Δευτέρα 26 Νοεμβρίου, 2012
Η μάχη για τη μη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ απέχει από το να χαρακτηριστεί κερδισμένη. Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα λάβει τη δόση των 44 δισ. ευρώ και μερική μείωση του χρέους από το Εurogroup.
Ακόμη και έτσι οι τράπεζες θα χωλαίνουν, ενώ την ώρα που νέα μέτρα λιτότητας μπαίνουν σε εφαρμογή, τα εδραιωμένα συμφέροντα παραμένουν ενεργά.
Θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη, και χωρίς αυτή, θα είναι δύσκολη η επιστροφή στην ανάπτυξη. Στο μεταξύ, χωρίς ανάπτυξη ο εύθραυστος κυβερνητικός συνασπισμός του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, θα πέσει. Η αριστερή κίνηση ΣΥΡΙΖΑ, του Αλέξη Τσίπρα, πιθανόν θα αναλάβει βάζοντας τη χώρα σε νέα φάση της κρίσης.
Επιπλέον, αν οι επενδυτές και οι καταναλωτές φοβούνται ένα τέτοιο σενάριο, δεν θα αρχίσουν να ξοδεύουν, υλοποιώντας μία αυτοεκπληρούμενη προφητεία, καθώς η Οικονομία θα συνεχίσει να βυθίζεται.
Ο κ. Σαμαράς, έχει αποδειχθεί καλύτερος από τις προσδοκίες. Επρεπε να καλύψει πολύ έδαφος, εν μέρει γιατί η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου έκανε λάθη και εν μέρει επειδή ο ίδιος κ. Σαμαράς, ήταν απρόθυμος να στηρίξει αρχικά το Μνημόνιο.
Μετά, έθεσε τέλος πρόωρα στη διακυβέρνηση του τεχνοκράτη Λουκά Παπαδήμου. Αλλά η πολιτική αστάθεια είχε πληγώσει την αξιοπιστία της Ελλάδας.
Η ανταμοιβή της χώρας για την «καλή συμπεριφορά» πλέον με την εκταμίευση της δόσης θα αποτελεί καλά νέα αδιαμφισβήτητα, αλλά δεν θα είναι αρκετή.
Τα περισσότερα από τα 44 δισ. ευρώ προορίζονται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της χώρας. Σε συνδυασμό με ρευστότητα που έλαβαν το καλοκαίρι, θα έχουν δεχτεί 48 δισ. ευρώ μέσα σε λίγους μήνες.
Αν και επί της παρούσης τα χρήματα αυτά είναι το ένα τέταρτο σχεδόν του ΑΕΠ της Ελλάδας, ίσως να μην είναι αρκετά για να βοηθήσουν τις τράπεζες να χειριστούν δύο μεγάλα προβλήματα:
Το χαρτοφυλάκιό τους σε ελληνικά ομόλογα, τα οποία ήδη έχουν δεχτεί «κούρεμα» και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια προς τον ιδιωτικό τομέα.
Επίσης, κανείς δεν προσβλέπει στο σχεδιασμό μίας «κακής τράπεζας», η οποία θα αναλάβει τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Ο μηχανισμός αυτός, που έχει χρησιμοποιηθεί στην Ιρλανδία και την Ισπανία, μπορεί να απελευθερώσει τις τράπεζες από το παρελθόν τους και να τους επιστρέψει να χρηματοδοτήσουν την οικονομική ανάπτυξη.
Εξάλλου, οι ελληνικές τράπεζες στηρίζονται αποκλειστικά στην ΕΚΤ και την Τράπεζα της Ελλάδας για τη ρευστότητα, με εγγυήσεις περί τα 135 δισ. ευρώ,καθώς παραμένουν αποκλεισμένες από τις διατραπεζικές αγορές και επενδύσεις, ενώ οι καταθέτες έχουν αποσύρει πάνω από 80 δισ. ευρώ από το 2009.
Παράλληλα, ενώ τα χρήματα που θα πέσουν στην αγορά -3 δισ. ευρώ από τη δόση θα είναι ελάχιστα μπροστά τα μέτρα λιτότητας- η Ελλάδα θα πρέπει να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά της.
Τα καλά νέα είναι πως το εργατικό κόστος καταρρέει και το τρέχον ταμειακό έλλειμμα μειώνεται. Τα κακά νέα είναι ότι οι τιμές δεν πέφτουν, καθώς τα εδραιωμένα συμφέροντα εκμεταλλεύονται τη θέση τους και συνεχίζουν να έχουν κέρδη.
Ακόμη και με ύφεση το 2013 η κυβέρνηση θα τα καταφέρει, αλλά αν η μείωση του ΑΕΠ συνεχιστεί και το 2014, τότε θα υπάρξει πραγματικό πρόβλημα.
Το αποτέλεσμα είναι εν μέρει εκτός ορίων χειρισμού του κ. Σαμαρά. Αλλά η καλύτερη ευκαιρία που έχει είναι να κερδίσει τη μάχη με τη διαφθορά, τα καρτέλ και τη φοροδιαφυγή.
Παραμένει αβέβαιο αν ο κ. Σαμαράς έχει το κουράγιο να αντιμετωπίσει τα επιχειρηματικά λόμπι της χώρας, πολλά από τα οποία στηρίζουν τη ΝΔ. Αλλά πράττοντάς το θα μπορεί να διεκδικήσει μία θέση στα βιβλία της Ιστορίας.
Πηγή: Ε.Κ, ΝΥΤ
Χωρίς επιστροφή στην ανάπτυξη η εύθραυστη κυβέρνηση Σαμαρά θα πέσει, επισήμανε με άρθρο του ο ιδρυτής και συντάκτης του «Reuters Breakingviews» Ούγκο Ντίξον, το οποίο αναδημοσίευσε στην ιστοσελίδα της η «Νew York Times».
Συγκεκριμένα, λίγες ώρες πριν τη σημερινή κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup, ο κ. Ντίξον, υπό τον τίτλο «Δεν είναι αρκετά τα μικρά βήματα για την Ελλάδα», ανέφερε:Η μάχη για τη μη έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ απέχει από το να χαρακτηριστεί κερδισμένη. Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα λάβει τη δόση των 44 δισ. ευρώ και μερική μείωση του χρέους από το Εurogroup.
Ακόμη και έτσι οι τράπεζες θα χωλαίνουν, ενώ την ώρα που νέα μέτρα λιτότητας μπαίνουν σε εφαρμογή, τα εδραιωμένα συμφέροντα παραμένουν ενεργά.
Θα είναι δύσκολο να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη, και χωρίς αυτή, θα είναι δύσκολη η επιστροφή στην ανάπτυξη. Στο μεταξύ, χωρίς ανάπτυξη ο εύθραυστος κυβερνητικός συνασπισμός του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, θα πέσει. Η αριστερή κίνηση ΣΥΡΙΖΑ, του Αλέξη Τσίπρα, πιθανόν θα αναλάβει βάζοντας τη χώρα σε νέα φάση της κρίσης.
Επιπλέον, αν οι επενδυτές και οι καταναλωτές φοβούνται ένα τέτοιο σενάριο, δεν θα αρχίσουν να ξοδεύουν, υλοποιώντας μία αυτοεκπληρούμενη προφητεία, καθώς η Οικονομία θα συνεχίσει να βυθίζεται.
Ο κ. Σαμαράς, έχει αποδειχθεί καλύτερος από τις προσδοκίες. Επρεπε να καλύψει πολύ έδαφος, εν μέρει γιατί η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου έκανε λάθη και εν μέρει επειδή ο ίδιος κ. Σαμαράς, ήταν απρόθυμος να στηρίξει αρχικά το Μνημόνιο.
Μετά, έθεσε τέλος πρόωρα στη διακυβέρνηση του τεχνοκράτη Λουκά Παπαδήμου. Αλλά η πολιτική αστάθεια είχε πληγώσει την αξιοπιστία της Ελλάδας.
Η ανταμοιβή της χώρας για την «καλή συμπεριφορά» πλέον με την εκταμίευση της δόσης θα αποτελεί καλά νέα αδιαμφισβήτητα, αλλά δεν θα είναι αρκετή.
Τα περισσότερα από τα 44 δισ. ευρώ προορίζονται για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών της χώρας. Σε συνδυασμό με ρευστότητα που έλαβαν το καλοκαίρι, θα έχουν δεχτεί 48 δισ. ευρώ μέσα σε λίγους μήνες.
Αν και επί της παρούσης τα χρήματα αυτά είναι το ένα τέταρτο σχεδόν του ΑΕΠ της Ελλάδας, ίσως να μην είναι αρκετά για να βοηθήσουν τις τράπεζες να χειριστούν δύο μεγάλα προβλήματα:
Το χαρτοφυλάκιό τους σε ελληνικά ομόλογα, τα οποία ήδη έχουν δεχτεί «κούρεμα» και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια προς τον ιδιωτικό τομέα.
Επίσης, κανείς δεν προσβλέπει στο σχεδιασμό μίας «κακής τράπεζας», η οποία θα αναλάβει τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Ο μηχανισμός αυτός, που έχει χρησιμοποιηθεί στην Ιρλανδία και την Ισπανία, μπορεί να απελευθερώσει τις τράπεζες από το παρελθόν τους και να τους επιστρέψει να χρηματοδοτήσουν την οικονομική ανάπτυξη.
Εξάλλου, οι ελληνικές τράπεζες στηρίζονται αποκλειστικά στην ΕΚΤ και την Τράπεζα της Ελλάδας για τη ρευστότητα, με εγγυήσεις περί τα 135 δισ. ευρώ,καθώς παραμένουν αποκλεισμένες από τις διατραπεζικές αγορές και επενδύσεις, ενώ οι καταθέτες έχουν αποσύρει πάνω από 80 δισ. ευρώ από το 2009.
Παράλληλα, ενώ τα χρήματα που θα πέσουν στην αγορά -3 δισ. ευρώ από τη δόση θα είναι ελάχιστα μπροστά τα μέτρα λιτότητας- η Ελλάδα θα πρέπει να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά της.
Τα καλά νέα είναι πως το εργατικό κόστος καταρρέει και το τρέχον ταμειακό έλλειμμα μειώνεται. Τα κακά νέα είναι ότι οι τιμές δεν πέφτουν, καθώς τα εδραιωμένα συμφέροντα εκμεταλλεύονται τη θέση τους και συνεχίζουν να έχουν κέρδη.
Ακόμη και με ύφεση το 2013 η κυβέρνηση θα τα καταφέρει, αλλά αν η μείωση του ΑΕΠ συνεχιστεί και το 2014, τότε θα υπάρξει πραγματικό πρόβλημα.
Το αποτέλεσμα είναι εν μέρει εκτός ορίων χειρισμού του κ. Σαμαρά. Αλλά η καλύτερη ευκαιρία που έχει είναι να κερδίσει τη μάχη με τη διαφθορά, τα καρτέλ και τη φοροδιαφυγή.
Παραμένει αβέβαιο αν ο κ. Σαμαράς έχει το κουράγιο να αντιμετωπίσει τα επιχειρηματικά λόμπι της χώρας, πολλά από τα οποία στηρίζουν τη ΝΔ. Αλλά πράττοντάς το θα μπορεί να διεκδικήσει μία θέση στα βιβλία της Ιστορίας.
Πηγή: Ε.Κ, ΝΥΤ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου