Παρασκευή, 22 Φεβρουαρίου, 2013
Χθες
πήγαμε (ύστερα από πολύ
καιρό) στον κινηματόγραφο. Από τα 14 έργα
που έπαιζε διαλέξαμε το “Lincoln”.
Ένα έργο που έχει να κάνει με την
προσπάθεια που έκανε ο πρόεδρος Λίνκολν
για την απελευθέρωσή των μαύρων και με
την επιμονή του κατόρθωσε να περάσει
από τη Γερουσία πρώτα και μετά από λίγους
μήνες από τη βουλή το 13 “συμπληρωματικό”
άρθρο (τροποποίηση) του Αμερικάνικου
Συντάγματος.
Χθες
πήγαμε (ύστερα από πολύ
καιρό) στον κινηματόγραφο. Από τα 14 έργα
που έπαιζε διαλέξαμε το “Lincoln”.
Ένα έργο που έχει να κάνει με την
προσπάθεια που έκανε ο πρόεδρος Λίνκολν
για την απελευθέρωσή των μαύρων και με
την επιμονή του κατόρθωσε να περάσει
από τη Γερουσία πρώτα και μετά από λίγους
μήνες από τη βουλή το 13 “συμπληρωματικό”
άρθρο (τροποποίηση) του Αμερικάνικου
Συντάγματος.
Το
έργο μας μεταφέρει στο 1865 όταν η Αμερική
ήδη διένυε το τέταρτο έτος του εμφυλίου
πολέμου (βόρειοι με νότιους).
Το
έργο είναι δυόμιση ώρες και αξίζει τον
κόπο να το δεις.
Διαβάστε
όμως παρά κάτω τι έγινε στην κοινοπολιτεία
του Μισσισσίππι
Η
Σύνταξη
Αμερικανική πολιτεία επικυρώνει τη 13η Τροποποίηση μετά την προβολή της ταινίας του Σπίλμπεργκ
Για όσους αμφισβητούν τη δύναμη του κινηματογράφου, αλλά και το πολιτικό (εκτός των άλλων) μήνυμα που ενέχει «η εικόνα», η απάντηση έρχεται με την είδηση που ακολουθεί: η πολιτεία του Μισισιπή επικύρωσε επισήμως τη 13η Τροποποίηση για την κατάργηση της δουλείας, μετά την προβολή της ταινίας του Στίβεν Σπίλμπεργκ (και με καθυστέρηση μόλις…147 ετών)!
Ολα ξεκίνησαν, όπως γράφει η τοπική εφημερίδα «The Clarion Ledger» (και αναδημοσιεύει η ισπανική «El Pais») (πού αλλού;) μέσα σε μία κινηματογραφική αίθουσα.
Εκεί, τον περασμένο Νοέμβριο, ο δρ. Ραρτζάν Μπατρά, καθηγητής Νευροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μισισιπή, παρακολούθησε, μέσα στο σκοτάδι, την ταινία «Λίνκολν», με τον Ντάνι Ντέι Λιούις να δίνει, ως πρωταγωνιστής, μία από τις κορυφαίες (αν όχι την καλύτερη) ερμηνείες της καριέρας του.
Δεν είχαν προλάβει να ανάψουν καλά-καλά τα φώτα, και ο δρ. Μπατρά, με τις εντυπώσεις ακόμα έντονες, αναρωτήθηκε πόσος καιρός χρειάστηκε για να επικυρώσει η κάθε αμερικανική πολιτεία την τροποποίηση για την κατάργηση της δουλείας, που προωθούσε ο Λίνκολν.
Παρά το γεγονός ότι το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών ενέκρινε τη συγκεκριμένη τροποποίηση τον Ιανουάριο του 1864, η επικύρωσή της έπρεπε να «περάσει» από την κάθε μία ξεχωριστά από τις 36 αμερικανικές πολιτείες.
Ο δρ. Μπαρτά, Ινδός στην καταγωγή, ο οποίος πολιτογραφήθηκε αμερικανός πολίτης το 2008, άρχισε να ψάχνει στο Ιντερνετ. Η απάντηση δόθηκε μέσα από την σχετική ιστοσελίδα : Η 13η Τροποποίηση εγκρίθηκε επισήμως στις 6 Δεκεμβρίου του 1865, όταν η Τζόρτζια έγινε η 27η Πολιτεία που την επικύρωνε, δίνοντάς της ουσιαστικά τα τέσσερα-τρίτα που χρειαζόταν για να περάσει. Στις Πολιτείες που είχαν απορρίψει την κατάργηση της δουλείας συγκαταλέγονταν το Ντέλαγουεαρ, το Κεντάκι, το Νιου Τζέρσι, και ο Μισισιπής.
Τους μήνες και τα χρόνια που ακολούθησαν, οι αμερικανικές πολιτείες συνέχισαν να επικυρώνουν τη συγκεκριμένη τροποποίηση- ανάμεσά τους και αυτές που την είχαν αρχικώς απορρίψει. Το Νιου Τζέρσι την επικύρωσε το 1866, το Ντέλαγουεαρ το 1901 και το Κεντάκι μόλις το 1976(!).
Δίπλα ωστόσο στην Πολιτεία του Μισισιπή υπήρχε ένας αστερίσκος, και μία επισήμανση: «Ο Μισισιπής επικύρωσε την τροποποίηση το 1995, αλλά, καθώς η Πολιτεία δεν ενημέρωσε ποτέ αρμοδίως τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, η επικύρωση δεν είναι επίσημη».
Ο δρ Μπαρτά απευθύνθηκε στο συνάδελφο και φίλο του Κεν Σάλιβαν. Ο τελευταίος, μετά από ένα τηλεφώνημα στις αρμόδιες αρχές, επιβεβαίωσε ότι τα πράγματα είχαν ακριβώς έτσι.
Οταν ο Σάλιβαν πήγε να δει την ταινία μαζί με την οικογένειά του, είχε «ήδη αυτήν την πληροφορία στα χέρια του», όπως δήλωσε ο ίδιος σε συνέντευξή του στο ABC. Η συγκίνησή του ήταν μεγάλη. Εξίσου συγκινημένοι ωστόσο ήταν και αυτοί που δεν γνώριζαν ό,τι γνώριζε ο Σάλιβαν, αλλά είχαν πάει ως απλοί θεατές να δουν τον «Λίνκολν»: «στο τέλος της ταινίας είχαν σηκωθεί όλοι όρθιοι και χειροκροτούσαν. Ηταν κάτι που δεν είχα ξαναδεί ποτέ πριν», όπως ομολογεί ο Σάλιβαν.
Μπατρά και Σάλιβαν ήρθαν ακολούθως σε επαφή με το γενικό γραμματέα της Πολιτείας του Μισισιπή, Ντέλμπερτ Χόουσμαν, ζητώντας του να ολοκληρώσει την απαιτούμενη τυπική διαδικασία για την κατάργηση της δουλείας. «Επρεπε να το είχαμε κάνει εδώ και καιρό», ήταν η απάντηση του Χόουσμαν, ο οποίος έσπευσε να πράξει τα δέοντα.
Αποτέλεσμα: 147 χρόνια μετά την έγκριση της ιστορικής απόφασης του Αβραάμ Λίνκολν, στις 7 Φεβρουαρίου, ο επικεφαλής των Εθνικών Ομοσπονδιακών Αρχείων των ΗΠΑ έγραφε επισήμως στα βιβλία: «Η Πολιτεία του Μισισιπή επικυρώνει τη 13η Τροποποίηση του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών»…
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
Ολα ξεκίνησαν, όπως γράφει η τοπική εφημερίδα «The Clarion Ledger» (και αναδημοσιεύει η ισπανική «El Pais») (πού αλλού;) μέσα σε μία κινηματογραφική αίθουσα.
Εκεί, τον περασμένο Νοέμβριο, ο δρ. Ραρτζάν Μπατρά, καθηγητής Νευροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μισισιπή, παρακολούθησε, μέσα στο σκοτάδι, την ταινία «Λίνκολν», με τον Ντάνι Ντέι Λιούις να δίνει, ως πρωταγωνιστής, μία από τις κορυφαίες (αν όχι την καλύτερη) ερμηνείες της καριέρας του.
Δεν είχαν προλάβει να ανάψουν καλά-καλά τα φώτα, και ο δρ. Μπατρά, με τις εντυπώσεις ακόμα έντονες, αναρωτήθηκε πόσος καιρός χρειάστηκε για να επικυρώσει η κάθε αμερικανική πολιτεία την τροποποίηση για την κατάργηση της δουλείας, που προωθούσε ο Λίνκολν.
Παρά το γεγονός ότι το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών ενέκρινε τη συγκεκριμένη τροποποίηση τον Ιανουάριο του 1864, η επικύρωσή της έπρεπε να «περάσει» από την κάθε μία ξεχωριστά από τις 36 αμερικανικές πολιτείες.
Ο δρ. Μπαρτά, Ινδός στην καταγωγή, ο οποίος πολιτογραφήθηκε αμερικανός πολίτης το 2008, άρχισε να ψάχνει στο Ιντερνετ. Η απάντηση δόθηκε μέσα από την σχετική ιστοσελίδα : Η 13η Τροποποίηση εγκρίθηκε επισήμως στις 6 Δεκεμβρίου του 1865, όταν η Τζόρτζια έγινε η 27η Πολιτεία που την επικύρωνε, δίνοντάς της ουσιαστικά τα τέσσερα-τρίτα που χρειαζόταν για να περάσει. Στις Πολιτείες που είχαν απορρίψει την κατάργηση της δουλείας συγκαταλέγονταν το Ντέλαγουεαρ, το Κεντάκι, το Νιου Τζέρσι, και ο Μισισιπής.
Τους μήνες και τα χρόνια που ακολούθησαν, οι αμερικανικές πολιτείες συνέχισαν να επικυρώνουν τη συγκεκριμένη τροποποίηση- ανάμεσά τους και αυτές που την είχαν αρχικώς απορρίψει. Το Νιου Τζέρσι την επικύρωσε το 1866, το Ντέλαγουεαρ το 1901 και το Κεντάκι μόλις το 1976(!).
Δίπλα ωστόσο στην Πολιτεία του Μισισιπή υπήρχε ένας αστερίσκος, και μία επισήμανση: «Ο Μισισιπής επικύρωσε την τροποποίηση το 1995, αλλά, καθώς η Πολιτεία δεν ενημέρωσε ποτέ αρμοδίως τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ, η επικύρωση δεν είναι επίσημη».
Ο δρ Μπαρτά απευθύνθηκε στο συνάδελφο και φίλο του Κεν Σάλιβαν. Ο τελευταίος, μετά από ένα τηλεφώνημα στις αρμόδιες αρχές, επιβεβαίωσε ότι τα πράγματα είχαν ακριβώς έτσι.
Οταν ο Σάλιβαν πήγε να δει την ταινία μαζί με την οικογένειά του, είχε «ήδη αυτήν την πληροφορία στα χέρια του», όπως δήλωσε ο ίδιος σε συνέντευξή του στο ABC. Η συγκίνησή του ήταν μεγάλη. Εξίσου συγκινημένοι ωστόσο ήταν και αυτοί που δεν γνώριζαν ό,τι γνώριζε ο Σάλιβαν, αλλά είχαν πάει ως απλοί θεατές να δουν τον «Λίνκολν»: «στο τέλος της ταινίας είχαν σηκωθεί όλοι όρθιοι και χειροκροτούσαν. Ηταν κάτι που δεν είχα ξαναδεί ποτέ πριν», όπως ομολογεί ο Σάλιβαν.
Μπατρά και Σάλιβαν ήρθαν ακολούθως σε επαφή με το γενικό γραμματέα της Πολιτείας του Μισισιπή, Ντέλμπερτ Χόουσμαν, ζητώντας του να ολοκληρώσει την απαιτούμενη τυπική διαδικασία για την κατάργηση της δουλείας. «Επρεπε να το είχαμε κάνει εδώ και καιρό», ήταν η απάντηση του Χόουσμαν, ο οποίος έσπευσε να πράξει τα δέοντα.
Αποτέλεσμα: 147 χρόνια μετά την έγκριση της ιστορικής απόφασης του Αβραάμ Λίνκολν, στις 7 Φεβρουαρίου, ο επικεφαλής των Εθνικών Ομοσπονδιακών Αρχείων των ΗΠΑ έγραφε επισήμως στα βιβλία: «Η Πολιτεία του Μισισιπή επικυρώνει τη 13η Τροποποίηση του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών»…
Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου