένα μεγάλο μαρκαδόρο ενώ είχαμε και τη μπίρα μας και... τα φιστίκια. Με πήρε κάποιο χρονικό διάστημα να μάθω τι πρέπει να κάνω. Αφού πέρασαν 3 παιχνίδια κατάφερα να "σημαδεύω" τα νούμερα που έβγαζε κάποια κυρία σε μία οθόνη. Κάθε τόσο περνούσε και κάποιος γνωστός του Clint και της Jean όπου χαιρετούσαν και με σύστηναν. Στα μέσα του παιχνιδιού και τα πεντακόσια άτομα που ήσαν εκεί γνώριζαν ότι απόψε είχαν μαζί τους έναν Έλληνα από τη Βοστώνη (sic). Δεν κερδίσαμε τίποτα παρ' ότι η Jean είχε ξοδέψει $200 σε κάρτες που χρησιμοποιούσαμε 4 άτομα. Όταν βγήκαμε έξω το ερώτημα είναι που να πάμε. Είναι 11:00 το βράδυ και θέλουν να διασκεδάσουν τον Έλληνα από τη Βοστώνη. Το νησί, κάπου 5,000 κόσμος το χειμώνα που από τον Μάρτιο ο αριθμός των κατοίκων πολλαπλασιάζεται, έχει αρχίσει να "κοιμάται". Οι ντόπιοι έχουν τις δουλειές τους οπότε τα περισσότερα μέρη είναι κλειστά. Πήγαμε σε μία pub όπου επιδοθήκαμε στο μπιλιάρδο. Αφού κέρδισα και τα τρία παιχνίδια στη σειρά ο Clint υποχώρησε, τότε του είπα ότι έχω μπιλιάρδο στο σπίτι. Ά, μου λέει "γι αυτό με έκανες σκόνη". Όχι του λέω, "εσύ με άφησες να κερδίσω" και ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια. Κάπου εκεί κοντά τελείωσε η βραδιά, πήγαμε τη Jean και τον Clint στο σπίτι τους και πήραμε με τη Δήμητρα το δρόμο για τη Σαβάνναπερνώντας από τα νησιά που είναι πέντε: Wilmington Island, Talahi Island, Whitemarsh Island, Tybee Island και το Skydaway Island όπου και φημισμένο Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο ενώ το Fort Pulaski βρίσκεται σε ένα μικρότερο νησί το Cockput Island.
Σε περίπου 25 λεπτά ήμουν στο ξενοδοχείο μου. Ανέβηκα στο δωμάτιο και κατ' ευθείαν για ύπνο. Στις 6:00 το πρωί του Σαββάτου, 4 Ιανουαρίου το κινητό αλλά και το τηλέφωνο του δωματίου κτυπούν συνέχεια. Δηλώσεις, συνεντεύξεις για το "μέγα θέμα" (η τρίχα έγινε τριχιά). Μέσα στα τηλεφωνήματα από την Ελλάδα είναι και ένας φίλος δημοσιογράφος που μου δίνει πολύτιμες πληροφορίες για το τι έγινε στη Πάρο τον Ιούλιο του 2012! Παράλληλα μου δίνει και το τηλέφωνο της υπεύθυνης ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού 
Αντ1. Σε λίγα λεπτά μιλώ με την ίδια. Της είπα τι έχει γίνει και ότι "έχετε κάνει αναδημοσίευση ψευδών ειδήσεων" κάτι που έχει γερή "καμπάνα" στην Ελλάδα αφού τέτοιου είδους συμπεριφορές των ΜΜΕ έχουν πρόστιμο μέχρι 100,000 ευρώ. Με πληροφόρησε "τα μάθαμε κι εμείς κατόπιν εορτής". Μου είπε αρκετές φορές συγγνώμη και ότι "παρασύρθηκαν". Μάλιστα μου είπε ότι θα μου τηλεφωνήσει άλλος δημοσιογράφος από την Ελλάδα και μπορώ να μιλήσω για το θέμα όσο θέλω. Έκλεισα το τηλέφωνο και οσωνούπο κτυπάει πάλι το τηλέφωνο είναι δημοσιογράφος του Αντ1 από την Αθήνα. Δώσαμε ραντεβού για την Κυριακή το πρωί. Κάτι που έγινε.

Το Οlympia Cafe στη Σαβάννα.  Έξω από το κατάστημα είναι και η Ελληνική σημαία

Κατέβηκα και περπάτησα στους δρόμους της Σαβάνα βγάζοντας φωτογραφίες έως ότου ήρθε η Δήμητρα και πήγαμε για φαγητό στο Ελληνικό εστιατόριο "Olympia Cafe" που βρίσκεται στο River Street πάνω στο λιμάνι του ποταμού Σαβάννα και ακριβώς απέναντι από το John Rousakis Square δίπλα από μεγάλα ξενοδοχεία. Είχαμε ξανα-έρθει εδώ πριν μερικά χρόνια όταν η Δήμητρα πήγαινε στο Πανεπιστήμιο και τότε συναντήσαμε έναν από τους ιδιοκτήτες.
Αρχίσαμε να τρώμε όταν ήρθε ο άλλος από τους δύο ιδιοκτήτες που τον γνωρίζω 
γιά πρώτη φορά. Μας συστήνει η Δήμητρα, Βασίλης ο μπαμπάς μου, Βασίλης Βαρλάγκας. Του είπα ότι πριν χρόνια είχα έρθει πάλι εδώ όπου γνώρισα τον συνέταιρό σου. Σήμερα ο συνέταιρός του έλειπε.   Xαίρομαι που σε γνωρίζω, έχουμε μιλήσει με την Δήμητρα για σένα. Ο κ. Βαρλάγκας, o ιδιοκτήτης, μου φαίνεται καλός άνθρωπος και στη συζήτηση πάνω έφτασε το "μέγα θέμα" που είδε στα ΜΜΕ. "Τώρα γνώρισα τη φωνή σου, σε άκουσα στα νέα" μου λέει". 


"Χαράς το κουράγιο σας" είπε ο άνθρωπος και μου είπε δυό-τρεις παρόμοιες ιστορίες που συγκέντρωσαν χρήματα για φιλανθρωπικό σκοπό και οι συγγενείς ήθελαν να τα πάρουν. Μου είπε διάφορα για τη Σαββάνα και ότι πριν μερικά χρόνια ο Δήμαρχος ήταν Έλληνας, ο κ. Ρουσάκης. Μου μίλησε για τους Ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντας που έγιναν το 1996, και ότι εκεί στη Σαβάννα έγιναν οι ιστιοδρομίες. Γνώρισε πολλούς και έμαθε πολλά από ότι κατάλαβα γιατί εκεί διαδραματίστηκαν κάποιες κόντρες μεταξύ της Ελληνική αποστολής. Είδα ότι με το Βασίλη είχαμε πολλά κοινά σημεία, ενώ μου είπε ότι είχε έρθει στη Βοστώνη πριν 20 χρόνια στο Παγκόσμιο Κύππελο Ποδοσφαίρου. Μου έδωσε την κάρτα του και μου είπε "ότι χρειαστείς να με πάρεις τηλέφωνο". Κοντεύαμε να τελειώσουμε όταν ήρθε στο κινητό ένα τηλεφώνημα από την Ελλάδα, την Δημόσια Τηλεόραση. Ήθελαν να πάρουν συνέντευξη live αλλά δεν γνώριζαν την ώρα ακόμα γιατί ήθελαν να είμαστε στον αέρα live διά μέσου Skype. Να όμως που εγώ δεν είχα Skype οπότε ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου προσφέρθηκε να μου παραχωρήσει το δικό του στο γραφείο του. Του είπα ότι όταν μάθω την ώρα θα σε πάρω τηλέφωνο. "Κανένα πρόβλημα, ότι ώρα νάνε" μου είπε ο καλός αυτός άνθρωπος κ. Βαρλάγκας.

Βασίλης Καυκάς
Αύριο η Συνέχεια, Στη Δημόσια ΤV και Fort Pulaski

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου