Του Δημήτρη Τσάκα
Τετάρτη, 25 Σεπτεμβρίου, 2013 ΑΡΧΕΙΟ «Ε.Κ.»
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. H επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης και τα υψηλά ποσοστά ανεργίας, η έλλειψη στρατηγικής και προγραμματισμού για την ανάπτυξη και την έξοδο από την κρίση και η εξυπηρέτηση των πολιτών στις δημόσιες υπηρεσίες είναι οι βασικοί προβληματισμοί των ομογενών που επέστρεψαν από τις διακοπές τους στην Ελλάδα και στην Κύπρο και οι οποίοι συμμετείχαν στην έρευνα του «Εθνικού Κήρυκα».Οι ομογενείς -τόσο αυτοί που επισκέπτονται κάθε χρόνο όσο και αυτοί που πάνε περιοδικά- παραδέχτηκαν ότι η κρίση γίνεται πιο αισθητή στην Αθήνα και στα μεγάλα αστικά κέντρα και ότι στην περιφέρεια δεν γίνεται τόσο αντιληπτή λόγω της οικιακής οικονομίας.
Στην έρευνα συμμετείχαν περισσότεροι από είκοσι αναγνώστες του «Εθνικού Κήρυκα» από όλη την επικράτεια, οι οποίοι επιλέχτηκαν από τον κατάλογο των συνδρομητών, που λόγω των διακοπών τους διέκοψαν τη συνδρομή και άρχισαν εκ νέου να λαμβάνουν την εφημερίδα αμέσως μετά την επιστροφή τους.
Τόσο αυτοί που δέχτηκαν να καταγράψουμε τις απόψεις τους, όσο και αυτοί που μίλησαν επί μαγνητοφώνω πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν σημάδια βελτίωσης και ότι η κρίση θα είναι παρατεταμένη. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η κρίση γίνεται περισσότερο αισθητή στην Αθήνα και στις μεγαλουπόλεις, ότι αυξάνονται οι ανάγκες για ανθρωπιστική βοήθεια και εκφράζουν τη θλίψη τους διότι άνθρωποι εργατικοί και με αξιοπρέπεια οδηγούνται στην απορία.
Παράλληλα, τόνισαν ότι στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις καταβάλλονται προσπάθειες από μη κυβερνητικούς οργανισμούς, οι οποίες δεν προβάλλονται δεόντως και παραμένουν άγνωστες για το ευρύτερο κοινό.
Η κ. Ελένη Γκαλίτση, η οποία προσφέρει για πολλά χρόνια τις υπηρεσίες της και είναι υποστηρίκτρια της κοινότητας του Τιμίου Σταυρού στο Γουάιτστόουν, όπως κάθε χρόνο πραγματοποίησε και εφέτος το ετήσιο προσκύνημα στη γενέτειρά της, τη Λάρνακα της Κύπρου, και όπως επεσήμανε είδε μια αλλιώτικη, διαφορετική Λάρνακα και Κύπρο.
«Πηγαίνω σχεδόν κάθε χρόνο, αλλά δεν μπορούσα ποτέ μου να φανταστώ ότι η Κύπρος θα έφτανε στο σημείο, που την είδα αυτή τη φορά. Η Λάρνακα μοιάζει με εγκαταλελειμμένη πόλη. Περνάς στις λεωφόρους και στους δρόμους και βλέπεις καταστήματα και επιχειρήσεις που έχουν κλείσει λόγω της κρίσης και το λεξιλόγιό μου είναι πολύ φτωχό να περιγράψει την απογοήτευση και την συγκίνηση», τόνισε.
Ερωτηθείσα για την τουριστική κίνηση, είπε ότι «στη Λάρνακα εφέτος είχαν λιγότερους τουρίστες και οι περισσότεροι είναι Ρώσοι».
«Εχει γεμίσει η Κύπρος από Ρώσους. Τα προϊόντα στα σούπερ μάρκετ είναι πανάκριβα και η εικόνα που αντικρίσαμε εφέτος δεν έχει καμία σχέση με την εικόνα της Κύπρου που γνωρίζαμε όλοι, της Κύπρου του ευημερούσε», συμπλήρωσε.
Παράλληλα, τόνισε ότι «οι καφετέριες και τα εστιατόρια ήταν γεμάτα από το ένα άκρο στο άλλο και ότι στην Πάφο παρατηρήθηκε αυξημένο τουριστικό ρεύμα.
Οσον αφορά τις δουλειές, είπε ότι η ανεργία είναι το μείζον πρόβλημα στην παρούσα φάση.
«Δεν υπάρχει δουλειά για κανέναν. Ειδικά για τη νεολαία. Το όνειρο των νέων είναι να έρθουν στην Αμερική. Το κούρεμα των τραπεζών έχει επηρεάσει τους πάντες και πολλοί νέοι βρίσκονται σε απόγνωση. Θέλουν να έρθουν στην Αμερική, αλλά πώς να έρθουν», επεσήμανε η κ. Γκαλίτση, υπενθυμίζοντας ότι όσο περνά ο χρόνος άλλο τόσο γίνεται και στην Κύπρο αισθητή η ανάγκη για ανθρωπιστική βοήθεια.
Ο 67χρονος Θέμης Λεοντής, από το Νιου Χάιντ Παρκ της Νέας Υόρκης, επεσήμανε ότι πηγαίνει κάθε καλοκαίρι στη Λέσβο, στο χωριό Σίγρι, το οποίο απέχει 90 χιλιόμετρα από τη Μυτιλήνη.
Ερωτηθείς για τις εντυπώσεις του, είπε ότι «εφέτος ήταν διαφορετικά από τα άλλα χρόνια. Τα παραλιακά εστιατόρια δεν είχαν την κίνηση που είχαν πέρσι και πρόπερσι. Οι ομογενείς ήταν όλοι εκεί, αλλά οι ξένοι τουρίστες ήταν ελάχιστοι στη Λέσβο. Τα εστιατόρια δεν δούλευαν, όπως παλιά, ενώ τα ξενοδοχεία δούλεψαν μόνο τον Αύγουστο. Ολοι είχαν κάποιον συγγενή ή φίλο που ήταν άνεργος. Μερικοί μου έλεγαν ότι είχαν δουλειά, αλλά έπαιρναν λιγότερο μισθό από πριν. Οποιος είχε συγγενείς στην Αθήνα αισθανόταν περισσότερο το πρόβλημα. Στα χωριά οι ψαράδες ή οι αγρότες δεν αισθάνονται τόσο την κρίση. Ακόμη και οι οικοδόμοι είχαν σχετικά δουλειά, διότι τα καλοκαίρια πάνε οι ομογενείς οι οποίοι όλο και κάτι θα φτιάξουν στο πατρικό τους».
Ερωτηθείς εάν είδε καμιά αλλαγή στη συμπεριφορά επεσήμανε: «Τίποτε δεν έχει αλλάξει, όλοι κατηγορούν την κυβέρνηση και τους πολιτικούς».
Παράλληλα, υπογράμμισε ότι «μια χωριανή δημοσιογράφος και ο σύζυγός της με ένα παιδάκι έφυγαν από την Αθήνα και ήρθαν στο χωριό. Μένουν στο αγροτόσπιτο και άρχισαν να ασχολούνται με την καλλιέργεια της γης και με τα ζωντανά».
Η κ. Σταματία Ζώτου, η οποία διαμένει στην Μινεόλα της Νέας Υόρκης, επεσήμανε ότι πήγε στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια και ότι ήταν η πρώτη φορά που πήγε από τότε που πέθανε ο άνδρας της, ο Στέφανος. Εφέτος πήγε με την κόρη της Κυριακή και τον άντρα της Δημήτρη Χαρίλαου και τα δύο τους παιδιά, την Στεφανία και τον Ανδρέα, και επισκέφθηκαν τη Ρόδο, την Τήλο και τη Σύμη.
»Τα πράγματα τα είδα καλύτερα από ό,τι μας τα παρουσιάζουν στην τηλεόραση. Νομίζω πως υπερβάλουν. Οι αγορές σε καλές τιμές, καλύτερες από εδώ. Φρέσκα και νόστιμα προϊόντα, ενώ ο κόσμος είναι πιο φιλικός. Η μόνη δυσκολία που αντιμετωπίσαμε ήταν η εξαργύρωση του δολαρίου», τόνισε.
Ερωτηθείσα για την κρίση, ανέφερε: «Στα νησιά δεν είδα κρίση. Λένε ότι έκοψαν τους μισθούς, τις συντάξεις και για τα χαράτσια, αλλά ξεχνούν ότι έπαιρναν υπερβολικές συντάξεις και επιδόματα και τώρα που ήρθε η ώρα να μπει τάξη τους κακοφαίνεται».
Ο κ. Γεώργιος Παπαδόπουλος, πρώην πρόεδρος της Παμμακεδονικής Ενωσης Αμερικής, από το Ρέντινγκ της Μασαχουσέτης επεσήμανε ότι πήγε στην Ελλάδα και παρέμεινε τρεις μήνες.
«Πήγα στην Αθήνα, μιάμιση εβδομάδα, περάσαμε πολύ ωραία. Ο κόσμος έχει τις σκοτούρες του και αγκομαχεί να τα βγάλει πέρα. Πήγαμε και στην Ανθούσα Κοζάνης όπου έχουμε το πατρικό, όπου μένουμε και πηγαίνουμε κάθε χρόνο και είμαι ευχαριστημένος, πέρασα καλά».
Ερωτηθείς για την κρίση, είπε ότι στην περιφέρεια είναι πιο καλά.
«Στην πόλη και ειδικά στην Αθήνα είναι πιο ορατή η κρίση, άμα δεις το τρένο, κανένας δεν χαμογελάει. Γιατί να μη γυρίσουν πίσω στα χωριά τους να καλλιεργήσουν τον κήπο. Δεν μου αρέσει η λαμογιά και το κλέψιμο τα οποία γίνονται περισσότερο τώρα. Οι πολιτικοί δεν άλλαξαν καθόλου. Πρέπει να αλλάξει η κατάσταση. Να τιμωρήσουν τους κλέφτες. Να τους πάρουν όποιες περιουσίες», πρόσθεσε.
«Ο Θεός θα πρέπει να αγαπάει την Ελλάδα, Εύχομαι και προσεύχομαι να βγούμε με νέους πολιτικούς και παιδιά που να έχουν λίγο Ελλάδα στην ψυχή τους. Η νέα γενιά στην Ελλάδα ούτε από Ελλάδα, ούτε από ιστορία και ούτε από θρησκεία σκαμπάζουν και εύχομαι η κρίση να τους συνεφέρει», κατέληξε.
Η καθηγήτρια Ελσα Σταματοπούλου, η οποία διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, επεσήμανε: «Πηγαίνω δύο και τρεις φορές τον χρόνο. Οι άνθρωποι κυρίως στην Αθήνα έχουν φτάσει στο αμήν. Η ανεργία καλπάζει και δεν διαφαίνεται καμιά προσπάθεια, ούτε από την ουσία των μέτρων ούτε από τη ρητορική. Οι άνθρωποι δεν βλέπουν φως στο τούνελ, ενώ τα παιδιά τους ετοιμάζονται για το εξωτερικό. Πιστεύω πως πρέπει να μας προβληματίσει η έλλειψη στρατηγικής για την αντιμετώπιση της εργασίας».
Παράλληλα, είπε ότι επισκέφθηκε και την Πελοπόννησο, αλλά εκεί επειδή υπάρχει η οικιακή οικονομία δεν βλέπει τη μιζέρια που βλέπει στην Αθήνα, ούτε και την ίδια αβεβαιότητα.
Αναφερόμενη στην επαρχία, επεσήμανε ότι «έχουν τα βασικά προς το ζην», αλλά αντιμετωπίζουν διαφορετικά προβλήματα όταν κλείνουν τα σχολεία και όταν κλείνουν τα υγειονομικά κέντρα».
Οσον αφορά την προβολή των προβλημάτων, υπογράμμισε ότι δεν υπάρχει υπερβολή και ότι ειδικά στην Αθήνα υπάρχει πρόβλημα ανθρωπιστικό.
«Γίνονται προσπάθειες από διάφορους κοινωνικούς φορείς και από μη κυβερνητικές οργανώσεις, αλλά αυτό δεν αρκεί. Η οικονομική κατάσταση πάει προς το χειρότερο και τελειώνουν τα αποθέματα».
Παράλληλα, αναφέρθηκε και στο δράμα των τελευταίων ημερών και την αποκάλυψη του ποιού της Χρυσής Αυγής και ευχήθηκε όπως η ενεργοποίηση του κράτους να έχει θετικό αντίκτυπο και να λειτουργήσουν τα αντανακλαστικά του κοινού.
«Η έλλειψη επαρκούς παιδείας στα σχολεία μας και η έλλειψη επαρκούς διδασκαλίας της ιστορίας μας κάνει αδαείς του ανθρώπους. Οι νεότεροι άνθρωποι δεν έχουν παραστάσεις και λόγω της απαξίωσης της πολιτικής δεν έχουν τα αντανακλαστικά. Ελπίζω στην ωριμότητα του κόσμου. Υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα πρωτοβουλιών που βρίθουν. Υπάρχει η πρωτοβουλία ‘Συν Αθηνά’ όπου ο δήμος δημιουργεί ένα βήμα για μη κυβερνητικές οργανώσεις που δουλεύουν δημιουργικά για την πόλη. Κάνουν καταπληκτική δουλειά και βλέπεις την ελπίδα, την δημιουργικότητα».
Η Ρωξάνη Μαστοράκου όπως κάθε χρόνο και αυτό το καλοκαίρι επισκέφθηκε τη Σπάρτη, τη Μύκονο και τη Βουλιαγμένη και δεν έκρυψε την συγκίνησή της για τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης.
«Η μεσαία τάξη υποφέρει και τείνει να εξαφανιστεί. Οι φτωχοί παραμένουν φτωχοί και οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Το πιο λυπηρό για μένα είναι η ζητιανιά και είναι κρίμα να βλέπεις ανθρώπους με αξιοπρέπεια να ζητιανεύουν ένα ευρώ», τόνισε.
Οσον αφορά την συμπεριφορά του κόσμου, επεσήμανε: «Ηταν όλοι πολύ νευρικοί. Στα ξενοδοχεία έβλεπες παντού στενοχώρια, ενώ οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονταν για τις απολαβές τους. Πώς μπορεί να σου δώσει καλύτερη φιλοξενία ένας εργαζόμενος όταν είναι στενοχωρημένος. Εφέτος τα πράγματα ήταν σαφώς χειρότερα από πέρσι».
Αναφερόμενη στη Μύκονο, είπε ότι είναι προορισμός για τους ξένους. Ομως, «η Ελλάδα δεν είναι μια Μύκονος αλλά όλα αυτά τα όμορφα μέρη που δεν είναι Μύκονος και υποφέρουν».
Ο 60χρονος Νικόλαος Σακαρέλλος, ο οποίος κατάγεται από τη Ναύπακτο και διαμένει στο Κέιπ Τζιράρντο του Μισούρι, επεσήμανε: «Πηγαίνω κάθε χρόνο. Καλά ήταν στην Ελλάδα, αλλά έχουμε μεγάλα προβλήματα. Ηρθε η αδελφή μου από το Ντιτρόιτ και επισκεφθήκαμε μαζί την Αρχαία Ολυμπία, αλλά στις τουαλέτες δεν υπήρχε χαρτί υγείας. Πήγα και στην διευθύντρια και μου είπε ότι τελείωσε το χαρτί διότι έρχονται πολλοί τουρίστες με τα κρουαζιερόπλοια».
«Πολλά από τα προβλήματα οφείλονται στην νοοτροπία του Ελληνα και θα πάρει πολύ χρόνο να επουλωθούν. Η επαρχία δεν έχει αισθανθεί ακόμη την κρίση. Η κρίση υπάρχει και ούτε πρόκειται να βγούμε από την κρίση. Εφόσον δεν μπορεί να κόψει το δικό του νόμισμα και δεν παράγει είναι δύσκολο να βγει από την κρίση».
Αναφερόμενος στη βοήθεια προς την Ελλάδα, είπε: «Οι ομογενείς έχουν βοηθήσει την Ελλάδα και φτιάχτηκε από τους ομογενείς. Η βοήθεια των ομογενών του έδωσε τη δυνατότητα να μπουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Πρέπει όμως να το εκτιμήσουν αυτό και να συνειδητοποιήσουν ότι ο μπάρμπας από την Αμερική αργοσβήνει και δεν πρόκειται τα παιδιά και τα εγγόνια μας να κάνουν ό,τι κάναμε εμείς».
Ο 75χρονος Γιώργος Γουργαρέας κατάγεται από τη Μάνη, διαμένει στο Πλέσαντβιλ της Νέας Υόρκης και είναι 40 χρόνια αναγνώστης του «Ε.Κ.». Επισκέφθηκε και εφέτος την Μάνη όπου διέμεινε δύο μήνες.
«Στη Μάνη όσοι θέλουν να δουλέψουν περνάνε καλά. Στις πόλεις υπάρχει φτώχεια. Στη Μάνη η ζωή είναι όμορφη. Υπάρχει εργασία».
Αναφερόμενος στις δυσκολίες, επεσήμανε ότι ταλαιπωρήθηκε και ετούτο το καλοκαίρι: «Είχα βγάλει σύνταξη από το Ναυτικό και μου την έκοψαν από τον Απρίλιο. Πήγα στο ΙΚΑ και περίμενα τέσσερις ώρες στην ουρά και όταν έφτασε η ώρα να πάω στο Ταμείο μου είπαν τον Οκτώβριο θα πάνε τα χρήματα μέσα. Οταν πας στις δημόσιες υπηρεσίες δεν σε εξυπηρετούν. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει κανείς στην Εφορία δεν περιγράφονται. Εγώ έχω ένα εισόδημα (σύνταξη και ενοικίαση διαμερίσματος στην Αθήνα) δώδεκα χιλιάδες δολάρια τον χρόνο και με φορολόγησαν με 30% ενώ οι μόνιμοι κάτοικοι Ελλάδας φορολογούνται με 10%».
Η κ. Ιωάννα Κολοβού η οποία διαμένει στο Νιου Καστλ της Πενσιλβάνια επεσήμανε ότι δεν πήγε εφέτος στην Ελλάδα και ότι ελπίζει να πάει το ερχόμενο καλοκαίρι. Παράλληλα, τόνισε ότι παρακολουθεί από τον «Εθνικό Κήρυκα» τις εξελίξεις και στενοχωριέται διότι η κρίση ήρθε να προκαλέσει πολλαπλά προβλήματα και ότι πολλές από τις πληγές που άφησε είναι αθεράπευτες.
Ο κ. Γιώργος Καμαρινός είναι 65 ετών και διαμένει στο Νάτλεϊ της Νέας Ιερσέης και επισκέφθηκε τη Μονεμβασιά: «Ο κόσμος ήταν στριμωγμένος και υπήρχε ησυχία. Τον Αύγουστο που έφυγα εγώ άρχισε να έρχεται τουρισμός, αλλά όχι όσο θα έπρεπε. Οι οικοδομές ήταν πεσμένες. Φαίνεται ότι ο κόσμος μετράει τα λεφτά περισσότερο και δεν κάνει άσκοπες σπατάλες, το έχουν ρίξει στην οικονομία».
«Ολοι περιμένουν τη βελτίωση της οικονομίας, αλλά λησμονούν ότι όλα ξεκινούν από τις τράπεζες και όταν οι τράπεζες δεν δίνουν χρήματα οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αγκομαχούν», κατέληξε.
Πηγή: Εθνικός Κήρυξ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου