Του Θεόδωρου Καλμούκου
Αντώνης ο αξιοθρήνητος, Αλέξης ο φαρμακοποιός
Κουβέντες βαριές, προσβλητικές κι ασήκωτες εκφώνησε ο Αλέξης για τον Αντώνη, ονομάζοντάς τον «αξιοθρήνητο» ολόκληρο πρωθυπουργό, όταν σχολίασε τη συνάντηση του με την παγωνιέρα της Ευρώπης, την Μέρκελ. Ο Αλέξης αθυρόστομα, Αδέλφια μου Ελληνες, είπε πως «δεν ξέρω αν η κ. Μέρκελ θα λυπηθεί τον κ. Σαμαρά, ξέρω όμως ότι είναι αξιοθρήνητος», τονίζοντας πως «δεν υπάρχει διαπραγμάτευση, θα την παρακαλέσει να τον λυπηθεί, προκειμένου να μην παρθούν νέα μέτρα, μέχρι τις ευρωεκλογές και πως μοναδικό του επιχείρημα είναι να μην έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία».
Παρεξηγήθηκε το φερέφωνο του Αντώνη, ο Σίμος, ο οποίος έσπευσε μ’ εκείνο το επηρμένο ύφος από την Ανατολία το εξόχως στροβιλιστικό και αποκάλεσε «απαράδεκτους χαρακτηρισμούς» τις ευχές του Αλέξη, ειπών ότι «ο κ. Τσίπρας αποδεικνύει διαρκώς πόσο φτηνός μπορεί να γίνει. Κρίμα…». Κρίμα στην πατρίδα Σίμο’μ, στην πατρίδα που σας ανέχεται.
Ο Αντώνης το διαλάλησε, Αδέλφια μου Ελληνες, σ’ Ανατολή και Δύση πως «δεν θα χρειαστούμε νέο μνημόνιο». Οχι βέβαια, αφού ήδη έχομε φτάσει στα μνημόσυνα. Κηδεύτηκε η Ελλάδα, κι ας κάνουν ότι δεν βλέπουν τον θάνατο και δεν οσφραίνονται τη δυσοσμία από την πτωμαΐνη της. Σε ερώτηση για το αν η κυβέρνησή του θα παραμείνει στην εξουσία, ο Αντώνης απάντησε ότι «η κυβέρνηση είναι σταθερή, τα δύο κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που στο παρελθόν ήταν πολιτικοί εχθροί, τώρα είναι σύμμαχοι στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας». Μάλιστα εκείνος με το 27% και ο Βαγγέλης με το 5% ή κι ακόμα πιο κάτω κρατιούνται μπρατσέτο για να μην πέσει το «σύστημα» μέσα στο οποίο υπάρχουν πλείστοι όσοι κρατικοδίαιτοι γραμματείς, υπογραμματείς και φαρισαίοι γενικώς γιατί τι άλλο θα κάνουν στον βίο τους όντες μια ζωή άνευ εργασιακού αντικειμένου εκτός της κομματοκρατίας;
Ο δε Μιχάλης ο μηχανοδηγός χρύσωσε το χάπι και είπε ότι «θα φύγουν αυτοί που δεν είναι αναγκαίοι», ενώ βλέπετε ο ίδιος είναι sine qua none, δηλαδή εκ των ων ουκ άνευ, όπως και το υπόλοιπο ασκέρι των κομμάτων. Ο Φώτης απέκλεισε την επιστροφή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση τουλάχιστον για το ορατό μέλλον, όπως είπε συνεντευξιαζόμενος και υποστήριξε ότι «οι λόγοι για τους οποίους το κόμμα αποφάσισε να αποχωρήσει είναι πολύ συγκεκριμένοι, σαφείς, και εξακολουθούν να υφίστανται». Κρίμα!
Ακουσα τον Νίκο τον Σαρκοζί να παρλάρει γαλλικά… για τον Γιώργο και οι λιγοστές τρίχες στην κεφαλή μου ηγέρθησαν. Οχι απλά αθυρόστομος ο Νικολά με ρίζες Σαλονικές καθώς λέγει, αλλά σκέτο πεζοδρόμιο. Είχε και έχει και η Ευρώπη κάτι νούμερα όμως, αληταριό που λένε!
Και μέσα σ’ όλο αυτό το γενικό Greek μπάχαλο που τόσο πετυχημένα και επίκαιρα έλεγε ο μακαριστός Χριστόδουλος, Αδέλφια μου Ελληνες, ξεχάσαμε κάποια σαΐνια της κομματοκρατίας από τα παλιά, από αμφότερα τα κόμματα ΧΑΣΟΚ και Νέας Δημοπρασίας, τα οποία γονάτισαν κυριολεκτικά την Ελλάδα και την υποδούλωσαν στη σημερινή τοκογλυφική κομπανία. Μνημονεύω λοιπόν τον Σημίτη, τον Γιώργο ο οποίος πραγματικά ήταν μία θρηνωδία που εκφράσθηκε με το «μηδέν στο πηλίκιο», τον Κώστα, τον Ρέππα, τον Λαλιώτη, τον Κουλούρη, τον Τσοβόλα, την Αννα Νταλάρα σύζυγο του αοιδού Γιώργου, τον Σουφλιά που χόρευε τσάμικα πάνω στις γέφυρες και τις εθνικές οδούς (τον θυμάστε;), τον Ευριπίδη, τον Ρουσόπουλο, αυτό το βαθιά θρησκευόμενο παιδί, την Διαμαντοπούλου, τον Βύρωνα, τον Μανόλη, τον Σκανδαλίδη, τον Σκανδαλάκη, τον Φίλιππο, τον Αρη, τον Παναγιώτη τον Σαλονικιό τον άμα λάχει και τραγουδιστή ποντιακών και λαϊκών ασμάτων, αλλά ψάλτη βυζαντινών ύμνων, αχταρμά μπαϊλντί που λένε, και διερωτώμαι πού πήγαν αυτοί και δεν ακούγονται και δεν βλέπονται πια; Αλήθεια πώς τους άντεξε και τους αντέχει η δύσμοιρη η Ελλάς; Πώς;
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου