Πρώτο θέμα μας: "γνώθι σαυτόν"

Πρώτο μας θέμα

Articles and opinions expressed may not necessarily belong to paneliakos.com

Η ιστοσελίδα μας, PANELIAKOS.COM

You can translate this blog in over 100 languages within a second! Go to the left up top where it says Select Language. Happy navigating. See you again..

Εορτάζουμε και Tιμούμε

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Την περασμένη Κυριακή τελέστηκε το ετήσιο μνημόσυνο για το Γιώργο Κουτρουμπή

Σύσσωμος ο Ελληνισμός αλλά και πολλοί Καναδοί
Την Κυριακή που μας πέρασε έγινε το ετήσιο μνημόσυνο του αδικοχαμένου Γιώργου Κουτρουμπή. Γιού του Κώστα και της Ζωής Κουτσουμπή ο οποίος δολοφονήθηκε στα 36 του χρόνια από κάποιους αδίστακτους εγκληματίες στο Τορόντο του Καναδά.

Εκατοντάδες φίλοι και γνωστοί της οικογένειας γέμισαν μέσα και έξω την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στο Τορόντο να τιμήσουν με την παρουσία τους τη μνήμη του Γιώργου. Μετά ο Κώστας και η Ζωή Κουτρουμπή παρέθεσαν μεσημεριανό σε εστιατόριο όπου παρευρέθησαν πάνω από 250 άτομα.
Είναι κρίμα που ένα συμπαθητικό ελληνόπουλο, επιχειρηματίας του Τορόντο με ακίνητα και εστιατόριο στο κέντρο του Τορόντο έφυγε από τη ζωή με αυτό τον τρόπο. Είναι κρίμα για τους γονείς που 45 χρόνια στην ξενιτειά εργάστηκαν σκληρά για μια καλύτερη ζωή για αυτούς και τα δυο τους αγόρια, το Γιώργο και το Βασίλη.
Ήταν Τρίτη, πέρυσι τον Φεβρουάριο, όταν ο Γιώργος Κουτρουμπής φίλησε τη γυναίκα του (είχαν νυμφευθεί πριν 50 ημέρες) μπήκε στο αυτοκίνητο του να πάει στην εργασία του. Από τότε τα ίχνη του χάθηκαν. Πληροφορήθηκα το γεγονός και πήρα τηλέφωνο το πατέρα του κ. Κώστα Κουτρουμπή να του συμπαρασταθώ. Μου είπε «είμαι στον Καναδά 45 χρόνια, εργάστηκα και έφτιαξα κάτι, εάν έχουν απαγάγει το Γιώργο και ζητούν λίτρα να τους δώσω ότι έχω και δεν έχω».

Οι απαγωγείς του Γιώργου Κουτρουμπή όταν αντιλήφθησαν ότι ο κλοιός της αστυνομίας στένευε γύρο τους για να ξεφύγουν τον εκτέλεσαν. Βρέθηκε το άψυχο σώμα του Γιώργου μέσα στο αυτοκίνητό του πολύ μακριά από εκεί που έπρεπε να βρίσκετε. Να όμως που μερικές εβδομάδες αργότερα συνελήφθησαν και πληρώνουν το αποτρόπαιο έγκλημα.

Τους πρωτογνώρισα στο Τορόντο, στο συνέδριο της Πανηλειακής Ομοσπονδίας το 1990. Ήταν 17-18 χρονών τότε ο Γιώργος, άγνωστοι εμείς, αλλά έτρεχε να μας εξυπηρετήσει που είμαστε από μακριά λες και μας γνώριζε από πριν. Αργότερα όταν στο συνέδριο του Σικάγου το 1991 ο Κώστας Κουτσουμπής εξελέγει Πρόεδρος της Πανηλειακής Ομοσπονδίας και εγώ ο Α’ Αντιπρόεδρος η συνεργασία μας έγινε και φιλία. Πήγα στο σπίτι τους και αυτοί στο δικό μου. Όπως και με τους περισσότερους πατριώτες μας η συνεργασία για τα ομογενειακά μας έχει κάνει καλύτερα από συγγενείς. Εδώ και στην Ελλάδα όταν συναντιόμαστε σε συνέδρια με τους ομογενείς που κατοικούν στα πέρατα της Αμερικής και Καναδά ήταν σαν να ξανάσμιγε η οικογένεια, γιατι πράγματι, είμαστε η Ηλειακή Οικογένεια. Αεικίνητος ο Κώστας Κουτσουμπής που με μερικούς άλλους πατριώτες αναβίωσαν την Πανηλειακή Ομοσπονδία και έδωσαν το δικαίωμα σε εμάς τους νεότερους να συνεργαστούμε και να ενδιαφερθούμε περισσότερο για τον τόπο μας, τον ελληνισμό, την Ελλάδα.

Όλοι οι Ηλειώτες και Ηλειώτισσες συμπαραστεκόμαστε στον επίτιμο πρόεδρο της Πανηλειακής Ομοσπονδίας Αμερικής και Καναδά και την οικογένεια του και τους λέμε ότι είμαστε στο πλευρό τους. Κουράγιο φίλοι μας, κουράγιο Πατριώτες.

Βασίλης Καυκάς, Βοστώνη

1 σχόλιο:

  1. Πραγματικα περασε ενας ολοκληρος χρονος απο τον αδικο χαμο του πολυαγαπημενου μου ξαδελφου,κουμπαρο και φιλου μου Γιωργου...ενας χρονος χωρις να ακουσω τη φωνη του και να μοιραστω τα νεα μου μαζι του, οπως καναμε τοσους χειμωνες που ειμασταν μακρια!Μεχρι και σημερα μου ειναι δυσκολο να αποδεχτω την τεραστια απουσια του γιατι ηταν απο τους ανθρωπους που γεμιζαν τη ζωη των δικων του ανθρωπων με αισιοδοξια, και στα ευκολα και στα δυσκολα,και στις χαρες και στις λυπες,και οταν ειμασταν κοντα αλλα και μακρια...Παρηγορω πολλες φορες τον εαυτο μου με τη ψευδαισθηση οτι ειναι ακομα στο Καναδα και οτι τιποτα δεν εχει αλλαξει.Κοιταζω την φωτογραφια του στη πορτα του ψυγειου μου με την χαρακτηριστικη του ματια και σταση καθε μερα και του σκαω χαμογελα και ξερω οτι με βλεπει και με προσεχει.Δεν τον ξεχναω ποτε και με ανακουφιζει η σκεψη οτι μια μερα θα συναντηθουμε ξανα.Κουραγιο στην Θεια Ζωη, Θειο Κωστα, Βασιλη και Ροδουλα. Κουραγιο σε ολους που τον γνωρισανε και τον αγαπησανε. Η μνημη του Γιωργου δεν θα χαθει ποτε,θα ζει μεσα απο τις συζητησεις μας,τις αναμνησεις μας και τις σκεψεις μας... Ρενα Κουτρουμπη, ΑΜΑΛΙΑΔΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή