Πρώτο θέμα μας: "γνώθι σαυτόν"

Πρώτο μας θέμα

Articles and opinions expressed may not necessarily belong to paneliakos.com

Η ιστοσελίδα μας, PANELIAKOS.COM

You can translate this blog in over 100 languages within a second! Go to the left up top where it says Select Language. Happy navigating. See you again..

Εορτάζουμε και Tιμούμε

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Τόλης Βοσκόπουλος - «Ας είμαστε ρεαλισταί»

Έφερε τα πάνω κάτω στις πίστες, έκλεψε καρδιές και υπήρξε ο μεγαλύτερος σταρ της νύχτας. Για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του προς την εφορία βρίσκεται σήμερα στο μάτι του κυκλώνα. Το δημόσιο αίσθημα δεν θέλει πολλά για να σκανδαλιστεί. Και εδώ μιλάμε για ουκ ολίγα εκατομμύρια ευρώ...

Πολύ «πριν χαθεί το όνειρο» του star system, ο Τόλης Βοσκόπουλος υπήρξε ο πιο γνήσιος πρόδρομός του και ο αρχιτέκτονας της νέας εκδοχής της νύχτας που κρατάει ως σήμερα. Πλέι μπόι, με οπαδούς που έπιναν νερό στο όνομά του, αμέτρητες κατακτήσεις («αισθηματίας», τονίζουν οι γνωρίζοντες, και όχι απλός κυνηγός) και θητεία σε θέατρο, κινηματογράφο και τραγούδι, μεσουράνησε για περισσότερο από μία εικοσαετία (1968-1990) και άλλαξε οριστικά τη νυχτερινή διασκέδαση – που ως τότε είχε ως πεδίο την υπαίθρια και μη ταβέρνα αλλά και τις μπουάτ.

Αν το ένα λαϊκό είδωλο υπήρξε ο Στέλιος Καζαντζίδης –που τραγούδησε τον καημό της μεταπολεμικής μετανάστευσης και ήρθε σε κόντρα με δισκογραφικές εταιρείες, διάγοντας ο ίδιος έναν ταπεινό βίο με ψάρεμα και φίλους–, ο Τόλης στάθηκε στην άλλη πλευρά του φεγγαριού με dolce vita, πάθη, γάμους, διαζύγια, καβγάδες και αμέτρητες επιτυχίες. Είναι αυτός που έφερε τα πάνω κάτω και εισήγαγε καινά δαιμόνια στις πίστες, αφού διαμόρφωσε το πεδίο για να παραταθεί το ωράριο, να ευδοκιμήσουν τα γαρίφαλα και σηματοδότησε μια εποχή γιγαντισμού των νυχτερινών κέντρων, την επιβολή των τεράστιων αιθουσών και ενός νέου τρόπου διασκέδασης που έφερνε υπέρογκες εισπράξεις, οι οποίες δεν ήταν πλέον δυνατόν να ελεγχθούν επαρκώς και φορολογικά.

O Αποστόλης Βοσκόπουλος γεννήθηκε το 1940 δωδέκατο παιδί της οικογένειας (έχει 11 αδελφές!), σπούδασε ηθοποιός στη Δραματική Σχολή Εθνικού Ωδείου και μόλις το 1958 εμφανίστηκε στο έργο του Δημήτρη Μπόγρη «Αρραβωνιάσματα», στο ρόλο του Δημητρού. Βεβαίως το όμορφο παιδί έκανε το πέρασμά του και από τον κινηματογράφο και παροιμιώδης είναι ο ρόλος του στο «Αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά», στο μιούζικαλ «Μαριχουάνα στοπ» και αλλού. Στο τερέν της δισκογραφίας μπήκε μέσω της Columbia σε τραγούδια των Θάνου Σοφού και Λυκούργου Μαρκέα, μακρά θητεία στα κοσμικά κέντρα της Πλάκας («Παλιά Αθήνα», «Βράχος»), αλλά η ανάβασή του στο μουσικό Έβερεστ έρχεται το 1968 με τη θρυλική «Αγωνία» του Ζαμπέτα που ξεπέρασε τις 300.000 πωλήσεις – αν και αρχικά το τραγούδι δεν γίνεται σουξέ, τουλάχιστον την περίοδο που κατεβαίνει τα σκαλιά της «Κουίντας» στη Φωκίωνος Νέγρη και τραγουδάει πλάι στην Μπέμπα Μπλανς και τον Γιάννη Καραμπεσίνη.
Τη χρονιά που οι φοιτητές στο Παρίσι συγκρούονται με τα CRS του Ντε Γκολ, ο Τόλης γεμίζει πίστες με τον ύμνο του και φέρνει νέα ήθη στον κώδικα του μεταπολεμικού κόσμου (για πολλούς είναι ο πρώτος που ερμηνεύει όρθιος) και αμέτρητα πιάτα ή καλάθια με λουλούδια (είναι επίσης ο πρώτος που διεκδικεί γενναίο ποσοστό εισπράξεων απ’ τα ποτισμένα με ουίσκι άνθη). Την ώρα που ακριβά αυτοκίνητα, εντυπωσιακά ρούχα κι ακριβές γαλλικές σαμπάνιες σε καφάσια έφταναν μέχρι την αυλή του, πλάθοντας το μύθο του επιτυχημένου, γοητευτικού μπον βιβέρ.
Παράλληλα ζει με πάθος –και επιτυχημένα τραγούδια– μια φλογερή και βραχύβια σχέση με την τραγουδίστρια Δούκισσα.
Το 1971 ο Τόλης γράφει το «Αδέλφια μου, αλήτες, πουλιά», με το οποίο ο Γιάννης Βογιατζής κερδίζει το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης.

Η επόμενη χρονιά βέβαια είναι κομβική για το μύθο του Βοσκόπουλου. Ερμηνεύει το «Ξανθή αγαπημένη Παναγιά» –σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, αφιερωμένο στη Ζωή Λάσκαρη– και το ειδύλλιό τους τινάζει την μπάνκα της δημοσιότητας στον αέρα. Παλιός γνώστης του χώρου αποκαλύπτει πως για να κατακτήσει την πανέμορφη Λάσκαρη επέμεινε πολύ, και μάλιστα πολλοί θυμούνται το φορτηγό με τα λουλούδια που έστειλε στην πόρτα του θεάτρου «Τιτάνια», όπου εμφανιζόταν η ξανθιά καλλονή. O Τόλης πάντα ήταν large, ενώ μετά από χρόνια δεν δίστασε να χαρίσει δημόσια πανάκριβους σμαραγδένιους σταυρούς στην τότε «αγαπημένη» του. Λίγο μετά, έρχεται η Μαρινέλλα. Ένα παιχνίδι της μοίρας θέλει την κοπέλα απ’ τη Θεσσαλονίκη –που γνώρισε στον Καζαντζίδη ο σταθερός μπουζουξής και του Τόλη, Στέλιος Ζαφειρίου– να ζευγαρώνει με τον «άρχοντα» το 1973 (και μετά γάμου) και να χωρίζουν τη χρονιά που ο Ανδρέας Παπανδρέου πείθει τους Έλληνες για την Αλλαγή.
O μυθιστορηματικός βίος του «άρχοντα» –έτσι τον αποκαλούν οι θαυμαστές του, πολλοί απ’ τους οποίους για χρόνια είχαν ρεζερβέ τραπέζια σε «Φαντασία», «Χρυσό Βαρέλι» και «Αναμνήσεις»– απ’ το 1970 και έπειτα τα περικλείει όλα. Αμέτρητες κατακτήσεις, έρωτες μέχρι θανάτου («ερωτευόταν και παραδινόταν», λέει άνθρωπος που ξέρει πρόσωπα και πράγματα) και αμέτρητα νυχτοκάματα του τρόμου – αφού κανείς δεν μπορεί να προσάψει στον Τόλη πως δεν δούλεψε ακάματα για δεκαετίες. Το «Καν Καν» (στην Πέτρου Ράλλη) γεμίζει με groupies του, στη «Φαντασία» (του Κοσμά Καλογράνη) της παραλιακής γίνεται προσκύνημα και τα τραγούδια του είναι το soundtrack των ανερχόμενων νεόπλουτων – πολλά χρόνια πριν από το ΔΝΤ.
O προσωπικός του μύθος ξεπερνάει την πραγματικότητα και κάνει μάλιστα κάποτε τον Γιάννη Πάριο να πει πως «ο μοναδικός σταρ που υπήρξε στην Ελλάδα ήταν ο Βοσκόπουλος». Έτσι, όταν διαλέγει την απομόνωση μετά το χωρισμό του από τη Μαρινέλλα –το 1981– στη θρυλική «Καμπάνα» του «Αστέρα» της Βουλιαγμένης και το καθάρισμα χόρτων (για λόγους αποτοξίνωσης απ’ το αλκοόλ, σύμφωνα με το βιβλίο «Αγάπη και μίσος» της Τζούλιας Παπαδημητρίου) στον Υμηττό, αιφνιδιάζει τους στενούς του φίλους, αλλά προσθέτει και μυστήριο στο μύθο του. Γενναιόδωρος, large, πληθωρικός. Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 ξαφνιάζει (ευχάριστα) την Ένωση Ελλήνων Τραγουδιστών όταν χαρίζει ένα δικό του οίκημα –που βρισκόταν στην οδό Γ΄ Σεπτεμβρίου– στο νεότευκτο σωματείο.
Είναι γνωστό στην πιάτσα πως ο Τόλης ευεργέτησε πολύ κόσμο (εις βάρος του ίδιου...) και έκανε τα καλύτερα deals, συνάπτοντας τα πιο χρυσά –κάποτε και σκανδαλωδώς υψηλά– συμβόλαια στη δισκογραφία και εξασφαλίζοντας τα υψηλότερα νυχτοκάματα, που τον έκαναν ρέκορντμαν στις πίστες ακόμη και στα χρόνια της Άννας Βίσση και της Δέσποινας Βανδή. «Αν κάνεις αναγωγή, o Tόλης πήρε τα μεγαλύτερα μεροκάματα απ’ όλους τους τραγουδιστές μαζί», μου λέει με νόημα insider της νύχτας. Και αυτό ακόμη και σε μια εποχή όπου τα επίσημα συμβόλαια των τραγουδιστών πίστας ανέφεραν μερικές εκατοντάδες ευρώ, ενώ οι φήμες για χιλιάδες κυκλοφορούσαν ως «λάφυρα του καλύτερου» σε μια Ελλάδα που είχε μάθει να καταναλώνει μαύρο χρήμα – και σε πρώτο τραπέζι πίστα, αγκαλιά με τόνους από γαρίφαλα (όχι πάντοτε με διάτρητες αποδείξεις λιανικής πώλησης...).
Άψογος στις συνεργασίες του, όπως λένε οι μουσικοί και οι μετρ του, ύμνησε τις γυναίκες για τους άντρες με ένρινο τρόπο και τίμησε τις φιλίες του. Μια άγνωστη στιγμή του είναι η εξής: τα χαράματα του 1989 φτάνει έξω απ’ τα γραφεία του ΠΑΣOΚ της οδού Χαριλάου Τρικούπη και συμπαρίσταται –παρά την εκπεφρασμένη του δεξιά τοποθέτηση– στον Δημήτρη Τσοβόλα που έχει κλειστεί στον τέταρτο όροφο, διαμαρτυρόμενος πως το κόμμα του δεν τον στηρίζει στην παραπομπή του στο Ειδικό Δικαστήριο! Και μπορεί μετά το γάμο του και το χωρισμό από την Τζούλια Παπαδημητρίου να ήρθε άχαρα στο επίκεντρο της δημοσιότητας με το επεισοδιακό του διαζύγιο, αλλά απ’ το 1996 παντρεύτηκε (με κουμπάρο τον Τέρενς Κουίκ) την τότε ηθοποιό Άντζελα Γκερέκου, ενώ μαζί κάνουν την περίοδο 1997-98 το μιούζικαλ «Ήρθες σαν όνειρο».
O Τόλης άλλαξε τη νύχτα. Αποσύρθηκε στην ημέρα. Και ενδιάμεσα έδωσε τροφή ως γνήσιος σταρ.

Οι γυναίκες της ζωής του

• Στέλλα Στρατηγού (1960-65)
• Δούκισσα
• Ζωή Λάσκαρη
• Μαρινέλλα (1973-81)
• Τζούλια Παπαδημητρίου (1990-95), έχουν κόρη τη Χαρά
• Μαριλένα Πατρονικόλα
• Άντζελα Γκερέκου (1996, με κουμπάρο τον Τέρενς Κουίκ), έχουν κόρη τη Μαρία (2001)

Δημήτρη Ν. Μανιάτη



Aνώνυμος
Aντζελα, άσε τον παππου κούκλα μου και έλα να βαδίσουμε στο μέλλον μαζί

cazzoduro
ΜΑΓΚΑΣ Διαβάζοντας το άρθρο σας το μυαλό μου γύρισε 40 χρόνια πίσω ..... Μαθητής 1ης Γυμνασίου στην Εστία Νέας Σμύρνης τα λόγια του Καθηγητή μας των Μαθηματικών Σβολωπουλου (ελαφρύ να είναι το χώμα που τον σκεπαζη) γιατί όλοι εμείς οι πιτσιρικάδες το παίζαμε Μάγκες. Μάγκας ρε δεν είναι αυτός που έχει το τσιγαριλίκι στο στόμα το μπεγλέρι στο χέρι ψεύτης, κλέφτης αλλά αυτός που είναι Τίμιος και συνεπής στις υποχρεώσεις του. Είναι τόooooooooσο δύσκολο να είσαι Μάγκας..........

Panos
Ήρθε η ώρα του λογαριασμού φιλαράκο! Όλα εδώ πληρώνονται!! Κάτι τέτοιοι τύποι είναι άξιοι της μοίρας τους!!

TA NEA

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου